Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym może Pani nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, a jeśli nie, to od jakiego mom... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.05.2015, sygn. ITPP1/4512-82/15/JP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym może Pani nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, a jeśli nie, to od jakiego momentu powinna być czynnym podatnikiem VAT prowadząc cały czas niezmiennie biuro rachunkowe i nie przekraczając obrotu rocznego w wysokości 150.000 zł?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 4 maja 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 4 maja 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani biuro rachunkowe od x lutego xxx roku i od tego dnia była Pani podatnikiem VAT, natomiast od x stycznia xxx r. korzysta ze zwolnienia, ponieważ obroty są znacznie niższe niż 150.000 zł. Posiada Pani certyfikat księgowego, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy Pani usług doradczych. Chciałaby Pani korzystać nadal ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z świadczy Pani wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonywane są poniższe czynności:

prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia itp., ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT;
sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi.

Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-płacowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń. Nie udziela Pani fachowych porad, opinii zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Z dniem 10 sierpnia 2014 roku na skutek wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o ułatwieniu dostępu niektórych zawodów regulowanych tzw. ustawy deregulacyjnej zmieniły się przepisy ustawy o doradztwie podatkowym. Nowelizacja rozszerzyła m. in. katalog czynności doradztwa podatkowego o prowadzenie ksiąg rachunkowych. Ponadto całkowitą deregulacją objęto wykonywanie czynności wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym tj. prowadzenie ksiąg, prowadzenie innych ewidencji do celów podatkowych, sporządzanie zeznań i deklaracji.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi polega na przedłożeniu posiadanych w siedzibie biura dokumentów księgowych i rejestrów firm, nie posiada Pani innego pełnomocnictwa do reprezentowania podczas czynności kontrolnych. Posiadane pełnomocnictwo udzielone przez podmioty gospodarcze ma zakres bardzo ogólny, czyli podpisywanie deklaracji VAT, pism wyjaśniających, okazywanie dokumentacji księgowej podczas kontroli, nic poza tym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Pani zdaniem, ma prawo do wyboru zwolnienia podmiotowego z VAT z dniem x stycznia xxx roku oraz do utrzymania go nadal, gdyż spełniała przesłanki i nadal spełnia:

obroty za xxx rok nie przekroczyły 150. 000 zł, za xxx rok obroty również nie przekroczyły 150. 000 zł;
była czynnym podatnikiem VAT od x lutego xxx roku, czyli dłużej niż rok licząc od końca roku kalendarzowego;
w okresie od stycznia 2xxx roku nie wykonuje żadnych czynności zawartych w art. 113 ust. 13.

Doprecyzowując, mimo zgłoszonego PKD 69.20.Z (ogólnie brak możliwości zawężenia), nie wykonuje Pani czynności zawartych w art. 113 ust. 13 pkt 2b ustawy o VAT.

Zakres doradztwa jest szeroko rozumiany, w tym mieści się doradztwo podatkowe, które reguluje ustawa o doradztwie podatkowym i zgodnie z art. 2, który uległ zmianie z dniem 10 sierpnia 2014 roku. Jednakże uważa Pani że nie ma nic wspólnego z wykonywaniem czynności doradczych, prowadząc biuro na mocy posiadanego certyfikatu księgowego. Nie ma Pani uprawnień doradcy podatkowego, dlatego nie może z mocy ustawy wykonywać zawodowo czynności doradztwa podatkowego. Nie świadczy Pani żadnych usług doradczych i wykonuje niezmiennie czynności jako biuro rachunkowe działając na podstawie uzyskanego certyfikatu księgowego Ministra Finansów. Zmiana przepisów opisujących doradztwo dotyczy uwolnienia zawodu księgowego i usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i innych ewidencji do celów podatkowych bez posiadania certyfikatu. Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie (określonym odrębnymi przepisami).

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
pozostali przedsiębiorcy pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych. Podsumowując uważa Pani, że prowadząc biuro rachunkowe na podstawie posiadanego certyfikatu i świadcząc usługi prowadzenia w imieniu i na rzecz podatników, płatników podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia itp., ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/placowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT, sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi, ma Pani prawo do podmiotowego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT).

Przez sprzedaż zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

transakcji związanych z nieruchomościami,
usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
usług ubezpieczeniowych,- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

 - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

 - wyrobów tytoniowych,

 - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d. terenów budowlanych,

e. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:

c. prawnicze,

d. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

e. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Ponadto zaznaczyć należy, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest materią regulowaną ustawowo ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 ze zm.). Dla celów określenia czynności, jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego. Czynności doradztwa podatkowego zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy obejmują:

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r., podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
adwokaci i radcowie prawni;
biegli rewidenci.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. Pkt 2 lit. b ustawy o VAT definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzą na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

Biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu doradztwo oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, iż doradztwo podatkowe obejmuje czynności polegające na udzieleniu porad z zakresu podatków czy też wskazaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatnikami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynności księgowe, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych. Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych (art. 28l pkt 3).

Ponadto zauważyć należy, że zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy nie ma zastosowania do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.ni. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, mających z reguły charakter usług prawniczych.

Jak wynika z powyższego, czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym nie sposób uznać za pomoc, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, polegającą na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych i tym samym nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że od 7 lutego 2011 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług rachunkowo-księgowych jako podatnik VAT czynny. Od 2013 r. skorzystała Pani ze zwolnienia podmiotowego z uwagi na fakt, że obroty ze sprzedaży nie przekroczyły kwoty 150.000 zł. W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z świadczy Pani usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowoksięgowej i płacowej firm, a w związku z powyższym wykonuje czynności takie jak:

prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia itp., ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT;
sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi.

Oświadczyła Pani jednocześnie, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie udziela porad, opinii oraz zaleceń podatkowych, nie posiada również uprawnień doradcy podatkowego. Reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi polega na przedłożeniu posiadanych w siedzibie biura dokumentów księgowych i rejestrów firm, nie posiada Pani innego pełnomocnictwa do reprezentowania podczas czynności kontrolnych. Posiadane pełnomocnictwo udzielone przez podmioty gospodarcze ma zakres bardzo ogólny, czyli podpisywanie deklaracji VAT, pism wyjaśniających, okazywanie dokumentacji księgowej podczas kontroli.

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, nie wykonuje Pani jakichkolwiek usług doradczych, czy prawniczych, a posiadane pełnomocnictwo ogranicza się jedynie do podpisywania deklaracji VAT, pism wyjaśniających i okazywania dokumentacji księgowej podczas kontroli, to w opisanej we wniosku sytuacji może Pani nadal korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie.

Na uprawnienie Pani do stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie ma wpływu fakt reprezentowania podatników, płatników przed organami kontrolującymi, o ile sprowadza się ono wyłącznie do czynności wymienionych w opisanym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że w sytuacji gdy na podstawie udzielonego pełnomocnictwa zacznie Pani reprezentować swoich klientów w Urzędach oraz ZUS w prowadzonych przez te organy postępowaniach, to utraci prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W takim przypadku bowiem znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub b ustawy.

Dodatkowo zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku oraz uzupełnienia opisie zaistniałego stanu faktycznego, w szczególności na informacji, że reprezentowanie klienta za pomocą udzielonego pełnomocnictwa polega tylko i wyłącznie na podpisywaniu deklaracji VAT, pism wyjaśniających oraz okazywaniu dokumentacji księgowej podczas kontroli. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie