Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Pana usług udzielania korepetycji z zakresu fizyki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązku podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (polska rezydencja podatkowa).

Wnioskodawca jest korepetytorem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą mieszczącą się pod symbolem statystycznym PKD 85.59B (pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane). Wnioskodawca świadczy usługi prywatnego nauczania w formie korepetycji z zakresu fizyki (przede wszystkim pod kątem programu matury międzynarodowej (IB) oraz matury polskiej). Korepetycje udzielane są w znacznej mierze w języku angielskim, ale również częściowo w języku polskim. Wnioskodawca ukończył studia inżynierskie na kierunku ... na ... (Wielka Brytania) oraz następnie studia magisterskie na tym samym kierunku na ... (Królestwo Niderlandów) – kopie dyplomów w załączeniu. W ramach programu studiów nauczane były m.in. przedmioty z zakresu poszczególnych działów fizyki. Zestaw tych przedmiotów zawarto w tabeli poniżej (vide również załączone oryginalne transkrypty z ... oraz z ... – przedmioty dotyczące działów fizyki zaznaczone kolorem): L.p. Nazwa przedmiotu w oryginale Nazwa przedmiotu - tłumaczenie ... 1. Fluid mechanics Mechanika płynów 2. Electrical Energy Supply & Circuits Zasilanie energią elektryczną I obwody 3. Mechanics (Aero/Mech) Mechanika 4. Thermodynamics Termodynamika 5. Fluid mechanics 2 Mechanika płynów 2 6. Dynamics Dynamika 7. DAQ & Experimental Methods Pozyskiwanie danych i metody eksperymentalne 8. Applied thermodynamics Termodynamika stosowana 9. Modelling & Simulation Modelowanie i symulacje Uniwersytet TU Delft 10. Advanced heat transfer Zaawansowany transfer ciepła 11. Physics & Measurement Fizyka i pomiary 12. Non-linear Mechanics Mechanika nieliniowa.

Przedmioty dotyczące działów fizyki stanowiły ważną część całego programu studiów. Przedmioty te obejmowały zakres poszczególnych działów przedmiotu „fizyka” w rozumieniu szkoły średniej, ale rozszerzony i pogłębiony do poziomu akademickiego. W ramach tych przedmiotów Wnioskodawca realizował materiał, którego naucza na co dzień w ramach świadczonych usług korepetycji. Należy podkreślić, że dominująca część tematów, których Wnioskodawca uczył się na studiach w ramach powyższych przedmiotów fizycznych pokrywa się zarówno z polską maturą, jak i maturą międzynarodową. We wszystkich przypadkach materiał na studiach był szerszy i bardziej zaawansowany niż na poziomie szkoły średniej. Dodatkowo, w pierwszej połowie roku 2025 Wnioskodawca ukończył kurs dla nauczycieli przedmiotu „Fizyka” organizowany przez ... z siedzibą w ... (Szwajcaria), czyli przez organizację macierzystą programu matury międzynarodowej – IB (kopia certyfikatu w załączeniu).

Powyższe oznacza, że zakres poszczególnych działów fizyki nauczanej przez Wnioskodawcę w ramach udzielanych korepetycji służących przygotowaniu do matury międzynarodowej IB oraz polskiej matury w całości pokrywa się z kompleksową edukacją na poziomie średnim i wyższym, którą Wnioskodawca uzyskał zarówno na wspomnianych studiach na ..., jak i na ....

Nauczanie realizowane jest w formie zdalnej w drodze kontaktu online Wnioskodawcy z uczniem. Umowy o usługi nauczania zawierane są online przez Wnioskodawcę (w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnej działalności gospodarczej) bezpośrednio z uczniami lub z ich rodzicami. Wnioskodawca w chwili obecnej nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług z uwagi na skalę prowadzonej działalności (Wnioskodawca korzysta z podmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług).

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym świadczone przez Wnioskodawcę usługi udzielania korepetycji z zakresu fizyki korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługi prywatnego nauczania na poziomie ponadpodstawowym świadczone przez nauczyciela?

Pana stanowisko w sprawie

Według Wnioskodawcy świadczone przez Wnioskodawcę usługi udzielania korepetycji z zakresu fizyki korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługi prywatnego nauczania na poziomie ponadpodstawowym świadczone przez nauczyciela.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm., dalej „ustawa o VAT”) zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z powyższego przepisu wynika, że wskazane zwolnienie od podatku od towarów i usług (dalej „VAT”) ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Warunkiem zastosowania zwolnienia z VAT jest zarówno spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (tzn. nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym lub podstawowym lub ponadpodstawowym lub wyższym), jak i przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, tj. nauczyciela, który świadczy usługę na własny rachunek i odpowiedzialność.

Odnosząc się do pierwszej ze wspomnianych przesłanek, należy stwierdzić, że w omawianym stanie faktycznym nauczanie ma niewątpliwie charakter prywatny. Jak wskazano powyżej, nauczanie realizowane jest w formie zdalnej (zajęcia online). Umowy o usługi nauczania zawierane są online bezpośrednio przez Wnioskodawcę (w ramach jego indywidualnej działalności gospodarczej) z uczniami lub z ich rodzicami. Nauczanie w tym przypadku realizowane jest przez nauczyciela – Wnioskodawcę - na własny rachunek i własną odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Nauczanie realizowane jest w tym przypadku na poziomie ponadpodstawowym, ponieważ przedmiotem nauczania jest materiał dydaktyczny objęty programem polskiej szkoły średniej lub programem matury międzynarodowej (IB).

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) dokonując wykładni przepisów dyrektywy VAT, które winny znaleźć odzwierciedlenie w systemach wewnętrznych poszczególnych państw, wyraźnie stwierdził, że formułowany (w Dyrektywie VAT) w ramach zwolnienia z podatku zwrot „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego.

Jednocześnie zdaniem TSUE przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni zwrotu „edukacja szkolna i uniwersytecka” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od towarów i usług w państwach członkowskich – z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób (patrz: wyrok TS z 14.06.2007 r., C-445/05, Werner Haderer przeciwko Finanzamt Wilmersdorf, EU:C:2007:344 – dalej wyrok TS C-445/05, Werner Haderer).

Nie ma zatem wątpliwości, że w omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy usługi „nauczania prywatnego na poziomie ponadpodstawowym”, a w konsekwencji spełniona jest przedmiotowa przesłanka zastosowania zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Odnosząc się do drugiej – podmiotowej – przesłanki zastosowania zwolnienia od VAT, należy stwierdzić, że w omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca niewątpliwie posiada status „nauczyciela” w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. W ustawie o VAT nie ma definicji pojęcia „nauczyciel”. Definicji takiej nie zawiera również prawo oświatowe. W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że dla ustalenia statusu „nauczyciela” w rozumieniu wspomnianego przepisu ustawy o VAT nie ma znaczenia, czy dana osoba ma formalne przygotowanie bądź wykształcenie pedagogiczne, dyplom potwierdzający wyższe wykształcenie pedagogiczne lub czy jest ona pracownikiem systemu oświaty. Ustawa o VAT nie zawiera takiego wymogu. Powyższe znajduje potwierdzenie także w wyroku TSUE, gdzie stwierdzono m.in. że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto również może zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej (wyrok TSUE z 28.01.2010 r., C-473/08, Ingenieurbüro Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz przeciwko Finanzamt Dresden I, EU:C:2010:47).

Po drugie, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT nie zawiera również wymogu, by „nauczyciel” w rozumieniu tego przepisu posiadał wykształcenie kierunkowe w danej dziedzinie. Potwierdza to ukształtowana linia orzecznicza Sądów Administracyjnych – vide wyroki WSA w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2021 r., sygn. akt I SA/Po 387/21; WSA w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Gd 289/22; WSA w Gliwicach z dnia 14 listopada 2023 r., sygn. akt I SA/Gl 78/23; WSA we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Wr 493/23; WSA w Gliwicach z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 267/23; WSA w Warszawie z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. akt VII SA/Wa 48/24), a także wyrok NSA z 12 czerwca 2024 r. sygn. I FSK 471/24.

Potwierdza to również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 26 listopada 2024 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.648.2024.1.SKJ), w której stwierdzono m.in. że: „Natomiast w odniesieniu do przesłanki podmiotowej, zauważenia wymaga, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności, przy czym nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela. Może to być zatem osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób. Przykładowo może to być osoba, która ukończyła stosowny kurs kierunkowy, posiada odpowiednią wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie. Zauważyć bowiem należy, że system oświaty w pewnych dziedzinach nie przewiduje odrębnego kształcenia kierunkowego, zatem gdy dana osoba zdobyła wiedzę np. w ramach kursu, to też zasadne jest przyjęcie, że posiada wiedzę i kwalifikacje pozwalające pełnić rolę nauczyciela.”

Dodać również należy, że przytoczony powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. J Dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. TSUE w swoich wyrokach również potwierdzał brak wymogu posiadania wykształcenia kierunkowego dla zastosowania powyższego zwolnienia z VAT-u – vide np. wyrok TSUE z 28.01.2010 r. (C-473/08, Ingenieurbüro Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz przeciwko Finanzamt Dresden I, EU:C:2010:47), gdzie stwierdzono m.in., że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto również może zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem, że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej. Skoro w ustawie o VAT brak jest definicji legalnej pojęcia „nauczyciel”, ani odesłania do innych norm prawnych, to należy to pojęcie rozumieć w znaczeniu przypisywanym mu w języku polskim, tzn. przy zastosowaniu wykładni językowej. Wykładnia językowa ma bowiem zawsze pierwszeństwo przy dokonywaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego. Pod pojęciem nauczyciela należy zatem rozumieć osobę, która „posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności uczniom.”

W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca spełnia opisane powyżej kryteria. Jak wskazano powyżej, w ramach programu studiów inżynierskich oraz magisterskich na kierunku ..., które ukończył Wnioskodawca, nauczane były m.in. przedmioty z zakresu fizyki na poziomie uniwersyteckim. Wnioskodawca ukończył również kurs dla nauczycieli przedmiotu „Fizyka” organizowany przez ... z siedzibą w ... (Szwajcaria), czyli przez organizację macierzystą programu matury międzynarodowej – IB.

Wnioskodawca posiada niewątpliwie wystarczającą „wiedzę i umiejętności” z zakresu fizyki, aby nauczać tego przedmiotu na poziomie szkoły średniej (nie bez znaczenia jest tu również fakt, iż „...” zaliczany jest do pięćdziesięciu najlepszych uniwersytetów na świecie). W ramach udzielanych korepetycji przedmiotem nauczania są poszczególne zagadnienia fizyki, istnieje zatem związek pomiędzy treścią przekazywaną przez nauczyciela na lekcji (korepetycji), a posiadanymi kwalifikacjami (czyli wiedzą) nauczającego. Wnioskodawca jest zatem osobą, która „posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności uczniom” z zakresu fizyki. Spełnia on zatem wskazane powyżej kryterium posiadania statusu nauczyciela, według definicji językowej tego pojęcia. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca niewątpliwie spełnia kryterium podmiotowe zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, tzn. posiada status „nauczyciela” w rozumieniu powyższego przepisu. Wobec spełnienia zarówno kryterium przedmiotowego, jak i kryterium podmiotowego, Wnioskodawca – w opisanym powyżej stanie faktycznym - niewątpliwie uprawniony jest do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Potwierdza to również wskazana powyżej interpretacja indywidualna wydania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 26 listopada 2024 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.648.2024.1.SKJ).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…)

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c) finansowane w całości ze środków publicznych.

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyżej wskazane przepisy są odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. i) i lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którymi:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

i) kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie;

j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń, czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że:

Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów (pkt 52).

Z kolei w wyroku TSUE z 14 czerwca 2007 r. C-445/05 w sprawie Werner Haderer, Trybunał wskazał, że:

28. Ponadto, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy, nie wystarcza, aby lekcje obejmowały nauczanie na poziomie szkolnym lub uniwersyteckim; poza tym musi być to „nauczanie prywatne przez nauczycieli”.

29. Aczkolwiek z akt postępowania przed sądem krajowym wynika, że W. Haderer udziela lekcji jako nauczyciel, co nie zostało zakwestionowane ani przez państwa członkowskie, ani przez Komisję w uwagach przedstawionych na podstawie art. 23 statutu Trybunału Sprawiedliwości, to jednak pojawia się pytanie, czy lekcje te są udzielane „prywatnie”.

30. To ostatnie określenie umożliwia odróżnienie usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy od usług wymienionych w tym samym ust. 1 pod lit. j), które są wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i na ich własną odpowiedzialność.

31. Do tych ostatnich usług można zaliczyć na przykład kursy indywidualne, w którym to przypadku zasadniczo istnieje związek pomiędzy treścią danej lekcji a kwalifikacjami nauczającego. W tym zakresie brzmienie art. 13 część A ust. 1 szóstej dyrektywy w żaden sposób nie sprzeciwia się temu, aby lekcje udzielane na rzecz większej liczby osób jednocześnie były objęte zwolnieniem ustanowionym w tym przepisie.

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Przechodząc do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Pana usług udzielania korepetycji z zakresu fizyki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, w pierwszej kolejności należy przeanalizować możliwość objęcia ich zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że nie jest Pan jednostką objętą systemem oświaty. Zatem świadczone przez Pana usługi udzielania korepetycji z zakresu fizyki nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie jest Pan podmiotem wymienionym w tym przepisie.

Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zawiera zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową, których spełnienie umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Odnosząc się do przesłanki podmiotowej, należy zauważyć że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym, nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 986 ze zm.), ale np. osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób. Przykładowo może to być osoba, która ukończyła stosowny kurs kierunkowy, posiada odpowiednią wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w powołanych wyrokach TSUE: C-473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz oraz C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer. Z wyroków tych wynika, że nie należy dokonywać rozróżnienia dla celów podatku VAT pomiędzy nauczaniem uczniów lub studentów w ramach nauczania szkolnego lub uniwersyteckiego i nauczania osób posiadających już dyplom szkolny lub uniwersytecki, które na podstawie tego dyplomu kontynuują naukę zawodu. Podobnie jest w przypadku nauczania obejmującego tę edukację. Tym samym posiadanie przez nauczyciela wiedzy i kwalifikacji pozwalających na pełnienie roli nauczyciela gwarantuje jakość świadczonych przez niego usług, które mają umożliwiać uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie np. wykształcenie podstawowe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.

Innymi słowy przesłanka podmiotowa nie odwołuje się bezpośrednio do kwestii wiedzy osoby uczącej (tą zdobywa się bowiem niezależnie od charakteru w jakim dana osoba ją zdobywa – uczy się) lecz wprost do określonego miejsca w schemacie tego uczenia, tj. do posiadania kwalifikacji w działaniu jako „nauczyciel”.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, ukończył Pan studia inżynierskie na kierunku ... na ... (Wielka Brytania) oraz następnie studia magisterskie na tym samym kierunku na ... (Królestwo Niderlandów). W ramach programu studiów nauczane były m.in. przedmioty z zakresu poszczególnych działów fizyki. Ukończył Pan również kurs dla nauczycieli przedmiotu „Fizyka” organizowany przez ... z siedzibą w ... (Szwajcaria), czyli przez organizację macierzystą programu matury międzynarodowej – IB.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy uznać należy, że posiada Pan wiedzę i kwalifikacje z zakresu fizyki. Tym samym dla świadczonych przez Pana usług udzielania korepetycji z zakresu fizyki zostanie spełniona przesłanka podmiotowa zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W odniesieniu z kolei do przesłanki przedmiotowej zwolnienia należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku mogą zostać objęte zwolnieniem jako usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Mając na uwadze zakres świadczonych przez Pana usług polegających na udzielaniu korepetycji z zakresu fizyki, służących przygotowaniu do matury międzynarodowej IB oraz polskiej matury, należy uznać, że stanowią one usługi prywatnego nauczania na poziomie ponadpodstawowym, zatem spełnia Pan przesłankę przedmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W konsekwencji analiza powołanych przepisów prawa, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że świadczone przez Pana usługi udzielania korepetycji z zakresu fizyki korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Przy czym zaznaczyć należy, że ww. usługi objęte są zwolnieniem od podatku VAT wyłącznie w przypadku, jeżeli miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania tych usług jest terytorium Polski.

Zatem Pana stanowisko w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Pana usług udzielania korepetycji z zakresu fizyki należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wszystkie okoliczności mające wpływ na ocenę Pana sytuacji prawnopodatkowej powinny znaleźć się w opisie sprawy. W związku z tym Organ nie analizuje dokumentów dołączonych do wniosku. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej musi spełniać wymogi, które wynikają z przepisów Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.