Interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2011, sygn. ILPP1/443-1126/10-2/NS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem VAT aportu przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 15 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT aportu przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT aportu przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Głównym przedmiotem działalności Zainteresowanego jest projektowanie, produkcja i serwis systemów pompowych.

Wnioskodawca wraz z 3 osobami fizycznymi (będącymi jednocześnie udziałowcami Spółki) zamierza założyć nową spółkę komandytową (dalej: Nowa Spółka). Wkładem Zainteresowanego do Nowej Spółki byłoby przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, spełniające definicję przedsiębiorstwa z art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W skład przedsiębiorstwa Zainteresowanego, będącego przedmiotem aportu, wchodzą m. in.:

• logo związane z przedmiotem działalności,
• środki trwałe związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• wierzytelności, środki pieniężne,
• majątkowe prawa autorskie i prawa pokrewne,
• wszystkie kontakty handlowe Wnioskodawcy, zarówno od strony dostawców, jak i odbiorców,
• baza klientów,
• tajemnica przedsiębiorstwa,
• ewidencja podatkowa.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego przez Spółkę, przedmiot aportu stałby się własnością Nowej Spółki i byłby wykorzystywany przez Nową Spółkę w celu prowadzenia działalności.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy czynność wniesienia swojego przedsiębiorstwa do Nowej Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Zainteresowanego swojego przedsiębiorstwa do Nowej Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, pokrycie wkładu w Nowej Spółce przez Wnioskodawcę poprzez wniesienie przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W konsekwencji nie ma obowiązku podatkowego bez ustawy podatkowej, która kwalifikuje określone zdarzenie jako zdarzenie skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego (przedmiot opodatkowania). Jeśli zatem określonego zdarzenia ustawa podatkowa nie wymienia jako przedmiotu opodatkowania, to zdarzenie to nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, wskazuje, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W opinii Zainteresowanego, wniesienie aportem przedsiębiorstwa do Nowej Spółki stanowi zbycie tego przedsiębiorstwa.

W doktrynie (J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda, Podatek od towarów i usług. Komentarz. Wyd. 1, 2009, opubl. Legalis) wprost wskazuje się, że pojęcie to powinno obejmować każdą sytuację, w której własność (a w istocie ekonomiczne władztwo) przedsiębiorstwa (...) przechodzi na inny podmiot (w szczególności jego sprzedaż, ale również np. leasing finansowy przedsiębiorstwa zakończony skorzystaniem przez leasingobiorcę z opcji nabycia, czy aport).

Zaprezentowane podejście jest również akceptowane w orzecznictwie sądowym. Przykładowo, w orzeczeniu WSA w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 666/08, sąd wskazał wprost, że transakcją zbycia, o której mowa w art. 6 ust. 1 VATU jest każda czynność, w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa. Podobne wnioski zawarł w swoim orzeczeniu z dnia 28 maja 2008 r. WSA w Bydgoszczy, sygn. akt I SA/Bd 135/08, Transakcja zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy tylko takiej transakcji, która skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem jak właściciel. Umowy obligacyjne takie jak umowy najmu i użyczenia nie niosą ze sobą skutków w postaci przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Jeżeli nie doszło w sprawie do transakcji zbycia (przeniesienia prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem jak właściciel) składników przedsiębiorstwa stanowiących minimum, bez którego konkretne przedsiębiorstwo nie mogło realizować swoich zadań gospodarczych, to przeprowadzona transakcja nie mieści się w zakresie art. 6 pkt 1 i w konsekwencji nie korzysta z wyłączenia spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

WSA w Krakowie w wyroku z dnia 30 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1595/09, wprost wskazał, że na gruncie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT z opodatkowania wyłączone będą transakcje sprzedaży, zamiany, darowizny, czy też aportu, jeśli ich przedmiotem będą przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Również WSA w Warszawie wskazał, że wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma znaczenia także forma zbycia podatkowi nie będzie podlegać sprzedaż przedsiębiorstwa, a także aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo wyrok z dnia 6 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 368/09.

Analogiczne stanowiska zajmują również organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2010 r., znak IPPP1/443-614/10-2/AW, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 czerwca 2010 r., znak ITPP2/443-220a/10/MD, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 maja 2010 r., znak ILPP1/443-268/10-2/AK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie takiego aportu do innego podmiotu (spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Ponadto art. 55² k.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wraz z 3 osobami fizycznymi (będącymi jednocześnie udziałowcami Spółki) zamierza założyć nową spółkę komandytową. Wkładem Zainteresowanego do Nowej Spółki byłoby przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, spełniające definicję przedsiębiorstwa z art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W skład przedsiębiorstwa Zainteresowanego, będącego przedmiotem aportu, wchodzą m. in.:

• logo związane z przedmiotem działalności,
• środki trwałe związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• wierzytelności, środki pieniężne,
• majątkowe prawa autorskie i prawa pokrewne,
• wszystkie kontakty handlowe Wnioskodawcy, zarówno od strony dostawców, jak i odbiorców,
• baza klientów,
• tajemnica przedsiębiorstwa,
• ewidencja podatkowa.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego przez Spółkę, przedmiot aportu stałby się własnością Nowej Spółki i byłby wykorzystywany przez Nową Spółkę w celu prowadzenia działalności.

W myśl art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Zatem przedsiębiorstwem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa, funkcjonującym jako podmiot w obrocie gospodarczym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy spełnione będą warunki określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, wniesienie przez Zainteresowanego swojego przedsiębiorstwa do Nowej Spółki będzie czynnością, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie wskazania wymaga, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny kwalifikacji czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem, o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-268/10-2/AK, interpretacja indywidualna
IPPP1/443-614/10-2/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-220a/10/MD, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu