Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 30 sierpnia i 12 października 2023 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Od dnia 21 lipca 2014 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X. Siedzibą prowadzonej działalności jest miasto (...). Przedmiotowa działalność gospodarcza dotyczy tworzenia, ulepszania oraz modyfikacji programów komputerowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Krajem jego stałego miejsca zamieszkania jest Polska, posiada on w Polsce centrum interesów życiowych. Z uwagi na założenie w roku 2022 działalności planuje pozostać w Polsce na stałe. Wnioskodawca prowadzi dokumentację podatkową w takiej formie, że będzie w stanie określić przychód z każdego rodzaju działalności, w przypadku gdyby przychód był opodatkowany różnymi stawkami oraz stosuje liniową stawkę opodatkowania 19%.

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne i konsultacyjne dla firm ze Stanów Zjednoczonych. Wielość podmiotów, na rzecz których na przestrzeni lat (od 2018 roku) Wnioskodawca świadczy usługę jest spowodowane przejmowaniem jednego przedsiębiorstwa przez różne podmioty. Usługi te świadczone są w ramach zawartych pomiędzy stronami umów ramowych na tworzenie oprogramowania i doradztwo w tym zakresie. Świadczone usługi wykonywane są wyłącznie na terytorium Polski.

Działania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu platformy do (...); jego stanowisko to (...). W ramach swoich działalności Wnioskodawca pisze głównie testy automatyczne oprogramowania. W tym celu tworzy samodzielnie kody. Działanie to ma na celu stworzenie aplikacji, które jednorazowo, przeprowadzają testy i generują raporty, zgodnie z wymaganiami klienta. Ponadto świadczone przez niego usługi obejmują doradztwo i konsultacje w ramach przygotowania rozwiązań i specyfikacji oprogramowania pozwalającego spełnić kryteria wyznaczone przez klienta oraz wytworzenie tego oprogramowania wraz z towarzyszącym oprogramowaniem zapewniającym utrzymanie odpowiedniej jakości i stabilności opracowanych rozwiązań. Klientem docelowych rozwiązań są firmy będące liderami i pionierami w branży produkcji kreatywnej i zarządzania tworzeniem treści. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie pozwala na usprawnienie, przyspieszenie i automatyzację procesów związanych z wytwarzaniem treści kreatywnych. Obejmuje to planowanie i zarządzanie (...).

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, obejmującym prace rozwojowe i podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności. Wnioskodawca w zakresie tworzonego oprogramowania tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy w oparciu o nowe techniki, co zgodnie z „Zaleceniami dotyczącymi pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności B+R 2015”, wskazywane jest jako przykład działań mających charakter prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca aby być w stanie tworzyć, ulepszać i rozwijać oprogramowanie musi stale zdobywać i poszerzać swoją wiedzę z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania i języków programowania, a następnie wykorzystywać zdobytą wiedzę celem rozbudowywania i udoskonalania zastosowanych w programie algorytmów, zmierzając tym samym do poprawy użyteczności lub zwiększenia jego funkcjonalności. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach zawartej umowy (tj. osiąga dochód/stratę z opłat lub należności wynikających z umowy, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Od roku 2019 do 2021 roku Wnioskodawca osiągnął dochody z tytułu należności wynikających z umowy o przeniesieniu praw autorskich, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dotychczas Wnioskodawca rozliczał te dochody w oparciu o stawę liniową w wysokości 19%. Dochody te Wnioskodawca chciałby rozliczyć przy zastosowaniu 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych). Rozliczenie to jest uzależnione od wydania interpretacji.

Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby korzystania z IP Box prowadzi na bieżąco i od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych w zakresie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% (IP BOX). Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że uzyskuje dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi – na całość oprogramowania (całego systemu wytworzonego w ramach zawartej z kontrahentem umowy podlegającego w całości ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Oprogramowanie to funkcjonalnie nie może zostać podzielone, dlatego też nie ma możliwości udzielenia licencji lub przeniesienia własności jedynie na część tworzonego przez Wnioskodawcę systemu.

Działalność związana ze świadczeniem usług w ramach zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a zleceniodawcami umowy prowadzona jest w sposób systematyczny i uporządkowany zgodnie z zaplanowanym przez Wnioskodawcę harmonogramem prac i przewidywanym kierunkiem rozwoju oprogramowania. Działalność ta nie obejmuje i nie będzie obejmować rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wniosek złożony przez Wnioskodawcę dotyczy lat 2019–2021. Z uwagi na rozliczenie wszystkich tych dochodów w oparciu o stawkę liniową wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Ponadto dotyczy jednego zdarzenia jako dochodu, którego rozliczenie z zastosowaniem ulgi „IP BOX” nastąpi poprzez złożenie stosownych korekt. Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej również w zakresie oceny, czy wskazana we wniosku działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od roku 2014.

Wnioskodawca tworzył, modyfikował bądź ulepszał program, którego oryginalna nazwa to (...), później zmieniona na (...), aktualnie będący częścią platformy (...). Większość wspomnianych prac była prowadzona właśnie na platformie (...), a prace dotyczące integracji odbywały się pomiędzy (...), a oryginalną platformą (...).

(...) to platforma Online (...).

(...) to system zarządzania (...).

Zintegrowanie obu wyżej wspomnianych produktów dało dotychczasowym i przyszłym klientom nowe możliwości i usprawniło ich procesy, pozwalając utrzymać je w ramach jednego zintegrowanego rozwiązania. Zdecydowanie poprawiło to komunikację, zarządzanie użytkownikami, zadaniami, dostępami, wyszukiwanie czy raportowanie.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Programy komputerowe, nad których rozwojem pracował Wnioskodawca, uogólniając, składały się na dwie platformy. Pierwsza z nich służąca do (...). Druga służąca do (...).

W okresie, którego dotyczy wniosek, (lata 2019–2021), Wnioskodawca brał udział w szeregu projektów dotyczących wspomnianego oprogramowania. Były to między innymi:

(...)

Wnioskodawca wytwarza/ulepsza/modyfikuje programy komputerowe w oparciu o rozwiązania: (...). Dobór narzędzi i technologii pozwolił na stworzenie nowej jakości środowiska i standardów pracy, redukując czas potrzebny na dostarczenie przyszłych zmian oraz otwierając nowe możliwości projektowe.

Zmiany zaimplementowane w wyżej wymienionych projektach dają szereg korzyści w porównaniu z poprzednimi rozwiązaniami. Są to miedzy innymi:

(...)

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę były finansowane przez kontrahenta. Cele, jakie wstępnie Wnioskodawca postawił sobie w zakresie programów Komputerowych, to ustalanie na bazie wymagań kontrahenta, zebranych problemów klientów i własnego doświadczenia w pracy z platformami i dążenie do ich rozwiązania. Wnioskodawca osiągnął wszystkie założone przez siebie cele. Zasoby finansowe i dodatkowe zasoby ludzkie zapewniał kontrahent.

Wstępne harmonogramy Wnioskodawca opracował przed przystąpieniem do realizacji. Ze względu na specyfikę projektów przyjęto metodologie Agile, kolejne etapy i zadania planowano w toku postępujących prac.

Wnioskodawca przez rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego dysponował następującymi zasobami wiedzy: doświadczenie w pracy z oprogramowaniem, znajomość cyklu życia oprogramowania, metodologii jego wytwarzania i technik zarządzania projektami informatycznymi (certyfikat (...)). Wnioskodawca posiadał ponadto doświadczenie w programowaniu (języki (...)), a także w planowaniu, wykonywaniu i automatyzacji testów oprogramowania (certyfikat (...)).

Wnioskodawca rozwinął i udoskonalił umiejętności w zakresie doświadczenia w pracy z oprogramowaniem, znajomość cyklu życia oprogramowania, metodologii jego wytwarzania i technik zarządzania projektami informatycznymi (certyfikat (...)), a także doświadczenie w programowaniu (języki (...)) a także w planowaniu, wykonywaniu i automatyzacji testów oprogramowania (certyfikat (...)). Dodatkowo nabył wiedzę z zakresu (...).

Wnioskodawca wskazuje, że ze względu na charakter projektów informatycznych planowanie rozwiązań i harmonogramów odbywało się w zespole składającym się z osób pracujących przy danym projekcie i ewentualnie osób dodatkowych.

Wnioskodawca wykonywał zadania zaplanowane w ramach powstałych harmonogramów. Obejmowały one tworzenie nowego kodu oraz zmiany w istniejącym kodzie oprogramowania, prace z istniejącymi i nowo powstałymi serwisami i usługami.

Wnioskodawca oferował doradztwo i konsultacje w ramach przygotowania rozwiązań i specyfikacji oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania wraz z towarzyszącym oprogramowaniem zapewniającym utrzymanie odpowiedniej jakości i stabilności opracowanych rozwiązań. Automatyzację i optymalizację procesów związanych z wytwarzaniem oprogramowania.

Wnioskodawca wykorzystuje rozwiązania takie jak (...).

Wnioskodawcy udało się stworzyć narzędzie, pozwalające na (...).

Efektem pracy Wnioskodawcy zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie efekty pracy powstały w skutek tworzenia, ulepszenia, modyfikowania i rozwijania „programów komputerowych”.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultaty czynności przez niego wykonanych.

Efektem pracy Wnioskodawcy zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskimi prawach pokrewnych. Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Stworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe nie były efektem pracy, które wymagały do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty pracy Wnioskodawcy nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Podmiot.

Umowy z kontrahentami kwotowo określały wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw do programu komputerowego. Zgodnie z umową Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie w miesięcznych cyklach rozliczeniowych. Rozliczenia Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia praw autorskich w danym miesiącu następowało po upływie okresu rozliczeniowego.

Przenoszenie przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. W Umowie strony zawarły postanowienia dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych do powstałych w toku realizacji Umowy utworów, oprogramowania, zgodnie z którym z dniem ustalenia utworu powstałego w ramach Umowy, w tym danego projektu (realizowanego zgodnie z założeniami), Wnioskodawca zobowiązał się do przeniesienia tychże autorskich praw majątkowych na rzecz Kontrahenta, z tym zastrzeżeniem, że przeniesienie nie nastąpi później niż z dniem podpisania przez Strony Protokołu Odbioru Oprogramowania i Dokumentacji. Zatem co do zasady, potwierdzeniem przeniesienia praw autorskich jest podpisanie przez Strony w szczególności odpowiedniego protokołu — chyba że przeniesienie nastąpiło wcześniej.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich nie jest kwotowo wyodrębnione na fakturze.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem. Zlecający nie wyznacza Wnioskodawcy miejsca ani czasu, w jakim ma te czynności wykonywać. Wnioskodawca jako wykonujący czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Odrębna ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy jest prowadzona na bieżąco od początku prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że przypadku zarówno tworzenia, ulepszenia i zmodyfikowania programów komputerowych efekty jego pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pana pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% na zasadach wskazanych w przepisach art. 30 ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co do uzyskiwanych dochodów Wnioskodawcy z tytułu należności wynikających z umowy przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stworzonego przez Wnioskodawcę i podlegającego ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek z tytułu osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jednocześnie zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo rozwojowej.

Art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje natomiast działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, jednocześnie zaś art. 5a pkt 40 odsyła w zakresie definicji prac rozwojowych do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce zgodnie, z którym prace rozwojowe są działalnością obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego opisanego w opisie stanu faktycznego powyżej, będącą realizacją zgłoszonych zapotrzebowań kontrahenta oraz autorskich rozwiązań opracowanych przez Wnioskodawcę, mających na celu poszerzenie funkcjonalności wytworzonego programu, bez wątpienia zatem ma ona charakter twórczy. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań i jako taka zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej określonej w artykule 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 4 ust.3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc jest: działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działalność podejmowana przez niego ma charakter systematyczny, realizowana jest w sposób zorganizowany, z nastawieniem na dalszy rozwój, poszerzanie możliwości wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Nadto oprogramowanie komputerowe, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich, co wynika bezpośrednio z treści art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę i zdefiniowane w treści niniejszego wniosku stanowi więc oryginalny utwór, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jako takie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Zgodnie natomiast z art. 30ca ust.7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria: przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym spełnione są oba wymagane kryteria.

Wnioskodawca uznaje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez niego w ramach zawartej z Kontrahentem umowy. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahenta zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest ono wprost wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętych w latach 2019–2021 z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podstawę opodatkowania w przypadku Wnioskodawcy stanowić będzie suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust.7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność gospodarcza dotyczy tworzenia, ulepszania oraz modyfikacji programów komputerowych. W jej ramach opracowuje Pan nowe lub ulepszone produkty, procesy oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących. Głównie pisze Pan testy automatyczne oprogramowania. W tym celu tworzy samodzielne kody – działanie to ma na celu stworzenie aplikacji, które jednorazowo przeprowadzają testy i generują raporty, zgodnie z wymaganiami klienta.

W opisie sprawy wskazał Pan, że tworzył, modyfikował bądź ulepszał program, którego oryginalna nazwa to (...), później zmieniona na (...), aktualnie będący częścią platformy (...). Brał Pan udział w szeregu projektów dotyczących tego oprogramowania:

(...)

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, obejmującej prace rozwojowe i podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności.

Efektem Pana pracy zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskimi prawach pokrewnych, które zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Stworzone przez Pana programy komputerowe nie są efektem pracy, które wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a także nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Podmiot.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność związana ze świadczeniem usług w ramach zawartej pomiędzy Panem a zleceniodawcami umowy prowadzona jest w sposób systematyczny i uporządkowany, zgodnie z zaplanowanym przez Pana harmonogramem prac i przewidywanym kierunkiem rozwoju oprogramowania. Wstępne harmonogramy opracował Pan przed przystąpieniem do realizacji. Ze względu na specyfikę projektów przyjęto metodologie Agile, kolejne etapy i zadania planowano w toku postępujących prac. Wykonywał Pan zadania zaplanowane w ramach powstałych harmonogramów. Obejmowały one tworzenie nowego kodu oraz zmiany w istniejącym kodzie oprogramowania, prace z istniejącymi i nowo powstałymi serwisami i usługami.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że wytwarzane przez Pana oprogramowanie pozwala na usprawnienie, przyspieszenie i automatyzację procesów związanych z wytwarzaniem treści kreatywnych. Wytwarza Pan, ulepsza i modyfikuje programy komputerowe w oparciu o rozwiązania: (...). Dobór narzędzi i technologii pozwolił na stworzenie nowej jakości środowiska i standardów pracy, redukując czas potrzebny na dostarczenie przyszłych zmian oraz otwierając nowe możliwości projektowe.

Przez rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego dysponował Pan następującymi zasobami wiedzy: doświadczenie w pracy z oprogramowaniem, znajomość cyklu życia oprogramowania, metodologii jego wytwarzania i technik zarządzania projektami informatycznymi (certyfikat (...)). Posiadał Pan ponadto doświadczenie w programowaniu (języki (...)), a także w planowaniu, wykonywaniu i automatyzacji testów oprogramowania (certyfikat (...)).

Rozwinął Pan i udoskonalił umiejętności w zakresie doświadczenia w pracy z oprogramowaniem, znajomość cyklu życia oprogramowania, metodologii jego wytwarzania i technik zarządzania projektami informatycznymi (certyfikat (...)), a także doświadczenie w programowaniu (języki (...)), a także w planowaniu, wykonywaniu i automatyzacji testów oprogramowania (certyfikat (...)). Dodatkowo nabył wiedzę z zakresu (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wynika z analizy wniosku i jego uzupełnienia, prowadzone przez Pana prace obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana prac twórczych są każdorazowo odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach zawartej umowy w należności otrzymywanej przez Pana w zamian za wykonane na rzecz klienta usługi zawarte jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich. Wskazał Pan, że przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz kontrahenta. Wskazał Pan, że przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że od początku prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W treści wniosku wskazał Pan, że uzyskuje dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej, nie dokonując jego zbycia. Natomiast Pan – jak wynika z wniosku – dokonuje przeniesienia każdego z wytworzonych kwalifikowanych IP zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2019–2021.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).