Interpretacja indywidualna z dnia 11.05.2011, sygn. ITPP2/443-272/11/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Opodatkowanie WNT wyrobów medycznych stawką 8%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Uniwersytet, w ramach projektu zamierza dokonać nabycia z obszaru Unii Europejskiej wysoce specjalistycznego sprzętu. Zakup będzie finansowany w 75% ze środków unijnych.

Przedmiotem nabycia będzie zintegrowany fluorescencyjny system obrazowania przyżyciowego z przystawką konfokalną, umożliwiający wywołanie zakrzepicy tętniczej:

1. mikroskop fluorescencyjny równoważny z Zeiss Axio Examiner Z1 wraz z osprzętem, oprogramowaniem i kamerą cyfrową oraz komputerem przenośnym i UPS,
2. przystawka konfokalna (kompatybilna z mikroskopem będącym przedmiotem wniosku) wraz z osprzętem, systemem laserów, oprogramowaniem i komputerem PC i UPS-em.

W Polsce nie ma dystrybutora tego sprzętu, więc system będzie sprowadzany przez Uniwersytet. Powyższy wyrób medyczny złożony z mikroskopu konfokalnego, przystawki konfokalnej oraz dodatkowego układu laserów ablacyjnych, służy do diagnostyki i badań eksperymentalnych in vivo. Urządzenie może funkcjonować jedynie z komputerem zawierającym oprogramowanie służące do sterowania układem laserowym i optycznym oraz umożliwiającym interpretację pomiarów i obróbkę cyfrową pozyskanych danych. Aparatura może być używana wyłącznie z oryginalnym oprogramowaniem, którego funkcjonowanie jest niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, zatem diagnostyka z wykorzystaniem ww. systemu może być realizowana jedynie w połączeniu z komputerem. Urządzenia te zabezpieczone są przed niepowołanym dostępem jednym kluczem elektronicznym. W związku z powyższym należy traktować je jako integralny zestaw diagnostyczny.

Z uwagi na unikalność systemu nie posiada on obecnie statusu wyrobu medycznego zgodnie z ustawą o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 679), choć w pełni spełnia wymagania w tym zakresie. Status wyrobu medycznego Uczelnia zamierza uzyskać przed ostatecznym jego zakupem. Zakup wymienionego urządzenia nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Uniwersytet jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadania NIP z oznaczeniem PL. Również kontrahent zagraniczny, od którego ma być dokonany zakup, jest zarejestrowanym podatnikiem na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup wyrobu medycznego w myśl ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679) w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest opodatkowany stawką 8% zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2 w zw. art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 105 załącznika nr 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), czy też zwolniony na podstawie § 13 pkt 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2 w zw. art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 105 załącznika nr 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są opodatkowane stawką 8%. Tym samym mając na uwadze, iż przed ostatecznym wprowadzeniem go do używania (nabyciem), Uniwersytet uzyska dla wskazanego urządzenia status wyrobu medycznego, o którym mowa w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawie o wyrobach medycznych, stawką właściwą będzie 8%.

Uniwersytet wskazał, iż zwolnienie, o którym mowa w treści § 13 pkt 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, odnoszące się do dostawy towarów ściśle związanych z usługami w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia wykonywane przez uczelnie medyczne, nie będzie miało zastosowania do przedmiotowego stanu faktycznego sprawy. Stwierdził, że wskazuje na to w sposób bezpośredni wykładnia literalna tego przepisu, w którym Minister Finansów wskazał na dostawę towarów, a wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w treści art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie mieści się w ramach pojęcia ustawowego dostawy towarów wskazanego w art. 7-8 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Według art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:



1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)


1. z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, wprowadzonym art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika bez względu na symbol PKWiU.

Definicję pojęcia wyrób medyczny zawiera art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), który stanowi, iż wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

• których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Art. 2 ust. 1 pkt 33 powołanej ustawy o wyrobach medycznych stanowi, iż wyposażenie wyrobu medycznego to artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W myśl ust. 1 pkt 12 ww. artykułu, dystrybutorem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który dostarcza lub udostępnia wyrób po jego wprowadzeniu do obrotu; za dystrybutora uważa się także świadczeniodawcę, który sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium innego państwa członkowskiego wyrób przeznaczony do udzielania świadczeń zdrowotnych przez tego świadczeniodawcę.

Według art. 11 ust. 1 ww. ustawy, wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, znakiem CE nie oznakowuje się wyrobu wykonanego na zamówienie, wyrobu do badań klinicznych, wyrobu do oceny działania, wyrobu wykonanego przez użytkownika oraz systemu i zestawu zabiegowego, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 4.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 tej ustawy, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

W myśl art. 17 ust. 1 ww. ustawy, importer i dystrybutor są obowiązani działać z należytą starannością w celu zapewnienia bezpieczeństwa wyrobów, w szczególności nie dostarczając i nie udostępniając wyrobów, o których wiedzą lub o których, zgodnie z posiadanymi informacjami i doświadczeniem zawodowym, powinni wiedzieć, że nie spełniają one wymagań określonych w ustawie.

Ustęp 3 tego artykułu stanowi, że importer i dystrybutor są obowiązani sprawdzić, czy wyroby, które wprowadzają do obrotu, wprowadzają do używania, dostarczają lub udostępniają, są właściwie oznakowane i mają odpowiednie instrukcje używania.

Według art. 18 ust. 1 ustawy, importer i dystrybutor mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie prowadzonej działalności są obowiązani współpracować z Prezesem Urzędu, z wytwórcą, autoryzowanym przedstawicielem albo podmiotem upoważnionym przez wytwórcę do działania w jego imieniu w sprawach incydentów medycznych i w sprawach dotyczących bezpieczeństwa wyrobów w celu uniknięcia lub wyeliminowania ryzyka stwarzanego przez wyroby, które wprowadzają do obrotu, wprowadzają do używania, dostarczają lub udostępniają.

Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez uczelnie medyczne.

Do dnia 5 kwietnia 2011 r. obowiązywało powołane przez Uniwersytet rozporządzenie z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), w którym kwestia ta uregulowana była w tożsamy sposób.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Uniwersytet zamierza dokonać wewnątrzwspólnotowego nabycia, którego przedmiotem będzie zintegrowany fluorescencyjny system obrazowania przyżyciowego z przystawką konfokalną umożliwiający wywołanie zakrzepicy tętniczej, składający się z mikroskopu fluorescencyjnego wraz z osprzętem, oprogramowaniem, kamerą cyfrową, komputerem przenośnym i UPS oraz przystawki konfokalnej (kompatybilnej z mikroskopem) wraz z osprzętem, systemem laserów, oprogramowaniem, komputerem PC i UPS-em.

Powyższy wyrób, złożony z mikroskopu konfokalnego, przystawki konfokalnej oraz dodatkowego układu laserów ablacyjnych, może funkcjonować jedynie z komputerem zawierającym wyłącznie oryginalne oprogramowanie służące do sterowania układem laserowym i optycznym oraz umożliwiającym interpretację pomiarów i obróbkę cyfrową pozyskanych danych. Urządzenia te zabezpieczone są przed niepowołanym dostępem jednym kluczem elektronicznym, w związku z powyższym należy traktować je jako integralny zestaw diagnostyczny. Z uwagi na unikalność systemu nie posiada on obecnie statusu wyrobu medycznego, choć w pełni spełnia wymagania w tym zakresie. Status wyrobu medycznego dla przedmiotowego urządzenia Uczelnia zamierza uzyskać przed ostatecznym jego zakupem. W Polsce nie ma dystrybutora tego sprzętu, więc system będzie sprowadzany. Uniwersytet jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiada NIP z oznaczeniem PL. Również kontrahent zagraniczny, od którego ma być dokonany zakup jest zarejestrowanym podatnikiem na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Należy wskazać, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych nabywane przez Uniwersytet towary stanowiące przedmiot zapytania są wyrobami medycznymi, w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679). Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego udzielanej w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej.

Wobec powyższego niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, iż wszystkie wymienione we wniosku towary stanowią łącznie wyrób medyczny w rozumieniu powołanej ustawy o wyrobach medycznych.

Mając na uwadze powyższe, przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że stosownie do art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie przedmiotowych towarów będzie podlegało opodatkowaniu stawką podatku 8%, pod warunkiem, że jak wynika z treści wniosku będą one spełniały definicję wyrobu medycznego, o którym mowa w przepisach ustawy o wyrobach medycznych, a przed wprowadzeniem ich do obrotu Uniwersytet dokona co najmniej zgłoszenia ich do rejestru wyrobów medycznych (lub uzyska dla nich stosowny wpis).

Ponadto należy dodać, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania § 13 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., gdyż czynności opisane we wniosku nie mieszczą się w zakresie świadczenia usług, czy też dostawy towarów, o których mowa w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy