Interpretacja indywidualna z dnia 11.12.2008, sygn. IBPP1/443-1456/08/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy C. przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2008r. (data wpływu 30 września 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2008r. (data wpływu 8 grudnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z realizacją zadania pod nazwą Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2008r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z realizacją zadania pod nazwą Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z..

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2008r. znak GPiMK 0704/2/08.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. z 2001r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Gmina C., która była beneficjentem dla Gminy C. wystawiane były wszystkie faktury oraz z Gminą C. podpisana była umowa o dofinansowanie projektu w ramach ZPORR środków Unii Europejskiej zrealizowała w maju 2008r. zadanie inwestycyjne pod nazwą Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z., w ramach którego zmodernizowana została oczyszczalnia ścieków w C., wybudowanych zostało ok. 75,59 km sieci kanalizacyjnej i 1,03 km sieci wodociągowej. Projekt ten dofinansowywany był w 60% kosztów brutto (wraz z podatkiem VAT) ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego.

Po zakończeniu realizacji projektu inwestycja stała się częścią mienia komunalnego Gminy C., zaś funkcję zarządcy obiektu pełnił Zakład Komunalny C. Sp. z o.o. w C. wyłoniony w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z Prawem zamówień publicznych - świadczący usługi użyteczności publicznej m.in. w zakresie zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków. Przekazanie w zarząd mienia stanowiącego własność Gminy C. Zakładowi Komunalnemu C. Sp. z o.o. w C. nastąpiło w chwili oddania do użytkowania nieodpłatnie na okres 6 lat. Problematyczna stała się możliwość odzyskania podatku od towarów i usług (VAT). Ponieważ przekazanie w zarząd majątku nastąpiło nieodpłanie, to żadna ze stron nie będzie miała możliwości zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ mienie to nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto wedle artykułu 4 (5) szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), krajowe, regionalne i lokalne organy władzy i inne instytucje prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością które podejmują i transakcjami, które zawierają jako władze publiczne, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub inne płatności w związku z taką działalnością lub transakcjami. Jednakże jeżeli podejmują one taką działalność i dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tej działalności lub transakcji, w przypadku gdy wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziłoby do znaczącego zakłócenia konkurencji. W każdym przypadku organy te są uważane za podatników w związku z rodzajami działalności wymienionymi w załączniku D, chyba że są prowadzone na tak niewielką skalę, iż są bez znaczenia.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioski płynące z przepisów zacytowanej dyrektywy oraz ustawy o VAT są takie, że Gmina C., a także podmioty, które zarządzają projektem nie są płatnikami podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu pn. Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z..

Z treści dyrektywy wynika, iż sam fakt działania jako władza publiczna powoduje, iż nie jest się podatnikiem podatku VAT, nawet jeżeli pobiera się opłaty związane z taką działalnością.

W uzupełnieniu podano ponadto, że projekt Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z. zrealizowany został przez Gminę C., która jest beneficjentem środków unijnych, z Gminą C. podpisane były umowy, w tym umowa o dofinansowanie projektu w ramach ZPORR środków Unii Europejskiej, a także na Gminę C. wystawiane były wszystkie faktury.

Przekazanie w zarząd majątku Zakładowi Komunalnemu C. sp. z o.o. w C. nastąpiło nieodpłatnie na podstawie Zarządzenia Burmistrza Miasta i Gminy C. Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), Burmistrz Miasta i Gminy C. wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Miasta i Gminy C., a zgodnie z art. 31 tej ustawy, Burmistrz kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina C. ma prawo do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego z realizacją zadania Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z....

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina C. nie ma prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego z realizacją zadania Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 30 listopada 2008r., gdyż Wnioskodawca we wniosku z dnia 26 września 2008r. wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem od podatku.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r. § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe zwolnienie utrzymano również w § 13 ust. 1 pkt 11 obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gmina C., która była beneficjentem dla Gminy C. wystawiane były wszystkie faktury oraz z Gminą C. podpisana była umowa o dofinansowanie projektu w ramach ZPORR środków Unii Europejskiej zrealizowała w maju 2008r. zadanie inwestycyjne pod nazwą Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z., w ramach którego zmodernizowana została oczyszczalnia ścieków w C., wybudowanych zostało ok. 75,59 km sieci kanalizacyjnej i 1,03 km sieci wodociągowej. Projekt ten dofinansowywany był w 60% kosztów brutto (wraz z podatkiem VAT) ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego.

Po zakończeniu realizacji projektu inwestycja stała się częścią mienia komunalnego Gminy C., zaś funkcję zarządcy obiektu pełnił Zakład Komunalny C. Sp. z o.o. w C. wyłoniony w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z Prawem zamówień publicznych - świadczący usługi użyteczności publicznej m.in. w zakresie zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków. Przekazanie w zarząd mienia stanowiącego własność Gminy C. Zakładowi Komunalnemu C. Sp. z o.o. w C. nastąpiło w chwili oddania do użytkowania nieodpłatnie na okres 6 lat.

Przekazanie w zarząd majątku Zakładowi Komunalnemu C. sp. z o.o. w C. nastąpiło nieodpłatnie za podstawie zarządzenia Burmistrza Miasta i Gminy C., więc jak zaznacza Wnioskodawca, mienie to nie będzie wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym, w myśl powyższych przepisów, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego z przedmiotowym projektem, gdyż nabywane towary i usługi, związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Zatem stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pod nazwą Kompleksowe rozwiązanie gospodarki ściekowej w aglomeracji C. i Z..

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja niniejsza dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Należy zatem mieć na uwadze, iż w przypadku zmiany przeznaczenia powstałego w ramach realizacji projektu mienia, zastosowanie mogą znaleźć uregulowania zawarte w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, które stanowią, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Zasady odliczenia częściowego, w przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, uregulowane zostały przepisami art. 90 i 91 ustawy o VAT. Należy zwłaszcza mieć na uwadze przepis art. 91 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że interpretacja indywidualna jest wiążąca jedynie dla Wnioskodawcy, którego dotyczy opisany we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe.

Zaznaczyć także należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w szczególności np. w przypadku obciążenia przez podatnika innego podmiotu kosztami wykonania inwestycji w sposób generujący wystąpienie podatku należnego, tj. w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.