Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowy od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest Uprawnienie do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT kosztów kwalifikowanych za 2022 r. w postaci kosztów Produkcji próbnej wskazanych w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, w tym kosztów nabycia fabrycznie nowych środków trwałych wykorzystywanych w Produkcji próbnej Nowego produktu oraz, w przypadku poniesienia w przyszłości wydatków na ulepszenia środków trwałych spełniających warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, także wydatków poniesionych na te ulepszenia, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) jest polskim rezydentem podatkowym, którego rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym. Spółka podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (…).

(…).

Asortyment produktów Spółki opiera się na dwóch technologiach: (a) (…), (b) (…).

(…).

Wnioskodawca stale rozwija swoje zaplecze technologiczne, inwestując w najnowocześniejsze narzędzia, środki trwałe, linie produkcyjne oraz sprzęt badawczy, a także realizując projekty inwestycyjne i badawczo-rozwojowe (dalej: „B+R”). Dodatkowo, Spółka aktywnie współpracuje z (…) instytucjami naukowymi i badawczymi, co zapewnia jej dostęp do najnowszych osiągnięć w dziedzinie B+R.

W 2022 r. Spółka realizowała projekty inwestycyjne, polegające na zakupie nowych linii produkcyjnych (…). Działania te były prowadzone równolegle z pracami mającymi na celu poszerzenie asortymentu oraz opracowanie nowych rozwiązań produktowych – (…) (dalej: „Nowy produkt” lub „Prototyp”).

W ramach działalności Spółki możemy wyodrębnić:

-Prowadzenie działań o charakterze B+R;

-Produkcję próbną;

-Produkcję seryjną.

Działalność B+R.

Biorąc pod uwagę profil działalności Wnioskodawcy oraz okoliczności przedstawione powyżej, Spółka w 2022 r., prowadziła prace nad innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi (…). Spółka w 2022 r. prowadziła w tym zakresie działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (dalej: „Działalność B+R”).

Wnioskodawca co do zasady przeprowadzał następujące kategorie badań:

1)(…);

2)(…);

3)(…).

Efektem prac prowadzonych w 2022 r. było m.in. opracowanie:

1)(…),

2)(…),

3)(…),

4)(…).

Kluczową rolę w realizacji projektów B+R odgrywał zespół wysoko wykwalifikowanych fachowców, posiadających bogate doświadczenie i specjalistyczną wiedzę. Spółka wyodrębniła do tego celu wyspecjalizowany dział badawczo-rozwojowy (dalej: „Dział B+R”), odpowiedzialny za prace B+R związane z produktami oferowanymi przez Spółkę, który wspierał m.in. zespół technologiczny (…).

W wyniku prowadzonych prac B+R opracowywane były wstępne wersje produktów, które następnie poddawano testom. Zakres i charakter testów oraz sposób prowadzenia prac były każdorazowo dostosowywane do specyfiki konkretnego produktu, jego właściwości oraz wymagań bezpieczeństwa.

Dział B+R, w ramach prowadzonych badań, co do zasady sprawdzał odporność (…).

W przypadkach, w których wyniki testów były negatywne, Spółka wracała do etapu projektowania w ramach Działalności B+R, dokonując odpowiednich modyfikacji – głównie recepturowych – zależnych od rodzaju produktu oraz charakteru nieprawidłowości. Zmodyfikowany produkt był następnie ponownie testowany, celem weryfikacji skuteczności wprowadzonych zmian i możliwości wdrożenia do oferty handlowej.

Do momentu zakończenia prac B+R nad danym produktem, Spółka ponosiła koszty m.in. wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w te prace, składek ZUS finansowanych przez pracodawcę oraz materiałów i surowców wykorzystywanych do celów badawczych oraz koszty ekspertyz nabytych od jednostek badawczych. Koszty te zostały odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest ustalenie, czy działania Spółki wypełniają definicję Działalności B+R, lecz wykładnia przepisów w odniesieniu do możliwości zastosowania ulgi na prototyp, w związku z kolejnymi etapami procesu po zakończeniu właściwych badań B+R - produkcją próbną.

Produkcja próbna.

Po zakończeniu prac B+R (obejmujących testowanie i walidację, prace projektowo-konstrukcyjne oraz wykrywanie i korygowanie defektów Nowych produktów), w celu weryfikacji możliwości wdrożenia Nowych produktów do produkcji masowej, Spółka przechodziła do fazy produkcji testowej/prototypowej (dalej: „Produkcja próbna”).

Produkcja próbna, będąca rozruchem technologicznym, obejmowała:

-analizę zdolności produkcyjnych z wykorzystaniem nowo nabytych środków trwałych,

-uruchomienie linii technologicznych dla pierwszych partii produkcyjnych,

-weryfikację zgodności wyrobu z założonymi parametrami technologicznymi.

W ramach tego etapu Spółka testowała możliwości technologiczne oraz organizacyjne wytwarzania nowych produktów, z zastosowaniem nabytych środków trwałych, przy jednoczesnym utrzymaniu docelowych parametrów technicznych produktów, które na moment rozpoczęcia Produkcji próbnej nie były jeszcze oferowane komercyjnie. Pozytywna weryfikacja testów i analiz umożliwiała przejście do produkcji masowej. W momencie uruchomienia produkcji próbnej Nowe produkty stanowiły prototypy B+R (obejmujących również aspekt konstrukcyjno-technologiczny), a produkcja próbna dotyczyła wyłącznie Nowego produktu, które nie były już przedmiotem dalszych prac B+R.

W ramach przygotowania do Produkcji próbnej, w 2022 r. Spółka nabyła i wprowadziła do ewidencji fabrycznie nowe środki trwałe sklasyfikowane w grupach 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), w tym:

-(…),

-(…),

-(…),

-(…),

-(…).

Środki te tworzyły kompatybilny system umożliwiający wytworzenie Nowego produktu i są względem siebie komplementarne, a pominięcie któregokolwiek elementu uniemożliwiałoby realizację pełnego procesu technologicznego.

W trakcie Produkcji próbnej Spółka dokonywała analizy zdolności produkcyjnych (w tym z wykorzystaniem nabywanych w celu produkcji nowych środków trwałych) przy jednoczesnym utrzymaniu docelowych parametrów Nowych produktów, które nie zostały jeszcze wprowadzone do oferty. W przypadku gdy testy i analizy, wykonywane w ramach Produkcji próbnej, zostały zakończone pomyślnie, Spółka rozpoczynała produkcję Nowych produktów, które na moment uruchamiania produkcji próbnej stanowiły produkty prototypowe.

W zależności od Prototypu, Produkcja próbna mogła polegać na przetestowaniu produkcji Prototypu wyrobu w niewielkiej skali przemysłowej. Co do zasady, było to zależne od rodzaju produktu i złożoności Nowego produktu oraz uzasadnienia technologicznego.

Środki trwałe nabyte przez Spółkę zostały wykorzystane w produkcji próbnej do zainicjowania rozruchu technologicznego Nowych produktów po zakończeniu prac B+R, przy czym rozruch technologiczny rozumiany jest w myśl art. 18ea ust. 3 ustawy o CIT. Zakup oraz płatność za ww. środki trwałe miały miejsce w 2022 r.

Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza, że w związku z prowadzeniem wyżej opisanej produkcji Spółka może w przyszłości zdecydować się na ulepszenie wcześniej nabytych środków trwałych w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, tym samym ponosząc wydatki na ulepszenia, o których mowa w art. 16g ust. 13, w celu dostosowania środków trwałych, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, tj. wydatki spełniające warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Spółka zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT (dalej: „ulga na prototyp"), tj. odliczyć koszty nabycia fabrycznie nowych środków trwałych wykorzystywanych w Produkcji próbnej Nowego produktu oraz, w przypadku poniesienia w przyszłości wydatków na ulepszenia środków trwałych, spełniających warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, także wydatków poniesionych na te ulepszenia.

Koszty nabycia środków trwałych w 2022 r. zostały faktycznie poniesione zostało uiszczone zobowiązanie Spółki. W 2022 r., za który jest dokonywane odliczenie, koszty nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odliczenie będzie dotyczyło kosztów poniesionych w 2022 r. na Produkcję próbną Nowego produktu, które łącznie spełnia następujące warunki:

-nie znajdowały w 2022 r. w ofercie Spółki i zostały opracowane w wyniku Działalności B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT,

-spełniają definicję produktu w rozumieniu ustawy o rachunkowości,

-ich projekt został sfinalizowany i nie są wobec nich prowadzone dalsze prace B+R.

Dodatkowo, Wnioskodawca zaznacza, że w 2022 r.:

-rozliczył ulgę B+R (zgodnie z art. 18d ustawy o CIT);

-rozliczył ulgę na robotyzację (art. 38eb ustawy o CIT, na podstawie interpretacji Dyrektora KIS z 1 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.658.2023.1.KW),

-nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego,

-nie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.

Kwota kosztów kwalifikowanych zaliczonych do jednej ulgi nie pomniejszała podstawy opodatkowania w ramach innych ulg podatkowych. W praktyce oznacza to, że Spółka była w stanie wyodrębnić, które z kosztów dotyczą odpowiednio:

-działalności B+R obejmującej opracowanie Prototypu, ulepszanie Nowych produktów i testowanie;

-produkcji próbnej ponoszonej po zakończeniu Działalności B+R zgodnie z metodologią przedstawioną powyżej;

-odpisów amortyzacyjnych od robotów przemysłowych rozliczanych w ramach ulgi na robotyzację.

Spółka zamierza skorzystać z prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu (ulga na prototyp), o której mowa w art. 18ea ust. 5 pkt ustawy o CIT (ulga na prototyp). W związku z tym, Wnioskodawca chciałby potwierdzić swoje rozumienie przedmiotowej regulacji.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym i w odniesieniu do wskazanych środków trwałych, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT kosztów kwalifikowanych za 2022 r. w postaci kosztów Produkcji próbnej wskazanych w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, w tym kosztów nabycia fabrycznie nowych środków trwałych wykorzystywanych w Produkcji próbnej Nowego produktu oraz, w przypadku poniesienia w przyszłości wydatków na ulepszenia środków trwałych spełniających warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, także wydatków poniesionych na te ulepszenia, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona i będzie uprawniona również w przyszłości do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 i 2 ustawy o CIT, kosztów Produkcji próbnej wskazanych w art. 18ea ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT, tj. ceny nabycia fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, a także, w przypadku ich poniesienia w przyszłości, wydatków na ulepszenia, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesionych w celu dostosowania środków trwałych, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Przepisy dot. ulgi na prototyp.

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18ea ust. 2 ustawy o CIT, przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.

Zgodnie z art. 18ea ust. 3 ustawy o CIT, przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Z kolei, zgodnie z art. 18ea ust. 4 ustawy o CIT, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

W myśl art. 18ea ust. 5 ustawy o CIT, za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1) cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3¬6 i 8 Klasyfikacji;

2) wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;

3) koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 6 ustawy o CIT, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1) badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2) badania cyklu życia produktu;

3) systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Natomiast, zgodnie z art. 18ea ust. 7 ustawy o CIT, koszty produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 18ea ust. 8 ustawy o CIT, w przypadku skorzystania z odliczenia do kosztów produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Zgodnie z art. 18ea ust. 9 ustawy o CIT, odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu:

1) zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie;

2) nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18ea ust. 10 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, zgodnie z art. 18ea ust. 11 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu.

W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Uzasadnienie.

Powyższe regulacje wskazują zatem, że w przypadku, gdy w wyniku prowadzenia przez podatnika prac o charakterze B+R dochodzi do powstania produktu prototypowego, a celem podatnika jest wprowadzenie go do obrotu na rynku, wówczas niektóre z wydatków ponoszonych celem przeprowadzenia produkcji próbnej i wprowadzenia tego produktu na rynek mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach tzw. ulgi na prototyp.

Wysokość tego odliczenia nie może jednak przekroczyć 30% sumy kosztów wprowadzenia produktu na rynek, a dodatkowo nie może także przekroczyć wartości 10% dochodu z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Ulga na prototyp została wprowadzona w celu zwiększenia poziomu komercjalizacji wyników działalności B+R. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy (druk sejmowy nr 1532 z 26 sierpnia 2021 r.), celem wprowadzenia art. 18ea ustawy o CIT było: „rozwiązanie to skierowane jest to tych podatników, którzy w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych wytworzyli nowy produkt i obejmie koszty ponoszone na etapie produkcji próbnej takiego produktu, a także koszty wprowadzenia w celu sprzedaży na rynek nowego produktu”.

Ulga stanowi więc pomost między fazą B+R a komercjalizacją – wspiera podatników w najbardziej kapitałochłonnym i ryzykownym momencie: wdrożeniu nowego rozwiązania do praktyki gospodarczej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca korzystał za 2022 r. z możliwości odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R. Działalność ta obejmowała tworzenie Nowych lub ulepszonych produktów w zakresie ich właściwości, jakości, bezpieczeństwa czy też komercyjnego zastosowania.

W ocenie Wnioskodawcy, charakter wykonywanych prac i ich efekt stanowił Nowy produkt. Podobne przesłanki zostały także uwzględnione w zdefiniowaniu nowego produktu w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z dnia 6 grudnia 2024 r. 0111-KDIB1-3.4010.672.2024.2.MBD. Pomocnym narzędziem w zakresie klasyfikacji i rozpoznawania działalności B+R jest także Podręcznik Frascati 2015 – opracowanie zatwierdzone przez Komitet ds. Polityki Naukowo-Technicznej OECD, do którego odnosi się również Ministerstwo Finansów w wydanych 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

W Podręczniku Frascati 2015 omówiono m.in. kwestie związane z działalnością B+R, ale także z prototypem. Zgodnie z jego treścią, prototyp to oryginalny model odzwierciedlający docelowe parametry techniczne oraz funkcjonalność planowanego produktu (pkt 2.49). Procesy projektowania, budowy oraz testowania prototypów mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od liczby tworzonych prototypów czy czasu ich powstawania (pkt 2.50).

Z kolei, w zakresie produkcji próbnej podręcznik w akapicie nr 2.55 wskazuje, że po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji następuje faza uruchomienia produkcji. Jeżeli faza rozruchu produkcji nie wymaga dalszych prac projektowo - konstrukcyjnych czy inżynieryjnych, nie powinna być traktowana jako należąca do B+R, ponieważ jej podstawowym celem nie jest już dalsze udoskonalanie wyrobów, lecz uruchomienie procesu produkcji.

Należy zwrócić uwagę, że Spółka w celu rozpoczęcia produkcji próbnej oraz wprowadzenia Nowego produktu do obrotu, w 2022 r. opracowała uprzednio prototyp – rozumiany jako wzorzec nowego wyrobu. Prototyp taki stanowił końcowy efekt przeprowadzonych uprzednio prac o charakterze B+R i nie wymagał dalszych działań projektowych. W związku z powyższym, Spółka mogła przeprowadzić produkcję próbną określonych produktów (również w niedużej skali).

W opinii Spółki, ponieważ przeprowadzone w 2022 r. testy dotyczą technologii (pracy linii produkcyjnej) przy Produkcji próbnej Nowego produktu, nad którymi zakończono już prace B+R, stanowią one rozruch technologiczny w świetle przytoczonej powyżej definicji.

Potwierdza to m.in. interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2024 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.672.2024.2.MBD, gdzie DKIS stwierdza, że: „po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych prowadzonych częściowo przy współpracy, w celu weryfikacji możliwości wdrożenia Nowych A do produkcji masowej, Spółka rozpoczyna fazę produkcji testowej. W trakcie tej fazy prac Spółka dokonuje analizy zdolności produkcyjnych (w tym z wykorzystaniem nabywanych w celu produkcji Nowych A linii produkcyjnych) przy jednoczesnym utrzymaniu docelowych parametrów Nowych A. W przypadku gdy testy i analizy, wykonywane w ramach Produkcji testowej, zostaną zakończone pomyślnie, Spółka rozpoczyna produkcję masową. Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że produkcja testowa nowego produktu wykonywana przez Państwa, spełnia kryteria wskazane w ust. 18ea ust. 3 updop. Głównym celem produkcji próbnej jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem produkcji, co oznacza, że spełnione zostało ww. kryterium”.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki związane z uruchomieniem Produkcji próbnej Prototypów – powstałych w rezultacie prowadzonej przez Spółkę Działalności B+R w 2022 r.– mogą korzystać z preferencji przewidzianej w art. 18ea ustawy o CIT, tj. ulgi na prototyp w zakresie uruchomienia produkcji próbnej.

W przypadku Spółki są to koszty wskazane w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ustawy o CIT tj.: cena nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji.

Odliczenia kosztów kwalifikowanych w uldze na prototyp dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu (zdanie pierwsze art. 18ea ust. 11 ustawy o CIT).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wartość odliczenia w ramach ulgi na prototyp odlicza się w roku podatkowym, w którym koszty kwalifikowane zostały faktycznie poniesione, z którym należy utożsamiać zapłatę za dany wydatek. Tym samym, biorąc pod uwagę, że Spółka prowadziła w 2022 r. działalność B+R w zakresie Nowych produktów, którego następstwem była Produkcja próbna (po zakończeniu prac B+R), momentem poniesienia kosztów kwalifikowanych rozliczanych w ramach ulgi na prototyp zdaniem Wnioskodawcy będzie dzień zapłaty faktury za dany koszt kwalifikowany albo jego część (metoda kasowa). Oznacza to, że Spółka może zaliczyć do kosztów Produkcji próbnej zgodnie z przysługującym odliczeniem w 2022 r., kiedy zostały zakupione środki trwałe wraz z zapłatą. Potwierdza to stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) przedstawione w interpretacji z dnia 18 stycznia 2023 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.613.2022.2.DP) - istotny jest moment jego faktycznej zapłaty.

Spółka wskazuje również, że poniesione koszty nabycia na zakup środków trwałych nie były przedmiotem odliczenia w ramach ulgi na robotyzację, ulgi B+R i zostały poniesione ze środków własnych. Spółka w tym celu wyodrębnia oddzielnie koszty kwalifikowane do każdej z zastosowanych ulg i w dalszym ciągu przewiduje ich stosowanie. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, prawo do zastosowania ulgi na prototyp nie wpływa negatywnie na możliwość stosowania w ramach danego projektu innych ulg podatkowych. W szczególności, w treści ustawy o CIT, nie została zawarta klauzula wyłączająca możliwość jednoczesnego zastosowania ulgi B+R, ulgi na robotyzację, oraz ulgi na prototyp. Z przepisów również nie wynika, aby wybór jednej preferencji był równoznaczny z brakiem możliwości korzystania z innej - pod warunkiem braku podwójnego rozliczenia jednego kosztu w ramach dwóch ulg, co wyklucza rozróżnienie tych kosztów przez Spółkę i prowadzenie wewnętrznej ewidencji każdej z ulg.

Jedyne ograniczenia w tym zakresie wynikają z odmiennych katalogów kosztów podlegających odliczeniu w ramach każdej z analizowanych ulg, tj. ulgi B+R oraz ulgi na prototyp oraz ogólnego zakazu podwójnego odliczania tych samych wydatków. W konsekwencji, o ile nie prowadzi to do odliczenia tego samego kosztu w ramach dwóch ulg (ulgi B+R oraz ulgi na prototyp), możliwe jest łączenie w ramach rozliczenia jednego projektu ulgi na prototyp oraz ulgi B+R (tj. koszty jednego etapu projektu B+R służącego opracowaniu i wdrożeniu nowego produktu mogą być kwalifikowanymi w części do ulgi B+R, a w części do ulgi na prototyp).

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, w praktyce oznacza to, że ulgi Wnioskodawca będzie stosować w taki sposób, że:

(a) wydatki na Działalność B+R dotyczące Produkcji próbnej B+R (koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2- 3a ustawy o CIT, dotyczące Prototypu), będą mogły podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, do określonego przepisami limitu;

(b) wydatki na Produkcję próbną realizowaną po zakończeniu prac B+R (koszty kwalifikowane określone w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT), będą mogły w 2022 r. podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na prototyp na zasadach opisanych w art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT;

(c) odliczenia dokonywane będą zgodnie z art. 18ea ust. 2, 7, 9, 10 i 11 ustawy o CIT, z uwzględnieniem limitów: 30% kosztów produkcji próbnej oraz 10% dochodu z innych źródeł niż zyski kapitałowe zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 18 ust. 1 ustawy o CIT (tj. dochód do opodatkowania przed odliczeniem wdrożonych ulg podatkowych);

(d) wydatki na robotyzację zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT, będą rozliczanie w formie ulgi na robotyzację, tj. w formie odliczenia odpisów amortyzacyjnych od robotów przemysłowych (innych niż środki trwałe będące przedmiotem odliczenia w uldze na prototyp).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy o ile zastosowanie ulgi na prototyp w Spółce nie prowadzi to odliczenia tego samego kosztu w ramach innych ulg (ulgi B+R, ulgi na robotyzację) i możliwe jest łączenie w ramach rozliczenia jednego projektu kilku ulg podatkowych. Potwierdza to m.in interpretacja DKIS dnia 19 maja 2023 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.153.2023.2.MF, Ulga B+R - realizacja produkcji próbnej, wskazując, że: „spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów materiałów i surowców nabywanych w celu realizacji Produkcji próbnej w ramach ulgi B+R na podstawie art. 18d ust. 1 w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, z uwzględnieniem przypadków, gdy równolegle prowadzony jest Rozruch technologiczny (w zakresie testu linii produkcyjnej na etapie prac badawczo- rozwojowych)”.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy Działalność B+R realizowana w 2022 r. służąca opracowaniu Nowego produktu, której koszty mogą zostać rozliczone w ramach ulgi B+R, służy zatem stworzeniu Prototypu, w odniesieniu, do którego wydatki ponoszone na Produkcję próbną, mogą korzystać z odliczenia w ramach ulgi na prototyp niezależnie od ulgi na robotyzację.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółce przysługuje prawo do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT, kosztów nabycia nowych środków trwałych, w procesie Produkcji próbnej Nowych produktów w 2022 r., a w przypadku poniesienia w przyszłości wydatków na ulepszenia środków trwałych, spełniających warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, także wydatków poniesionych na te ulepszenia. Spółka zatem, w ocenie Wnioskodawcy, jest uprawniona do odliczenia 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu, z uwzględnieniem ograniczenia do 10% osiągniętego dochodu z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych za rok 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop, „ustawa o CIT”):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18ea ust. 2 updop:

przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.

Stosownie do art. 18ea ust. 3 updop:

przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 updop:

za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1) cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;

2) wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu.

W myśl art. 18ea ust. 7 updop:

koszty produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 18ea ust. 8 updop:

w przypadku skorzystania z odliczenia do kosztów produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

W myśl art. 18ea ust. 9 updop:

odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu:

1) zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie;

2) nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18ea ust. 10 updop:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Od 1 stycznia 2022 r. do ustawy o CIT została wprowadzona ulga na produkcję próbną i wprowadzenie do sprzedaży nowego produktu, czyli tzw. ulga na prototyp.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że tzw. ulga na prototyp koncentruje się na dwóch elementach związanych z rozwojem działalności podatnika, tj. na produkcji próbnej nowego produktu i na wprowadzeniu nowego produktu na rynek. Przy czym z ulgi tej wyłączone zostały usługi.

Aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru” nowego produktu. Prototyp taki nie powinien wymagać dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych i powinien być efektem prowadzonych wcześniej przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.

W zakresie działalności badawczo – rozwojowej przydatnym źródłem wiedzy jest Podręcznik Frascati 2015 „Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczo – rozwojowej” zatwierdzony przez Komitet OECD ds. Polityki Naukowo – Technicznej, na który powołuje się także Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX”.

W powyższym podręczniku wskazano m.in. na problemy pojawiające się na pograniczu działalności B+R i pozostałej działalności podatnika, a także przedstawiono kryteria umożliwiające rozpoznanie działalności B+R.

Zgodnie z podręcznikiem prototyp to oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu (akapit 2.49). Projektowanie, konstruowanie oraz testowanie prototypów powinno być klasyfikowane jako B+R. Zasada ta stosuje się niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu (akapit 2.50).

Z kolei, w zakresie produkcji próbnej podręcznik w akapicie nr 2.55 wskazuje, że po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji następuje faza uruchomienia produkcji. Jeżeli faza rozruchu produkcji nie wymaga dalszych prac projektowo – konstrukcyjnych czy inżynieryjnych, nie powinna być traktowana jako należąca do B+R, ponieważ jej podstawowym celem nie jest już dalsze udoskonalanie wyrobów lecz uruchomienie procesu produkcji.

Tym samym, należy zauważyć, że ulga na prototyp odnosi się już do działań podatnika mających na celu produkcję próbną produktów, w odniesieniu do których podatnik zakończył już działalność badawczo-rozwojową. Zatem, ulga na prototyp jest rozwiązaniem komplementarnym wobec ulgi B+R w ten sposób, że podatnicy zyskali prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania dodatkowo ponoszonych kosztów związanych z produkcją próbną nowego produktu. Natomiast koszty, które nie są bezpośrednio związane z taką produkcją lub nie zostały wykorzystane w produkcji próbnej, nie będą mogły być rozliczane w ramach przedmiotowej ulgi.

Należy wskazać, iż z uzasadnienia wprowadzenia opisanej ulgi (druk sejmowy nr 1532) wynika także, że „rozwiązanie to skierowane jest do tych podatników, którzy w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych wytworzyli nowy produkt i obejmie koszty ponoszone na etapie produkcji próbnej takiego produktu”.

Zatem, preferencją ulgi na prototyp objęte są wydatki związane z wdrożeniem produkcji próbnej nowego produktu oraz koszty poniesione w związku z wprowadzeniem produktu na rynek które nie są uwzględniane przez podatnika w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Przedmiot Państwa wątpliwości jest związany z ustaleniem, czy Spółka jest uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT kosztów kwalifikowanych za 2022 r. w postaci kosztów Produkcji próbnej wskazanych w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, w tym kosztów nabycia fabrycznie nowych środków trwałych wykorzystywanych w Produkcji próbnej Nowego produktu oraz, w przypadku poniesienia w przyszłości wydatków na ulepszenia środków trwałych spełniających warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, także wydatków poniesionych na te ulepszenia, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego.

W tym miejscu wskazuję, że za koszty produkcji próbnej nowego produktu, zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 1 i pkt 2 updop, uznaje się m.in. cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, a także wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu (art. 18ea ust. 5 pkt 2 updop).

Podatnik będzie miał możliwość odliczenia kosztów kwalifikowanych jeżeli:

-w roku podatkowym, za który dokonywane jest odliczenie, koszty te zostały faktycznie poniesione (nie chodzi jednak o poniesienie w rozumieniu wyłączenie zarachowania – dla skorzystania z ulgi podatnik musi, dla przykładu, zapłacić za środek trwały),

-nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro zgodnie z opisem sprawy Spółka była w stanie wyodrębnić, które z kosztów dotyczą odpowiednio:

-działalności B+R obejmującej opracowanie Prototypu, ulepszanie Nowych produktów i testowanie;

-produkcji próbnej ponoszonej po zakończeniu Działalności B+R zgodnie z metodologią przedstawioną powyżej;

-odpisów amortyzacyjnych od robotów przemysłowych rozliczanych w ramach ulgi na robotyzację,

to są Państwo uprawnieni do odliczenia za 2022 r., na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT, kosztów Produkcji próbnej wskazanych w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT, kosztów kwalifikowanych za 2022 r. w postaci kosztów Produkcji próbnej wskazanych w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, w tym kosztów nabycia fabrycznie nowych środków trwałych wykorzystywanych w Produkcji próbnej Nowego produktu oraz, w przypadku poniesienia w przyszłości wydatków na ulepszenia środków trwałych spełniających warunki wymienione w art. 18ea ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, w celu dostosowania ich do uruchomienia Produkcji próbnej Nowego produktu, także wydatków poniesionych na te ulepszenia, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i wyłącznie w tych danych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.