Temat interpretacji

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do istniejącej SJ, ale bez własności ww. lokalu użytkowego, przy jednoczesnym oddaniu SJ w najem będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1999 r. rozpoczął Pan prowadzenie Kancelarii Radcy Prawnego (bo jest radcą prawnym), co uznać trzeba za równoznaczne z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (zwanym dalej: podatkiem VAT) oraz płaci podatek dochodowy od osób fizycznych (zwany dalej: podatkiem PIT) w formie podatku liniowego (19%). Działalność gospodarcza była i jest prowadzona w wynajmowanym lokalu. Współpracował Pan i współpracuje nadal z dwójką radczyń prawnych (obie Panie rozpoczynały u Pana karierę prawniczą), które prowadząc działalność gospodarczą wystawiały na Pana za swoje usługi faktury VAT.

W dniu 27 września 2007 r. wraz z żoną kupił Pan dwa lokale mieszkalne, posiadające odrębne księgi wieczyste, które na chwilę obecną tworzą jedną całość. Zakup był od osoby fizycznej bez podatku od towarów i usług (zapłacono podatek od czynności cywilnoprawnych). Zakupu nieruchomości dokonał Pan w celach ich wynajmu lokatorom, nie będącego działalnością gospodarczą (takową w tym zakresie nigdy Pan się nie parał i nie zamierza parać). Lokale przy ich zakupie były w części zamieszkane przez osoby fizyczne na podstawie decyzji administracyjnej (tzw. najem urzędowy). Od momentu najmu płacił Pan podatek PIT na zasadach ogólnych, jako dochód z najmu. W dużej mierze lokale zostały zakupione przez Pana w celach inwestycyjnych (jako lokata kapitału). W żadnym razie nie zostały one zakupione do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jako Kancelarii Radcy Prawnego. Rzeczone lokale mieszkalne znajdują się w budynku, który jest wpisany do rejestru zabytków. W listopadzie 2009 r. postanowił Pan zmienić status lokali na lokal użytkowy pod kątem wynajmowania firmom lub instytucjom (ponieważ czynsz pobierany od lokatorów zamieszkujących lokale na podstawie decyzji był niski, a nie chcieli się oni zgodzić na podwyżkę czynszu) i scalić je w jeden lokal użytkowy. W 2011 r. otrzymał Pan w konsekwencji złożonego wniosku decyzję administracyjną zmieniającą status tych lokali na użytkowy. Ponieważ budynek, w którym znajdują się rzeczone lokale, jest zabytkiem, to warunkiem (postawionym przez Urząd Miejski w T.) zmiany przeznaczenia lokali z mieszkalnych na użytkowy było jednoczesne wykupienie miejsca parkingowego (tzw. koperty) na ulicy, przy której ten budynek się znajduje, co się ostatecznie stało. Sam lokal użytkowy (po połączeniu dwóch lokali mieszkalnych, co miało miejsce po otrzymaniu wskazanej decyzji administracyjnej w 2011 r.) nie był nikomu od 2009 r. wynajmowany i de facto nie był używany.

W 2015 r. Pan i współpracujące z nim dwie radczynie prawne postanowili założyć spółkę radców prawnych. Stało się to na skutek nacisku radczyń prawnych. Po długich targach 27 kwietnia 2016 r. została zarejestrowana w KRS powołana przez Pana i dwie radczynie prawne spółka jawna (zwanej dalej: SJ). W dniu 30 kwietnia 2016 r. nastąpiła zmiana umowy SJ jawnej i wszyscy wspólnicy wnieśli do niej swoje kancelarie (ze wszystkim co się w nich znajduje, czyli z rzeczami ruchomymi, np. samochodami, wyposażeniem itd.). W związku z tym przeszły na SJ wszelkie umowy, których stroną był Pan, w tym umowa najmu lokalu, gdzie prowadził działalność gospodarczą, a teraz działa SJ. W ocenie wszystkich wspólników SJ, wnieśli oni do spółki swoje przedsiębiorstwo. Ta czynność wniesienia przedsiębiorstwa została udokumentowana formą pisemną z notarialnie poświadczonymi podpisami, co jest typowe dla transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Nie wniósł Pan aportem do spółki jawnej wskazanej nieruchomości (lokalu użytkowego), ponieważ to aktywo nie jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Kiedy pojawiła się koncepcja powstania SJ, powziął Pan myśl, że może jako osoba fizyczna wynajmować tej SJ wskazany wyżej lokal użytkowy. Tę koncepcję skonsultował z obiema wspólniczkami SJ, a one wyraziły na to zgodę. W związku z tym ponosił Pan wydatki na remont omawianego lokalu użytkowego, w tym na projekt przebudowy. Wydatki te miały miejsce w 2015 r. i 2016 r. Na fakturach wystawianych na tę okoliczność podawał Pan początkowo swoje dane z Kancelarii Radcy Prawnego, a potem już tylko dane osobowe i numer NIP. To początkowe podawanie danych Kancelarii Radcy Prawnego wynikało z tego, że mylnie uważał Pan, że skoro podaje się na fakturach numer NIP, a ten był związany z Kancelarią (a nie z Panem jako osobą fizyczną), to musi podawać na fakturach dane Kancelarii, mimo tego, że sam lokal użytkowy został zakupiony dla innych celów niż Kancelaria.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do istniejącej SJ, ale bez własności ww. lokalu użytkowego, przy jednoczesnym oddaniu SJ w najem będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci aportu przedsiębiorstwa do SJ, bez nieruchomości, będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Założył Pan ze wspólniczkami SJ, której przedmiot działalności będzie taki sam jak prowadzonej działalności gospodarczej (usługi prawnicze). Przedmiotem transakcji wniesienia aportu do SJ są niewątpliwe elementy składające się na przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników służący prowadzeniu działalności gospodarczej. Wnoszony aport nie obejmował własności lokalu użytkowego, ponieważ nigdy nie był on związany z Kancelarią Radcy Prawnego prowadzoną przez Pana. Składniki przedsiębiorstwa stanowią zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki pozostaną ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do kontynuacji określonej działalności a to jest właśnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55&¹ k.c. Aby, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się on odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Przedsiębiorstwo tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Skoro Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 marca 2011 r. (sygnatura I FSK 1062/10) podtrzymał stanowisko sądu I instancji i uznał, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości i zagwarantowania nabywcy możliwości korzystania z takich nieruchomości na podstawie umowy najmu sprawia, że nadal przedmiotem transakcji zbycia (aportu) będzie właśnie przedsiębiorstwo, to tym bardziej jest tym przedsiębiorstwem zespół składników bez nieruchomości, która nigdy z tym przedsiębiorstwem nie była związana (vide lokal użytkowy). Pojęcie zbycia należy rozumieć jako wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, tj. sprzedaż, zamiana, darowizna, jak również przeniesienie w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Czynność wniesienia aportem przedsiębiorstwa do SJ jest zatem formą zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dlatego w konsekwencji ta czynność nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług. Podobnie uważają organy podatkowe, czego przejawem jest interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP3/443-1241/14/JP z dnia 21 stycznia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, z którego wynika, że przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55&¹ Kodeksu cywilnego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy