Temat interpretacji

W zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech działek niezabudowanych wraz z udziałami w drodze dojazdowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2012r. (data wpływu 13 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2012r. (data wpływu 12 listopada 2012r.) oraz z pismem z dnia 20 listopada 2012r. (data wpływu 22 listopada 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech działek wraz z udziałami w drodze dojazdowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech działek wraz z udziałami w drodze dojazdowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 listopada 2012r. (data złożenia 12 listopada 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 października 2012r. znak: IBPP1/443-856/12/AL oraz pismem dnia 20 listopada 2012r. (data wpływu 22 listopada 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W dniu 7 czerwca 1989r. mocą aktu notarialnego Wnioskodawca stał się właścicielem gospodarstwa rolnego z budynkiem mieszkalnym. Nieruchomość przepisali na Wnioskodawcę rodzice.

W bieżącym roku Wnioskodawca postanowił podzielić grunt na 6 działek budowlanych. Droga dojazdowa od ul. R. do posesji Wnioskodawcy (od strony południowej) jest jednak zbyt wąska, więc Wnioskodawca nie uzyskałby pozwolenia z Urzędu Miasta na wydzielenie 6 działek.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest zapis, że dojazd do 4-6 działek wymaga 6-metrowej drogi.

W tej sytuacji w kwietniu tego roku Wnioskodawca wykupił 6/8 udziałów w działce sąsiada, która przylegała do posesji Wnioskodawcy z drugiej strony (od północy). Wytyczona tamtędy 6-metrowa droga połączy grunt Wnioskodawcy z publiczną ul. K. Dlatego Wnioskodawca dostał zgodę Urzędu Miasta na podzielenie swojej ziemi na 6 parceli.

Cztery z nich Wnioskodawca zmierza sprzedać, a dwie zostawić w rodzinie na pewno jedną otrzyma syn.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 listopada 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż przepis art. 96 ust. 1 nie dotyczy jego osoby, ponieważ nie prowadzi on działalności gospodarczej, a tym bardziej nie jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca z zawodu jest dziennikarzem zatrudnionym na etacie w redakcji.

Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był podatnikiem VAT.

Właścicielem gruntu o powierzchni 0,7892 ha, na którym znajduje się dom i budynek gospodarczy, Wnioskodawca został 7 czerwca 1989r. na podstawie notarialnej umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Od urodzenia Wnioskodawca mieszkał w tym domu z rodzicami.

Wnioskodawca otrzymał tę nieruchomość, ponieważ mama Wnioskodawcy zachorowała na serce (zmarła w 2009 r.) i nie była w stanie już uprawiać roli. Ojciec mieszka na parterze domu, Wnioskodawca z żoną i dwojgiem synów na pierwszym piętrze.

Wnioskodawca nigdy nie sprzedawał żadnych produktów rolnych. Wnioskodawca nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, a tym bardziej podatnikiem VAT. Na tym kawałku ziemi Wnioskodawca uprawiał wraz z rodziną wyłącznie na własne potrzeby ziemniaki, warzywa i zboża (żyto, owies).

W dniu 21 maja 2012r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta o wydanie postanowienia w sprawie podziału jego gruntu na 6 działek. W dniu 26 września 2012r. Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o podział nieruchomości na 6 działek

Wnioskodawca wystąpił o podział gruntu właśnie na 6 działek, ponieważ takie rozwiązanie pozwoli w przyszłości najlepiej (harmonijnie) zagospodarować cały ten teren, oczywiście zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca chciałby sprzedać 4 działki, by za uzyskane pieniądze sfinansować remont generalny swojego domu (został oddany do użytku w 1973r.) oraz naukę dzieci na studiach wyższych. Ponadto jedną działkę Wnioskodawca zostawi starszemu synowi, a jedną podaruje wujkowi (bratu mamy).

Przekwalifikowanie wszystkich 6 działek rolnych na działki budowlane wynikało z przyjętego przez Gminę w dniu 14 lipca 2011r. planu zagospodarowania przestrzennego.

To nie Wnioskodawca występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla tych sześciu działek. To Gmina bez jakichkolwiek starań Wnioskodawcy przyjęła ww. plan. Mało tego, w poprzednim planie, który wszedł w życie w 2005r., nieruchomość Wnioskodawcy jak i wszystkie sąsiednie działki znajdowały się w strefie inwestycyjnej, bo obok biegnie autostrada. Wskutek przyjęcia nowego planu (14 lipca 2011r.) grunty inwestycyjne stały się gruntami budowlanymi mieszkaniowymi, więc znacznie spadła ich wartość (sic). Miasto przekształciło grunty inwestycyjne na mieszkaniowe z inicjatywy sąsiadów, którzy wybudowali nowe domy.

Działki będą sprzedane z udziałami w drodze dojazdowej. Udziały zostaną przekazane za niewielką opłatą, bo ludzie nie mają dziś dużo pieniędzy.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Czy w momencie sprzedaży przeznaczenie czterech działek budowlanych wynikać będzie z uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego gminy... Wnioskodawca wskazał cyt.: Tak.

Na pytanie tut organu zawarte w wezwaniu cyt: Jeżeli przedmiotem sprzedaży będzie również grunt pod drogi dojazdowe do każdej z czterech działek to jakie będzie jego przeznaczenie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w momencie sprzedaży... Wnioskodawca wskazał cyt.: To jest jedna droga dojazdowa o szerokości 6 metrów do wszystkich sześciu działek, którą musiałem wyznaczyć z mojego gruntu. Zgodnie z przeznaczeniem w planie zagospodarowania przestrzennego będzie to prywatna droga wewnętrzna, którą utrzymywać będą solidarnie wszyscy współwłaściciele.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy jakie będzie przeznaczenie czterech działek budowlanych lub udziałów w drodze dojazdowej wynikające z ewidencji gruntów... Wnioskodawca wskazał cyt.: Nie ma takiej opcji, ponieważ w Y od 2005 roku obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zawsze będzie to teren budowlany, nigdy już rolniczy.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Czy przeznaczenie poszczególnych działek powstałych z gruntu rolnego będących przedmiotem planowanej dostawy wynikać będzie w momencie sprzedaży ewentualnie z wydanych już decyzji o warunkach zabudowy dla poszczególnych działek... Jakiej zabudowy dotyczą ewentualne decyzje... Wnioskodawca wskazał, iż: Ewentualne decyzje dotyczyć będą pozwolenia na budowę domów jednorodzinnych. Plan nie przewiduje tu stawiania np. przez deweloperów budynków wielorodzinnych.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: W jaki sposób wykorzystywał Pan przedmiotowe grunty przez cały okres ich posiadania... Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: Uprawiałem na nich ziemniaki, warzywa i zboża - wszystko na własne potrzeby.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Czy w stosunku do przedmiotowych działek (działki budowlane i ewentualnie pod drogi dojazdowe) przeznaczonych do sprzedaży podejmował Pan takie działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub jakiegokolwiek inne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu... Wnioskodawca wskazał cyt. : Nie.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Czy dokonał Pan jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działek przeznaczonych do sprzedaży poprzez np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp. Jeśli tak to kiedy i w jakim celu... Wnioskodawca wskazał cyt. : Nie.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Jakie działania marketingowe podejmował Pan lub będzie podejmować w celu sprzedaży działek... Wnioskodawca wskazał, cyt.: Złożyłem ofertę w biurze nieruchomości.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Czy cztery działki mające być przedmiotem dostawy (wraz z udziałami w drodze do każdej z nich, jeżeli mają być również przedmiotem sprzedaży), są lub były przedmiotem najmu lub dzierżawy, jeśli tak, to jakie pożytki czerpał Pan z tego tytułu... Wnioskodawca wskazał, cyt.: Nie.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Czy planowane do sprzedaży działki, w momencie ich sprzedaży będą stanowiły działki niezabudowane, czy zabudowane... Wnioskodawca wskazał, iż cyt. : W momencie sprzedaży będą to działki niezabudowane.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: W przypadku, gdy przedmiotowe działki będą stanowiły w momencie sprzedaży działki zabudowane, należy wskazać odrębnie dla każdej geodezyjnie wyodrębnionej działki (w tym również przeznaczonych pod drogi, jeśli one również stanowią przedmiot sprzedaży) () Wnioskodawca wskazał, cyt.: Tak jak podałem wszystkie 4 działki są niezabudowane, podobnie zresztą pozostałe 2.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 listopada 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż w 1989r. stał się właścicielem gospodarstwa rolnego wraz z budynkiem mieszkalnym w ramach umowy przekazania gospodarstwa rolnego w zamian za służebność mieszkania, bezpłatną i dożywotnią na rzecz swoich rodziców. Wnioskodawca nabył to gospodarstwo rolne w celu dalszego uprawiania ziemi. Nigdy nie sprzedawał produktów rolnych z tego gospodarstwa. Wszystkie produkty rolne były przeznaczone na własne potrzeby.

Wnioskodawca otrzymał decyzję z Urzędu Miasta o podziale swojej nieruchomości na sześć działek 1 października 2012r., która uprawomocniła się 17 października 2012r.

Wnioskodawca doprecyzował i sprostował, iż w momencie sprzedaży przeznaczenie tych 4 działek pod zabudowę mieszkaniową będzie wynikać wyłącznie w miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy. Osobiście do dnia sprzedaży Wnioskodawca nie będzie starał się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych poszczególnych działek. O takie decyzje ewentualnie będą starali się po zakupie tych działek przyszli nabywcy.

Droga dojazdowa o szerokości 6 m do wszystkich działek w momencie sprzedaży zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego będzie terenem przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową. Pozostałe działki w momencie sprzedaży zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego również przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że do tej pory dokonał sprzedaży jednej działki wraz z udziałem w drodze w dniu 13 listopada 2012r. jest to jedna z działek, o których mowa we wniosku z dnia 9 sierpnia 2012r. Innych nieruchomości Wnioskodawca nie sprzedawał, jak również nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, poza tymi wymienionymi we wniosku. Wnioskodawcy zostały do sprzedaży 3 działki z udziałami w drodze.

Grunt przeznaczony pod drogę dojazdową do każdej z działek stanowi niezabudowany nieużytek, którego w żaden sposób Wnioskodawca nie ulepszał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 listopada 2012r.):

W związku z tym, że Wnioskodawca planuje sprzedaż 4 działek budowlanych wraz z udziałem w drodze dojazdowej Wnioskodawca prosi o odpowiedź, czy sprzedaż przez niego tych składników jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 6 listopada 2012r.), nie jest on przedsiębiorcą, a jedynie osobą, która chce sprzedać część swojego gruntu, na którym ciężko pracował ze swoimi rodzicami. Ziemię wraz z domem Wnioskodawca otrzymał od rodziców 23 lata temu. Przez wiele lat (od dziecka) Wnioskodawca pomagał rodzicom w uprawianiu zbóż i ziemniaków. Podczas żniw trzeba było przenieść w wiadrach kilka ton ziarna na piętro w budynku gospodarczym (na parterze hodowano kury) oraz zwieść z pola ciągnionym przez Wnioskodawcę lub jego ojca wózku setkę kostek sprasowanej słomy i tak samo wnieść na piętro budynku gospodarczego.

Kiedy w Y. wszedł nowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca zdecydował się podzielić nieruchomość na sześć działek. Wiążą się z tym dla Wnioskodawcy spore wydatki. Wnioskodawca musiał wykupić udziały w drodze dojazdowej, na co poszły wszystkie jego oszczędności. Ponadto niemal na całej długości gruntu Wnioskodawca musi wydzielić drogę wewnętrzną o szerokości aż 6 m. To powierzchnia jednej dużej działki. Koszty przedsięwzięcia są więc bardzo duże.

Wnioskodawca uważa, że nie powinien być obarczony jeszcze podatkiem VAT od sprzedawanych działek, tym bardziej, że według nowego planu zagospodarowania przestrzennego jest to teren budowlany. Ziemia nie powinna leżeć odłogiem. Wnioskodawca liczy, że nowi właściciele dobrze zagospodarują swoje działki.

Zdaniem Wnioskodawcy działki i udziały w drodze nie powinny zostać opodatkowane. Wnioskodawca nie prowadzi bowiem działalności gospodarczej, a tym bardziej nie jest płatnikiem VAT. Wnioskodawca nigdy nie zajmował się i nie zamierza zajmować się zawodowo sprzedażą nieruchomości. Zbycie wspomnianych 4 działek będzie miało charakter incydentalny i będzie wynikało z konieczności zaspokojenia potrzeb życiowych rodziny Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie każda bowiem czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje dostawy ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę na rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), w którym Sąd stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same w sobie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Nadto wskazał, że liczba i zakres dokonywanych transakcji nie mają znaczenia decydującego, albowiem dużą liczbę transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobiste. Nie jest również zdaniem Trybunału decydująca długość okresu w jakim następowały transakcje sprzedaży działek ani wysokość osiągniętych przychodów albowiem elementy te mogą odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Z treści wskazanych orzeczeń wynika ponadto, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że Wnioskodawca sprzedając działki, będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jego działalność w tym zakresie przybrała formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

W niniejszej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej otrzymanej od rodziców na podstawie notarialnej umowy przekazania gospodarstwa rolnego, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż gruntu otrzymanego od rodziców, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Opis sprawy wskazuje, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru.

Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy poszczególnych działek powstałych w wyniku podziału gospodarstwa rolnego przekazanego przez rodziców, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej dostawy tych działek, Wnioskodawca działał w takim charakterze.

Wnioskodawca otrzymał w 1989r. na podstawie notarialnej umowy przekazania gospodarstwo rolne w zamian za służebność mieszkania, bezpłatną i dożywotnią na rzecz swoich rodziców. Wnioskodawca otrzymał powyższą nieruchomość w związku z zaistniałą niemożnością uprawy nieruchomości przez schorowaną mamę.

W bieżącym roku Wnioskodawca postanowił podzielić grunt na sześć działek budowlanych. Jednakże z uwagi na fakt, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zakładał wymóg posiadania sześciometrowej drogi dojazdowej dla 4-6 działek, Wnioskodawca nie uzyskałby pozwolenia Urzędu Miasta na wydzielenie 6 działek. W związku z powyższym Wnioskodawca w kwietniu 2012r. wykupił 6/8 udziałów w działce sąsiada, która to działka przylega do posesji Wnioskodawcy. W dniu 21 maja 2012r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta o wydanie postanowienia w sprawie podziału gruntu na sześć działek, natomiast w dniu 26 września 2012r. wystąpił o wydanie decyzji o podział nieruchomości na sześć działek. W dniu 1 października 2012r. Wnioskodawca otrzymał decyzję o podziale gruntu na sześć działek.

Przekwalifikowanie wszystkich 6 działek rolnych na działki budowlane wynikało z przyjętego przez Gminę w dniu 14 lipca 2011r. planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowych sześciu działek. Gmina bez jakichkolwiek starań Wnioskodawcy przyjęła ww. plan. Wskutek przyjęcia ww. planu działki Wnioskodawcy stały się gruntami budowlanymi mieszkaniowymi.

Ponadto w stosunku do przedmiotowych działek tj. działek budowlanych oraz działki przeznaczonej pod drogę Wnioskodawca nie podejmował takich działań jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej. Wnioskodawca nie dokonał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działek przeznaczonych do sprzedaży poprzez np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne.

Jedynymi działaniami marketingowymi czynionymi przez Wnioskodawcę w celu sprzedaży działek wraz z udziałem w drodze do każdej z nich było złożenie przez niego oferty sprzedaży w biurze nieruchomości.

W momencie sprzedaży przeznaczenie 4 działek pod zabudowę mieszkaniową jak również działki z przeznaczeniem pod drogę wewnętrzną będzie wynikać wyłącznie w miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy. Osobiście do dnia sprzedaży Wnioskodawca nie będzie starał się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych poszczególnych działek. O takie decyzje ewentualnie będą starali się po zakupie tych działek przyszli nabywcy.

Wnioskodawca nie był rolnikiem ryczałtowym, ani podatnikiem podatku VAT, nigdy nie sprzedawał żadnych produktów rolnych z gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca uprawiał wyłącznie na własne potrzeby ziemniaki, warzywa i zboża.

Działki mające być przedmiotem dostawy wraz z udziałami w drodze, nie były i nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Jedynymi działaniami marketingowymi czynionymi przez Wnioskodawcę w celu dokonania sprzedaży gruntów, jedynym działaniem Wnioskodawcy było wyłącznie złożenie oferty sprzedaży w biurze nieruchomości.

Z treści wniosku nie wynika zatem, aby Wnioskodawca miał zamiar podjąć działania marketingowe wykraczające poza zakres działań zwyczajowo czynionych celem sprzedaży nieruchomości. Za takie nie można uznać czynności podpisania umowy z pośrednikiem nieruchomości. Jest to bowiem czynność, którą w obecnych realiach stosują podmioty chcące rozgłosić informację o możliwości zakupu oferowanego przez siebie towaru.

Wnioskodawca nie ponosił również nakładów w celu uatrakcyjnienia działek, w tym również w stosunku do działki przeznaczonej na drogę wewnętrzną dojazdową do każdej z działek, która stanowi niezabudowany nieużytek i nie była przez Wnioskodawcę ulepszana.

Wprawdzie Wnioskodawca w kwietniu 2012r. dokonał zakupu od sąsiada udziału 6/8 w działce sąsiada w celu wytyczenia drogi o szerokości 6 metrów, która to działka stanowi drogę dojazdową do wydzielonych sześciu działek, jednakże była to jedyna czynność warunkująca uzyskanie decyzji o podziale gruntu powstałego z przekształconych gruntów rolniczych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Zresztą jak Wnioskodawca wskazał, jedną z uzyskanych z podziału gruntu działek zamierza przekazać w darowiźnie wujkowi (bratu mamy) drugą ma zamiar zostawić starszemu synowi.

A zatem zakup od sąsiada gruntu z przeznaczeniem pod drogę był podyktowany również koniecznością uzyskania gruntu pod drogę dojazdową do działek, których Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać.

Ponadto Wnioskodawca dokonywał w dniu 13 listopada 2012r. dostawy jednej działki wraz z udziałem w działce przeznaczonej na drogę dojazdową do niej, jednakże jest to jedna z czterech działek, które Wnioskodawca przeznaczył do planowanej sprzedaży. Wcześniej tj. przed planowaną sprzedażą nieruchomości, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości. Wnioskodawca nie posiada też innych (oprócz wymienionych we wniosku) nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Należy podkreślić, iż środki przeznaczone ze sprzedaży gruntów Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na generalny remont domu, w którym mieszka oraz na naukę dzieci na studiach wyższych.

Zatem zdaniem tut. organu Wnioskodawca dokonując zbycia czterech działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wraz z udziałami w działce przeznaczonej pod drogę wewnętrzną dojazdową do każdej z tych działek, wykonuje czynności zarządu swoim majątkiem prywatnym. Nie można uznać, by sprzedaż tychże gruntów, przybrała formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Wobec powyższego uznać należy, że zbycie przez Wnioskodawcę działek otrzymanych w wyniku podziału gruntu otrzymanego od rodziców wraz z udziałami w działce przeznaczonej pod drogę dojazdową, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie mających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek wraz z udziałami w działce przeznaczonej pod drogę dojazdową za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy uznać, że w ocenie tut. organu nie stwierdzono aktywności Wnioskodawcy w zbyciu czterech działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wraz z udziałami w działce przeznaczonej pod drogę dojazdową, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności zatem Wnioskodawcy nie można w tej konkretnej sytuacji uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek wraz udziałami w działce przeznaczonej pod drogę będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym.

W konsekwencji stwierdzić należy, że planowana dostawa czterech działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wraz z udziałami w działce przeznaczonej pod drogę dojazdową nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach