Interpretacja indywidualna z dnia 26.09.2017, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.599.2017.1.JC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Braku możliwości odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. XXX jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. XXX.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Stowarzyszenie realizowało zadanie inwestycyjne pn. XXX w ramach regionalnego programu operacyjnego lata 2007-2013, Oś priorytetowa 2 - turystyka, działanie 2.1 - wzrost potencjału turystycznego, poddziałanie 2.1.4 - publiczna infrastruktura turystyczna i agroturystyczna.
Liderem było Stowarzyszenie partnerami - .
W celu płynnej realizacji podpisano umowę partnerską w sprawie podziału zadań i obowiązków pomiędzy stowarzyszeniem a partnerami projektu.
Stowarzyszenie odpowiedzialne było między innymi za składanie wniosków o płatność i rozliczenie całego projektu na podstawie rozliczeń częściowych składanych przez partnerów.
Wszelkie czynności wykonywane przez Stowarzyszenie jako koordynatora i lidera projektu wykonywane były nieodpłatnie. Przedmiotem projektu była budowa szlaku kajakowego na rzece , w tym przystani kajakowych pozwalających na zagospodarowanie strefy przyrzecznej, co stworzyło warunki rozwoju turystycznego, wykorzystania walorów krajobrazowych i turystycznych rzeki. Budowa bazy uporządkowała obsługę ruchu turystycznego.
Przedsięwzięcie umożliwiło nadanie terenom nowej funkcji turystycznej, liderowi i partnerom projektu zapewniło możliwość wzbogacenia oferty, o sprawnie działającą usługę - spływ kajakowy.
Inwestycje użyteczności publicznej nie należą do inwestycji komercyjnych. Głównym celem wskazanej inwestycji nie było więc przynoszenie zysków a poprawne wykonanie zadania, które służy zaspokajaniu potrzeb wspólnoty. Projekt nie generuje żadnych przychodów, projekt nie generuje dochodu. Efekty projektu są wolne od zysków, korzystanie z poszczególnych elementów projektu nie podlega opłatom oraz nie wymusza sprzedaży mienia komunalnego i prywatnego. Po realizacji projektu przystanie stanowią własność jednostek samorządu terytorialnego zaangażowanych w realizację zadania. Koszty związane z utrzymaniem i eksploatacja inwestycji ponoszone są przez wspomniane jednostki.
Wniosek dotyczy podatku VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Stowarzyszenie z tytułu poniesionych wydatków na zadanie pn. XXX ma możliwość odzyskania podatku VAT ?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odzyskania podatku VAT. Realizacja projektu nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem tego podatku co wyklucza możliwość odzyskania podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro jak wskazano we wniosku poniesione wydatki w ramach projektu nie służą czynnościom opodatkowanym oraz Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, Stowarzyszeniu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotowym projektem, gdyż nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.
Stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej