Temat interpretacji

W jakim trybie (na jakich zasadach) oraz według jakich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Spółka powinna dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, a które posiadają termin płatności określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed 4 sierpnia 2012 r. i po dniu 4 sierpnia 2012 r. w szczególności w świetle nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących tzw. ulgi na złe długi, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 29 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2011-2012 Spółka świadczyła usługi na terytorium kraju na rzecz swojego kontrahenta (dalej: Kontrahent) spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Polski. Za wykonane usługi zostały wystawione na rzecz Kontrahenta faktury VAT. Wierzytelności wynikające ze świadczonych usług posiadają terminy płatności określone na fakturach lub w umowach na dzień przypadający, zarówno przed, jak i po dniu 4 sierpnia 2012 r. Ponadto:

• świadczenie usług odbywało się na rzecz Kontrahenta, zarejestrowanego jako podatnik czynny, o którym mowa w art. 15 ust. 1;
• w momencie świadczenia usług Kontrahent nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
• wierzytelności od Kontrahenta zostały wykazane w deklaracjach podatkowych jako obrót opodatkowany i podatek należny;
• od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły dwa lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione;
• wierzytelności od Kontrahenta nie zostały zbyte.

Pomiędzy Spółką a Kontrahentem nie istnieje oraz nigdy wcześniej nie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Obecnie Kontrahent znajduje się w stanie upadłości obejmującej likwidację majątku. Ponieważ Kontrahent nie uregulował należności za wykonane usługi Spółka zamierza dokonać korekty podatku należnego, o której nowa w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej z dnia 28 maja 2013 r. przedstawiono stan faktyczny aktualny na dzień składania wniosku, a ponadto, w zdaniu końcowym opisującym stan faktyczny, zaznaczono, iż Spółka zamierza dopiero dokonać korekty podatku należnego z tytułu przedmiotowych wierzytelności. Oznacza to, iż do dzisiaj Spółka nie podjęta żadnych kroków zmierzających do korekty podatku należnego, a w szczególności:

1. w odniesieniu do wierzytelności, które posiadają termin płatności przed dniem 4 sierpnia 2012 r. Spółka nie zawiadamiała dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego;
2. w odniesieniu do wierzytelności, które posiadają termin płatności po dniu 4 sierpnia 2012 r. Spółka nie składała deklaracji podatkowej korygującej podatek VAT należny.

Na dzień składania wniosku o udzielenie interpretacji podatkowej, zarówno Spółka, jak i dłużnik byli podatnikami VAT czynnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim trybie (na jakich zasadach) oraz według jakich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Spółka powinna dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, a które posiadają termin płatności określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed 4 sierpnia 2012 r. i po dniu 4 sierpnia 2012 r. w szczególności w świetle nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących tzw. ulgi na złe długi, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r....

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wierzytelności od Kontrahenta za świadczone usługi, w których termin płatności został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed dniem 4 sierpnia 2012 r.

Zdaniem Spółki w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed dniem 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy ustawy od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., Spółka może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ww. ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

• dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
• wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
• wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
• wierzytelności nie zostały zbyte;
• od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
• wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Jak stanowi art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku, gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

Z kolei z art. 89a ust. 6 ustawy wynika, że podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

2. Wierzytelności od Kontrahenta za świadczone usługi, w których termin płatności został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający po dniu 4 sierpnia 2012 r.

Zdaniem Spółki, w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach na dzień przypadający po dniu 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy ustawy od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.

Na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342), z dniem 1 stycznia 2013 r. nastąpiła zmiana przepisów art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy art. 11 pkt 8 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, w art. 89a ust. 1 i 1a otrzymały nowe brzmienie.

W myśl znowelizowanego art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a znowelizowanej ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

• dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
• na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty:
  1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
  2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 5 znowelizowanej ustawy, od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie mogą upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Korekta podstawy opodatkowania oraz podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 5 znowelizowanej ustawy).

Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika (art. 89a ust. 4 znowelizowanej ustawy).

Ponadto, na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342), nowelizującej z dniem 1 stycznia 2013 r. ustawę o podatku od towarów i usług, do wierzytelności powstałych przed 1 stycznia 2013 r. stosuje się przepisy art. 89a i 89b ustawy w brzmieniu obowiązującym do 3l grudnia 2012 r.

Jednakże, zgodnie z art. 23 ust. 2 tej ustawy, przepisy art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. stosuje się również do wierzytelności, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. powstały przed 1 stycznia 2013 r.;
2. ich nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy w obecnie obowiązującym brzmieniu, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Stosownie do art. 89 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6 (art. 89a ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.).

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Na mocy art. 89a ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Według art. 89a ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.).

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2013 r. normy prawne, zawarte w art. 89a ustawy, regulujące powyższe kwestie, obowiązują w brzmieniu nadanym na podstawie art. 11 pkt 8 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342).

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VĄT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. (uchylony),
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
4. (uchylony),
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. (uchylony).

Stosownie do treści art. 89a ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Należy podkreślić, że w świetle art. 23 ust. 1 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 23 ust. 2 ww. ustawy, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Z opisu sprawy wynika, że w latach 2011-2012 Spółka świadczyła usługi na terytorium kraju na rzecz Kontrahenta spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Polski. Za wykonane usługi zostały wystawione na rzecz Kontrahenta faktury VAT. Wierzytelności wynikające ze świadczonych usług posiadają terminy płatności określone na fakturach lub w umowach na dzień przypadający, zarówno przed, jak i po dniu 4 sierpnia 2012 r. Ponadto, świadczenie usług odbywało się na rzecz Kontrahenta, zarejestrowanego jako podatnik czynny, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W momencie świadczenia usług Kontrahent nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Wierzytelności od Kontrahenta zostały wykazane w deklaracjach podatkowych jako obrót opodatkowany i podatek należny. Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność nie upłynęły dwa lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzytelności od Kontrahenta nie zostały zbyte. Pomiędzy Spółką a Kontrahentem nie istnieje oraz nigdy wcześniej nie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy. Obecnie Kontrahent znajduje się w stanie upadłości obejmującej likwidację majątku. Ponieważ Kontrahent nie uregulował należności za wykonane usługi Spółka zamierza dokonać korekty podatku należnego, o której nowa w art. 89a ustawy. Spółka wskazała, że w złożonym wniosku przedstawiono stan faktyczny aktualny na dzień składania wniosku, a ponadto, w zdaniu końcowym opisującym stan faktyczny, zaznaczono, że Spółka zamierza dopiero dokonać korekty podatku należnego z tytułu przedmiotowych wierzytelności. Oznacza to, że do dnia złożenia wniosku Spółka nie podjęta żadnych kroków zmierzających do korekty podatku należnego, a w szczególności: w odniesieniu do wierzytelności, które posiadają termin płatności przed dniem 4 sierpnia 2012 r. Spółka nie zawiadamiała dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego; w odniesieniu do wierzytelności, które posiadają termin płatności po dniu 4 sierpnia 2012 r. Spółka nie składała deklaracji podatkowej korygującej podatek VAT należny. Na dzień składania wniosku o udzielenie interpretacji podatkowej, zarówno Spółka, jak i dłużnik byli podatnikami VAT czynnymi.

W odniesieniu do powyższego, Spółka ma wątpliwości, w jakim trybie (na jakich zasadach) oraz według jakich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług powinna ona dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu świadczenia usług na rzecz Kontrahenta w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, a które posiadają termin płatności określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed 4 sierpnia 2012 r. i po dniu 4 sierpnia 2012 r. w szczególności w świetle nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących tzw. ulgi na złe długi, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r.

Biorąc pod uwagę powołane regulacje, stwierdzić należy, że nowe zasady stosowania tzw. ulgi za złe długi mają zastosowanie do wierzytelności, które powstały/powstaną od dnia 1 stycznia 2013 r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona (zgodnie z nowymi zasadami) już w roku 2013, tj. w roku 2013 upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności.

W praktyce oznacza to, że nowe zasady będą miały zastosowanie do nieuregulowanych należności z terminem płatności określonym w umowie lub na fakturze na dzień 4 sierpnia 2012 r. lub późniejszym.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że odnośnie faktur, których termin płatności minął przed dniem 4 sierpnia 2012 r., to 150. dzień od dnia upływu terminu płatności przypadał dla przedmiotowych faktur jeszcze w roku 2012. Oznacza to, że nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona przed dniem 1 stycznia 2013 r. i przepis art. 23 ust. 2 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, nie ma zastosowania do faktur dotyczących wierzytelności nieuregulowanych przez Kontrahenta. W świetle powyższego, do tych faktur zastosowanie znajdą przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. Natomiast, w przypadku wierzytelności, których nieściągalność uprawdopodobniona została po dniu 1 stycznia 2013 r. (dotyczy faktur, których termin płatności minął po dniu 4 sierpnia 2012 r.), zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące po dniu 31 grudnia 2012 r.

Reasumując, w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach lub w umowach na dzień przypadający przed dniem 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. Z kolei, w stosunku do wierzytelności, w których termin został określony na fakturach na dzień przypadający po dniu 4 sierpnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu