Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek, który dotyczył zagadnienia z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych oraz z zakresu podatku od spadków i darowizn. 5 czerwca 2025 r. wpłynęło uzupełnienie Pani wniosku. Uzupełnienie to stanowiło odpowiedź na wezwanie z 5 czerwca 2025 r. znak: 0113-KDIPT2-2.4011.509.2025.2.ACZ 0111-KDIB2-3.4015.168.2025.3.BD.

W ww. uzupełnieniu rozszerzyła Pani zakres pierwotnego wniosku o zagadnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczące skutków podatkowych rozliczenia nakładów poczynionych z majątku osobistego na majątek wspólny. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2020 r. otrzymała Pani w darowiźnie od rodziców 20 000 zł (10 000 zł od mamy i 10 000 zł od taty). Pieniądze z darowizny przeznaczyła Pani na wkład własny na zakup z mężem wspólnego mieszkania. Darowizna zostałam przekazana tylko Pani. Na koniec roku 2021 w czasie konsultacji z adwokatem w sprawie rozwodu dowiedziała się Pani, że te darowizny powinna Pani zgłosić do Urzędu Skarbowego. Następnego dnia udała się Pani do Urzędu Skarbowego, wyjaśniając sytuację i zgodnie z przepisami zapłaciła Pani podatek od darowizny otrzymanej od rodziców. Musiała Pan zapłacić podatek, ponieważ minął czas na zgłoszenie darowizny.

Pod koniec 2022 r. dostała Pani rozwód, a na koniec (…) 2023 r. mieszkanie zostało sprzedane. Zgodnie z prawem darowizna po sprzedaży mieszkania powinna trafić z powrotem do Pani, a reszta pieniędzy powinna być podzielona na pół. Jednak zostały Pani oraz byłemu już mężowi przelane równe części. W Pani połowie była jedna darowizna w wielkości 10 000 zł, a w części byłego męża była druga darowizna w wysokości 10 000 zł. Na prośbę byłego męża, zgodziła się Pani aby drugą część darowizny oddał Pani w późniejszym czasie. Jednak później nie chciał tego zrobić dobrowolnie. Na koniec lutego/początek marca bieżącego roku były mąż, po interwencji prawnika, zwrócił Pani pieniądze z darowizny od rodziców (kwotę 10 000 zł, od której podatek już Pani zapłaciła), którą miał w swojej połowie pieniędzy z mieszkania.

W uzupełnieniu wskazała Pani, że razem z mężem posiadała Pani wspólność majątkową. Mieszkanie kupili Państwo również na współwłasność. Jedyny odrębny wkład finansowy w mieszkanie poniosła Pani – na zakup mieszkania przeznaczyła Pani darowizny od rodziców na łączną kwotę 20 000 zł. Były mąż dokonał wpłaty (zwrotu) na Pani konto i w opisie wpisał: „Rozliczenie nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny (darowizna)”. W rzeczywistości wspomniana wpłata (zwrot) kwoty 10 000 zł, to było rozliczenie poniesionych przez Panią z majątku odrębnego nakładów na zakup wspólnego mieszkania. Pieniądze zostały Pani zwrócone dopiero po wysłaniu wezwania do zapłaty przez Pani pełnomocnika – jednak bez postępowania sądowego.

Pytania w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy opisana czynność (zwrot nakładów) podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opisana sytuacja nie mieści się w żadnej z kategorii czynności wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r., a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres tej interpretacji, przywołaliśmy powyżej tylko tę część Pani stanowiska, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c)(uchylona),

d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e)umowy dożywocia,

f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g)(uchylona),

h)ustanowienie hipoteki,

i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j)umowy depozytu nieprawidłowego,

k)umowy spółki.

Według treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Należy wskazać, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności, których dokonanie powodować będzie powstanie obowiązku podatkowego. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione.

Kwestie stosunków majątkowych małżeńskich reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 33 pkt 1 i 2 cyt. ustawy:

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

-przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,

-przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

W myśl art. 45 § 1 i 2 ww. ustawy:

Każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.

Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w 2020 r. otrzymała Pani w darowiźnie od rodziców 20 000 zł (10 000 zł od mamy i 10 000 zł od taty). Darowizna zostałam przekazana tylko Pani. Pieniądze z darowizny przeznaczyła Pani na wkład własny na zakup z mężem wspólnego mieszkania. Pod koniec 2022 r. rozwiodła się Pani, a na koniec maja 2023 r. mieszkanie zostało sprzedane. Pieniądze ze sprzedaży zostały Pani oraz byłemu już mężowi przelane w równych częściach. Razem z mężem posiadała Pani wspólność majątkową. Mieszkanie kupili Państwo również na współwłasność. Jedyny odrębny wkład finansowy w mieszkanie poniosła Pani – na zakup mieszkania przeznaczyła Pani darowizny od rodziców na łączną kwotę 20 000 zł. Były mąż dokonał wpłaty (zwrotu) na Pani konto i w opisie wpisał: „Rozliczenie nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny (darowizna)”. W rzeczywistości wspomniana wpłata (zwrot) kwoty 10 000 zł, to było rozliczenie poniesionych przez Panią z majątku odrębnego nakładów na zakup wspólnego mieszkania. Pieniądze zostały Pani zwrócone dopiero po wysłaniu wezwania do zapłaty przez Pani pełnomocnika – jednak bez postępowania sądowego.

Jak już wyżej wspomniano, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

Skoro zatem środki pieniężne, które Pani były mąż przelał na Pani konto, faktycznie były zwrotem (rozliczeniem) poczynionych przez Panią nakładów z majątku osobistego (z otrzymanych od rodziców darowizn) na majątek wspólny (zakup wspólnego mieszkania), to taka czynność, jako niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W analizowanej sprawie, jak wynika z wniosku otrzymała Pani zwrot nakładów, które w przeszłości poniosła Pani na wspólny majątek. Zwrot ten nie mieści się w kategorii żadnej z czynności wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych po Pani stronie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ta interpretacja stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.