Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 05.09.2006, sygn. 1432/PP/P/440-174/14a/06/KC, Urząd Skarbowy Warszawa-Bielany

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1, 3, 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) art. 119 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Bielany postanowił uznać przedstawione stanowisko Strony w zapytaniu z dnia 21.08.2006r. w zakresie pytania drugiego za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, iż przedmiotem działalności Strony jest pozostała działalność turystyczna sklasyfikowana pod symbolem PKD 63.30 D, w skład której wchodzi:
• działalność związana z informacją turystyczną
• doradztwo turystyczne
• rezerwacja miejsc noclegowych
• rezerwacja i sprzedaż biletów
• działalność przewodników turystycznych i pilotów wycieczek Wykonując powyższą działalność podatnik kupuje towary dla bezpośredniej korzyści turysty od podmiotów zewnętrznych i wykonuje usługi we własnym zakresie jako przewodnik turystyczny i pilot wycieczek. Dla potrzeb wykonywanych osobiście usług prowadzone jest biuro, a co za tym idzie ponoszone są koszty.

Pytanie Strony:

Czy usługi świadczone przez Stronę jako przewodnika ("we własnym zakresie") podlegają odrębnej ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług zgodnie z art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem wnioskodawcy w celu ewidencji sprzedaży usług turystyki należy prowadzić dwie odrębne ewidencje: jedną dla usług rozliczanych na zasadzie marży a drugą dla świadczonych usług własnych.

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy

W myśl art. 119 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy przy świadczeniu usług turystyki oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi /podatnik/ wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia postawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne - art. 119 ust. 6 ustawy.

Reasumując, ustawa o podatku od towarów i usług nie narzuca obowiązku prowadzenia dwóch ewidencji dla celów podatkowych. Podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, przy uwzględnieniu warunków określonych w art. 119 ust. 6 cytowanej ustawy.