Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części odsetkowej raty leasingowej. - Interpretacja - 0112-KDIL2-2.4011.720.2023.2.MM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.720.2023.2.MM

Temat interpretacji

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części odsetkowej raty leasingowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 18 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 18 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 października 2023 r. (wpływ 27 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Podatnik, a zarazem Wnioskodawca – będący wspólnikiem (…) SPÓŁKA JAWNA z siedzibą przy (…), która to Spółka zawarła w dniu 24 maja 2021 roku Umowę Leasingu Operacyjnego nr (…) z Leasingodawcą – (…) Sp. z o.o. oraz w dniu 28 stycznia 2021 roku Umowę Leasingu Operacyjnego nr (…) z Leasingodawcą – (…) Sp. z o.o.

Przedmiotowe umowy leasingu wraz z harmonogramami zostają przesłane w załączniku do niniejszego ORD-IN.

Harmonogramy wykazują część kapitałową, część odsetkową oraz wartość podatku VAT, przypadające na poszczególne miesięczne opłaty (raty) leasingowe.

Odpisów amortyzacyjnych – zgodnie z zawartą umową – dokonuje Finansujący (Leasingodawca); umowa została zawarta na okres 5 lat – harmonogram zawiera 60 rat miesięcznych, zatem spełniono wymóg ustawowy, wynikający z art. 23b ust. 1 pkt 1 uPIT – co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji.

Biorąc pod uwagę treść art. 23 ust. 1 pkt 47a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT), nie należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów: dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć części miesięcznej opłaty (raty) leasingowej, w wysokości przekraczającej jej część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy. Przepis ten zawiera dwa wyłączenia:

-pierwsze z tych wyłączeń dotyczy składek ubezpieczeniowych,

-drugie z tych wyłączeń dotyczy wartości samochodu.

Dodatkowo jeszcze wzięto pod uwagę art. 23 ust. 5a uPIT, stanowiący, iż: poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 46 i 46a, oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 47a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Dlatego też każda z miesięcznych rat leasingowych wynikająca z przedmiotowej umowy, została powiększona o część VAT naliczonego, niepodlegającego odliczeniu.

Problemów natomiast nastręcza kwestia poruszona w treści art. 23 ust. 5c uPIT: w przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Powstają zatem pytania:

a) czy wyliczona proporcja powinna mieć zastosowanie wyłącznie do części kapitałowej (powiększonej o wartość podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu), natomiast nie powinna dotyczyć części odsetkowej wykazanej w harmonogramach, czy też powinna dotyczyć zarówno części kapitałowej, jak też odsetkowej, wykazanych w harmonogramach, powiększonych o wartość podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu?

b) czy we wszystkich pozostałych umowach leasingu operacyjnego zawieranych w przyszłości (aż do momentu zmiany stanu prawnego, zmiany art. 23 ust. 5c uPIT) istnieje możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów części odsetkowej w całości, bez żadnych ograniczeń?

Jednocześnie należy zauważyć, iż art. 14b par. 3 ustawy z dn. 29/08/1997r. – Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2022r, poz. 2651) obowiązuje Podatnika – Wnioskodawcę do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, nie zakazując przedstawienia dowodów i załączników. Wyżej wymienione załączniki zostały przesłane w celu uniknięcia sytuacji, w której Podatnik otrzymałby wezwanie do uzupełnienia braków, zawierające kilkadziesiąt pytań, na które musiałby odpowiedzieć w terminie 7 dni.

W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Czy samochody będące przedmiotem leasingu spełniają definicję samochodu osobowego określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Tak, w Pana ocenie, samochody będące przedmiotem umów leasingu operacyjnego wypełniają znamiona definicji zawartej w treści art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

a)przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nr (…) jest samochód oznaczony jako osobowy, (…) (str. 1/2)

b)przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nr (…) jest samochód oznaczony jako osobowy, (…).

Czy wartość samochodów z umów leasingu odzwierciedla ich wartość rynkową na dzień zawarcia tych umów?

Tak, w Pana ocenie, wartości samochodów wynikających z obydwu zawartych i wyżej wymienionych umów leasingu operacyjnego odzwierciedlają ich wartości rynkowe:

a)  wartość netto wynikająca z umowy leasingu operacyjnego nr (…) wynosi: (...) PLN oraz dodatkowe akcesoria: (...) PLN; razem netto: (...) PLN; podana wartość zgodna jest z harmonogramem opłat (wartość kapitałowa); należy zauważyć, iż podano rok produkcji w umowie: 2020,

b)  wartość netto wynikająca z umowy leasingu operacyjnego nr (…) wynosi: (...) PLN; podana wartość zgodna jest z harmonogramem opłat (wartość kapitałowa); należy zauważyć, iż podano rok produkcji w umowie: 2020.

Pytania

1.  Czy wyliczona proporcja powinna mieć zastosowanie wyłącznie do części kapitałowej (powiększonej o wartość podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu), natomiast nie powinna dotyczyć części odsetkowej wykazanej w harmonogramach, czy też powinna dotyczyć zarówno części kapitałowej, jak też odsetkowej, wykazanych w harmonogramach, powiększonych o wartość podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu?

2.  Czy we wszystkich pozostałych umowach leasingu operacyjnego zawieranych w przyszłości (aż do momentu zmiany stanu prawnego, zmiany art. 23 ust. 5c uPIT) istnieje możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów części odsetkowej w całości, bez żadnych ograniczeń?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, biorąc pod uwagę powyżej przytoczone przepisy:

-art. 23 ust. 1 pkt 47a uPIT,

-art. 23 ust. 5a uPIT,

-art. 23 ust. 5c uPIT,

należy stwierdzić, iż część odsetkowa miesięcznych opłat leasingowych powinna zostać w całości, a więc w 100% zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, bez żadnych ograniczeń, bez ustalania proporcji.

Jakiekolwiek ograniczenia oraz wyliczenia proporcji wynikające z zapisu art. 23 ust. 1 pkt 47a) uPIT powinny mieć zastosowanie do części kapitałowych, wyszczególnionych w harmonogramach dla każdej z poszczególnych miesięcznych opłat leasingowych, albowiem to części kapitałowe właśnie odnoszą się do wartości samochodu osobowego, a suma części kapitałowych stanowi spłatę tej wartości. Wartość samochodu osobowego nie dotyczy części odsetkowej zawartej w każdej miesięcznej opłacie leasingowej.

Reasumując, część odsetkowa, wynikająca z harmonogramów, wyliczona dla każdej miesięcznej opłaty leasingowej nie podlega żadnym ograniczeniom ani też żadnemu obliczaniu proporcji, natomiast powinna podlegać zaliczaniu w całości do kosztów uzyskania przychodów. Zasada ta powinna dotyczyć zarówno obecnie zawartych umów leasingu operacyjnego, jak też wszelkich umów leasingu operacyjnego zawieranych w przyszłości przez Spółkę, której Wnioskodawca jest Wspólnikiem (aż do momentu zmiany stanu prawnego).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-     pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-     nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-     być właściwie udokumentowany.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Podkreślam przy tym, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ponadto – jak już wcześniej wspomniałem – aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, nie może znajdować się na liście wydatków określonej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Natomiast zgodnie z art. 23a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu – rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

Na podstawie art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1)  umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2)  umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3)  suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak wskazano w art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1)art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

2)przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3)art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z 1999 r. poz. 484 i 1178)

– do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Stosownie do art. 23b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.

Tym samym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 tej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu.

Przy ocenie możliwości zaliczenia wydatków związanych z umową leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów należy także mieć na względzie generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a) 225 000 zł – w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1083 i 1260) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

b) 150.000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Ponadto na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższonym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu, najmu (itp.) i kwoty 150 000 zł.

Z przepisu tego wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umów leasingu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Stosownie do art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 46 i 46a, oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 47a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Powyższy limit 150 000 zł ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej. Natomiast część odsetkowa raty nie jest limitowana. Można ją w całości rozliczyć w podatkowych kosztach. Zatem, podatnicy mogą w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu część odsetkową raty leasingowej.

Zatem może Pan - w odniesieniu do tzw. części kapitałowej rat leasingowych – zaliczyć do kosztów podatkowych tylko tę część takiej raty, która nie przekracza proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodów osobowych będących przedmiotem obu opisanych przez Pana umów leasingowych. Natomiast , odnosząc się wartości opłat wynikających z tych umów, które odpowiadają tzw. części odsetkowej, w tej sytuacji nie znajdzie zastosowania limit, o którym mowa art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – opisana przez Pana proporcja ma zastosowanie wyłącznie do części kapitałowej (powiększonej o wartość podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu), natomiast nie dotyczy części odsetkowej opłat wynikających z umów leasingu, również w odniesieniu do umów leasingu operacyjnego zawieranych w przyszłości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuję, że załączniki dołączone do wniosku nie są przedmiotem oceny. Zwracam uwagę, że interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy dokonaną na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Dlatego też załączone pisma nie mają zastosowania w Pana sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).