Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 30 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za osiągnięcie uzgodnionego poziomu obrotów i jego dokumentowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za osiągnięcie uzgodnionego poziomu obrotów i jego dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma poszerzyła umowę handlową z największym odbiorcą jej wyrobów o punkt w brzmieniu: Dostawca udziela Nabywcy rabatu historycznego, który będzie naliczany za zakupy netto (...)(...) pod warunkiem dokonania przez odbiorcę zakupów za kwotę zgodną z podanymi niżej progami obrotów. Rabat będzie udzielony z momentem dokonania zapłaty kwoty wynagrodzenia powodującej przekroczenie progu obrotów określonej w poniższej tabeli (...).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie przez nabywcę towarów określonej wielkości obrotów z danym sprzedawcą nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem wypłacony temu nabywcy towarów bonus nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług. Bonus winien być dokumentowany notą obciążeniową bądź uznaniową w zależności od umowy (skoro nie jest dostawą, ani usługą to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (...). Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Bonusy (premie pieniężne) wypłacane są nabywcom w celu intensyfikacji sprzedaży towarów, dotyczy to m.in. przypadków kiedy sprzedawca z różnych przyczyn (np. dokonania u niego określonego pułapu zakupów w określonym czasie) po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. bonusu (premii pieniężnej), polegającego na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych. Różnorodność działań i sytuacji gospodarczych będących podstawą do ich wypłacenia sprawia, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom bonusów (premii pieniężnych), powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat.

W przypadkach, gdy wypłacany bonus (premia pieniężna) związany jest z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to bonus (premia) wypłacany po dokonaniu zapłaty za fakturę, powinien być traktowany jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

W praktyce występują takie sytuacje, gdzie bonus (premia pieniężna) jest wypłacany z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie, a bonus ten (premia) nie jest związany z żadną konkretną dostawą. W takim przypadku należy uznać, że wypłacony bonus (premia pieniężna) związany jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taki bonus (premię), które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Otrzymanie przedmiotowego bonusu (premii pieniężnej) jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy. Zachowanie nabywcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Jako zapłatę za wykonaną usługę podatnik otrzymuje bonus (premię pieniężną).

Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, zachowanie nabywcy towarów polegające np. na osiągnięciu określonego w umowie pułapu zakupów w określonym czasie, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomiędzy podatnikami istnieje umowa handlowa regulująca wzajemną współpracę, na podstawie której, przy spełnieniu określonych warunków dostawca jest zobowiązany do wypłaty rabatu historycznego bonusu pieniężnego. Bonus ten nie ma charakteru dobrowolnego, jest bowiem uzależniony od konkretnego zachowania nabywcy. W takim przypadku przedmiotowy bonus stanowi rodzaj wynagrodzenia dla nabywcy za świadczone na rzecz dostawcy usługi.

Otrzymanie bonusu powinno zostać udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, fakturą VAT spełniającą wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Reasumując, jeżeli wypłacany przez Wnioskodawcę bonus nie jest związany z żadną konkretną dostawą wówczas stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. W związku z powyższym, przedmiotowy bonus będący wynagrodzeniem za świadczenie usług należy dokumentować, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania i udokumentowania bonusu został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2008 r. nr ILPP2/443-698/08-3/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.