
Temat interpretacji
Zwolnienie od podatku VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego działek gruntu zabudowanych budowlą i budynkami.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 29 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- zwolnienia od podatku VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 zabudowanej składowiskiem odpadów pogórniczych oraz fragmentem budynku łaźni jest nieprawidłowe,
- zwolnienia od podatku VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 zabudowanej pięcioma budynkami jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3zabudowanej składowiskiem odpadów pogórniczych oraz fragmentem budynku łaźni i działki nr 3 zabudowanej pięcioma budynkami.
Wniosek został uzupełniony pismem z 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 czerwca 2016 r. znak: IBPP1/4512-315/16/MG.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka Akcyjna zamierza zbyć część nieruchomości po zlikwidowanym zakładzie przeróbczym H. położonym w S. przy ulicy w postaci prawa użytkowania wieczystego zabudowanego gruntu o łącznej powierzchni 14 284 m2 wraz z prawem własności znajdujących się na tym gruncie budynków o łącznej powierzchni użytkowej 1 824 m2. Na nieruchomość składają się dwie działki:
- Działka o numerze 3
zabudowana jest składowiskiem odpadów pogórniczych.
Powierzchnia całej działki wynosi 5 538 m2. Składowisko odpadów nie jest wprowadzone doewidencji środków trwałych. Na niewielkiej części znajduje się fragment budynku łaźni.
Zgodnie z ustawą z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1136 t.j. art. 3 ust. 1 pkt 2) hałda to obiekt przeznaczony do składowania stałych odpadów wydobywczych na powierzchni ziemi. Natomiast w myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 t.j.), pod pojęciem budowli należy rozumieć m.in. składowiska odpadów sklasyfikowane jako Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli. - Działka o numerze 3 zabudowana jest
pięcioma budynkami. Budynki zostały wybudowane w latach 60-tych. Tylko
na jeden budynek administracyjno-biurowy o powierzchni zabudowy 567
m2 poniesiono wydatki na ulepszenie powyżej 30% w 2006 roku
(minęło 10 lat wykorzystywania). Budynek był wykorzystywany do
czynności opodatkowanych powyżej 5 lat.
Budynki posiadają niski standard, zły stan techniczny zabudowy. Nie są podjęte żadne działania związane z pracami rozbiórkowymi, brak decyzji nakazującej rozbiórkę budynków.
Spółka w odniesieniu do wszystkich działek i budynków nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie.
Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (Uchwała nr Rady Miasta ) przedmiot sprzedaży znajduje się w strefie opisanej jako: Tereny produkcyjno-usługowe, przemysłowe, składowe oraz urządzeń infrastruktury technicznej.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:
I. W stosunku do działki o nr 3 :
- Spółka istnieje od 1959 r. Początkowo jako Polsko Węgierska Spółka Akcyjna. Na terenie objętym wnioskiem działalność w zakresie zagospodarowania odpadów pogórniczych była prowadzona od lat 60-tych. W listopadzie 2013 r. podjęto decyzję o zaprzestaniu prowadzenia działalności produkcyjnej zakładu w S.
- Wnioskodawca - zarejestrowany podatnik VAT - czynny od 1993 roku, VAT-7, VAT UE.
- Teren na którym znajduje się nieruchomość objęta przedmiotowym wnioskiem został oddany w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem prawa własności budynków i budowli Polsko - Węgierskiej Spółce Akcyjnej na mocy umowy zawartej ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez Urząd Rejonowy, w drodze aktu notarialnego z dnia 21 sierpnia 1998 r. Podpisanie ww. umowy było poprzedzone uzyskaniem zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w drodze decyzji z 10 lutego 1998 r. na nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z nabyciem prawa własności budynków i innych urządzeń wzniesionych na gruncie. Uzyskanie decyzji wynikało z ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Wcześniej teren był użytkowany na podstawie decyzji administracyjnych. Nakłady zostały poniesione ze środków własnych Spółki.
- Na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu: Czy nabycie działki nr 3 było udokumentowane fakturą, jeśli tak to czy nabycie było opodatkowane stawką podstawową podatku VAT w wysokości 22% (ewentualnie 23%), czy też korzystało ze zwolnienia od podatku, jeśli tak to jaka była podstawa prawna zwolnienia?, Wnioskodawca odpowiedział, że wynika z powyższego (pkt 3). Stroną umowy był Skarb Państwa.
- Na pytanie tut. organu: Z opisu sprawy wynika, że Spółka w
odniesieniu do wszystkich działek i budynków nie miała prawa do
odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie.
Prosimy zatem o wyjaśnienie dlaczego Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie wszystkich działek i budynków?, Wnioskodawca odpowiedział: Działki użytkowane na podstawie decyzji administracyjnej i nabyte w drodze umowy ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez Urząd Rejonowy w K. - Na pytanie tut. organu: Dlaczego składowisko odpadów nie jest wprowadzone do ewidencji środków trwałych?, Wnioskodawca odpowiedział: Fragment składowiska znajdował się na terenie przekazanym na mocy ww. umowy. W dokumentach, w tym w zawartej umowie (w drodze aktu notarialnego) i protokołach przejęcia składowisko odpadów nie występuje jako odrębny składnik majątku. Teren został przejęty po zlikwidowanej Kopalni.
- Na pytanie tut. organu: Czy działka nr 3 zabudowana składowiskiem odpadów pogórniczych oraz fragmentem budynku łaźni była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?, Wnioskodawca odpowiedział Działka 33-868/12 wykorzystywana była na cele działalności gospodarczej, z uwzględnieniem ww. informacji.
- W odpowiedzi na pytanie tut. organu: Kiedy i przez kogo składowisko odpadów pogórniczych oraz budynek łaźni zostały wybudowane?, Wnioskodawca podał, że składowisko jest częścią historyczną jak wskazano po byłej Kopalni (powstałej ponad 100 lat temu) i przekazano je wraz z gruntem. Budynek łaźni wybudowany został w 1966 r.
- Fragment budynku łaźni stanowi część budynku w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z
2016 r. poz. 290). Jest trwale z gruntem związany.
Budynek łaźni: PKOB 1 12 125 1251. - Na pytanie tut. organu Jaki jest symbol PKOB budowli - składowiska odpadów pogórniczych w rozumieniu przepisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych? Czy budowla ta jest trwale z gruntem związana?, Wnioskodawca odpowiedział: Jak wyżej wskazano fragment składowiska znajdował się na terenie przekazanym na mocy ww. umowy i wcześniejszych decyzji administracyjnych. W dokumentach, w tym protokołach składowisko odpadów nie występuje jako odrębny składnik majątku.
- W odpowiedzi na pytanie tut. organu: W jaki sposób składowisko odpadów pogórniczych oraz budynek łaźni były wykorzystywane przed ich nabyciem przez Wnioskodawcę, czy były one wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, jeśli tak to kiedy wystąpiło ich pierwsze zajęcie (używanie)?, Wnioskodawca wskazał, że fragment składowiska odpadów pogórniczych nie był wykorzystywany przed nabyciem przez Wnioskodawcę. Budynek łaźni od momentu jego wzniesienia był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (niezbędny element bhp).
- Na pytanie tut. organu: Kiedy (proszę o podanie daty) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) składowiska odpadów pogórniczych dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy?, Wnioskodawca odpowiedział: Fragment składowiska jak wyżej wskazano znajdował się na terenie przekazanym na mocy ww. umowy i wcześniejszych decyzji administracyjnych i nie był wykorzystywany gospodarczo. Został przejęty po zlikwidowanej Kopalni, która została utworzona ponad 100 lat temu.
- Na pytanie tut. organu: Kiedy (proszę o podanie daty) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynku łaźni dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy?, Wnioskodawca odpowiedział: Od 1966 r.
- Nie dokonywano zakupów na ulepszenie łaźni - brak podatku naliczonego.
- Na pytanie tut. organu: Do jakich czynności w ramach
działalności gospodarczej Wnioskodawcy składowisko odpadów pogórniczych
oraz budynek łaźni były wykorzystywane tj.:
- do czynności opodatkowanych,
- do czynności zwolnionych od podatku VAT,
- do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
- Dla budynku łaźni - czynności dla celów prowadzenia działalności gospodarczej (bhp),
Dla fragmentu składowiska odpadów - nie był wykorzystywany gospodarczo. - Na pytanie tut. organu: Czy składowisko odpadów pogórniczych oraz budynek łaźni były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych w całym okresie ich posiadania, jeśli nie to w jakim okresie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych? (proszę podać odrębnie dla każdego z obiektów), Wnioskodawca odpowiedział: Budynek łaźni wykorzystywano dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Fragment składowiska odpadów nie był wykorzystywany gospodarczo.
II. W stosunku do działki o nr 3:
- Posadowione na przedmiotowej
działce pięć budynków stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy
Prawo budowlane. Są trwale z gruntem związane. Poniżej symbole PKOB:
Budynek administracyjny 1 12 122 1220
- budynek łaźni - 1 12 125 1251
- budynek warsztatów - 1 12 125 1251
- budynek garaży samochodowych - 1 12 124 1242
- budynek przepompowni - 1 12 125 1251.
- Na pytanie tut. organu: Kiedy Wnioskodawca nabył działkę nr 3 zabudowaną pięcioma budynkami? Czy zakup działki nastąpił od podmiotu działającego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, od podmiotu gospodarczego czy też od podmiotu niebędącego podatnikiem podatku VAT?, Wnioskodawca wskazał: Odpowiedź jak wyżej, (pkt 3,I).
- Na pytanie tut. organu: Czy nabycie działki nr 3 było udokumentowane fakturą, jeśli tak to czy nabycie było opodatkowane stawką podstawową podatku VAT w wysokości 22% (ewentualnie 23%), czy też korzystało ze zwolnienia od podatku, jeśli tak to jaka była podstawa prawna zwolnienia?, Wnioskodawca wskazał: Odpowiedz jak wyżej, (pkt 4,I).
- Na pytanie tut. organu: Czy budynki (z wyjątkiem jednego budynku administracyjno-biurowego) były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?, Wnioskodawca odpowiedział, że budynki wykorzystywane na cele działalności gospodarczej.
- Na pytanie tut. organu: Czy poniesione w 2006 r. wydatki na ulepszenie budynku administracyjno-biurowego powyżej 30% były wydatkami na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?, Wnioskodawca odpowiedział, że tak, poniesiono wydatki na ulepszenie.
- Na pytanie tut. organu: Czy budynek
administracyjno-biurowy po ulepszeniu powyżej 30% w 2006 r. był
przedmiotem najmu/dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
jeśli tak to w jakim okresie oraz czy w całości czy w części
(jakiej?)?, Wnioskodawca odpowiedział, że budynek był wykorzystywany na
potrzeby działalności gospodarczej.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy działka o numerze 3 ze składowiskiem odpadów pogórniczych korzysta ze zwolnienia z podatku VAT ?
Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu
- dla działki 3 podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.
- dla działki 3 podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:
- nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 zabudowanej składowiskiem odpadów pogórniczych oraz fragmentem budynku łaźni,
- nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku
VAT zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3
zabudowanej pięcioma budynkami.
Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:
- przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
- wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
- wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
- wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
- ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
- oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
- zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
W myśl powołanych wyżej przepisów grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu), budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.
Tym samym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu dokonywane przez podatnika stanowi odpłatną dostawę towaru, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania zwolnień od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
- wybudowaniu lub
- ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 ze zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem pierwszego zasiedlenia, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie gruntu związanego z budynkiem. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności tj. przebudowy budynków.
W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.
Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.
Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.
W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.
Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia pierwszego zasiedlenia odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.
Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.
W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).
W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
- w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.
W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.).
Zgodnie z art. 3 pkt 1, pkt 2, pkt 3 oraz pkt 3a ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:
- obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
- budynku należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
- budowli - należy przez
to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem
małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty,
estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty
antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i
urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne,
hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub
urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów,
stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne
przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe,
cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych
(kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni
jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia,
jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających
się na całość użytkową;
3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.
W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: Budynki i Obiekty inżynierii lądowej i wodnej. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nieklasyfikowane jako budynki.
Należy mieć na uwadze, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych obejmuje obiekty budowlane, przez które rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.
Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji Obiekty inżynierii lądowej i wodnej można wyróżnić grupę 242 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, która obejmuje klasę 2420 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Klasa obejmuje obiekty inżynierii wojskowej, np. forty, blokhauzy, bunkry, strzelnice (poligony), wojskowe centra doświadczalne itp., obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane, łącznie z terenami wyrzutni satelitarnych, porzucone obiekty byłych terenów przemysłowych lub miejskich, wysypiska śmieci i miejsca składowania odpadów.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 zabudowanej składowiskiem odpadów pogórniczych oraz fragmentem budynku łaźni.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 1993 roku. Działka nr 3 była użytkowana na podstawie decyzji administracyjnej i nabyta w drodze umowy ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez Urząd Rejonowy. Działka zabudowana jest składowiskiem odpadów pogórniczych. Składowisko odpadów nie jest wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z ustawą z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych hałda to obiekt przeznaczony do składowania stałych odpadów wydobywczych na powierzchni ziemi. Natomiast w myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć m.in. składowiska odpadów sklasyfikowane jako Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Składowisko jest częścią historyczną po byłej Kopalni S. (powstałej ponad 100 lat temu) i przekazano je Wnioskodawcy wraz z gruntem. Fragment składowiska nie był wykorzystywany gospodarczo ani przez Wnioskodawcę ani przed nabyciem go przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budowli. Na niewielkiej części działki nr 3 znajduje się fragment budynku łaźni. Fragment budynku łaźni stanowi część budynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Jest trwale z gruntem związany. Budynek łaźni posiada symbol PKOB 1251. Budynek łaźni został wybudowany w 1966 r. Budynek łaźni od momentu jego wzniesienia był wykorzystywany do działalności gospodarczej. Nie dokonywano zakupów na ulepszenie łaźni.
Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem, czy też nie.
Odnosząc się zatem do dostawy składowiska odpadów pogórniczych należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowej budowli będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia bowiem jak wskazał Wnioskodawca składowisko odpadów pogórniczych nie było dotychczas wykorzystywane gospodarczo. Tym samym dostawa składowiska odpadów pogórniczych nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
W związku z powyższym należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy składowiska odpadów pogórniczych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Biorąc zatem pod uwagę opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dostawa składowiska odpadów pogórniczych będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawcy przy nabyciu składowiska odpadów pogórniczych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nabycie nastąpiło w drodze umowy ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez Urząd Rejonowy i Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budowli.
Tym samym dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 w części przyporządkowanej do dostawy budowli składowiska odpadów pogórniczych również będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Odnosząc się z kolei do dostawy fragmentu budynku łaźni należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku w stosunku do fragmentu budynku łaźni doszło już do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż budynek ten został wybudowany w 1966 r. i od momentu jego wzniesienia był wykorzystywany do działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca jak podaje zakończył w 2013 r. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą tego budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku łaźni w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
Zatem do planowanej dostawy fragmentu budynku łaźni zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Tym samym na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 33-868/12 w części przyporządkowanej do dostawy fragmentu budynku łaźni również będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu dla działki 3 podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie dostawa nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 nie podlega bowiem w całości zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, tylko dostawa składowiska odpadów pogórniczych wraz z przyporządkowaną do tej budowli dostawą części prawa wieczystego użytkowania gruntu działki będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, a dostawa fragmentu budynku łaźni z przyporządkowaną do tego budynku dostawą prawa wieczystego użytkowania gruntu działki będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest również kwestia opodatkowania podatkiem VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 zabudowanej pięcioma budynkami.
Z opisu sprawy wynika, że działka o numerze 3 zabudowana jest pięcioma budynkami. Budynki zostały wybudowane w latach 60-tych. Posadowione na przedmiotowej działce pięć budynków stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Są trwale z gruntem związane. Budynki posiadają następujące symbole PKOB: budynek administracyjny 1220, budynek łaźni -1251, budynek warsztatów 1251, budynek garaży samochodowych -1242, budynek przepompowni 1251. Budynki były wykorzystywane na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca w odniesieniu do działki i budynków nie miał prawa do odliczenia przy ich zakupie. Tylko na budynek administracyjno-biurowy poniesiono wydatki na ulepszenie powyżej 30% w 2006 r. Budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych powyżej 5 lat.
Odnosząc się do opodatkowania dostawy czterech budynków należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku w stosunku do czterech budynków tj. budynku łaźni, budynku warsztatów, budynku garaży samochodowych oraz budynku przepompowni doszło już do ich pierwszego zasiedlenia bowiem budynki zostały wybudowane w latach 60-tych i były wykorzystywane na cele działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1959 r. a nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z nabyciem prawa własności budynków nastąpiło w drodze aktu notarialnego z dnia 21 sierpnia 1998 r. i Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie powyżej 30% ich wartości początkowej (Wnioskodawca wskazał, że tylko na jeden budynek administracyjno-biurowy poniesiono wydatki na ulepszenie powyżej 30%). Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą czterech budynków nie upłynie zatem okres krótszy niż 2 lata. Tym samym dostawa czterech budynków będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
W związku z powyższym również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 w części przyporządkowanej do dostawy czterech budynków również będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
W odniesieniu natomiast do opodatkowania dostawy budynku administracyjno-biurowego należy zauważyć, że w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu, do pierwszego zasiedlenia nie dojdzie wskutek użycia (wykorzystania) budynku w prowadzonej działalności.
W takim bowiem przypadku dla rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku istotne znaczenie ma kwestia oddania budynku po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).
Niewątpliwie przez czynności podlegające opodatkowaniu należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.
Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik dokona ulepszenia budynku/budowli w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten po ulepszeniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie po ulepszeniu należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.
Należy dodać, że w przedmiotowej sprawie budynek administracyjno-biurowy był wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, której nie można utożsamiać z wydaniem budynku w ramach umowy najmu czy dzierżawy.
Jeżeli zatem budynek administracyjno-biurowy po ulepszeniu w 2006 r. wynoszącym powyżej 30% wartości początkowej nie był przedmiotem najmu/dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze to jeszcze nie nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie, bowiem budynek ten nie został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku po jego ulepszeniu. Wykorzystywanie ulepszonego budynku administracyjno-biurowego na potrzeby działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, nie jest równoznaczne z oddaniem do użytkowania budynku użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.
Skoro zatem w stosunku do budynku administracyjno-biurowego nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie to dostawa tego budynku nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W takim jednak przypadku należy mieć na uwadze powołany art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
- w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Nie można również pominąć art. 43 ust. 7a ww. ustawy, zgodnie z którym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w odniesieniu do budynku administracyjno-biurowego nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie. Poniesiono wydatki na ulepszenie powyżej 30% w 2006 r. Budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych powyżej 5 lat.
Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie od podatku VAT dostawy budynku administracyjno-biurowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.
Tym samym w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 w części przyporządkowanej do budynku administracyjno-biurowego również będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT.
Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu dla działki nr 3 podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie zbycie nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu działki nr 3 nie podlega bowiem w całości zwolnieniu od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, tylko dostawa czterech budynków wraz z przyporządkowaną do nich dostawą części prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a dostawa budynku administracyjno-biurowego wraz z przyporządkowaną do niego dostawą części prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.
Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
