Interpretacja indywidualna z dnia 26.01.2016, sygn. IPPP2/4512-1214/15-2/RR, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Odliczenie podatku naliczonego dotyczącego inwestycji polegającej na przebudowie drogi gminnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego dotyczącego inwestycji polegającej na przebudowie drogi gminnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego dotyczącego inwestycji polegającej na przebudowie drogi gminnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina ma zamiar przystąpić do realizacji projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej pn.: Przebudowa drogi gminnej poprzez położenie dywanika asfaltowego. Gmina na powyższą inwestycję będzie ubiegać się o przyznanie pomocy w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich na operacje typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania: Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energie odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W kosztach inwestycji Gmina chciałaby ująć podatek VAT w całości jako koszt kwalifikowalny i wykazać go w budżecie projektu jako wydatek kwalifikowalny podlegający refundacji. W wyniku inwestycji powstanie droga, która nie będzie wykorzystywana do wykonania czynności opodatkowanych, jak również żadnych innych. Inwestycja będzie służyć społeczności lokalnej, będzie ogólnodostępna. Po przebudowie drogi gminnej, Gmina nie będzie pobierać z tego tytułu żadnych opłat od ludności, ponieważ realizacja całej operacji mieści się w pojęciu zadań publicznych, do realizacji których przewidziano gminy jako jednostki samorządu terytorialnego. Faktury za realizację powyższej operacji będą wystawione na Gminę. W związku z realizacją projektu Gmina będzie wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zadanie dotyczy przebudowy drogi gminnej, w skład której wchodzą koszty inwestycyjne:

• roboty przygotowawcze,
• roboty rozbiórkowe,
• roboty ziemne,
• podbudowa,
• nawierzchnia,
• pobocze,
• odwodnienie,
• oznakowanie

oraz koszty ogólne:

• wykonanie map d/c projektowych,
• wykonanie map d/c podziałowych,
• wykonanie dokumentacji projektowo kosztorysowej,
• inspektor nadzoru.

Realizacja tego zadania mieści się w pojęciu zadań publicznych, do realizacji których Gmina została powołana z mocy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednym z niezbędnych warunków konkursu jest załączenie do wniosku o płatność indywidualnej interpretacji w sprawie możliwości prawnej odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie zamierzającej realizację projektu pn.: Przebudowa drogi gminnej poprzez położenie dywanika asfaltowego przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT. Gmina budując infrastrukturę drogową działa w sferze działań publicznoprawnych i nie występuje w charakterze podatnika VAT, a poniesione przez nią w związku z przebudową drogi wydatki nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanej. Tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przebudowa dróg publicznych należy do sfery działalności publicznej Gminy. W tym zakresie nie działa ona jako podatnik VAT i nie przysługuje jej prawo do odliczenia. Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: Przebudowa drogi gminnej poprzez położenie dywanika asfaltowego, ponieważ wydatki ponoszone w ramach realizacji tego projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatku od towaru i usług. Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim nabywane towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku planowanej realizacji powyższej inwestycji (przebudowy drogi gminnej) warunek określony w art. 86 ust. l nie zostanie zachowany, a więc Gmina nie będzie miała możliwości dokonywania odliczenia podatku VAT. Zatem wydatek będzie kosztem kwalifikowalnym do refundacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar przystąpić do realizacji projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej pn.: Przebudowa drogi gminnej poprzez położenie dywanika asfaltowego.

Gmina na powyższą inwestycję będzie ubiegać się o przyznanie pomocy w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich na operacje typu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania: Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energie odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W kosztach inwestycji Gmina chciałaby ująć podatek VAT w całości. W wyniku inwestycji powstanie droga, która nie będzie wykorzystywana do wykonania czynności opodatkowanych, jak również żadnych innych. Inwestycja będzie służyć społeczności lokalnej, będzie ogólnodostępna. Po przebudowie drogi gminnej w miejscowości Wilamowice, Gmina nie będzie pobierać z tego tytułu żadnych opłat od ludności, ponieważ realizacja całej operacji mieści się w pojęciu zadań publicznych, do realizacji których przewidziano gminy jako jednostki samorządu terytorialnego. Faktury za realizację powyższej operacji będą wystawione na Gminę. W związku z realizacją projektu Gmina będzie wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Realizacja tego zadania mieści się w pojęciu zadań publicznych, do realizacji których Gmina została powołana z mocy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją ww. inwestycji.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, skoro efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przebudowy drogi gminnej. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z tym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania ( art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie