Interpretacja indywidualna z dnia 21.06.2011, sygn. IPPP2/443-433/11-2/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

czynności świadczone przez Zainteresowanego, niebędącego ubezpieczycielem, który w ramach polisy grupowej nabywa dla swoich klientów będących ubezpieczonymi, ochronę ubezpieczeniową od ubezpieczyciela przejmującego objęte tą ochroną ryzyka, stanowią transakcje ubezpieczeniowe są usługami świadczonymi przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek i korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.04.2011r. (data wpływu 04.04.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania czynności wykonywanych w ramach zawieranych umów ubezpieczenia grupowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.04.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania czynności wykonywanych w ramach zawieranych umów ubezpieczenia grupowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank S.A. (dalej: Bank, Wnioskodawca, Ubezpieczający) zgodnie i na podstawie norm ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: KC) zawiera z Towarzystwami Ubezpieczeniowymi (dalej: Ubezpieczyciel, TU) umowy ubezpieczenia grupowego (dalej: umowy, umowy ubezpieczenia). Zawierane przez Bank umowy obejmują różnego rodzaju ubezpieczenia z działu ubezpieczeń na życie, osobowe oraz majątkowe, w tym w szczególności ubezpieczenia na wypadek śmierci, rozstroju zdrowia, utraty stałego źródła dochodu osób będących klientami Banku (dalej: Klient). Dodatkowo Bank posiada w swojej ofercie ubezpieczenie kredytu/pożyczki hipotecznej zabezpieczonej nieruchomością obejmujące ochronę nieruchomości na wypadek zdarzeń losowych. Powyższe umowy są ściśle związane z produktami bankowymi oferowanymi przez Bank (takimi jak pożyczka gotówkowa, kredyt, karta kredytowa, rachunek bieżący) i zostały zawarte na rzecz osób fizycznych, które korzystają z w/w produktów bankowych oraz wyraziły chęć przystąpienia do będącego w ofercie Banku ubezpieczenia grupowego, na podstawie złożonej Ubezpieczającemu (Bankowi) deklaracji przystąpienia. Wymienione umowy, w zależności od rodzaju ubezpieczenia obejmują swoim zakresem w szczególności następujące czynności należące do kompetencji Ubezpieczającego:

• przygotowywanie cyklicznych raportów będących podstawą określenia należnej składki ubezpieczeniowej z tytułu umowy i opłacanie jej Ubezpieczycielowi, która należna jest za wszystkich ubezpieczonych, którzy przystąpili do określonego rodzaju ubezpieczenia i są objęci ochroną ubezpieczeniową,

• przekazywanie Ubezpieczycielowi raportu składowego oraz raportów osób ubezpieczonych (dalej: Ubezpieczonych), a w przypadku ubezpieczenia nieruchomości w związku z zawartą umową kredytu, prowadzenie rejestru kredytobiorców, którzy przystąpili do ubezpieczenia oraz prowadzenie rejestru kredytów w związku z którymi zawarto ubezpieczenie,

• informowanie Ubezpieczonych o możliwości przystąpienia do ubezpieczenia, a także o zakresie oraz warunkach objęcia ochroną ubezpieczeniową na zasadach określonych w polisach generalnych oraz szczegółowych warunkach ubezpieczenia, przekazywanie i przyjmowanie dokumentów związanych z przystąpieniami Klientów do ubezpieczenia, w tym również wysłanie Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (DWU), przekazywanie informacji oraz korespondencji dotyczących wykonania umowy ubezpieczenia, obsługi administracyjnej związanej z roszczeniami ubezpieczeniowymi, przekazywanie do Ubezpieczyciela dokumentacji otrzymanej od Ubezpieczonego wymaganej do rozpatrzenia przez Ubezpieczyciela roszczeń z tytułu zajścia zdarzenia Ubezpieczeniowego w zakresie ustalonym pomiędzy stronami w umowie,

• przygotowanie oraz wysyłanie do Klientów na własny koszt uzgodnionych informacji oraz innych materiałów dotyczących ubezpieczenia,

• sporządzanie oraz przekazywanie Ubezpieczycielowi informacji zawierających dane pozwalające na określenie w odniesieniu do każdego Ubezpieczonego aktualnej sumy ubezpieczenia oraz okresu ubezpieczenia,

• kontrolowanie przystąpień Klientów do danego rodzaju ubezpieczenia, celem na przykład eliminacji przypadków wielokrotnego przystąpienia do tego samego ubezpieczenia,

• przygotowywanie oraz stosowanie druków zawierających wniosek o przystąpienie do ubezpieczenia, zgodnie z ustalonym z Ubezpieczycielem wzorcem,

• wykonywanie wszelkich obowiązków wynikających z polis generalnych i szczególnych warunków ubezpieczenia, przestrzegania zasad przystępowania do umów ubezpieczenia oraz procedury likwidacji szkód.

Z tytułu wykonywania przez Ubezpieczającego w/w czynności niezbędnych do prawidłowej realizacji jego obowiązków względem osób ubezpieczonych, Ubezpieczyciel przyznaje wynagrodzenie, które jest płatne w ustalonych umowie okresach rozliczeniowych, co do zasady miesięcznych lub innych, niemniej jednak każdorazowo zdefiniowanych pomiędzy stronami wprost w umowie, na podstawie wystawionej przez Bank faktury VAT, pod warunkiem uprzedniego opłacenia przez Bank składki ubezpieczeniowej za dany okres. Bank w ramach zawartych umów ubezpieczenia grupowego nie działa jako agent ubezpieczeniowy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Di U. z 2003r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.).

Celem prowadzonej przez Bank w powyższym zakresie działalności jest zapewnienie klientom Banku, a więc posiadaczom określonego produktu finansowego, ochrony ubezpieczeniowej w ramach ubezpieczenia grupowego. Przystąpienie do ubezpieczenia grupowego, co do zasady jest dobrowolne i stanowi rozszerzenie oferty produktowej Banku, za wyjątkiem ubezpieczenia nieruchomości w związku z zawartą umową kredytu, które są obligatoryjne z punktu widzenia realizacji usługi, jednak nie ograniczają Klienta wyłącznie do oferty produktowej Banku (Klient może również takie ubezpieczenie zawrzeć poza Bankiem), a mają de facto na celu zabezpieczenie należnych przychodów oraz pożyczonego przez Bank kapitału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Bank w ramach umów ubezpieczenia grupowego czynności są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)...

W opinii Wnioskodawcy w opisanym w niniejszym wniosku stanie faktycznym, usługi wykonywane przez Bank w związku z realizacją umów ubezpieczenia grupowego będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm., dalej: UVAT). Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 UVAT zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Literalne brzmienie w/w przepisu wskazuje, iż w stosunku do usług świadczonych przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, zwolnienie z opodatkowania będzie miało zastosowanie pod warunkiem istnienia związku pomiędzy czynnością (usługą) wykonywaną przez ubezpieczającego a zawartą w tym zakresie umową, z tym że musi to być umowa ubezpieczenia zawarta na cudzy rachunek. Przepisy UVAT nie zawierają szczególnej, a więc mającej zastosowanie wyłącznie do niej, definicji pojęcia umów ubezpieczenia zawieranych na cudzy rachunek, w związku z czym przy identyfikowaniu znaczenia wspomnianego terminu należy posłużyć się odwołaniem do konstrukcji tego rodzaju kontraktu ubezpieczeniowego, czyli umów ubezpieczenia zawieranych na cudzy rachunek (na rzecz osoby trzeciej) wynikającej z art. 808 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm., dalej: KC). Zgodnie z nim, za umowę ubezpieczenia zawartą na cudzy rachunek uważa się umowę ubezpieczenia, w której ubezpieczający ubezpiecza cudzy interes majątkowy lub cudze życie, działając we własnym imieniu. Zgodnie z zasadą wynikającą z KC osobą trzecią, na rzecz której zawarto umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek, może być tylko taka osoba, której mienie/interes stanowi przedmiot ubezpieczenia, czyli posiadająca tzw. interes ubezpieczeniowy (tzw. ubezpieczony). Przepis art. 808 1 KC nie wymaga imiennego wskazania ubezpieczonego w samej umowie ubezpieczenia. Niemniej jednak z regulacji tego samego artykułu KC, w szczególności w zakresie dochodzenia odszkodowania przez ubezpieczonego wynika, iż nawet jeśli ubezpieczony nie jest imiennie wskazany na etapie zawarcia umowy ubezpieczenia grupowego, musi być możliwy do zidentyfikowania najpóźniej w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego.

Przepisy KC wskazują zatem fundamentalne cechy, którymi musi się charakteryzować umowa ubezpieczenia, aby została uznana za umowę ubezpieczenia zawartą na cudzy rachunek. Te cechy to między innymi fakt, iż ubezpieczony, a więc podmiot, na rzecz którego zawierana jest umowa ubezpieczenia, nie może być stroną umowy ubezpieczenia grupowego. Umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek zawierana jest między ubezpieczającym a ubezpieczycielem. Na jej podstawie zobowiązanym do opłacenia składki ubezpieczeniowej na rzecz ubezpieczyciela jest ubezpieczający, niemniej jednak prawo do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego przysługuje nie ubezpieczającemu ale podmiotowi, które przystąpił do umowy ubezpieczenia grupowego, czyli ubezpieczonemu. Taka konstrukcja relacji wynika ze specyfiki umów ubezpieczenia zawieranych na cudzy rachunek, których istotą jak sama nazwa oraz przepisy KC wskazują jest ochrona interesu osoby trzeciej, która wyraziła chęć przystąpienia do ubezpieczenia grupowego najczęściej poprzez złożenie stosownej deklaracji, a nie zaś wyłącznie interes własny ubezpieczającego będącego stroną umowy ubezpieczenia grupowego. Z takiej konstrukcji stosunku ubezpieczeniowego, wynikają konkluzje wskazane w art. 808 § 3 KC, a więc co do zasady prawo ubezpieczonego do żądania w razie zajścia zdarzenia objętego ochroną wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W tym miejscu Bank zwraca uwagę, iż wszystkie umowy ubezpieczenia grupowego ze względu na swoją specyfikę oraz ich sens ekonomiczny stanowią de facto umowy ubezpieczenia zawarte na cudzy rachunek w rozumieniu art. 808 KC. Taka sama sytuacja dotyczy umów ubezpieczenia grupowego, których stroną jest Bank pełniący w tym zakresie wyłącznie rolę Ubezpieczającego, a więc podmiotu będącego stroną umowy ubezpieczenia grupowego, ale nie stosunku ubezpieczeniowego, a więc stosunku, w ramach którego następuje świadczenie usługi ochrony ubezpieczeniowej. Bank zwraca uwagę, iż celem umów ubezpieczenia grupowego jest objęcie ochroną ubezpieczeniową osób trzecich, które z punktu prawnego nie są stronami umowy ubezpieczenia grupowego, ale które po złożeniu wiążącej deklaracji przystąpienia do ubezpieczenia grupowego stają się stroną stosunku ubezpieczeniowego w relacji z Ubezpieczycielem. Stają się w ten sposób podmiotami, na rzecz których świadczona jest usługa ubezpieczeniowa i w związku z tym uprawnionymi do żądania wypłaty przez Ubezpieczyciela świadczenia ubezpieczeniowego w razie zajścia zdarzenia objętego ochroną.

Bank podkreśla, iż w przypadku umów ubezpieczenia grupowego podmiotem świadczącym usługę ubezpieczeniową jest Ubezpieczyciel jako podmiot profesjonalnie zajmujący się prowadzeniem działalności ubezpieczeniowej w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003r o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010r., Nr 11 poz. 66 z późn. zm. dalej ustawa o DU), gdyż to na nim ciąży zobowiązanie się do spełnienia w określonych warunkach świadczenia ubezpieczeniowego. Bank w ramach zawartych umów ubezpieczenia grupowego pełniąc rolę Ubezpieczającego zobowiązany jest z mocy prawa do opłacania składki. Jednocześnie wykonuje on również inne czynności opisane w niniejszym wniosku jednak niezmiennie są to usługi niezbędne i ściśle związane z realizacją umowy ubezpieczenia grupowego. Bank zwraca uwagę, iż ani przepisy KC ani ustawy o DU nie ograniczają zakresu czynności, jakie mogą być wykonywane przez Ubezpieczającego na podstawie umowy ubezpieczenia grupowego celem jej realizacji, a wskazują jedynie ogólne ramy funkcjonowania tego rodzaju umów w rzeczywistości gospodarczej, które determinują podstawowe obowiązki każdej ze stron umowy. Powyższe oznacza de facto, iż strony umowy ubezpieczenia grupowego z zastrzeżeniem obowiązków wynikających wprost z norm prawa mają pełną swobodę kształtowania stosunku prawnego, w tym w zakresie podziału pomiędzy nimi kompetencji związanych z realizacją samej umowy.

Mając na względzie powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny uznać należy, iż na gruncie prawa polskiego umowy ubezpieczenia grupowego to de facto umowy ubezpieczenia zawarte na cudzy rachunek, jako że spełniają one wszystkie warunki art. 808 KC i w związku z czym spełniają jedną z dwóch przesłanek zastosowania zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 UVAT przewidzianego dla usług świadczonych przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów na cudzy rachunek.

Drugi warunek odnosi się de facto do powiązania wykonywanych usług z zawartą w tym zakresie umową ubezpieczenia grupowego. W tym miejscu Bank podkreśla, iż wszystkie wykonywane przez niego w ramach umów ubezpieczenia grupowego czynności z założenia związane są wyłącznie z realizacją przedmiotowych umów, gdyż polegają one na wykonywaniu konkretnych czynności mających na celu rozszerzenie grupy osób przystępujących do ubezpieczenia bądź obsługą ściśle związaną z realizacją umowy. Jak wskazano wcześniej polegają one m.in. na informowaniu Ubezpieczonych o warunkach ubezpieczenia, realizacją procesu związanego z przystępowaniem Klientów do umowy ubezpieczenia grupowego, sporządzaniu raportów, monitorowaniu przystąpień i pozostałych czynności opisanych w stanie faktycznym, w stosunku do których nie ma możliwości kategorycznego stwierdzenia braku istnienia związku pomiędzy czynnością a samą umową grupowego ubezpieczenia. Nie mają one z perspektywy Ubezpieczającego innej wartości aniżeli umożliwienie mu prawidłowej realizacji jego obowiązków względem Ubezpieczonych. Konsekwencją powyższego jest uznanie, iż wszystkie wykonywane przez Bank w ramach umów ubezpieczenia grupowego czynności opisane niniejszym wnioskiem mieszczą się w zakresie pojęcia usług świadczonych przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek i w związku z czym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 UVAT.

Mając na względzie powyższe Bank S.A. wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. art. 5a, zgodnie z którym od 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji;

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawiera z Towarzystwami Ubezpieczeniowymi (dalej: Ubezpieczyciel, TU) umowy ubezpieczenia grupowego (dalej: umowy, umowy ubezpieczenia). Zawierane przez Bank umowy obejmują różnego rodzaju ubezpieczenia z działu ubezpieczeń na życie, osobowe oraz majątkowe, w tym w szczególności ubezpieczenia na wypadek śmierci, rozstroju zdrowia, utraty stałego źródła dochodu osób będących klientami Banku (dalej: Klient). Dodatkowo Bank posiada w swojej ofercie ubezpieczenie kredytu/pożyczki hipotecznej zabezpieczonej nieruchomością obejmujące ochronę nieruchomości na wypadek zdarzeń losowych. Powyższe umowy są ściśle związane z produktami bankowymi oferowanymi przez Bank (takimi jak pożyczka gotówkowa, kredyt, karta kredytowa, rachunek bieżący) i zostały zawarte na rzecz osób fizycznych, które korzystają z w/w produktów bankowych oraz wyraziły chęć przystąpienia do będącego w ofercie Banku ubezpieczenia grupowego, na podstawie złożonej Ubezpieczającemu (Bankowi) deklaracji przystąpienia.

W umowach tych Wnioskodawca działa jako ubezpieczający, wobec czego zobowiązany jest do dokonywania takich czynności jak: przygotowywanie cyklicznych raportów będących podstawą określenia należnej składki ubezpieczeniowej z tytułu umowy i opłacanie jej Ubezpieczycielowi, która należna jest za wszystkich ubezpieczonych, którzy przystąpili do określonego rodzaju ubezpieczenia i są objęci ochroną ubezpieczeniową; przekazywanie Ubezpieczycielowi raportu składowego oraz raportów osób ubezpieczonych (dalej: Ubezpieczonych), a w przypadku ubezpieczenia nieruchomości w związku z zawartą umową kredytu, prowadzenie rejestru kredytobiorców, którzy przystąpili do ubezpieczenia oraz prowadzenie rejestru kredytów w związku z którymi zawarto ubezpieczenie; informowanie Ubezpieczonych o możliwości przystąpienia do ubezpieczenia, a także o zakresie oraz warunkach objęcia ochroną ubezpieczeniową na zasadach określonych w polisach generalnych oraz szczegółowych warunkach ubezpieczenia, przekazywanie i przyjmowanie dokumentów związanych z przystąpieniami Klientów do ubezpieczenia, w tym również wysłanie Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (OWU), przekazywanie informacji oraz korespondencji dotyczących wykonania umowy ubezpieczenia, obsługi administracyjnej związanej z roszczeniami ubezpieczeniowymi, przekazywanie do Ubezpieczyciela dokumentacji otrzymanej od Ubezpieczonego wymaganej do rozpatrzenia przez Ubezpieczyciela roszczeń z tytułu zajścia zdarzenia Ubezpieczeniowego w zakresie ustalonym pomiędzy stronami w umowie; przygotowanie oraz wysyłanie do Klientów na własny koszt uzgodnionych informacji oraz innych materiałów dotyczących ubezpieczenia; sporządzanie oraz przekazywanie Ubezpieczycielowi informacji zawierających dane pozwalające na określenie w odniesieniu do każdego Ubezpieczonego aktualnej sumy ubezpieczenia oraz okresu ubezpieczenia; kontrolowanie przystąpień Klientów do danego rodzaju ubezpieczenia, celem na przykład eliminacji przypadków wielokrotnego przystąpienia do tego samego ubezpieczenia; przygotowywanie oraz stosowanie druków zawierających wniosek o przystąpienie do ubezpieczenia, zgodnie z ustalonym z Ubezpieczycielem wzorcem; wykonywanie wszelkich obowiązków wynikających z polis generalnych i szczególnych warunków ubezpieczenia, przestrzegania zasad przystępowania do umów ubezpieczenia oraz procedury likwidacji szkód.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie czy są to transakcje ubezpieczeniowe bądź reasekuracyjne albo też usługi pokrewne świadczone przez brokerów i agentów ubezpieczeniowych.

Podstawowym elementem transakcji ubezpieczeniowej w ogólnym rozumieniu jest to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zamian za uprzednią zapłatę składki, zapewnić ubezpieczonemu, w przypadku zmaterializowania się pokrywanego ryzyka, usługę uzgodnioną w chwili zawarcia umowy.

Z kolei czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie zobowiązuje się sam do zapewnienia ochrony ubezpieczeniowej swoim klientom a jedynie dopełnia formalności koniecznych do zapewnienia klientom Banku ubezpieczenia przez podmiot trzeci (Towarzystwo Ubezpieczeniowe). Oznacza to, że Zainteresowany jest posiadaczem polisy grupowej dla swoich klientów. Takie świadczenie usług przez Bank stanowi transakcję ubezpieczeniową, którą należy interpretować tak, iż podatnik, niebędący ubezpieczycielem, który w ramach polisy grupowej będąc jej posiadaczem, nabywa dla swoich klientów będących ubezpieczonymi, ochronę ubezpieczeniową od ubezpieczyciela, który przejmuje objęte tą ochroną ryzyka.

Mając powyższe na względzie, nie ma dalszej potrzeby rozważania, czy Wnioskodawca prowadzi działalność reasekuracyjną, działalność brokera ubezpieczeniowego bądź agenta ubezpieczeniowego.

Reasumując, czynności świadczone przez Zainteresowanego, niebędącego ubezpieczycielem, który w ramach polisy grupowej nabywa dla swoich klientów będących ubezpieczonymi, ochronę ubezpieczeniową od ubezpieczyciela przejmującego objęte tą ochroną ryzyka, stanowią transakcje ubezpieczeniowe są usługami świadczonymi przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek i korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie