Interpretacja indywidualna z dnia 13 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.186.2023.2.NF
Temat interpretacji
Uznanie, że czynność wniesienia aportem Sieci nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
· uznania, że czynność wniesienia aportem Sieci będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) oraz
·prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego związanego z wytworzeniem Sieci (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 maja 2023 r. (wpływ 19 maja 2023 r.) oraz pismem z 24 maja 2023 r. (wpływ 24 maja 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina A [dalej jako: Gmina lub Wnioskodawca] jest jednostką samorządu terytorialnego i jednocześnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Gmina realizuje projekt inwestycyjny pn.: „(...)” (dalej jako: Inwestycja).
Inwestycja dotyczy budowy sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości B (…), w tym kanalizacji grawitacyjnej (…) i tłocznej (…), odgałęzień bocznych oraz podziemnych przepompowni [dalej jako: Sieć lub Sieć kanalizacji sanitarnej B], a także odtworzeniu drogi i chodnika. Ścieki poprzez sieć kanałów doprowadzane będą do miejskiej oczyszczalni. Inwestycja ma przyczynić się do ograniczenia przedostawania się niebezpiecznych substancji zagrażających życiu i zdrowiu ludzi do wody i gleby oraz zachowania i ochrony środowiska naturalnego poprzez wspieranie efektywnego gospodarowania zasobami środowiska.
Inwestycja jest finansowana ze środków własnych Gminy oraz dodatkowo jest dofinansowana ze środków programu Polski Ład: (…).
W związku z realizacją Inwestycji powstanie nowy środek trwały, a wybudowana kanalizacja będzie stanowić budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
W Gminie w roku 2019 powołana została spółka komunalna C (dalej jako: Spółka), której przedmiotem działalności jest m.in. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody (PKD 36.00.Z) oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD 37.00.Z). Gmina posiada 100% udziałów w Spółce.
Z uwagi na okoliczność, że sprzedażą usług w zakresie odprowadzania ścieków zajmuje się Spółka (a Inwestycja – jak wskazano – jest realizowana bezpośrednio przez Gminę jako podatnika VAT), zachodzi konieczność przekazania Spółce infrastruktury wytworzonej w ramach realizowanej Inwestycji. Z tego względu Gmina zamierza wnieść aportem do Spółki wybudowaną Sieć (bez infrastruktury drogowej). Przed aportem Gmina nie będzie samodzielnie wykorzystywać przedmiotowej Sieci, ani nie udostępni jej nieodpłatnie innym podmiotom. Wniesienie Sieci aportem do Spółki nastąpi w możliwie najszybszym terminie (z uwzględnieniem konieczności dopełnienia stosownych procedur). Następnie Spółka będzie wykorzystywać Sieć do świadczenia usług kanalizacyjnych na rzecz podmiotów trzecich.
Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
1.Z tytułu dokonania aportu Sieci do Spółki Gmina otrzyma udziały w Spółce. Zakłada się, że wartość otrzymanych udziałów będzie odpowiadała wartości Sieci, a przynajmniej będzie zbliżona do wartości Sieci.
2.Po aporcie Sieci ilość udziałów Gminy w Spółce ulegnie zwiększeniu.
3.Zakłada się, że wartość nominalna udziałów jakie otrzyma Gmina od Spółki zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych. W tym celu – o ile będzie to konieczne – ma być sporządzona wycena rzeczoznawcy.
4.Z uwagi na fakt, że wartość nominalna 1 udziału Spółki wynosi 500 zł, nie można wykluczyć sytuacji, że ustalając ilość obejmowanych udziałów konieczne będzie dokonanie pewnych zaokrągleń i przeliczeń – z uwzględnieniem zasad określonych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej jako: Ksh). W tym sensie nie można całkowicie wykluczyć sytuacji, że wartość nowych udziałów będzie trochę niższa albo trochę wyższa od wartości nakładów poniesionych na Inwestycję, natomiast jeśli taka sytuacja wystąpi, to będą to wartości nieduże i w każdym przypadku procedura będzie realizowana z uwzględnieniem przepisów Ksh.
Decyzja dotycząca szczegółowych zasad wniesienia aportu z punktu widzenia przepisów Ksh zostanie podjęta bezpośrednio przed dokonaniem tej czynności.
5.Spółka z tytułu otrzymania Sieci nie będzie zobowiązana do jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia na rzecz Gminy.
6.Przekazanie Sieci w drodze aportu nastąpi w oparciu o kilka dokumentów, które są wymagane do jego dokonania, tj. w szczególności: uchwałę Rady Miejskiej oraz uchwałę zgromadzenia wspólników o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i zmianie aktu założycielskiego. Zmiana aktu założycielskiego Spółki nastąpi z uwzględnieniem przepisów Ksh i Kodeksu cywilnego, w tym w szczególności z uwzględnieniem form prawnych narzuconych przez te przepisy dla czynności aportu. W tym świetle zgodnie z art. 257 § 1 w zw. z art. 157 § 2 oraz 4 § 2 Ksh aport (jako zmiana umowy spółki/aktu założycielskiego) dokonuje się w formie aktu notarialnego. Taka też forma prawna zostanie przyjęta do dokonania aportu Sieci.
7.Przedmiotem aportu będzie wyłącznie Sieć. Zakłada się, że aport nie obejmie gruntów.
8.Zakłada się, że w odniesieniu do budowli, która powstanie w związku z realizacją Inwestycji nie dojdzie przed aportem do pierwszego zasiedlenia. Planowane jest bowiem, że Sieć po jej wybudowaniu nie będzie wykorzystywana przez Gminę. Natychmiast po zakończeniu budowy Sieci zostanie rozpoczęta procedura związana z jej wniesieniem aportem do Spółki. W takiej sytuacji oznaczałoby to, że to czynność aportu będzie stanowić pierwsze zasiedlenie, z dodatkowym uwzględnieniem odpowiedzi na pytanie nr 9.
9.Tak jak wskazano, w odpowiedzi na pytanie nr 8 zakłada się, że przed aportem nie dojdzie do pierwszego zajęcia budowli (oddania do używania). Zamiarem Gminy jest przekazanie Sieci – niezwłocznie po jej wybudowaniu – aportem do Spółki. Do momentu aportu Gmina nie rozpocznie wykorzystywania (użytkowania) Sieci.
10.Od momentu zakończenia realizacji Inwestycji do dnia planowanego aportu Gmina nie będzie ponosiła wydatków na ulepszenie Sieci kanalizacji sanitarnej B.
11.Do dnia planowanego aportu Gmina nie będzie wykorzystywała Sieci wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.
12.Faktury dokumentujące wydatki poniesione na realizację Inwestycji są wystawiane na Gminę.
Pytania
1.Czy czynność Gminy wniesienia aportem Sieci do Spółki będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów z obowiązkiem wykazania podatku należnego, bez możliwości skorzystania z jakiegokolwiek zwolnienia przedmiotowego?
2.Czy Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem Sieci?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Czynność Gminy wniesienia aportem Sieci do Spółki będzie stanowić odpłatną dostawę towarów i będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%. Gmina nie będzie uprawniona do skorzystania z jakiegokolwiek zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania VAT.
Ad 2
Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem Sieci.
Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie
Ad 1
W obecnym stanie prawnym wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki kapitałowej co do zasady stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT według zasad ogólnych.
Z uwagi na powyższe przyjmuje się, iż aport ma charakter czynności odpłatnej, która w kategorii transakcji podlegających opodatkowaniu VAT wypełnia zakres odpłatnej dostawy towarów bądź odpłatnego świadczenia usług, w zależności od okoliczności i przedmiotu aportu (z zastrzeżeniem, iż dokonującym czynności jest podatnik VAT czynny oraz przedmiot aportu nie stanowi przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa).
W kontekście stanu faktycznego przyjętego dla potrzeb analizowanej sprawy, zasadne jest zatem stwierdzenie, że w opisanej sytuacji czynność aportu Sieci kanalizacji sanitarnej B będzie dotyczyła towaru.
Elementy Sieci będące przedmiotem aportu stanowią bowiem budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
W tym świetle, czynność wniesienia wkładu niepieniężnego (aport) Sieci przez Gminę do Spółki będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu oraz art. 7 ust. 1 uptu.
Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 uptu, podstawowa stawka VAT wynosi 23%.
Natomiast stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 uptu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W analizowanej sprawie należy uznać, że to czynność aportu Sieci kanalizacji sanitarnej B będzie stanowić pierwsze zasiedlenie, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.
Przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT wniesienia Sieci aportem do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu należy dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu.
W myśl tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy należy uznać, że dla wniesienia aportem Sieci nie znajdzie również zastosowania powyższe zwolnienie. Gminie przysługuje bowiem prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w związku z wytworzeniem tego majątku (co zostało wykazane w dalszej części niniejszego wniosku).
W konsekwencji, jeżeli nie zostały spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a uptu, należy jeszcze przeanalizować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 uptu.
Przepis ten przewiduje, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z uwagi na fakt, że Sieci nie były i nie będą wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej, przywołany powyżej przepis również nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Mając na uwadze powyższe należy uznać, że skoro czynność Gminy wniesienia aportem Sieci kanalizacji sanitarnej B do Spółki, stanowi odpłatną dostawę towarów, która nie będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania VAT (ani stawką obniżoną), będzie opodatkowana stawką podstawową 23%. Gmina nie będzie zatem uprawniona do skorzystania z jakiegokolwiek zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania VAT.
Ad 2
Zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W świetle powyższego przepisu, podstawowymi warunkami prawa do odliczenia podatku naliczonego są dokonywanie zakupów towarów i usług przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT, a także związek zakupów z działalnością gospodarczą w rozumieniu uptu i jednocześnie czynnościami opodatkowanymi według poszczególnych stawek VAT.
Z powyższego wynika zatem, iż podstawowym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku dokonywanych zakupów z transakcjami opodatkowanymi VAT, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Należy zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 uptu warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnił prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Brak jest bowiem wskazania momentu, w jakim należy badać przedmiotowy związek (tzn. czy musi on istnieć w momencie odliczenia, czy też wystarczy, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług wynikać będzie, że dokonane zakupy służyć będą działalności opodatkowanej). Tym samym należy stwierdzić, iż wolą ustawodawcy było respektowanie wszelkich związków czasowych, również związków ze sprzedażą opodatkowaną wykonywaną w przyszłości.
Wyżej poczynione uwagi korespondują z przyjętą w podatku od towarów i usług zasadą tzw. niezwłocznego odliczenia. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie ma obowiązku czekania aż nabyty towar lub usługa zostaną efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Oznacza to że, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego również w sytuacji, gdy związek tego podatku z czynnościami opodatkowanymi ma charakter planowany (a pomiędzy podatkiem naliczonym i należnym nie ma bieżącego – w chwili odliczenia – funkcjonalnego związku).
Na tle poczynionych uwag zasadnym jest zatem wskazanie, że jeśli nabywane przez podatnika towary i usługi będą wykorzystywane do prowadzenia przyszłej działalności opodatkowanej VAT, wówczas gwarantować będą one bieżące prawo do odliczenia VAT. Nie ma bowiem podstaw, aby środek trwały w budowie w zakresie prawa do odliczenia traktować odmiennie aniżeli nakłady ponoszone na nabycie gotowego środka trwałego.
Zgodnie z zakreślonym stanem faktycznym, Gmina ma zamiar przekazać Sieć – w formie wkładu niepieniężnego (aportu) – do Spółki. Czynność ta wiązać się będzie – w realiach niniejszej sprawy – z koniecznością (obowiązkiem) wykazania podatku należnego. Skoro zatem Sieć zostanie wykorzystana do wykonania czynności opodatkowanej VAT, oznacza to jednocześnie, że w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z wytworzeniem Sieci, Gminie powinno przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków ponoszonych na wytworzenie Sieci, która ma zostać wniesiona aportem do Spółki, będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 uptu – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Gmina – dokonując wytworzenia (wybudowania) Sieci – działa jako podatnik VAT, a wydatki ponoszone w związku z jej budową będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem, tj. będą przedmiotem aportu, który – jak wyjaśniono wyżej – będzie podlegał opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwana dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.
Pojęcie „podatnik” zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy, na mocy którego:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.
Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje projekt inwestycyjny pn. „(…)”. Gmina zamierza – niezwłocznie po wybudowaniu – wnieść Sieć (tj. sieć kanalizacji sanitarnej, w tym kanalizacji grawitacyjnej i tłocznej, odgałęzień bocznych oraz podziemnych przepompowni) aportem do Spółki zajmującej się m.in. sprzedaż usług w zakresie odprowadzania ścieków. Wniesienie Sieci do Spółki będzie miało miejsce w formie aktu notarialnego. Z tytułu dokonania aportu Sieci do Spółki Gmina otrzyma udziały w Spółce. Po aporcie Sieci ilość udziałów Gminy w Spółce ulegnie zwiększeniu.
Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii uznania, że czynność Gminy wniesienia aportem Sieci do Spółki będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).
Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:
- wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,
- w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.
Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.
Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.
W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji, wniesienie aportem powstałego w ramach Inwestycji majątku, tj. Sieci w zamian za udziały należy uznać za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.
Wnosząc do Spółki aport w postaci Sieci, Gmina nie będzie działać w roli organu władzy publicznej, lecz w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą. Czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru dokonywana za wynagrodzeniem (w formie wyrażonych pieniężnie udziałów) zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.
Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, może korzystać ze zwolnienia od podatku.
Przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Przepis art. 2 pkt 14 ustawy stanowi, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania, zarówno wtedy, gdy po wybudowaniu budynku/budowli sprzedano go/ją lub oddano go/ją w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli na potrzeby własne – bowiem w powyższych przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli.
W przypadku budynków lub budowli niespełniających przesłanek do zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Z powołanego przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie choćby jednego ze wskazanych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Należy podkreślić, że ww. przepisy, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy odnoszą się jedynie do dostawy budynków, budowli i ich części.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku, budowli. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).
W oparciu o art. 3 pkt 1, pkt 3 i pkt 3a Prawa budowlanego:
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
· obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
·budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
·obiekcie liniowym – należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Wnioskodawca wskazał, że powstała w związku z realizacją Inwestycji kanalizacja będzie stanowić budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Zatem zasadne jest zbadanie przesłanek, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.
Gmina wskazała, że przed aportem nie będzie samodzielnie wykorzystywać Sieci (kanalizacji sanitarnej), ani nie udostępni jej nieodpłatnie innym podmiotom. Zamiarem Gminy jest przekazanie Sieci niezwłocznie po jej wybudowaniu aportem do Spółki. Gmina wskazała, że czynność aportu będzie stanowić pierwsze zasiedlenie.
Zatem – jak wynika z okoliczności sprawy – aport Sieci, o której mowa we wniosku będzie dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy. W konsekwencji nie będą spełnione warunki umożliwiające zwolnienie od podatku VAT aportu Sieci do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Kolejno należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
W świetle wyżej cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, aby dostawa budynku, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki określone w tym przepisie, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Zatem celem ustalenia, czy transakcja wniesienia aportem przedmiotu powstałego w ramach Inwestycji będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należy dokonać rozstrzygnięcia czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na jego wytworzenie.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
1)nabycia towarów i usług,
2)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W tej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione. We wniosku Gmina wskazała, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zamiarem Gminy jest przekazanie Sieci – niezwłocznie po jej wybudowaniu aportem do Spółki w zamian za co obejmie udziały. Oznacza to, że Sieć była budowana z zamiarem wykorzystania jej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zatem – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na budowę Sieci, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy.
Tym samym, wniesienie Sieci do Spółki nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z uwagi na fakt, że Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację elementów Inwestycji będących przedmiotem aportu.
Z uwagi na przysługiwanie prawa do odliczenia podatku naliczonego, dla czynności dostawy nie znajdzie także zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Wobec tego aport Sieci będzie stanowił czynność opodatkowaną podatkiem VAT, z uwagi na brak zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy.
Podsumowując, czynność wniesienia przez Gminę aportem Sieci do Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów z obowiązkiem wykazania podatku należnego, bez możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
We wniosku Gmina sformułowała również wątpliwości, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego związanego z wytworzeniem Sieci (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).
Z przeprowadzonej powyżej analizy wynika, że – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na wytworzenie Sieci.
Jednocześnie opis sprawy wskazuje, że Sieć będzie wykorzystana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności wniesienia aportu do Spółki. Czynność ta – jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 1 – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie można zastosować do niej zwolnienia od podatku VAT. Faktury dokumentujące wydatki poniesione na realizację Inwestycji są wystawione na Gminę.
Zatem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia pełnej kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę Sieci. Ponadto, prawo do odliczenia przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy.
Podsumowując, Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT związanej z wytworzeniem Sieci.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Ponadto, art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej stanowi, że:
W zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.
Tym samym, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy. Stosownie do tego przepisu:
Wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:
1)opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
2)klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
a)określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
b)stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
3)stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).