Czy sprzedaż zajętej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podleg... - Interpretacja - ITPP2/443-1683/14/AD

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 24.02.2015, sygn. ITPP2/443-1683/14/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy sprzedaż zajętej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym (Km ) lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie o braku opodatkowania sprzedaży w postępowaniu egzekucyjnym (Km ) lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dłużnicy Pan S. B. i Pani A. B. zam. w mieście G. przy ul. Cz. są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr 3, składającego się z salonu połączonego z aneksem kuchennym i przedpokojem, pokoju i łazienki z WC o łącznej pow. użytkowej 51,50 m&². Lokal położony jest na I piętrze w budynku wielolokalowym, stanowiącym część składową nieruchomości gruntowej obejmującej działkę ewidencyjną nr , zlokalizowaną w mieście G. przy ul. Cz. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego objęte jest księgą wieczystą nr . Dla nieruchomości gruntowej prowadzona jest przez Sąd Rejonowy księga wieczysta nr .

Dłużnik figuruje w rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako osoba wykonująca działalność gospodarczą (wpisy aktualne, a także wykreślone). Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe w mieście G. przy ul. M., data rozpoczęcia działalności gospodarczej od 1 lutego 2007 r.

Dłużniczka A. B. nie figuruje w rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako osoba wykonująca działalność gospodarczą (wpisy aktualne, a także wykreślonej), nie jest nigdzie zatrudniona. Na podstawie umowy darowizny z dnia 4 września 2001 r. dłużnicy nabyli wyżej wymienianą nieruchomość (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska) - podatek 0,00 zł.

Z informacji uzyskanych w toku prowadzonego postępowania nie wynika, aby dłużnicy prowadzili lub prowadzą działalność gospodarczą, w związku z którą są lub byli czynnymi podatnikami podatku VAT (art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zajętej nieruchomości położonej w mieście G. przy ul. Cz., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego w poz. 61 wniosku art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż zajętej nieruchomości w drodze licytacji publicznej nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. lokalu mieszkalnego), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że okoliczności sprawy wskazują, że dłużnicy nie wykorzystywali przedmiotowego lokalu w działalności gospodarczej, w związku z tym jego dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ jest sprzedażą majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy