Interpretacja indywidualna z dnia 10.10.2013, sygn. IPPP2/443-722/13-4/KG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

w zakresie uznania biletów kolejowych za faktury uproszczone, przesyłania biletów w formie elektronicznej oraz prawidłowego naliczenia podatku VAT na tychże biletach jak również obowiązku wystawiania dodatkowych faktur VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013r.), uzupełnionym w dniu 4 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2013 r. nr IPPP2/443-722/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 29 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania internetowych biletów kolejowych za faktury uproszczone, przesyłania biletów w formie elektronicznej oraz prawidłowego naliczenia podatku VAT na tychże biletach jak również obowiązku wystawiania dodatkowych faktur VAT w części odnoszącej się do:

• sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe,
• sprzedaży usług na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania biletów kolejowych za faktury uproszczone, przesyłania biletów w formie elektronicznej oraz prawidłowego naliczenia podatku VAT na tychże biletach jak również obowiązku wystawiania dodatkowych faktur VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 4 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2013 r. nr IPPP2/443-722/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 29 sierpnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, polskim podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie przewozu osób koleją w komunikacji krajowej oraz zagranicznej.

Dokumentem uprawiającym do skorzystania z usług przewozu świadczonych przez Spółkę jest bilet kolejowy (dokument ten potwierdza też nabycie konkretnych usług Spółki, które to usługi podlegają opodatkowaniu VAT). W większości przypadków należność brutto za indywidualny bilet kolejowy oferowany przez Spółkę nie przekracza kwoty 450 PLN / 100 EUR.

Bilety kolejowe (dokumenty uprawniające do skorzystania z konkretnych usług Spółki) są sprzedawane za pośrednictwem różnych kanałów dystrybucji, w tym w kasach biletowych, poprzez konduktorów, poprzez biletomaty czy poprzez portal internetowy (platformę internetową).

Przedmiotowy wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie biletów sprzedawanych poprzez portal internetowy (kolejowych biletów internetowych) i wynika z faktu, że Spółka planuje wdrożenie pewnych zmian dotyczących wyglądu kolejowych biletów internetowych.

Zasady sprzedaży biletów internetowych.

Pasażer zainteresowany nabyciem usług Spółki ma możliwość zalogowania się na specjalnym portalu internetowym (platformie internetowej), umożliwiającym nabycie kolejowych biletów internetowych (korzystanie z portalu wymaga akceptacji regulaminu portalu przez pasażera, elementem regulaminu jest wyrażenie zgody na otrzymywanie w formie elektronicznej faktur dokumentujących sprzedaż biletów kolejowych. W tym celu pasażer musi założyć swoje indywidualne konto na portalu (platformie), poprzez które będą dokonywane zakupy (założenie konta wymaga podania danych pasażera, jak również adresu e-mail, na który wysyłane będą kolejowe bilety internetowe).

W portalu internetowym pasażer wybiera trasę przejazdu oraz warunki świadczenia usług przez Spółkę (rodzaj wagonu, miejsce), a także wskazuje wymagane dane pasażera, które powinny zostać umieszczone na bilecie. Jednocześnie, pasażer ma możliwość wskazania danych nabywcy usługi Spółki / kolejowego biletu internetowego (takich jak nazwa podmiotu, jego adres czy NIP).

Po wybraniu wszystkich elementów usługi Spółki oraz przedstawieniu niezbędnych danych, pasażer dokonuje zakupu kolejowego biletu elektronicznego i dokonuje płatności za ten bilet w formie bezgotówkowej (za pośrednictwem karty kredytowej czy rachunku bankowego).

Sposób przesłania kolejowego biletu internetowego.

Zakupiony kolejowy bilet internetowy jest przesyłany przez Spółkę (za pośrednictwem portalu internetowego) do pasażera nabywającego ten bilet (na adres e-mail przypisany do konta, z którego zakupiono bilet internetowy). Bilet ten zawiera określony format i dane, jest zapisywany w zabezpieczonym pliku (w momencie wystawienia bilet przez Spółkę) i zostaje przesłany do pasażera drogą elektroniczną. W momencie zapisania biletu w zabezpieczonym pliku nie ma możliwości jego edycji, stąd jedynymi czynnościami, jakie pasażer może zrobić z otrzymanym biletem internetowym jest wyświetlenie go, wydrukowanie bądź zapis na serwerze.

Dlatego też system wystawiania i przesyłania kolejowego biletu internetowego zapewnia autentyczność pochodzenia biletu, integralność oraz czytelność jego treści. Portal internetowy wykorzystywany do tego celu jest bowiem w pełni szczelny i gwarantuje wysokie bezpieczeństwo przetwarzanych / udostępnianych poprzez niego danych.

Wygląd biletu internetowego.

Spółka rozważa wdrożenie kilku zmian dotyczących wyglądu kolejowego biletu internetowego. Po wdrożeniu tych zmian kolejowy bilet internetowy będzie zawierał następujące elementy:

• nazwę, adres oraz NIP Spółki (jako sprzedawcy),
• datę sprzedaży kolejowego biletu internetowego (datę zapłaty i wystawienia biletu),
• kolejny numer kolejowego biletu internetowego,
• opis rodzaju usługi (kolejowy transport pasażerski),
• trasę i datę przejazdu na podstawie danego kolejowego biletu internetowego,
• informację o udzielonych rabatach dotyczących danego kolejowego biletu internetowego (jeśli takie zostaną udzielone),
• należność brutto z tytułu nabycia danego kolejowego biletu internetowego,
• należny VAT z tytułu nabycia danego kolejowego biletu internetowego wraz ze wskazaniem stawki VAT,
• imię i nazwisko (względnie PESEL) pasażera uprawnionego do przejazdu na podstawie danego kolejowego biletu internetowego,
• NIP nabywcy danego kolejowego biletu internetowego (opcja dla pasażera),
• inne elementy istotne z perspektywy handlowej i biznesowej.

Kolejowy bilet internetowy zawierający powyższe elementy będzie wystawiany poprzez portal internetowy Spółki i udostępniany pasażerowi (w formie nieedytowalnego pliku), tak aby pasażer mógł użyć go celem skorzystania z usług Spółki.

Dodatkowe uwagi.

Z uwagi na fakt, iż kolejowy bilet internetowy stanowi dokument uprawniający do skorzystania z konkretnych usług Spółki, Spółka traktuje sprzedaż takiego biletu jako sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT.

W przypadku sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż zapłata za kolejowy bilet internetowy (będący dokumentem uprawniającym do skorzystania ze skonkretyzowanych usług Spółki) następuje w formie bezgotówkowej (za pośrednictwem karty kredytowej czy rachunku bankowego), a Spółka każdorazowo jest w stanie powiązać daną płatność z konkretnym biletem (usługą), to sprzedaż tych biletów jest zwolniona z obowiązku fiskalizacji. Dlatego też, Spółka nie jest zobowiązana do wystawiania i wydawania paragonów fiskalnych dotyczących sprzedaży biletów poprzez ten kanał dystrybucji (Spółka korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z fiskalizacji).

Potencjalnie, sprzedaż kolejowych biletów internetowych może być natomiast dokumentowana odrębną fakturą VAT wystawianą (zgodnie z przepisami w zakresie VAT) na żądanie pasażera / nabywcy biletu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Zakładając, że należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy kolejowy bilet internetowy, którego wygląd (elementy) został przedstawiony w stanie faktycznym, spełnia definicję tzw. faktury uproszczonej, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.)...
2. Zakładając, że należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy w świetle art. 106m ust. 1-4 ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., przesłanie kolejowego biletu internetowego do pasażera (na wskazany adres e-mail) będzie równoznaczne z przesłaniem faktury w formie elektronicznej...
3. Zakładając, że należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy kwota VAT wskazana na kolejowym bilecie internetowym stanowi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT...
4. Zakładając, że należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy Spółka nie ma obowiązku wystawiania dodatkowych faktur do kolejowych biletów internetowych na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Zdaniem Spółki, jeśli należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, to kolejowy bilet internetowy, którego wygląd (elementy) został przedstawiony w stanie faktycznym, spełni definicję tzw. faktury uproszczonej, o której mowa art. 106e ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

W ocenie Spółki, zakładając, że należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, w świetle art. 106m ust. 1-4 ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., przesłanie kolejowego biletu internetowego do pasażera (na wskazany adres e-mail) będzie równoznaczne z przesłaniem faktury w formie elektronicznej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3.

Spółka stoi na stanowisku, że jeśli należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, to kwota VAT wskazana na kolejowym bilecie internetowym będzie stanowić kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 4.

Zdaniem Spółki, jeśli należność brutto za kolejowy bilet internetowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, to Spółka nie ma obowiązku wystawiania dodatkowych faktur do kolejowych biletów internetowych na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Obowiązek wystawienia faktury.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, podatnicy powinni wystawiać fakturę celem udokumentowania sprzedaży. Jednak obowiązek ten jest bezwzględny wyłącznie w przypadku sprzedaży na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W przypadku sprzedaży na rzecz osób / podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, faktura powinna zostać wystawiona na żądanie nabywcy.

Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka prowadzi sprzedaż kolejowych biletów internetowych na rzecz pasażerów / nabywców, którymi mogą być zarówno osoby i podmioty prowadzące działalność gospodarczą, jak również osoby / podmioty nieprowadzące tej działalności. Jak podkreślono, skoro kolejowe bilety internetowe stanowią dokument poświadczający konkretny przejazd (usługę świadczoną przez Spółkę), to Spółka traktuje ich sprzedaż jako czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dlatego też, po stronie Spółki powstaje obowiązek wystawienia faktur VAT, jeśli kolejowy bilet internetowy jest sprzedawany na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a także jeśli kolejowy bilet internetowy jest sprzedawany na rzecz podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej (pod warunkiem zgłoszenia żądania przez ten podmiot).

Elementy faktury i faktury uproszczonej.

Zasady wystawiania faktur oraz wygląd faktury są aktualnie regulowane przez przepisy rozporządzenia w sprawie faktur (od stycznia 2014 r. zasady te będą zawarte w przepisach ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 106m ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 2014 r.), faktura powinna zawierać m.in.:

• datę jej wystawienia,
• kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
• imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
• numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku,
• numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,
• datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,
• nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
• miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
• kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
• wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
• stawkę podatku,
• sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
• kwotę należności ogółem.

Trzeba jednak wskazać, iż przepisy ustawy o VAT, które będą obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r. wskazują na przypadki kiedy faktura nie musi zawierać wszystkich wymienionych powyżej elementów, a pomimo to wciąż może być traktowana jako faktura. Zgodnie bowiem z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 PLN / 100 EUR, faktura może nie zawierać następujących elementów:

• nazwę (imię i nazwisko) i adres nabywcy,
• miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
• wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
• stawkę podatku,
• sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, pod warunkiem, że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Jeśli więc faktura będzie dokumentowała sprzedaż na kwotę brutto niższą niż 450 PLN / 100 EUR i będzie możliwe określenie VAT naliczonego na tej fakturze według odpowiednich stawek VAT, to pomimo braku powyższych elementów, wciąż będzie stanowić fakturę zgodną z przepisami prawa podatkowego (będzie tzw. fakturą uproszczoną).

Wygląd kolejowego biletu internetowego a faktury uproszczonej.

W kontekście powyższego, Spółka wskazuje, że kolejowy bilet internetowy zawiera wszystkie elementy, które są wymagane dla faktury uproszczonej, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., przy założeniu, że pasażer skorzystał z opcji i podał NIP nabywcy. Poniżej Spółka przedstawia porównanie listy elementów uwzględnianych na kolejowym bilecie internetowym z listą elementów wymaganych dla faktury uproszczonej.

Jak wynika z powyższego zestawienia, kolejowy bilet internetowy zawiera (czy też może zawierać jeśli zostanie uwzględniony NIP nabywcy) wszystkie elementy wymagane dla faktury uproszczonej. Stąd też, jeśli należność brutto za kolejowy bilet kolejowych nie przekracza 450 PLN / 100 EUR (i na bilecie umieszczono NIP nabywcy), to kolejowy bilet internetowy będzie stanowić tzw. fakturę uproszczoną, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1, kolejowy bilet internetowy może zostać uznany za tzw. fakturę uproszczoną (jeśli należność brutto za kolejowy bilet kolejowych nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy). Oznacza to więc, że kolejowy bilet internetowy jest fakturą w rozumieniu przepisów w zakresie VAT, stąd do kolejowego biletu internetowego stosuje się te same regulacje / zasady jakie stosuje się do faktur. Dlatego też, uzasadnione jest, żeby do kolejowego biletu internetowego stosować m.in. regulacje odnoszące się do przesyłania i przechowywania faktur w formie elektronicznej.

W tym kontekście trzeba wskazać na treść art. 106m ust. 1 - 4 ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r.). Zgodnie z tymi przepisami, przesyłanie, w tym udostępnianie, faktur w formie elektronicznej wymaga akceptacji ich odbiorcy. Jednocześnie, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej, w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Z przywołanych przepisów rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych (ustawy o VAT) wynika, że przesyłanie faktur w formie elektronicznej jest dopuszczalne, jeśli spełnione są łącznie poniższe warunki:

• dany dokument stanowi fakturę (w rozumieniu przepisów w zakresie VAT),
• odbiorca wyraził zgodę na przesyłanie / otrzymywanie faktur w formie elektronicznej,
• zapewniona jest autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury.

W przedmiotowej sytuacji wszystkie powyższe warunki są spełnione. Jak wskazano bowiem w uzasadnieniu stanowiska do Pytania 1, kolejowy bilet internetowy może zostać uznany za fakturę w rozumieniu przepisów o VAT (jeśli zawiera informację o NIP nabywcy i dokumentuje sprzedaż poniżej 450 PLN / 100 EUR brutto). Co więcej, w momencie zakładania konta na portalu internetowym Spółki, poprzez który prowadzona jest sprzedaż kolejowych biletów internetowych, dany pasażer wyraża zgodę na otrzymywanie faktur (dokumentujących sprzedaż biletów) w formie elektronicznej. Jednocześnie, dany bilet jest przesyłany w formie zabezpieczonej, która wyklucza edycję jego treści (system wystawiania i przesyłania kolejowego biletu internetowego zapewnia autentyczność jego pochodzenia, integralność oraz czytelność jego treści). Stąd też, Spółka ma pewność, że podmiot do którego wysyłany jest kolejowy bilet internetowy otrzymuje dokument z dokładnie takimi samymi danymi, jak dokument, który pozostaje w Spółce (brak jest możliwości edycji takiego dokumentu).

Stąd też, brak jest przeciwwskazań, aby kolejowy bilet internetowy traktowany jako faktura uproszczona był przesyłany w formie elektronicznej do pasażera / nabywcy. Będzie to bowiem równoznaczne z przesłaniem faktury w formie elektronicznej do pasażera / nabywcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie jednak, jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (w aktualnym brzmieniu oraz w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), kwotę VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1, kolejowy bilet internetowy, należność za który nie przekracza 450 PLN / 100 EUR brutto, jeśli na bilecie tym widnieje NIP nabywcy, powinien być traktowany jako faktura (faktura uproszczona) w rozumieniu przepisów w zakresie VAT. Skoro więc bilet ten stanowi potwierdzenie uprawnienia do skorzystania z konkretnej usługi Spółki, to VAT wskazany na tym bilecie stanowi kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (z perspektywy nabywcy biletu).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 4.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014r.), podatnik dokonujący sprzedaży usług na rzecz innych podatników ma obowiązek wystawienia faktury celem udokumentowania tej sprzedaży, zaś w przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, taki obowiązek ma, jeśli nabywca zgłosi żądanie wystawienia faktury.

W przedmiotowej sytuacji, jeśli należność brutto za kolejowy bilet kolejowy nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, to taki bilet stanowi fakturę w rozumieniu przepisów o VAT. Stąd też, Spółka, wystawiając ten bilet, realizuje swój obowiązek w zakresie fakturowania wynikający z przepisów o VAT.

W związku z powyższym, Spółka nie ma obowiązku wystawiania dodatkowych faktur do kolejowych biletów internetowych (jeśli należność nie przekracza 450 PLN / 100 EUR brutto i uwzględniono NIP nabywcy) na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Co więcej, wystawienie takiej dodatkowej faktury mogłoby oznaczać, że Spółka podwójnie zafakturowała daną sprzedaż.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części odnoszącej się do sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz prawidłowe w zakresie sprzedaży usług na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Z uwagi na treść przesłanego uzupełnienia do wniosku z dnia 30 sierpnia 2013 r. przedmiotowa interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego oraz przepisów prawa podatkowego obowiązujących od 01.01.2014r.

Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013r. poz. 35) w art. 1 pkt 49 uchyliła obowiązujący art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz .1054 ze zm.) i w art. 1 pkt 50 dodała do ww. ustawy art. 106a 106q regulujące zasady wystawiania faktur VAT.

Wprowadzone zmiany mają na celu dostosowanie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, do zmian wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L. 189 z 22.07.2010r. Wprowadzone przepisy określają zasady ogólne wystawiania faktur, podmioty zobowiązane do ich wystawiania, a także przedmiot oraz zawartość faktury.

Zgodnie z art. 106a ust. 1 pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do postanowień art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.

Faktura zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Przepisu ust. 5 pkt 3 nie stosuje się w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, sprzedaży, dla której nie jest na fakturze podawany numer, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a (art. 106e ust. 6 ustawy).

Przywołany wyżej art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy określa szczególne warunki dla faktur wystawianych z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług, gdy wartość należności nie przekracza kwoty 450 zł lub 100 EURO, jeśli kwota jest określona w EURO. W praktyce określa się je mianem faktur uproszczonych, choć sam ustawodawca nie wprowadza takiej nazwy.

Z treści powołanego przepisu wynika, iż tzw. faktura uproszczona jest fakturą, która może nie zawierać pewnych danych takich jak:

• nazwa albo imiona i nazwiska oraz adresu nabywcy;
• miary i ilości dostarczonych towarów lub zakresu wykonywanych usług;
• ceny jednostkowej towaru lub usługi netto;
• wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość netto sprzedaży);
• stawki podatku;
• sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnienia;
• kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Regulacje dotyczące tzw. faktur uproszczonych pozwalają zatem na pominięcie co najwyżej powyższych danych. Nie muszą być pominięte wszystkie z nich, można pominąć tylko niektóre. Konieczne jest natomiast aby na fakturze tzw. uproszczonej znajdował się choćby numer podatkowy nabywcy, ponadto informacje znajdujące się na fakturze muszą pozwolić określić dla poszczególnych stawek podatku kwoty podatku, zatem z faktury musi wynikać kwota podatku.

Należy podkreślić, iż wystawienie tzw. faktury uproszczonej nie będzie możliwe w przypadku:

• sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz na terytorium kraju,
• sprzedaży dla której nie jest podawany numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej,
• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
• wystawienia przez polskiego podatnika faktury dla wykonywanych rzez niego dostaw towarów lub świadczenia usług dla których miejscem świadczenia jest terytorium innego państwa członkowskiego, zaś osobą zobowiązaną do zapłaty podatku jest nabywca towaru lub usługobiorca.

Ponadto wystawienie faktury uproszczonej ma charakter fakultatywny i nie jest obowiązkowe nawet jeśli kwota należności nie przekracza określonej w przepisie kwoty.

W przedstawionym we wniosku opisie sprawy Spółka wskazała, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób koleją. Dokumentem uprawniającym do skorzystania z usług wnioskodawcy jest bilet kolejowy. W większości przypadków (jak wskazał Zainteresowany) należność brutto za bilet kolejowy nie przekracza kwoty 450 zł/ 100 EURO. Wnioskodawca sprzedaje bilety kolejowe m.in. za pośrednictwem portalu internetowego. W celu zakupienia biletu przez portal internetowy klient Spółki ma możliwość zalogowania się na specjalnej platformie internetowej, co wymaga akceptacji regulaminu portalu przez klienta. Jak wskazuje Spółka elementem formularza rejestracyjnego jest wyrażenie zgody na otrzymywanie faktur drogą elektroniczną. Pasażer zobowiązany jest ponadto założyć swoje indywidualne konto na platformie, za pośrednictwem którego będzie dokonywać zakupów. Przy założeniu tego konta konieczne jest podanie przez klienta jego danych, jak również adresu e-mail, na który wysyłane będą kolejowe bilety internetowe. Za pomocą portalu internetowego klient wybiera trasę oraz warunki świadczenia usług, a także wskazuje wymagane dane, które powinny być umieszczone na bilecie. Następnie klient dokonuje zakupu biletu kolejowego oraz dokonuje płatności w formie bezgotówkowej za pośrednictwem karty kredytowej lub rachunku bankowego. Zakupiony bilet jest wysyłany klientowi za pośrednictwem portalu internetowego do pasażera nabywającego bilet (na adres e-mail przypisany do konta, z którego zakupiono bilet internetowy). Bilet zawiera określony format oraz wszystkie niezbędne dane i jest zapisany w zabezpieczonym pliku i zostaje przesłany do pasażera drogą elektroniczną. W momencie zapisania biletu w zabezpieczonym pliku nie ma możliwości jego edycji, stąd jedynymi czynnościami, jakie pasażer może zrobić z otrzymanym biletem jest wyświetlenie go, wydrukowanie bądź zapis na serwerze.

System wystawiania i przesyłania biletów zapewnia autentyczność pochodzenia biletu, integralność oraz czytelność jego treści.

Wnioskodawca zamierza wdrożyć kilka zmian dotyczących wyglądu biletu kolejowego internetowego. Po wprowadzeniu zmian bilet będzie zawierał nw. elementy:

• nazwę, adres oraz NIP Spółki (jako sprzedawcy),
• datę sprzedaży kolejowego biletu internetowego (datę zapłaty i wystawienia biletu),
• kolejny numer kolejowego biletu internetowego,
• opis rodzaju usługi (kolejowy transport pasażerski),
• trasę i datę przejazdu na podstawie danego kolejowego biletu internetowego,
• informację o udzielonych rabatach dotyczących danego kolejowego biletu internetowego (jeśli takie zostaną udzielone),
• należność brutto z tytułu nabycia danego kolejowego biletu internetowego,
• należny VAT z tytułu nabycia danego kolejowego biletu internetowego wraz ze wskazaniem stawki VAT,
• imię i nazwisko (względnie PESEL) pasażera uprawnionego do przejazdu na podstawie danego kolejowego biletu internetowego,
• NIP nabywcy danego kolejowego bilem internetowego (opcja dla pasażera),
• inne elementy istotne z perspektywy handlowej i biznesowej.

Zainteresowany traktuje sprzedaż takich biletów jako sprzedaż podlegającą opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy kolejowy bilet internetowy spełnia definicję tzw. faktury uproszczonej.

W rozpatrywanej sprawie należy rozgraniczyć sprzedaż biletów kolejowych na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Powyższy podział wynika z faktu, iż przywołany wyżej przepis art. 106e ust. 6 ustawy o VAT wprowadza ograniczenie w zakresie wystawiania tzw. faktur uproszczonych w stosunku do nabywców nieposiadających numeru, za pomocą którego są zidentyfikowani na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zauważyć bowiem należy, iż art. 106e ust. 6 wskazuje, iż faktur uproszczonych nie wystawia się w przypadku dokonywania sprzedaży, dla której nie jest na fakturze podawany numer, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, tj. numer za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi. Zatem za podatników posiadających numer, za pomocą którego są oni zidentyfikowani na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej (pod którymi otrzymali oni towary lub usługi) uznaje się inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Analiza przywołanych przepisów wprowadzonych do ustawy z dniem 01.01.2014r. pozwala na uznanie, iż internetowy bilet kolejowy nabywany za pomocą portalu internetowego wystawiany na okoliczność nabycia konkretnej usługi stanowić będzie tzw. fakturę uproszczoną, zdefiniowaną w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, jednakże pod warunkiem, że zawierać będzie numer, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Z powyższego wynika, że internetowy bilet kolejowy może zostać uznany za fakturę uproszczoną jedynie w sytuacji, gdy dokumentuje on sprzedaż usług na rzecz osób zidentyfikowanych dla potrzeb podatku, tj. osób/podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Zatem należy uznać, iż w zakresie sprzedaży internetowych biletów kolejowych, których wartość ogółem nie przekracza 450 zł lub 100 EURO, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, bilet kolejowy będzie stanowić tzw. fakturę uproszczoną o której mowa w art. 106 ust. 5 pkt 3 ustawy. W tym konkretnym przypadku dane, jakie będą umieszczone na internetowym bilecie kolejowym pozwolą na określenie dla poszczególnych stawek podatku kwoty podatku, gdyż jak wynika z opisu sprawy bilet będzie zawierał m.in. należny VAT z tytułu nabycia usługi wraz ze wskazaniem stawki VAT. W stosunku do omawianego internetowego biletu kolejowego nie zaistnieją również przesłanki przewidziane w art. 106e ust. 6 ustawy o VAT.

Natomiast jeżeli internetowy bilet kolejowy Spółka sprzeda na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które nie posiadają numeru, za pomocą którego są zidentyfikowane na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pomimo spełnienia wszystkich innych warunków nie będzie można uznać, iż stanowi on tzw. fakturę uproszczoną opisaną w art. 106 ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, gdyż zaistnieją przesłanki negatywne z art. 106e ust. 6 ustawy o VAT sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Dokument wystawiony na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nie może stanowić w świetle przepisu art. 106e ust. 6 ustawy o VAT faktury uproszczonej.

Tym samym należy uznać, iż w odniesieniu do pytania Nr 1 Wnioskodawca zaprezentował nieprawidłowe stanowisko w części odnoszącej się do sprzedaży usług przewozowych dokumentowanych internetowym biletem kolejowym wystawianym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (osób, które nie posiadają numeru, z pomocą którego są zidentyfikowane na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym dokonują nabycia towarów i usług). Natomiast w stosunku do sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Zainteresowany przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie.

W zaprezentowanym we wniosku pytaniu Nr 2 Spółka zwróciła się o rozstrzygnięcie kwestii, czy przesłanie kolejowego biletu internetowego do pasażera na wskazany adres e-mail będzie równoznaczne z przesłaniem faktury w formie elektronicznej.

Zasady wystawiania i przekazywania faktur zostały określone w art. 106m i art. 106n ustawy.

Zgodnie z art. 106m ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

W myśl art. 106n ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. W przypadku przesyłania lub udostępniania temu samemu odbiorcy jednocześnie więcej niż jednej faktury elektronicznej dane wspólne dla poszczególnych faktur mogą zostać podane tylko raz, o ile dla każdej faktury są dostępne wszystkie te dane.

Zauważyć należy, iż dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie kontrole biznesowe użyte w art. 106m ust. 4 ustawy, należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą.

Z kolei, pojęcie wiarygodna ścieżka audytu, również użyte w ww. przepisie, oznacza, iż związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że po nabyciu biletu kolejowego (który jak wyjaśniono wyżej spełnia warunki do uznania go za fakturę uproszczoną, co oznacza, iż został wystawiony na rzecz podmiotu posiadającego numer, za pomocą którego jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, tj. na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) za pośrednictwem portalu internetowego, zakupiony bilet jest przesyłany przez Spółkę za pośrednictwem portalu internetowego (na podany adres e-mail). W momencie przesłania biletu w zabezpieczonym pliku nie ma możliwości jego edycji, jedynymi czynnościami, jakie pasażer może wykonać, jest wyświetlenie biletu, wydrukowanie bądź zapis na serwerze. Jak wskazał Zainteresowany, system wystawiania oraz udostępniania biletu zapewnia autentyczność jego pochodzenia, integralność oraz czytelność treści. Ponadto Spółka ma pewność, że podmiot któremu przesłano bilet otrzyma dokument z dokładnie takimi samymi danymi jak dokument, który pozostaje w Spółce. Ponadto platforma internetowa przeznaczona do celu wystawiania i przekazywania biletów internetowych gwarantuje wysokie bezpieczeństwo przetwarzanych i udostępnianych danych.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że aby faktura mogła zostać uznaną za dokument stanowiący podstawę do odliczenia podatku naliczonego, musi być otrzymana (udostępniona) w sposób i w formie zapewniającej jej autentyczność, integralność i czytelność.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, iż przesłanie biletu kolejowego tzw. faktury uproszczonej - w zabezpieczonym pliku na adres e-mail przypisany do konta, z którego zakupiono bilet internetowy, w stosunku do którego zapewniona będzie autentyczność pochodzenia oraz integralność treści, jest zgodne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, jeżeli faktura uproszczona zostanie udostępniona klientowi w sposób opisany we wniosku należy uznać, iż będzie to równoznaczne z przesłaniem faktury w formie elektronicznej i jednocześnie spełniającej wymogi ustawy o VAT.

Zatem w zakresie pytania Nr 2 Zainteresowany zaprezentował prawidłowe stanowisko w odniesieniu do przesyłania/udostępniania internetowych biletów kolejowych na rzecz osób/podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast dla podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej (nieposiadających numeru, za pomocą którego są zidentyfikowane na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej) dokument wystawiony przez Spółkę nie będzie stanowił faktury, co wyjaśniono w uzasadnieniu do pytania Nr 1.

Wnioskodawca składając wniosek zwrócił się w pytaniu Nr 3 o rozstrzygniecie kwestii, czy kwota VAT wykazana na kolejowym bilecie internetowym stanowi kwotę podatku naliczonego o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Internetowy bilet kolejowy sprzedawany na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi tzw. fakturę uproszczoną, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, co zostało szczegółowo wyjaśnione w uzasadnieniu do pytania Nr 1. Powyższe wynika z faktu, iż Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki pozwalające na przyjęcie, że powyższy dokument stanowi ten szczególny rodzaj faktury. Ponadto jak wskazał Zainteresowany na fakturze uproszczonej wykazany będzie podatek należny VAT z tytułu nabycia danej usług wraz ze wskazaniem stawki podatku VAT.

Zatem należy uznać, iż kwota ta stanowi naliczony podatek VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Tym samym w odniesieniu do pytania Nr 3 Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w zakresie kwoty podatku wykazanej na internetowym bilecie kolejowym stanowiącym fakturę uproszczoną wystawianym na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Natomiast jak już wskazano, dla podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej (nieposiadających numeru, za pomocą którego są zidentyfikowane na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej) dokument wystawiony przez Spółkę nie będzie stanowił faktury. Zatem kwota podatku wykazana na powyższym dokumencie nie może stanowić kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Spółka zwróciła się również o wskazanie czy w okolicznościach, gdy pasażer otrzyma internetowy bilet kolejowy, Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia dodatkowej faktury VAT na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Jak wynika z cyt. już art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jednocześnie zgodnie z brzmieniem art. 106i ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

1. zgodnie z ust. 1 i 2 - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty;
2. nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

Powołane wyżej przepisy nie wprowadzają konieczności wystawiania faktury w przypadku, gdy nabywca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, obowiązek taki będzie w sytuacji gdy ww. podmiot zażąda od sprzedawcy wystawienia takiej faktury. Bezwzględny obowiązek dotyczy jednak sytuacji, w których nabywca towaru lub usługi jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.

W omawianej sytuacji Wnioskodawca dokonuje sprzedaży usług przewozu na rzecz różnych osób / podmiotów. W stosunku do osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nabywających usługi przewozu Zainteresowany jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT, zaś w odniesieniu do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Spółka ma obowiązek wystawiać fakturę jedynie w sytuacji gdy nabywca tego zażąda.

W okolicznościach omawianej sprawy uznano, iż sprzedawany internetowy bilet kolejowy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie stanowi faktury uproszczonej, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT. Zatem jeśli nabywca usługi przewozu (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) zażąda od Spółki wystawienia faktury VAT, Zainteresowany będzie zobligowany zgodnie z art. 106i ust. 6 ustawy, do wystawienia takiego dokumentu.

Natomiast w stosunku do internetowych biletów kolejowych, których wartość brutto nie przekracza 450 zł lub 100 EURO sprzedawanych na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowiących faktury uproszczone będące w istocie szczególnym rodzajem faktur VAT, obowiązki Wnioskodawcy jako sprzedawcy usług w tym zakresie zostają spełnione w chwili przesłania/udostępnienia faktury uproszczonej. Nie zajdzie konieczność wystawiania dodatkowych faktur VAT dokumentujących usługę przewozu, gdyż faktura uproszczona w formie internetowego biletu kolejowego jest dokumentem wystarczającym dla udokumentowania powyższej czynności.

Należy tym samym uznać, iż w odniesieniu do pytania Nr 4 Spółka przedstawiła nieprawidłowe stanowisko w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych nabywających usługi przewozu, które Spółka dokumentuje internetowym biletem kolejowym niestanowiącym faktury uproszczonej. Natomiast w zakresie konieczności wystawienia faktury dodatkowej na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Zainteresowany przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 584 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie