Temat interpretacji

Właściciel portalu internetowego nie ma obowiązku wystawiania faktur i nie ma obowiązku rejestrowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonanej przez inne firmy korzystające z tego portalu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku obowiązku wystawiania faktur i braku obowiązku rejestrowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonanej pośrednictwem portalu internetowego jest prawidłowe,
• braku opodatkowania prowizji nieprzekazanej dla agenta rozliczeniowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania faktur, obowiązku rejestrowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonanej pośrednictwem portalu internetowego oraz opodatkowania prowizji nieprzekazanej dla agenta rozliczeniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest dystrybutorem materiałów budowlanych i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka tworzy grupę zakupową, w której skupieni są jej klienci. W ramach prowadzonej działalności, Spółka planuje uruchomić na swojej stronie internetowej portal dla klientów, którzy kupują od Spółki materiały budowlane. Część z wystawionych do zakupu materiałów budowlanych produkowana jest pod marką Spółki, czyli ma na opakowaniu logo Spółki. Dokonywanie transakcji na portalu będzie unormowane zapisami regulaminu.

Działanie serwisu będzie się opierać na następujących obszarach:

1. Portal będzie przystosowany do tego, aby klienci Spółki użytkownicy mogli zamieszczać w serwisie ogłoszenia dotyczące możliwości zakupu materiałów budowlanych przez osoby poszukujące określonych towarów. Serwis ogłoszeń będzie podzielony na kategorie np. wapno i cement, chemia budowlana, czy farby i lakiery. Klient, który będzie chciał wystawić towar do sprzedaży, będzie musiał się zalogować na portalu i założyć indywidualne konto użytkownika, następnie po uregulowaniu zapłaty przez kupującego towary będą dostępne na miejscu w hurtowni klienta Spółki. Płatność będzie regulowana za pośrednictwem agenta rozliczeniowego, z którym Spółka będzie miała podpisaną umowę. Płatności od wszystkich odbiorców, którzy zakupią towary będą wpływały na konto Spółki w portalu płatności elektronicznych, a następnie będą przekazywane na konta bankowe do odpowiednich klientów, których towar został sprzedany. Opłata za przelew, którą ponosi odbiorca materiałów budowlanych, i o którą powiększona jest cena sprzedawanego towaru jest ustalona na stałym poziomie i będzie wpływała razem z płatnością za towar na konto Spółki w portalu płatności elektronicznych. W związku z tym, że odbiorcy zakupionych towarów są beneficjentami kont bankowych w różnych bankach, opłata agenta rozliczeniowego jest różna w zależności od banku, z którego wpływają pieniądze, dlatego też opłata przekazana bezpośrednio z konta Spółki na konto bankowe klienta może być mniejsza od tej, którą wpłacił odbiorca towaru.
   Żeby ułatwić swoim klientom użytkowanie serwisu internetowego, Spółka ustala opłatę za przelew na poziomie najwyższym, który jest możliwy do pobrania przez portal płatności elektronicznych, natomiast w rzeczywistości może się zdarzyć, że opłata za przelew pobierana jest w niższej wysokości, w zależności od banku, w którym odbiorca posiada konto bankowe. Z reguły są to niewielkie rozbieżności rzędu kilku lub kilkudziesięciu złotych.
2. Po zamieszczeniu ogłoszenia na portalu umieszczany jest również link do strony internetowej klienta, w związku z czym oprócz wystawiania oferowanych do sprzedaży materiałów budowlanych klient zrzeszony w grupie zakupowej ma możliwość reklamowania swojej hurtowni, a zarazem reklamowania całej grupy zakupowej. Wnioskodawca zamierza uruchomić portal ogłoszeniowy bezpłatnie, nie obciążając swoich klientów prowizjami za wystawianie ogłoszeń z materiałami budowlanymi do zakupu.

Celem uruchomienia serwisu internetowego będzie pomoc klientom Spółki w sprzedaży ich towarów, a także reklama samej Spółki, jak i jej klientów. Portal ogłoszeniowy ma stanowić uatrakcyjnienie oferty dla członków grupy, co jest związane z pomocą w organizacji sprzedaży zakupionych towarów, natomiast jego zadaniem nie jest generowanie dochodu dla Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy właściciel portalu zakupowego będzie zobowiązany do wystawiania faktur (w przypadku sprzedaży towarów osobom prowadzącym działalność gospodarczą) lub rejestrowania sprzedaży za pośrednictwem kasy fiskalnej (w przypadku sprzedaży materiałów budowlanych osobom fizycznym) za towary sprzedane za pośrednictwem portalu, którego jest właścicielem...
2. W przypadku wpływu środków na konto Spółki w portalu płatności elektronicznych za towary zakupione za pośrednictwem serwisu internetowego Spółki, kto będzie zobowiązany do wystawienia faktury zaliczkowej: Spółka czy klient, za którego towary została uregulowana zapłata...
3. Czy nieprzekazana prowizja agenta rozliczeniowego będzie podlegała regulacjom ustawy o VAT...

Zdaniem Spółki, cytującej przepis art. 5 ust.1 i art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, umożliwienie zamieszczania ogłoszeń na portalu internetowym Spółki nie stanowi ani odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług, ponieważ zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Spółka nie jest właścicielem sprzedawanych za jej pośrednictwem materiałów budowlanych, a w wyniku zamieszczenia ogłoszenia nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, dlatego też, w opinii Spółki, nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT odbiorcom, którzy zakupili towary za pośrednictwem Jej portalu internetowego, również nie ma obowiązku rejestrowania sprzedaży za pośrednictwem kasy fiskalnej.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zatem wpłata zaliczki przez odbiorcę kreuje po stronie sprzedawcy powstanie obowiązku podatkowego w wysokości zaliczki. Nie ma znaczenia, w jakiej wysokości jest zaliczka, istotne jest jedynie to, by wpłata była związana z konkretną, dostatecznie sprecyzowaną przyszłą dostawą.

W opinii Spółki, pobranie przez Nią należności na poczet przyszłej dostawy towarów jest równoznaczne z otrzymaniem zaliczki przez zamieszczającego ogłoszenie, tym bardziej, że sprzedawca oferowanych towarów będzie natychmiast powiadamiany o wpłacie należności przez odbiorcę, aby umożliwić natychmiastowy odbiór zakupionego towaru, a następnie wpłacona zaliczka będzie przekazywana na konto bankowe sprzedającego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Tymczasem żadna ze stron nie będzie otrzymywać wynagrodzenia. Ich działania skierowane mają być do odbiorców materiałów budowlanych, a korzyścią ma być zwiększenie obrotów między Spółką a klientami, którzy zamieszczają ogłoszenia. Zwiększona opłata za przelew, którą ponosi odbiorca towaru, a która jest przekazywana w niższej wysokości zamieszczającemu ogłoszenie sprzedawcy materiałów budowlanych, pozostająca na koncie należącym do Spółki, nie stanowi wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług. Jest to w istocie nieprzekazana prowizja od przelewu, którą pobiera agent rozliczeniowy, a która stanowi przychód podatkowy Spółki nieopodatkowany podatkiem od towarów i usług. Działania podejmowane przez Spółkę, jak i jej odbiorców, nie będą podlegały opodatkowaniu, ponieważ nie stanowią ani dostawy towarów, ani świadczenia usług dokonywanych między tymi stronami. Celem ekonomicznym tych działań z punktu widzenia Spółki, jak i jej klientów jest zwiększenie sprzedaży swoich towarów. W opinii Wnioskodawcy, nieprzekazana prowizja agenta rozliczeniowego nie będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług a Spółka nie będzie miała obowiązku wystawić faktury z tego tytułu na rzecz swojego klienta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za prawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur i braku obowiązku rejestrowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonanej pośrednictwem portalu internetowego,
• za nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania prowizji nieprzekazanej dla agenta rozliczeniowego.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się zgodnie z zapisem art. 7 ust. 1 ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. ()

Jak wynika z art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3).

Przez sprzedaż, stosownie do zapisu art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powołanych przepisów, podatnik wystawia fakturę celem udokumentowania dokonanej przez siebie transakcji dostawy towarów lub usług.

Stosownie natomiast do treści art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest dystrybutorem materiałów budowlanych i tworzy grupę zakupową, w której skupieni są jej klienci. W ramach prowadzonej działalności, planuje uruchomić na swojej stronie internetowej portal dla klientów, którzy kupują od Spółka materiały budowlane.

Klienci Spółki użytkownicy, będą mogli zamieszczać w serwisie ogłoszenia dotyczące możliwości zakupu materiałów budowlanych przez osoby poszukujące określonych towarów.

Klient, który będzie chciał wystawić towar do sprzedaży będzie musiał się zalogować na portalu i założyć indywidualne konto użytkownika, następnie po uregulowaniu zapłaty przez kupującego, towary będą dostępne na miejscu w hurtowni klienta.

Płatność będzie regulowana za pośrednictwem agenta rozliczeniowego, z którym Spółka będzie miała podpisaną umowę. Płatności od wszystkich odbiorców, którzy zakupią towary będą wpływały na konto Spółki w portalu płatności elektronicznych, a następnie będą przekazywane na konta bankowe do odpowiednich klientów, których towar został sprzedany.

Z powyższego wynika, iż za pośrednictwem założonego przez Spółkę portalu internetowego, klienci Spółki będą dokonywać sprzedaży materiałów budowlanych. Spółka będzie udostępniała swoim klientom miejsce na zamieszczanie ogłoszeń handlowych na portalu internetowym, jednakże z opisu sprawy nie wynika, iż będzie występowała w charakterze pośrednika w dokonywanych przez hurtowników transakcjach sprzedaży. Zatem, w przedstawionej sytuacji, Spółka nie będzie dokonywała sprzedaży towarów, a tym samym nie będzie osiągała obrotu z tytułu transakcji realizowanych przez Jej klientów.

Wobec powyższego, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż Spółka nie będzie miała obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż towarów dokonaną przez hurtowników, jak również ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku realizowania zamówień złożonych przez osoby fizyczne.

Spółka nie będzie miała również obowiązku wystawiania faktur dokumentujących otrzymane na swoje konto w portalu płatności elektronicznych zaliczek na poczet sprzedaży towarów przez hurtowników, które to zaliczki będą przekazywane na rachunek bankowy odpowiedniego hurtownika, celem realizacji złożonego przez klienta zamówienia.

Odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieprzekazanej części prowizji agenta rozliczeniowego należy stwierdzić, co następuje.

W świetle brzmienia powołanego wcześniej art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Analiza przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Należy zauważyć, iż generalnie poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby zatem mówić o opodatkowaniu danego świadczenia musi być ono odpłatne, bowiem odpłatność jest elementem koniecznym dla powstania obowiązku w podatku od towarów i usług.

Dla prawidłowego rozpoznania obowiązku podatkowego konieczne jest zatem zdefiniowanie co oznacza odpłatność.

W rozumieniu cywilistycznym odpłatność zawiera element wynagrodzenia pieniężnego, tym samym w takim ujęciu występuje wzajemna ekwiwalentność świadczeń.

Można zatem mówić, iż wykonane świadczenie miało charakter odpłatny w sytuacji, gdy pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem istnieje bezpośredni związek, czyli wynagrodzenie jest wypłacane za wykonanie usługi, a pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą istnieje stosunek prawny.

Tym samym, z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ze złożonego wniosku wynika, iż opłata za przelew, którą ponosi odbiorca materiałów budowlanych, i o którą powiększona jest cena sprzedawanego towaru jest ustalona na stałym poziomie i będzie wpływała razem z płatnością za towar na konto Spółki w portalu płatności elektronicznych. Opłata za przelew jest ustalona przez Spółkę na najwyższym poziomie, który jest możliwy do pobrania przez portal płatności elektronicznych. Ponieważ jednak odbiorcy zakupionych towarów są beneficjentami kont bankowych w różnych bankach, opłata agenta rozliczeniowego jest różna w zależności od banku, z którego wpływają pieniądze, dlatego też opłata przekazana bezpośrednio z konta Spółki na konto bankowe klienta może być mniejsza od tej, którą wpłacił odbiorca towaru. Z reguły są to niewielkie rozbieżności rzędu kilku lub kilkudziesięciu złotych.

Opisany portal ogłoszeniowy ma być uruchomiony bezpłatnie. Spółka nie zamierza obciążać swoich klientów prowizjami za wystawianie ogłoszeń z materiałami budowlanymi do zakupu.

Portal ogłoszeniowy ma stanowić uatrakcyjnienie oferty dla członków grupy, co jest związane z pomocą w organizacji sprzedaży zakupionych towarów, natomiast jego zadaniem nie jest generowanie dochodu dla Spółki.

Odnosząc się do powyższego, w oparciu o przywołane przepisy prawa wskazać należy, że w ocenie tutejszego organu, potrącenie części kwoty z opłaty za przelew, którą na rachunek Spółki wpłaca nabywca materiałów budowlanych i nieprzekazanie jej klientowi hurtownikowi, dokonującemu sprzedaży towarów poprzez prowadzony przez Spółkę portal internetowy, stanowi rodzaj wynagrodzenia za obsługę dokonywanych przez nabywców za pośrednictwem portalu transakcji. Zauważyć bowiem należy, że z opisu sprawy można wywieść, iż zastosowane przez Spółkę rozwiązania znajduje aprobatę korzystających z usług założonego przez Spółkę portalu internetowego hurtowników. Dokonywanie potrącenia części wpłacanych przez nabywców towarów opłat, stanowi w istocie wymierną korzyść, jaką Spółka osiąga w związku z wykonywanymi świadczeniami.

Wobec powyższego, w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w świetle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż nieprzekazana kwota prowizji dla agenta rozliczeniowego, jako wypełniająca definicję obrotu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu.

Uznanie kwot potrąconych z dokonanych przez nabywców opłat za przelew i nieprzekazanie ich przez Wnioskodawcę korzystającym z jego usług klientom, jako obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, znajduje potwierdzenie w przywołanym art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obrotem jest kwota należna, która obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Kwota ta zatem, mimo, że jest otrzymywana od nabywcy towarów (osoby trzeciej), jest w istocie wynagrodzeniem za czynności Spółki dokonywane na rzecz hurtowników związane z obsługą poszczególnych transakcji.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie określonego zakresem złożonego wniosku dokumentowania i ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem portalu internetowego Spółki, jak również opodatkowania nieprzekazanych klientom kwot potrąconych z opłat za przelew, nie rozstrzyga natomiast innych kwestii związanych z opisanym w złożonym wniosku zagadnieniem, w tym opodatkowania nieodpłatnego udostępniania portalu internetowego klientom, bowiem nie sformułowano w tym zakresie pytania, jak również nie przedstawiono własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy