Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 12.03.2007, sygn. 1407/N-005/US/56/06/DD, Urząd Skarbowy w Grójcu

Temat interpretacji

P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grójcu po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego,

p o s t a n a w i a:

zawarte we wniosku stanowisko podatnika uznać za prawidłowe

U z a s a d n i e n i e

W przedmiotowym wniosku zapytująca przedstawiła następujący stan faktyczny:

Podatniczka posiada gospodarstwo rolne w miejscowości Machnatka-Parcela, gmina Błędów.

Obecnie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazuje, iż przed 1 stycznia 2007r. złoży stosowne dokumenty rejestrujące ją jako podatnika VAT.

Na podstawie umowy zawartej w 2006r. z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa otrzymała dofinansowanie projektu plantacji borówki w ramach programu Inwestycje w gospodarstwach rolnych.

Po otrzymaniu pierwszej transzy pomocy zapytująca zakupiła ciągnik i sadzonki, z tytułu których to transakcji otrzymała stosowne faktury VAT.

Mając powyższe na uwadze podatniczka zwraca się z zapytaniem: czy w pierwszej deklaracji VAT-7 ma prawo ująć w podatku naliczonym podatek ujawniony w ww. fakturach VAT?

Zdaniem zapytującej prawo takie jej przysługuje, na poparcie którego to stanowiska przedstawia orzeczenie WSA w Olsztynie z dnia 5 stycznia 2006r. sygn. akt I S.A./Ol 45/05.

Przy tak określonym stanie faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grójcu stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dalej: ustawa o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej, nie może być więc traktowane jako przywilej podatnika, czy szczególne uprawnienie które uzyskuje się tylko w specjalnych warunkach. Jest ono także fundamentalnym elementem systemu VAT, który umożliwia zachowanie zasady neutralności tego podatku. Istotą podatku od towarów i usług jest bowiem obciążanie konsumpcji towarów i usług - to konsument finalnego produktu (usługi) ma być ostatecznie obciążony, transakcje podmiotów gospodarczych są natomiast opodatkowane "tymczasowo" z zapewnieniem, poprzez właśnie mechanizm odliczania podatku naliczonego, swoistej neutralności podatku VAT dla podatników. W związku z powyższym regulacje prawne zawarte w art. 88 ustawy o VAT, który określa wyłączenia opisanego prawa, należy uznać za przepisy szczególne. Taki, wyjątkowy charakter art. 88 musi wpływać na sposób jego interpretacji. Nie jest zatem dopuszczalna rozszerzająca wykładnia przepisów prowadząca do powiększania zakresu wyłączeń z prawa do odliczenia, a tym samym ograniczająca zakres uprawnień przysługujących podatnikom.

Art. 88 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2. Podkreślić w tym miejscu należy, iż status danego podmiotu jako podatnika VAT jest kategorią obiektywną, jest on niezależny od dokonania rejestracji dla potrzeb tego podatku. Art. 96 ustawy o VAT regulujący obowiązek rejestracji, ani żaden inny przepis ustawy, nie przewidują żadnych sankcji w przypadku późniejszej rejestracji lub braku rejestracji. Sankcją taką jest wyłącznie brak prawa do odliczenia podatku naliczonego dla niezarejestrowanego podatnika. Zarejestrowanie się w charakterze podatnika VAT łączy się bowiem z uzyskaniem formalnych znamion statusu podatnika (np. uzyskaniem NIP), w związku z tym niezarejestrowany podatnik nie może realizować prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z treści art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika jednakże, w jakim momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze zasadę neutralności podatku VAT, a także posiadanie przez podmiot prowadzący działania przygotowawcze do uruchomienia działalności gospodarczej statusu podatnika VAT gdyż, jak wskazano wyżej, status ten jest kategorią obiektywną niezależną od faktu zarejestrowania się w tym charakterze - uznać należy, że status podatnika czynnego VAT (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia, nie musi natomiast istnieć na dzień, w którym miały miejsce czynności opodatkowane, z których wynika podatek podlegający odliczeniu.

Zgodnie z przepisami ustawy prawo do odliczenia powstaje u wszystkich podatników, ale tylko podatnicy zarejestrowani mogą z tego prawa skorzystać, zatem nabycie prawa do odliczenia następuje z momentem rejestracji podatnika w zakresie podatku VAT.

Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, iż zapytującej przysługuje prawo do ujęcia w pierwszej deklaracji VAT-7 podatku naliczonego ujawnionego w fakturach VAT dokumentujących zakup towarów w postaci ciągnika i sadzonek.

Mając na uwadze wymienione Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grójcu orzekł jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez zapytującego oraz w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień jego wydania.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej).

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grójcu w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art.222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.