Interpretacja indywidualna z dnia 16.04.2015, sygn. ILPP1/4512-1-65/15-4/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług rachunkowo-księgowych oraz sporządzania zeznań rocznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług rachunkowo-księgowych oraz sporządzania zeznań rocznych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług rachunkowo-księgowych oraz sporządzania zeznań rocznych. Dnia 23 marca 2015 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Głównym przedmiotem prowadzonej działalności jest działalność sklasyfikowana pod kodem PKD 69.20.Z (działalność rachunkowo-księgowa). W ramach prowadzonego biura rachunkowego Wnioskodawca wykonuje następujące czynności, które według opinii Wnioskodawcy korzystają ze zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, tj.:

1. prowadzenie rejestru podatku od towarów i usług;
2. prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów;
3. prowadzenie ksiąg rachunkowych;
4. prowadzenie ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego;
5. rozliczanie zaliczek i sporządzanie deklaracji na należny podatek dochodowy;
6. prowadzenie karty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez zleceniodawcę;
7. rozliczanie zaliczek i sporządzanie deklaracji ZUS oraz obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od zatrudnionych pracowników przez zleceniodawcę;
8. prowadzenie rejestrów VAT dla rolników;
9. prowadzenie ewidencji środków trwałych;
10. rozrachunki z ZUS, deklaracje podatkowe i ZUS biuro sporządza w ramach kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej i wynika ona z prowadzonych ksiąg i ewidencji.

Ponadto Wnioskodawca sporządza zeznania roczne PIT-28, PIT-36, PIT-36L na podstawie zapisanych danych w księgowym programie komputerowym powstałych z dokumentów dostarczonych do biura i księgowanych w każdym okresie rozliczeniowym. Jednocześnie drogą elektroniczną biuro przesyła za pomocą bezpiecznego podpisu elektronicznego do organu podatkowego sporządzone deklaracje na podstawie zapisów powstałych w wyniku księgowanych dokumentów. Każdy podatnik rozliczany w biurze wyraził zgodę na złożenie deklaracji podatkowej w formie elektronicznej na druku UPL-1.

Biuro nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług sklasyfikowanych również pod kodem z grupy PKD 69.20.Z, a polegających na:

1. kontroli i potwierdzeniu poprawności sprawozdań finansowych (działalność biegłych księgowych/biegłych rewidentów);
2. doradztwie podatkowym i reprezentowaniu klientów przed organami podatkowymi. Biuro nie udzielało i nie zamierza udzielać porad i opinii podatkowych.

Umowy z klientami nie zawierają takich zapisów, zeznania są sporządzane na podstawie danych, które wynikają z przyniesionych przez podatników (zleceniodawców) dokumentów. Biuro rozpoczęło działalność w styczniu 2001 r. Wartość sprzedaży opodatkowanej w roku 2014 nie przekroczyła 150.000,00 zł. W roku 2015 w prowadzonej działalności gospodarczej przewiduje się również, że wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000,00 zł. Wnioskodawca nadmienia również, że nie jest wpisany na listę doradców podatkowych i nie jest podmiotem uprawnionym do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym. Według Wnioskodawcy może korzystać ze zwolnienia VAT z uwagi na fakt, że art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Dnia 23 marca 2015 r. Zainteresowany uzupełnił opis sprawy wskazując, że:

1. 1) w ramach prowadzonej działalności nie będą realizowane czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213, z póź. zm.), tzn. biuro nie będzie udzielało podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.
   Ponadto biuro nie reprezentuje i nie będzie reprezentować podatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych powyżej.
   Natomiast Biuro świadczy i będzie świadczyło usługi polegające na prowadzeniu, w imieniu i na rzecz podatników tylko i wyłącznie na ich zlecenie, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz sporządza i będzie sporządzało w imieniu i na rzecz podatników deklaracji podatkowych na podstawie księgowanych dokumentów i przesyła oraz będzie przesyłało za ich zgodą deklaracje podatkowe drogą elektroniczną za pomocą bezpiecznego odpisu elektronicznego.
2. Biuro nie wykonuje opisanych we wniosku czynności w ramach usług prawniczych, nie jest podmiotem uprawnionym do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, tzn. nie jest osobą wpisaną na listę doradców podatkowych, nie jest adwokatem lub radcą prawnym oraz nie jest biegłym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy biuro rachunkowe ma możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w zakresie świadczonych usług rachunkowo-księgowych oraz sporządzania zeznań rocznych PIT-28, PIT-36, PIT-36L na podstawie zapisanych danych w księgowym programie komputerowym, ze względu na stosunkowo niskie obroty nie przekraczające w roku 150.000,00 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakres świadczonych usług nie wybiega poza usługi rachunkowo-księgowe.

Przepis, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, prowadzonej firmy nie dotyczy, ponieważ nie mając ani uprawnień, ani wiedzy biegłego księgowego, biegłego rewidenta lub doradcy podatkowego nie świadczył i nie zamierza świadczyć usług kontroli i potwierdzania poprawności sprawozdań i bilansów finansowych, doradztwa i reprezentowania klienta przed organami podatkowymi. Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne w związku z uregulowaniem obecnej sytuacji.

Dnia 23 marca 2015 r. Zainteresowany doprecyzował stanowisko w sprawie wskazując, że:

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakres świadczonych usług nie wybiega poza usługi rachunkowo-księgowe. Przepis, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy oraz na podstawie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213, z póź. zm.) prowadzonej firmy nie dotyczy, ponieważ nie mając ani uprawnień, ani wiedzy biegłego księgowego, biegłego rewidenta lub doradcy podatkowego nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług kontroli i potwierdzania poprawności sprawozdań i bilansów finansowych, doradztwa i reprezentowania klienta przed organami podatkowymi. Ponadto według Wnioskodawcy, aby zaliczyć świadczone usługi do czynności wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności określonych w art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, a składające się na nią elementy muszą wystąpić łącznie.

Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne w związku z uregulowaniem obecnej sytuacji Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jedną z generalnych zasad na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1, o czym stanowi art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Z kolei w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, że podmioty świadczące usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest działalność sklasyfikowana pod kodem PKD 69.20.Z (działalność rachunkowo-księgowa). W ramach prowadzonego biura rachunkowego Wnioskodawca wykonuje m.in. czynności:

1. prowadzenie rejestru podatku od towarów i usług;
2. prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów;
3. prowadzenie ksiąg rachunkowych;
4. prowadzenie ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego.

Ponadto Wnioskodawca sporządza zeznania roczne PIT-28, PIT-36, PIT-36L na podstawie zapisanych danych w księgowym programie komputerowym powstałych z dokumentów dostarczonych do biura i księgowanych w każdym okresie rozliczeniowym. Biuro nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług sklasyfikowanych również pod kodem z grupy PKD 69.20.Z, a polegających na:

1. kontroli i potwierdzeniu poprawności sprawozdań finansowych (działalność biegłych księgowych/biegłych rewidentów);
2. doradztwie podatkowym i reprezentowaniu klientów przed organami podatkowymi. Biuro nie udzielało i nie zamierza udzielać porad i opinii podatkowych.

Biuro rozpoczęło działalność w styczniu 2001 r. Wartość sprzedaży opodatkowanej w roku 2014 nie przekroczyła 150.000,00 zł. W roku 2015 w prowadzonej działalności gospodarczej przewiduje się również, że wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000,00 zł. Wnioskodawca nadmienia również, że nie jest wpisany na listę doradców podatkowych i nie jest podmiotem uprawnionym do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym. W ramach prowadzonej działalności nie będą realizowane także inne czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, tzn. biuro nie będzie udzielało podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Ponadto biuro nie reprezentuje i nie będzie reprezentować podatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych powyżej.

Natomiast Biuro świadczy i będzie świadczyło usługi polegające na prowadzeniu, w imieniu i na rzecz podatników tylko i wyłącznie na ich zlecenie, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz sporządza i będzie sporządzało w imieniu i na rzecz podatników deklaracji podatkowych na podstawie księgowanych dokumentów i przesyła oraz będzie przesyłało za ich zgodą deklaracje podatkowe drogą elektroniczną za pomocą bezpiecznego odpisu elektronicznego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy biuro rachunkowe ma możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w zakresie świadczonych usług rachunkowo-księgowych oraz sporządzania zeznań rocznych PIT-28, PIT-36, PIT-36L na podstawie zapisanych danych w księgowym programie komputerowym, ze względu na stosunkowo niskie obroty nie przekraczające w roku 150.000,00 zł.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i ust. 9, należy wobec braku w ustawie definicji doradztwa posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia, należy stwierdzić, że termin doradztwo obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto udziela porad. Natomiast doradzać, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym doradztwo to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

W tym miejscu zatem należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Zaznaczenia wymaga, że ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można się posiłkować wyłącznie pomocniczo decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu doradztwo oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricte obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot, np. podatnik, może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności, np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom, jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Podsumowując, w sytuacji, gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych, i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich, jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. Podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (chyba, że zajdą inne, niż omawiane przesłanki wyłączające ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy).

Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. W konsekwencji, podmiotowi temu nie będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Z powyższych rozważań wynika, że o wyłączeniu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Zatem w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Zainteresowanego usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i właściwych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które będzie świadczył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie będą stanowić usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem z art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że nie posiada uprawnień doradcy podatkowego, ani nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym. Zatem w analizowanej sprawie zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca ma możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w zakresie świadczonych usług rachunkowo-księgowych oraz sporządzania zeznań rocznych PIT-28, PIT-36, PIT-36L na podstawie zapisanych danych w księgowym programie komputerowym, ze względu na obroty nie przekraczające w roku 150.000,00 zł.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 531 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu