Interpretacja indywidualna z dnia 26.02.2018, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.945.2017.2.KT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu dotyczącego zagospodarowania plaży miejskiej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 6 lutego 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: Gmina lub Gmina Miejska) zrealizowała projekt pn. , który polegał na przebudowie istniejącego nabrzeża jeziora.

Przedsięwzięcie przyczynia się do realizacji celu głównego i celów szczegółowych Osi 6 Kultura i Dziedzictwo RPO Województwa 2014-2020, Priorytet inwestycyjny 6c Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego, Cel szczegółowy Utrzymanie przewagi konkurencyjnej () nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego.

Celem głównym projektu jest wzrost potencjału turystycznego w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego. Projekt realizuje powyższy cel, gdyż zagospodarowanie terenów przybrzeżnych &− plaży miejskiej na cele turystyczno-rekreacyjne przyczyni się do utrzymania/zwiększenia przewagi konkurencyjnej miasta położonego w centrum Krainy () nad innymi regionami, w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego. Realizacja przedsięwzięcia włączyła nowopowstały obiekt w wachlarz produktów turystycznych województwa poprzez dostosowanie obiektu do potrzeb związanych ze stworzeniem ulepszonej oferty turystycznej na terenie miasta.

G., jako centralny ośrodek miejski położony na terenie miejskiego obszaru funkcjonalnego Krainy () wraz z nową infrastrukturą oferującą nowe rozwiązania społeczne i usługi dla mieszkańców i turystów, zwiększyło potencjał obszaru należącego do przyrodniczego dziedzictwa naturalnego.

Realizacja projektu przyczyniła się do zwiększenia możliwości wykorzystania zasobów naturalnych (), szczególnie poprzez umożliwienie organizacji imprez żeglarskich, w tym regat oraz pozwoliła na wydłużenie sezonu turystycznego (wodne sporty zimowe na plaży jeziora). Dzięki zagospodarowaniu plaży miejskiej poprawiły się warunki prowadzenia usług turystycznych i rekreacyjnych, które są podstawą funkcjonowania lokalnych firm oraz instytucji kultury i sportu. Teren jest ogólnodostępny.

Zakres projektu to: 1. Roboty Budowlane: 1. roboty rozbiórkowe.: l.l. kwal. &− rozebranie zjeżdżalni i basenu oraz stanowiska dla ratowników; likwidacja istniejącego uzbrojenia na przedmiotowym terenie: demontaż słupów oświetleniowych 6 szt. i podziemnych instalacji wodociągowych, 1.2. niekw. &− wyburzenie istniejącego wzdłuż plaży żelbetonowego muru oporowego oraz likwidacja podestów znajdujących się na murze, rozbiórka istniejących stałych pomostów drewnianych usytuowanych przy nabrzeżu, rozbiórka wraz z przebudową istniejących umocnień wzdłuż nabrzeża; 2.2. Roboty ziemne &− związane z wyrównaniem linii brzegowej jeziora, tj. zasypanie istniejącego brodzika kąpielowego oraz wyprofilowanie terenu w celu uzyskania plaży piaskowej z łagodnym zejściem do wody; 3. Wykonanie ostróg palisadowych &− koszt niekw. odbudowy ostróg palisadowych poprzez wymianę uszkodzonych pali w celu wyrównania długości ostróg. Powstaną 4 ostrogi; 4. Wyposażenie i mała architektura, 4.1. kwal. wieża ratownicza (2 szt.), tablica informacyjna z regulaminem (3 szt.), ratownicza łódź wiosłowa (2 szt.), maszt z kompletem flag (2 szt.) leżak &− 20 m, podziel. na 3 mod. po 6 m oraz 2 stoliki o szer. 1 m, przebieralnia (6 szt.), 4.2 niekw. (wydatki bieżące) &− koło ratunkowe (6 szt.), liny asekuracyjne (2 szt.), tuba sygnalizacyjna, Akusz. sygnał typu: gwizdek, gong, syrena, dzwon (2 szt.), lornetki (2 szt.); 2. Nadzór w projekcie: 2.1. Nadzór inwestorski; 3. Studium wykonalności; 4. Promocja projektu: 4.1. Tablice pamiątkowe (2 szt.), 4.2. ulotki informacyjne (1000 szt.).

Podmiotem zarządzającym obiektem po jego zakończeniu jest Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (MOSiR), który jest jednostką budżetową Gminy. Właścicielem plaży pozostanie Beneficjent &− Gmina Miejska.

W uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała, że wydatki związane z realizacją projektu nie służyły do wykonywania przez nią czynności opodatkowanych. Projekt zrealizowany był w terminach: data rozpoczęcia realizacji projektu 3 listopada 2016 r., data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu 7 grudnia 2016 r., data finansowego zakończenia realizacji projektu 31 października 2017 r. Obiekt przekazano w zarządzanie na rzecz Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji na podstawie powierzenia obiektu do zarządzania. Gmina przeprowadziła centralizację od dnia 1 stycznia 2017 r., o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, którą objęto również MOSiR. Nie miała miejsca zmiana kwalifikowalności podatku, o której mowa w art. 10 ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miejska (podmiot realizujący projekt &− faktury są wystawione z NIP Gminy) będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe odzyskanie podatku naliczonego, poprzez jego odliczenie zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221). Zrealizowana inwestycja nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi w ramach dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Inwestycję realizowała Gmina Miejska, która po zakończeniu realizacji projektu i w okresie trwałości projektu nie będzie dokonywała tam czynności, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Gmina nie dokonała odliczenia podatku VAT, który jest kosztem kwalifikowalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 tej ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości.

Stosownie do art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 wskazanej ustawy, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r., przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że podatnikiem podatku od towarów i usług dla wszelkich czynności wykonywanych przez Gminę i jej jednostki organizacyjne jest Gmina. Zatem wszystkie czynności wykonywane przez jednostki organizacyjne gminy na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tych jednostek mają charakter wewnętrzny.

Oznacza to, że przy scentralizowanym modelu rozliczeń świadczenie jakichkolwiek czynności pomiędzy jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi tej samej gminy a gminą staje się świadczeniem wewnętrznym niepodlegającym w ogóle podatkowi od towarów i usług.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności niniejszej sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie został spełniony, ponieważ w związku z realizacją projektu Gmina poniosła wydatki, które &− jak wynika z treści wniosku &− wykorzystywane są do celów innych niż działalność gospodarcza (nie służyły/nie służą Gminie/MOSiR do wykonywania czynności opodatkowanych przebudowane nabrzeże jeziora jest terenem ogólnodostępnym). W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu.

Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej