Interpretacja indywidualna z dnia 17.10.2008, sygn. IBPP1/443-1078/08/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat interpretacji
Opodatkowanie sprzedaży 4 działek.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2008r. (data wpływu 28 lipca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2008r. (data wpływu 7 października 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 4 działek - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 lipca 2008r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 4 działek.
Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 października 2008r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-1078/08/AS z dnia 19 września 2008r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca zamierza sprzedać działki budowlane położone na terenie gminy P., a będące jego własnością od roku 1987 tj. po przekazaniu Wnioskodawcy i jego małżonce całego gospodarstwa nr księgi wieczystej KW 306-I w J. o łącznej powierzchni 2,21,03 ha wraz z domem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi.
W planach zagospodarowania przestrzennego gminy P. część gruntu Wnioskodawcy została przeznaczona pod zabudowę mieszkalną. W związku z tym, tę właśnie część gruntu Wnioskodawca postanowił podzielić na działki budowlane i udostępnić potencjalnym nabywcom.
Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.
Nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych gdyż nie jest rolnikiem ryczałtowym.
Działki przeznaczone do sprzedaży stanowią integralną część gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.
Całe gospodarstwo rolne łącznie z działkami oraz zabudowania gospodarcze z domem mieszkalnym są od 1989r. przedmiotem wynajmu (dzierżawy). W dniu spisywania umowy o dzierżawę jej wysokość wynosiła 50.000 zł rocznie. Kwota ta nigdy jednak nie była pobierana ze względu na więzy rodzinne (dom i gospodarstwo dzierżawi kuzyn żony Wnioskodawcy).
Działki nie były i nie są do tej pory zabudowane. Są nadal polem uprawnym.
Wnioskodawca nie dokonywał dostawy innych nieruchomości.
Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o zmianę przeznaczenia działek.
Wnioskodawca nie dokonywał uatrakcyjnienia tych działek.
Odwołując się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007r. sygn. akt I FPS 3/1007 Lex Nr 304985 M. Podat. 2007/12/2 Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o zwolnienie go w przyszłości od sprzedaży przedmiotowych działek.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w myśl art. 15 musi być odprowadzony podatek VAT od sprzedaży 4-ch działek budowlanych będących własnością Wnioskodawcy...
Zdaniem Wnioskodawcy absurdalną rzeczą byłoby płacić za coś, co zostało wypracowane dorobkiem jego i jego poprzednich pokoleń. Gospodarstwo Wnioskodawcy przechodziło z dziada pradziada na ich następców. Tak właśnie wspólnie z małżonką nabyli to gospodarstwo od babci Wnioskodawcy w 1987r. wraz z domem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi.
Gospodarstwo to nie było nigdy gospodarstwem o celach dochodowych. Służyło ono jego dziadkom a potem jego rodzicom jako źródło do uchowania sobie paru świnek i drobiu, które najpierw w okresie powojennym, a później w trudnych latach 80-tych pomagało rodzinie przeżyć.
Z racji tego, że dom i zabudowania gospodarcze wymagają renowacji, Wnioskodawca wraz z małżonką podjął decyzję o rozparcelowaniu tej części ojcowizny, która na mocy decyzji planu zagospodarowania przestrzennego Gminy P. została zwolniona (udostępniona) pod zabudowę mieszkalną.
Pieniądze uzyskane ze sprzedaży mają zostać przeznaczone na remont domu i zabudowań gospodarczych. Tym samym Wnioskodawca chce kontynuować tradycje jego przodków tj. dbać o ładny wygląd gospodarstwa i jego obejścia.
Obecnie większość czasu Wnioskodawca spędza za granicą bo ma tam pracę i mieszkanie. W najbliższych jednak 10-ciu latach myśli o powrocie na stałe do domu rodzinnego.
Decyzja zamiany gruntów rolnych na działki budowlane nie wyszła od Wnioskodawcy lecz powstała na mocy decyzji Gminy.
Z tej też racji Wnioskodawca uważa, że obciążenie go podatkiem VAT od sprzedaży tych działek (4 sztuki po 8-9 arów) byłoby dla niego krzywdzące. Nie można ukarać kogoś, kto przez pokolenia uprawiał i dbał o tę ziemię, starając się w ciężkich czasach faszyzmu i komunizmu przeżyć.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).
Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.
O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.
W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z treści wniosku wynika, iż w 1987r. Wnioskodawca wspólnie z małżonką nabył gospodarstwo rolne od babci Wnioskodawcy wraz z domem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych gdyż nie jest rolnikiem ryczałtowym. Działki przeznaczone do sprzedaży stanowią integralną część gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Działki te nie były i nie są do tej pory zabudowane. Są nadal polem uprawnym. Wnioskodawca nie dokonywał dostawy innych nieruchomości, nie występował z wnioskiem o zmianę przeznaczenia działek i nie dokonywał uatrakcyjnienia tych działek, które zostały wydzielone z nieruchomości (gospodarstwa rolnego) otrzymanej w 1987r. od babci.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Wprawdzie całe gospodarstwo rolne łącznie z działkami oraz zabudowaniami gospodarczymi z domem mieszkalnym są od 1989r. przedmiotem wynajmu (dzierżawy) i w dniu spisywania umowy o dzierżawę jej wysokość wynosiła 50.000 zł rocznie (kwota sprzed denominacji), jednak ze względu na więzy rodzinne (dom i gospodarstwo dzierżawi kuzyn żony Wnioskodawcy) kwota ta nigdy nie była pobierana.
W oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem nie mieści się ona w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak jest zatem podstaw, by uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tych czynności. Tym samym dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowych 4 (czterech) działek nie powinna być obciążona podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach