Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT Gmina zastosuje zwolnienie od podatku przy nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości wybudowanej ponad 20 lat temu ze środków spółdzielni spełnia kryteria budowli używanej. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli, nie korzystała też z prawa odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części (art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Należy jednak nadmienić, iż w myśl art. 1 pkt 1 lit.a ustawy z dnia 29.10.2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), ww. art. 2 pkt 6 ustawy o VAT otrzymał z dniem 01.01.2011 r. brzmienie, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina zamierza przekazać nieodpłatnie na rzecz spółdzielni gminnej działkę gruntową zabudowaną budynkiem, w którym mieści się sklep. Budynek wybudowany został ok. 1966 roku ze środków gminnej spółdzielni. Gmina nie korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku.

Rozpatrując przedstawione przez Gminę we wniosku zagadnienie należy mieć na uwadze, że zgodnie z zasadą Superficies solo credit, co jest z gruntem trwale związane (np. budynek), jest własnością właściciela gruntu. Zasada ta odnosi się do związania własności budynku oraz gruntu i obowiązuje w prawie polskim - realizowana jest przez zapis art. 48 i 191 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zwanej dalej kc.

W myśl art. 46 § 1 kc., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 47 § 1-3 kc., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 kc.).

W świetle art. 191, własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, grunt jest zawsze odrębnym przedmiotem własności, natomiast budynki trwale z gruntem związane, co do zasady stanowią części składowe takich gruntów. Części składowe gruntu, w tym również budynki nie mogą być przedmiotem odrębnej własności. Oznacza to, że dokonując sprzedaży gruntu, sprzedaży podlegają wszystkie jego części składowe - w tym budynki. Również dokonując sprzedaży budynku trwale z gruntem związanego - sprzedaży podlega grunt, na którym budynek jest posadowiony. Jeżeli zatem ktoś wybuduje trwale związany z gruntem budynek, budynek ten staje się własnością właściciela gruntu, a budowniczy budynku będzie tylko właścicielem nakładów poniesionych na wzniesienie obiektu. Jedyny wyjątek stanowi przypadek, kiedy na oddanym w użytkowanie wieczyste gruncie, użytkownik wieczysty wzniósł budynki zgodnie z umową.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt badanej sprawy, dla rozstrzygnięcia pod kątem podatku VAT poruszonej we wniosku kwestii stwierdzić należy, że ponieważ grunt nie może być odrębnym od znajdujących się na nim budynków przedmiotem sprzedaży przyszłą nieodpłatną dostawę dokonaną przez Gminę należy rozpatrywać jako nieodpłatną dostawę przez Gminę na rzecz spółdzielni gminnej działki gruntu wraz ze znajdującym się na niej budynkiem sklepu. Ponieważ sklep wybudowany został przez spółdzielnię jest ona jedynie właścicielem nakładów poniesionych na wzniesienie budynku, natomiast budynek ten stał się własnością właściciela gruntu (Gminy).

Rozwiązanie powyższe pozostaje w zgodzie z powołanymi powyżej przepisami Kodeksu cywilnego, jak również z zasadą określoną w art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, że w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem, grunt dzieli byt prawny budynku. Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić, czy dostawa budynku podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i w jakiej wysokości. Przykładowo, jeżeli dostawa budynku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to opodatkowaniu nie podlega również dostawa gruntu, na którym budynek jest wybudowany lub przykładowo, jeżeli dostawa budynku korzysta ze zwolnienia to ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

W przedmiotowej sprawie ponieważ budynek sklepu wybudowany został ze środków spółdzielni gminnej ok. 1966 roku w czasie, kiedy nie obowiązywała ustawa o VAT - przy jej nabyciu nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina ponadto wskazała we wniosku, iż nie korzystała z prawa do odliczenia. W związku z tym nie został spełniony jeden z dwóch podstawowych warunków określonych w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy powodujących uznanie za odpłatną dostawę towarów przekazania towarów bez wynagrodzenia.

Reasumując, stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie opisanego budynku, w sytuacji, gdy z jego nabyciem nie wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, mając na względzie powyższą zasadę, zgodnie z którą w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem, grunt dzieli byt prawny budynku, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie działki gruntowej, na której znajduje się budynek sklepu również nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem z tytułu planowanej przez Gminę transakcji nieodpłatnego przeniesienia na spółdzielnię gminną własności działki gruntowej wraz z posadowionym budynkiem sklepu, Gmina nie będzie obowiązana odprowadzić podatku VAT. Transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na powyższe odpowiedź na drugie zadane we wniosku pytanie stała się bezprzedmiotowa.

Przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca wskazał, iż do planowanej transakcji zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Stanowisko Gminy nie mogło zatem zostać uznane za prawidłowe, gdyż jak Organ dowiódł powyżej, transakcja ta nie stanowi żadnej z wymienionych w art. 5 ustawy, czynności opodatkowanej podatkiem VAT, która mogłaby korzystać ze wskazanego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie