Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.11.2006, sygn. PP/443-56/06, Trzeci Urząd Skarbowy w Gdańsku

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (jedn. tekst z dnia 4 stycznia 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług odnośnie prawa do proporcjonalnego odliczenia podatku VAT z faktury przez małżonków prowadzących odrębne działalności gospodarcze

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Stan faktyczny:

Na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego Pytająca prowadzi wraz z mężem na podstawie dwóch wpisów do ewidencji gospodarczej dwie niezależne firmy. W umowie najmu lokalu, jako najemcy występują małżonkowie, przy czym numer identyfikacji podatkowej wskazany jest tylko jednego z ich męża. Lokal jest niepodzielny i małżonkowie wspólnie korzystają z całości obiektu, każdy do prowadzenia swojej działalności gospodarczej.

Urząd Miasta wystawia tylko jedną fakturę na dany lokal użytkowy. Na fakturze występują dwa nazwiska, jeden wspólny adres działalności, ale jeden NIP męża.

Pytanie:

Czy na podstawie takiej faktury możliwe jest odliczanie VAT proporcjonalnie zarówno przeze mnie, jak i przez męża?

Stanowisko podatnika:

Podatnik uważa, że małżonkowie powinni odliczać VAT proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni.

Ocena prawna:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do ust. 2 pkt 1 lit. a, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jedną z zasad podatku od towarów i usług jest uniknięcie wielokrotnego opodatkowania tej samej wartości. Wystawienie więc faktury na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar lub usługę, nie stoi na przeszkodzie obniżenia przez każdego z nich należnego podatku proporcjonalnie do stopnia wykorzystania towaru lub usługi. Tak więc zakup towaru może być udokumentowany fakturą VAT wystawioną na dwa podmioty, przy czym faktura ta powinna spełniać wymagania z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Przepis ten określa elementy, które faktura co najmniej powinna zawierać. Elementami wymagalnymi na fakturze są numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy.

Przypadki, kiedy faktura nie musi zawierać NIP zostały wymienione w § 11 ust. 1 i 2 powyższego rozporządzenia. Z przepisu tego wynika, że numeru nabywcy nie muszą zawierać jedynie faktury wystawiane:

• na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych;
• nabywcom eksportowanych towarów;
• uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych;
• nabywcom, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy.

Powyższe oznacza, że poza wyżej wymienionymi wyjątkami, podanie NIP nabywcy na fakturze, a w opisanym przypadku nabywców, jest obligatoryjne.

Nieprawidłowości w wystawianych przez podatników fakturach VAT można usunąć poprzez wystawienie faktury korygującej, o której mowa w § 16 i 17 powyższego rozporządzenia. Zgodnie z w/w przepisem fakturę korygującą wystawia się w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Fakturę korygującą wystawia sprzedawca towaru lub usługi.

Natomiast w myśl § 18 ust. 1 rozporządzenia nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 9 ust. 1 pkt 5-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nabywcami usługi najmu lokalu użytkowego są małżonkowie, którzy wykorzystują lokal do prowadzenia swoich odrębnych działalności gospodarczych. Na fakturze jako nabywcy wymienieni są również małżonkowie, z tym, że brak jest NIP jednego z nich. W tej sytuacji Pytająca ma prawo do odliczenia podatku zawartego w tej fakturze, przy czym odliczenie powinno nastąpić proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni. Należy jednak podkreślić, że faktura zawiera błąd formalny, który powinien być skorygowany w sposób określony w § 16 i 17 rozporządzenia (poprzez wystawienie faktury korygującej przez wystawcę faktury) lub w § 18 rozporządzenia (poprzez wystawienie noty korygującej przez nabywców usługi).

Zatem stanowisko Podatnika zawarte we wniosku z dnia 07.09.2006 roku jest prawidłowe.