Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - IBPP1/443-246/12/AL

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 14.06.2012, sygn. IBPP1/443-246/12/AL, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012r. (data wpływu 1 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 1 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 1 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 maja 2012r. znak: IBPP1/443-246/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał w drodze spadku po zmarłym ojcu gospodarstwo rolne w skład którego wchodzą: działki rolne o łącznej powierzchni 30 hektarów, budynek mieszkalny (siedlisko) oraz zabudowania gospodarcze służące do przechowywania maszyn i narzędzi rolniczych.

Wnioskodawca utrzymuje się z pracy świadczonej na podstawie umowy o pracę Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie posiada kwalifikacji do prowadzenia gospodarstwa rolnego, dlatego postanowił nabyte gospodarstwo rolne sprzedać w całości (jeżeli znajdzie nabywcę) lub w częściach, sprzedając poszczególne działki rolne. Ze względu na konieczność kontynuowania prac rolnych zbycie powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 maja 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż nabył gospodarstwo rolne w spadku po zmarłym ojcu. W dniu 15 lutego 2012r. ojciec zmarł. Wnioskodawca jest jedynym spadkobiercą zmarły nie sporządził testamentu. Wnioskodawca nie posiada kwalifikacji do prowadzenia gospodarstwa rolnego, dlatego postanowił nabyte gospodarstwo rolne sprzedać w całości (jeżeli znajdzie nabywcę) lub w częściach, sprzedając poszczególne działki rolne z czego wynika, że nie przyjęto gospodarstwa rolnego w celu kontynuowania działalności gospodarczej z powodów wyżej podanych.

Spadkodawca, prowadząc działalność gospodarczą przy użyciu przedmiotowego gospodarstwa rolnego nie był czynnym podatnikiem podatku VAT.

Ojciec Wnioskodawcy zmarł 15 lutego 2012r. i tą datę przyjmuje się jako datę nabycia spadku.

Wnioskodawca nie posiada kwalifikacji do prowadzenia gospodarstwa rolnego dlatego nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej tj. nie jest rolnikiem ryczałtowym, a w związku z tym nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych jako podatnik VAT czynny. Również w przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży wyżej wymienionej.

W skład gospodarstwa rolnego wchodzą następujące działki rolne:

  1. księga wieczysta nr xxx działka nr 12 1,65 h; działka nr 74 9,87 h; działka nr 75 1,41 h; działka nr 73/2 3,41 h,
  2. księga wieczysta nr xxx działka nr 23 1,30 h; działka nr 85 1,44 h,
  3. księga wieczysta nr xxx działka nr 69/7 4,0237 h,
  4. księga wieczysta nr xxx działka nr 76 10,61 h na działce tej posadowiony jest budynek mieszkalny i pomieszczenia gospodarcze łącznie osiem działek rolnych.

Budynek mieszkalny (siedlisko) to budynek całoroczny, w którym mieszkał rolnik, natomiast pomieszczenia gospodarcze to wykonane z drewna, zadaszone pomieszczenia w których przechowuje się traktor, maszyny rolnicze i narzędzia. Pomieszczenie gospodarcze chroni przechowywany sprzęt przed działaniem warunków atmosferycznych i kradzieżą.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.:Jaka będzie, w momencie sprzedaży, dokładna klasyfikacja poszczególnych działek niezabudowanych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy, a w przypadku jego braku wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy... Czy grunty powyższe stanowiły będą grunt rolny, grunt budowlany lub przeznaczony pod zabudowę... Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: Wszystkie działki będą sklasyfikowane w momencie sprzedaży jako grunt rolny.

Wszystkie działki będą sklasyfikowane w momencie sprzedaży jako grunt rolny zgodnie z ewidencją gruntów

Nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy odnośnie żadnej z działek.

Wnioskodawca wskazał, iż w stosunku do działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, przeznaczonych do sprzedaży nie będzie podejmować takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zmiana przeznaczenia terenu, decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, ani żadnych innych działań.

Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonał uatrakcyjnienia działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego poprzez np. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowę drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp.

W celu sprzedaży działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawca podpisał umowę z pośrednikiem nieruchomości oraz wywiesił tabliczkę na sprzedaż", jak również zamieścił ogłoszenia w prasie lokalnej.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: W jaki sposób zamierza Pan pozyskać nabywców dla gospodarstwa rolnego lub poszczególnych działek wchodzących w jego skład... Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: Poprzez działania marketingowe realizowane przez siebie oraz pośrednika nieruchomości, z którym zawarłem umowę.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Jakie formy ogłoszeń o sprzedaży stosował Pan lub będzie stosować... Wnioskodawca wskazał, iż zamierza stosować/stosuje ogłoszenia w Internecie, głównie na portalach kupna/sprzedaży nieruchomości, ogłoszenia w prasie lokalnej i ogólnokrajowej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż poszczególne działki, wchodzące w skład gospodarstwa rolnego (lub też całe gospodarstwo rolne) nie będzie przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca wskazał, iż zbyta nieruchomość zostanie przeznaczona przez nabywcę na prowadzenie działalności rolnej (potwierdzone stosownym zapisem w akcie notarialnym).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż budynki mieszkalne i poszczególne zabudowania gospodarcze stanowią budynki zgodnie z PKOB:

1110 budynek mieszkalny jednorodzinny

1271 budynki gospodarstw rolnych (trzy budynki).

Wszystkie budynki są trwale związane z gruntem.

Budynki zostały zasiedlone w latach 2001 2008, czyli okres pomiędzy zasiedleniem, a sprzedażą budynków będzie dłuższy, niż 2 lata.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków i budowli lub ich części (znajdujących się na ww. działkach), które byłyby wyższe niż 30% wartości początkowej tych budynków lub budowli

Budynki nie zostały ulepszone.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: Na co zostaną przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży poszczególnych działek (bądź całego gospodarstwa rolnego)... Wnioskodawca wskazał, iż środki zostaną przeznaczone na zakup i wyposażenie nieruchomości w celach mieszkaniowych, jak również w innych celach, takich jak spłata wcześniej zaciągniętego kredytu na cele mieszkaniowe, bieżące wydatki.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, w tym nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż maszyny rolnicze i narzędzia rolnicze nie będą stanowiły przedmiotu sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 maja 2012r.):
Czy w związku ze zbyciem gospodarstwa rolnego lub jego części niezależnie od okresu jaki upłynął od nabycia spadku (śmierci spadkodawcy), ciążą na Wnioskodawcy zobowiązania w podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 maja 2012r.) w związku ze zbyciem nabytego w drodze spadku gospodarstwa rolnego działek rolnych wraz z zabudowaniami (nieruchomości) nie ciążą na nim żadne zobowiązania w podatku od towarów i usług, ponieważ na podstawie:

  • art. 6 pkt 1 przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W przypadku sprzedaży całego gospodarstwa rolnego jest ono traktowane jak przedsiębiorstwo.

W przypadku sprzedaży:

  • poszczególnych działek rolnych ma miejsce zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę,
  • budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych ma miejsce zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

  1. podwójnego opodatkowania,
  2. braku opodatkowania,
  3. zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

  1. powszechność opodatkowania,
  2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
  3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie każda bowiem czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje dostawy ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy zwrócić uwagę na rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), w którym Sąd stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same w sobie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Nadto wskazał, że liczba i zakres dokonywanych transakcji nie mają znaczenia decydującego, albowiem dużą liczbę transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Nie jest również zdaniem Trybunału decydująca długość okresu w jakim następowały transakcje sprzedaży działek ani wysokość osiągniętych przychodów albowiem elementy te mogą odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Z treści wskazanych orzeczeń wynika ponadto, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że Wnioskodawca sprzedając działki, będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jego działalność w tym zakresie przybrała formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej otrzymanej w drodze spadku, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż gruntu otrzymanego w drodze spadku, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru.

Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy gospodarstwa rolnego w całości lub też dostawy poszczególnych działek gruntowych wchodzących w jego skład, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej dostawy bądź gospodarstwa rolnego w całości bądź poszczególnych działek (niezabudowanych lub działki zabudowanej budynkami) wydzielonych z nieruchomości otrzymanej w spadku, Wnioskodawca działał w takim charakterze.

Wnioskodawca otrzymał nieruchomości w dniu 15 lutego 2012r. w związku z przyjęciem spadku po zmarłym ojcu. Wprawdzie Wnioskodawca otrzymał w drodze spadku gospodarstwo rolne, jednakże z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie posiada kwalifikacji do prowadzenia gospodarstwa rolnego, w związku z czym Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, jak również nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych jako podatnik VAT czynny.

W stosunku do działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, przeznaczonych do sprzedaży Wnioskodawca nie będzie podejmować takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zmiany przeznaczenia terenu, decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, ani żadnych innych działań.

Wnioskodawca nie dokonywał także żadnych działań mających na celu uatrakcyjnienie działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego poprzez np.. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowę drogi, wyposażenia w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej orz energetyczne.

Ani całe gospodarstwo rolne, ani też poszczególne działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie będą przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca nie wykorzystywał (ani nie będzie wykorzystywać) działek do żadnych celów związanych z działalnością gospodarczą.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca podejmował działania marketingowe wykraczające poza zakres działań zwyczajowo czynionych celem sprzedaży nieruchomości. Za takie nie można uznać czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę a mianowicie: podpisania umowy z pośrednikiem nieruchomości, wywieszenia tabliczki na sprzedaż czy zamieszczenia ogłoszenia w prasie lokalnej czy ogólnokrajowej czy też zamieszczenia ogłoszenia w Internecie na portalach kupna-sprzedaży. Są to bowiem czynności, które w obecnych realiach stosują podmioty chcące rozgłosić informację o możliwości zakupu oferowanego przez siebie towaru.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w tym w szczególności w zakresie handlu nieruchomościami.

Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej tj. przed planowaną sprzedażą nieruchomości o których mowa we wniosku, sprzedaży innych nieruchomości. Wnioskodawca nie posiada też innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Należy podkreślić, iż środki przeznaczone ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na zakup nieruchomości w celach mieszkalnych, jak również w celu spłaty wcześniej zaciągniętego kredytu na cele mieszkaniowe, jak również bieżące wydatki.

Zatem Wnioskodawca dokonując zbycia bądź gospodarstwa rolnego w całości, bądź też poszczególnych działek wchodzących w jego skład (w tym jednej zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz zabudowaniami gospodarczymi), wykonuje czynności zarządu swoim majątkiem prywatnym. Nie można uznać, by planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż gospodarstwa rolnego lub sprzedaż poszczególnych działek (w tym jednej zabudowanej), przybrała formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Wobec powyższego uznać należy, że zbycie przez Wnioskodawcę otrzymanego wcześniej w spadku gospodarstwa rolnego lub poszczególnych działek, w tym jednej zabudowanej, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie mających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek (w tym jednej zabudowanej) lub też całego gospodarstwa rolnego za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy uznać, że w ocenie tut. organu nie stwierdzono aktywności Wnioskodawcy w zbyciu przedmiotowego gospodarstwa rolnego lub też poszczególnych działek wchodzących w jego skład (w tym jednej zabudowanej), która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności zatem Wnioskodawcy nie można w tej konkretnej sytuacji uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowego gospodarstwa rolnego (lub poszczególnych działek, w tym jednej zabudowanej) będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym.

W konsekwencji stwierdzić należy, że planowana dostawa gospodarstwa rolnego lub też poszczególnych działek wchodzących w jego skład tj. działek nr 12, 74, 75, 73/2 (KW nr xxx) nr 23, 85 (KW nr xxx), nr 69/7 (KW nr xxx), nr 76 (KW nr xxx) oraz nr 76 (KW nr xxx) zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz zabudowaniami gospodarczymi, nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca sformułował stanowisko, iż jego zdaniem nie ciąża na nim zobowiązania w podatku od towarów i usług ponieważ na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku VAT, ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w przypadku sprzedaży całego gospodarstwa rolnego jest ono traktowane jak przedsiębiorstwo.

Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazał, tut. organ powyżej, sprzedaż gospodarstwa rolnego będzie pozostawała poza uregulowaniami ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż w związku z planowaną transakcją Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a planowana sprzedaż nie może być uznana za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej. Zatem w tym przypadku nie znajdzie zastosowania przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Zatem wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 6 ust. 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż gospodarstwa rolnego będzie pozostawała poza zakresem ustawy o VAT, z uwagi na brak zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a nie z uwagi na uznanie gospodarstwa rolnego za przedsiębiorstwo, którego dostawa pozostawałaby poza zakresem ustawy o VAT na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawca uważa również, iż dla poszczególnych działek rolnych ma miejsce zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawą terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Wskazać jednak należy, iż przepis ten mógłby mieć zastosowanie w przypadku gdyby Wnioskodawca został uznany za podatnika podatku od towarów i usług w zakresie planowanej dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie został uznany za podatnika podatku VAT w tym zakresie, tym samym przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek niezabudowanych będzie pozostawała poza zakresem ustawy o VAT, nie zaś będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Zatem stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawca sformułował również stanowisko, iż jego zdaniem dla dostawy budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych ma miejsce zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 a.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów;

Dokonując oceny ww. stanowiska stwierdzić należy, iż przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT mogłyby mieć zastosowanie w przypadku gdyby Wnioskodawca został uznany za podatnika podatku od towarów i usług w zakresie planowanej dostawy budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie został uznany za podatnika podatku VAT w tym zakresie, tym samym przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż budynku mieszkalnego oraz budynków gospodarczych działek będzie pozostawała poza zakresem ustawy o VAT, nie zaś będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Zatem stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach