Interpretacja indywidualna z dnia 10.07.2008, sygn. IP-PP2-443-725/08-2/PW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25.04.2008r. (data wpływu 28.04.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania z tytułu cesji umowy - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28.04.2008r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w
indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania z tytułu cesji umowy.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
C Polska Sp. z o.o.
Jedna z przyszłych umów zakłada także płatność kwoty odstępnego w sytuacji rozwiązania przez najemcę umowy najmu lub dzierżawy w celu umożliwienia nowemu najemcy lub dzierżawcy (Spółce lub osobie trzeciej) podpisania umowy na tę samą powierzchnię handlową. Wynagrodzenie z tytułu cesji umowy (przypadek (i) oraz (ii)) bądź płatność kwoty odstępnego za rozwiązanie umowy jest rezultatem rachunku korzyści wynikającego z zawarcia tego typu transakcji, które strona płacąca dokonała decydując się na wybór danej nieruchomości do prowadzenia swojej działalności.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Stanowisko wnioskodawcy dot. pytania nr 1 Kierując się definicją towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)
Jak wynika z art. 5 ust. 1 Ustawy w przypadku transakcji zawartych pomiędzy podmiotami krajowymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Biorąc pod uwagę wymienione powyżej typy transakcji podlegających opodatkowaniu oraz fakt, że cesja nie może być analizowana jako dostawa towaru, co zostało wykazane wcześniej, pozostaje zatem do ustalenia czy wyznaczone wynagrodzenie z tytułu cesji jest odpłatnym świadczeniem usług
na terytorium kraju. Przyznane wynagrodzenie potwierdza spełnienie wymogu odpłatności zaś ustalenie, czy wykonanie cesji praw i obowiązków z umowy na inny podmiot jest świadczeniem usługi wymaga odwołania się do art. art. 8 ust. 1 Ustawy. Z treści tego przepisu wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy
prawa.
Zdaniem Spółki celem ustawodawcy było opodatkowanie możliwie szerokiego zakresu czynności, zachowań podmiotów, w ramach których ustanowienie wynagrodzenia za żądane zachowanie od drugiej strony stanowi o istocie świadczenia usługi. W przypadku ustanowienia odpłatnej cesji praw i obowiązków zastosowanie zdaniem Spółki ma stawka podstawowa 22% VAT. Zbieżne stwierdzenie z powyższym wnioskiem przedstawił Urząd Skarbowy w postanowieniu sygn. ŁUS-lll-2-443/30/06/MJS, w którym przedstawił stanowisko, iż od dnia 01.05.2004r. pojęcie świadczenia usług uległo rozszerzeniu. Obecnie świadczeniem usług jest bowiem każde świadczenie nie stanowiące dostawy towarów. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego. W omawianym stanie faktycznym możliwe jest wyodrębnienie wzajemnych świadczeń kontrahentów: z jednej strony świadczenia wykonanego przez Spółkę na rzecz nabywcy (w postaci przeniesienia praw wynikających z umów leasingu, a przede wszystkim prawa do korzystania z maszyn będących przedmiotem umów leasingowych) i z drugiej strony świadczenia wykonanego przez nabywcę praw na rzecz Spółki (w postaci świadczenia pieniężnego). W konsekwencji należy stwierdzić, iż wykonane przez Spółkę odpłatne przeniesienie na kontrahenta praw wynikających z umów leasingu maszyn produkcyjnych, zawartych przez Spółkę w charakterze leasingobiorcy, stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługa ta podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej 22 % - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Stanowisko dot. pytania nr 2 Kierując się definicją towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)
Jak wynika z art. 5 ust. 1 ustawy w przypadku transakcji zawartych pomiędzy podmiotami krajowymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Biorąc pod uwagę
wymienione powyżej typy transakcji podlegających opodatkowaniu oraz fakt, że czynność rozwiązania umowy najmu nie może być analizowana jako dostawa towaru, co zostało wykazane wcześniej, pozostaje zatem do ustalenia czy wyznaczona kwota odstępnego z tytułu rozwiązania umowy jest odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju. Przyznane wynagrodzenie potwierdza spełnienie wymogu odpłatności zaś ustalenie, czy fakt rozwiązania umowy na rzecz strony trzeciej jest świadczeniem usługi wymaga odwołania się do art. art 8 ust. 1 ustawy. Z treści tego przepisu wynika, że ,przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zdaniem Spółki celem ustawodawcy było opodatkowanie możliwie szerokiego zakresu czynności, zachowań podmiotów, w ramach których ustanowienie wynagrodzenia za żądane zachowanie od drugiej strony stanowi o istocie świadczenia usługi. W przypadku ustanowienia odstępnego w zamian za rozwiązanie umowy najmu na rzecz trzeciej strony ma zastosowanie, zdaniem Spółki, stawka podstawowa 22% VAT.
Dyrektor izby Skarbowej w Krakowie w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego sygn. NS/PP/44071/9/06 stwierdził, co następuje:
Z brzmienia powołanych wyżej przepisów wynika, że opisanej czynności nie można rozpatrywać w kategorii
dostawy towarów, a jedynie jako świadczenie usług pomiędzy dwoma podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, polegające na rezygnacji z lokalu użytkowego w miejsce świadczenia pieniężnego (odstępnego). Czynność ta w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej wypełnia definicję świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Nie ma znaczenia w niniejszej sprawie również fakt posiadania przez Spółkę opinii Urzędu Statystycznego, z której wynika, że tzw. odstępne nie stanowi kryterium klasyfikacyjnego według PKWiU
Podobne stanowisko odnośnie opodatkowania kwoty odstępnego zajął Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego, pismo sygn. VI/443-286/06/JD przedstawiając następujące stanowisko: Podatnik otrzymał od kontrahenta wynagrodzenie tytułem odstąpienia na jego rzecz przysługujących Podatnikowi praw do najmowanego lokalu użytkowego. Zdaniem tut. Organu podatkowego należy stwierdzić, iż kontrahent otrzymał z tego tytułu korzyść prawo do korzystania z przedmiotowego lokalu użytkowego. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż opisana czynność stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko dot. pytania nr 3 i 4 Zdaniem Spółki moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku ustalenia odpłatnej cesji umowy lub kwoty odstępnego za rozwiązanie umowy najmu lub dzierżawy powinien zostać określony zgodnie z art. 19 ust. 4 Ustawy mając na względzie również treść art. 19 ust. 11 tzn. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi rozumianej jako:
- dzień przejścia praw i obowiązków na stronę wstępującą w prawa i obowiązki w przypadku umowy cesji,
- dzień rozwiązania umowy najmu lub dzierżawy w przypadku ustanowienia odstępnego i nie później niż w 7. dniu od daty otrzymania wynagrodzenia.
Stanowisko dot. pytania nr 5 i 6 Spółka stoi na stanowisku, że w zakresie ustalenia terminu dla odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu cesji umowy lub z faktur dokumentujących kwotę odstępnego za rozwiązanie umowy najmu zastosowanie znajdzie zasada ogólna, wynikająca z treści art. 86 ust 10 i 11 Ustawy, w myśl której podatek VAT podlega odliczeniu w miesiącu otrzymania faktury lub w miesiącu następnym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie
do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.