Interpretacja indywidualna z dnia 07.02.2012, sygn. IPTPP1/443-984/11-2/IG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

W związku ze stanem faktycznym opisanym w poz. 68 powstaje wątpliwość czy uprawnienia do zaokrąglenia proporcji w sposób przewidziany przez art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, który w praktyce powinien doprowadzić do zaokrąglenia do pełnych 100%, uprawnia Spółdzielnię Mleczarską do zaniechania dokonania korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji do pełnego pomniejszenia VAT naliczonego o VAT należny, niezależnie od tego, czy ten VAT naliczony był związany z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi i to niezależnie od tego, czy kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu będzie wyższa niż 500 zł?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mleczarskiej, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania współczynnika sprzedaży jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania współczynnika sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mleczarska prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży produktów mleczarskich. Sprzedaż tych produktów oraz pozostała sprzedaż i usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług według różnych stawek VAT. Oprócz tego Spółdzielnia świadczy usługi finansowe zwolnione z VAT dostawcom mleka niskooprocentowanych pożyczek z Funduszu Wzajemnej Pomocy. W związku z powyższym Spółdzielnia jest zobowiązana do odrębnego określenia kwot podatku VAT naliczonego, związanego z czynnościami w stosunku, do których przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego ze względu na brak możliwości wyodrębnienia całości kwot podatku naliczonego od czynności opodatkowanych i zwolnionych z VAT. Obrót związany z wykonywaniem tych czynności jest wyliczany według proporcji w sposób przewidziany przez art. 90 ust. 3 i 4 ustawy z 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług. Praktyka lat 2008 2010 wykazała, że struktura sprzedaży opodatkowanej w stosunku do sprzedaży zwolnionej z podatku wyniosła 99,91% za 2008r., 99,87% za 2009r. i 99,84% za 2010r. Na podstawie obrotów za 10 miesięcy 2011r. proporcja ta kształtuje się na poziomie 99,83%, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wyniosła 14.501zł i w związku z tym zasadną jest prognoza, że proporcja sprzedaży opodatkowanej i zwolnienie na koniec 2011r. przekroczy 99,80%. Po zakończeniu 2011r. Spółdzielnia, zatem będzie zobligowana do rozważenia konieczności dokonania korekty kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 - 10 z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 - 6 lub 10 ustawy o VAT, co wynika z art. 91 tej ustawy oraz z art. 8 ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustaw o podatku od towarów i usług oraz ustawy prawo o miarach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku ze stanem faktycznym opisanym w poz. 68 powstaje wątpliwość czy uprawnienia do zaokrąglenia proporcji w sposób przewidziany przez art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, który w praktyce powinien doprowadzić do zaokrąglenia do pełnych 100%, uprawnia Spółdzielnię Mleczarską do zaniechania dokonania korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji do pełnego pomniejszenia VAT naliczonego o VAT należny, niezależnie od tego, czy ten VAT naliczony był związany z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi i to niezależnie od tego, czy kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu będzie wyższa niż 500 zł...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma ona obowiązku dokonywania korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT oraz zachowuje uprawnienie do pełnego odliczenia VAT naliczonego od VAT należnego. Skoro bowiem ze względu na proporcję wyliczoną w sposób przewidziany przez art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, dochodzi do zaokrąglenia do pełnych 100%, to w sprawie nie ma zastosowania art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy i to nawet w przypadku gdy kwota podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu, wynikająca z proporcji była wyższa niż 500 zł. Ten ostatni przepis w zestawieniu z art. 90 ust. 4 powoduje, że proporcja przekraczająca 98% może być zaokrąglana jedynie do 99%, natomiast gdy przewidywana proporcja w przypadku Spółdzielni przekracza 99%, to zaokrąglenie w górę do najbliższej liczby całkowitej wynosi 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazana powyżej zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych, bądź niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3).

Natomiast, zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak stanowi art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu (art. 90 ust. 8).

W świetle art. 90 ust. 9 ustawy, przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2a).

Art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b).

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c).

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d).

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8).

Na podstawie uregulowań zawartych w art. 90 i 91 ustawy należy przede wszystkim w pierwszej kolejności ustalić, jaka część ponoszonych wydatków związana jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i dokonywać w całości odliczenia podatku naliczonego, a jaka część jest związana z czynnościami zwolnionymi i w tej części w ogóle nie dokonywać odliczenia podatku naliczonego.

Ponieważ jak stwierdza Wnioskodawczyni, nie jest możliwe wyodrębnienie całości kwot podatku naliczonego od czynności opodatkowanych i zwolnionych z VAT, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Zainteresowana stosuje metodę proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Przepisy art. 90 ustawy stanowią, iż obliczając podatek naliczony od zakupów mieszanych (tj. związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi) należy czynić to w dwóch etapach:

1. wstępnie odliczyć podatek naliczony według wskaźnika określonego na podstawie sprzedaży z poprzedniego roku, albo wskaźnika ustalonego w formie prognozy ustalonej z naczelnikiem urzędu skarbowego,
2. po zakończeniu roku, na podstawie rzeczywistych obrotów osiągniętych w danym roku, podatnik będzie zobowiązany do obliczenia proporcji ostatecznej, która służy ustaleniu wysokości korekty podatku naliczonego.

Odnosząc się do kwestii proporcji wstępnej, ustawodawca dopuszcza możliwość ustalenia jej w oparciu o obroty osiągane w poprzednim roku, w sposób określony w przepisie art. 90 ust. 3 ustawy. W przepisie tym mowa jest jednak o obrotach z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo - zatem o czynnościach opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych z tego podatku. Oznacza to, że warunkiem umożliwiającym określenie wstępnej proporcji na obecny rok - na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzednim, jest wystąpienie w roku poprzednim zarówno obrotów opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT, a więc wykonywanie działalności mieszanej w roku poprzednim przez podatnika.

Biorąc pod uwagę regulacje z art. 90 ustawy, należy stwierdzić, że jeżeli wyliczony przez Wnioskodawczynię po zakończeniu roku współczynnik sprzedaży (proporcja) przekroczy 99%, to zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy proporcję tę należy zaokrąglić w górę do najbliższej liczby całkowitej, czyli do 100%.

Na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy ustawodawca przyznał podatnikom prawo uznania, że proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 wynosi 100% w przypadku, gdy przekracza ona 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł.

Należy zauważyć, że w analizowanym przypadku, w którym obliczona przez Zainteresowaną proporcja przekroczy 99%, w rzeczywistości proporcja ta już na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy wyniesie 100%. Zatem proporcjonalne odliczenie podatku naliczonego w tej sytuacji nie wystąpi i bezprzedmiotowe będzie ustalanie wyniku proporcji również w oparciu o przepis art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy, co oznacza, iż przepis ten nie ma w ogóle zastosowania w sprawie. Wnioskodawczyni będzie miała zatem w takim przypadku prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego, o ile nie wystąpią okoliczności wskazane w art. 88 ustawy.

Reasumując, w przypadku, gdy wyliczona po zakończeniu roku proporcja sprzedaży przekroczy 99%, Wnioskodawczyni winna zaokrąglić ją do 100%, co oznacza, że odliczeniu podlegać będzie cała kwota podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w ciągu roku i odliczenie proporcjonalne nie wystąpi. W związku z tym zastosowania nie będzie miał również przepis art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie musi dokonywać korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi