Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisk... - Interpretacja - PSUS/PPO I-O/443/121-2A/ 05 /MKi

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 25.05.2005, sygn. PSUS/PPO I-O/443/121-2A/ 05 /MKi, Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione w punkcie 2A wniosku z dnia 04.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej kwestii odsetek od pożyczki od kontrahenta niemieckiego, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.03.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa  (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

W okresie rozliczeniowym w związku z zawartymi umowami pożyczki podatnik obciążany był przez kontrahenta mającego siedzibę na terenie Niemiec odsetkami od pożyczki. Umowa pożyczki, której przedmiotem jest określona suma pieniędzy i która z istoty swej posiada charakter usługi finansowej, podlega, zdaniem Spółki zwolnieniu od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem, czy powyższą czynność powinna udokumentować fakturą wewnętrzną w miesiącu zaistnienia obowiązku podatkowego, po czym wykazać w deklaracji VAT-7 jako import usług ze stawką zwolnioną?

Zdaniem Spółki, powyższą czynność powinna ona udokumentować fakturą wewnętrzną z wykazanym podatkiem należnym (w analizowanym przypadku będzie to wartość zwolniona), zarejestrować w ewidencji sprzedaży w miesiącu zaistnienia obowiązku podatkowego oraz w tym samym miesiącu lub miesiącu następnym ująć w ewidencji zakupu, wykazać w deklaracji VAT-7 jako import usług ze stawką zwolnioną.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Pomimo generalnego charakteru wskazanej powyżej normy, ma ona zastosowanie w sytuacji, gdy nie znajdą zastosowania regulacje szczególne. Regulacja szczególna zawarta jest w art. 27 ust. 3 i ust. 4 pkt 4 ustawy, który stanowi, iż w przypadku usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją świadczonych na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, pod pojęciem importu usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

- usługodawcą musi być podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski,

- usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna mająca siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami, w przypadku usług finansowych świadczonych przez podatnika posiadającego siedzibę w Niemczech, w związku z ujęciem tych usług w ust. 4 pkt 4 art. 27 ustawy, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, czyli Polska.

Przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy mówi, iż kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług. Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy z tytułu importu usług. Przepis art. 86 ust. 11 stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

W odniesieniu do wątpliwości związanych z dokumentowaniem przedmiotowej czynności podkreślić należy, iż w myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne. Za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy na podstawie odrębnych przepisów wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Stosownie do zapisów art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Zgodnie z powyższym przepisem, o ile udzielanie pożyczek między podmiotami niebędącymi bankami zostało zakwalifikowane do usług pośrednictwa finansowego pod symbolem PKWiU sekcja J ex (65-67), usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem dla ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług niezbędne jest ustalenie grupowania zgodnie z aktualnie obowiązującą klasyfikacją statystyczną. Dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi ciąży na podatniku.

Podsumowując należy stwierdzić, iż odsetki od pożyczek udzielanych podatnikowi przez kontrahenta niemieckiego są importem usług. W związku z tym, w świetle powołanych wyżej przepisów, podatnik powinien dokumentować tę czynność fakturą wewnętrzną, ująć w rejestrze sprzedaży w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, ująć w rejestrze zakupu w tym samym lub następnym miesiącu oraz wykazać w deklaracji VAT-7 jako import usług.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sos­nowcu.

Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu