Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportu. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28.05.2015, sygn. ILPP1/4512-1-124/15-4/HW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedmiotu zapytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 10 czerwca 2008 r. oraz 14 października 2010 r. Spółka zawarła z Miastem Umowę porozumienie regulujące zasady powierzania Spółce należących do Miasta urządzeń infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, do czasu ich wniesienia aportem do Spółki.

W myśl zapisów § 3 ust. 1 pkt 2) ww. Umowy porozumienie, Miasto wnosić będzie aportem do Spółki w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym środki trwałe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci urządzeń infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, które zostaną wybudowane w ramach zadań inwestycyjnych Miasta i jego jednostek organizacyjnych.

W dniu 9 grudnia 2014 r. odbyło się Zgromadzenie Wspólników, na którym podjęta została uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego. Na podstawie tej uchwały między innymi Miasto objęło 945 udziały w zamian za wniesiony wkład rzeczowy. Przedmiotem aportu była infrastruktura oświetleniowa (środki trwałe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa), która powstała w wyniku realizacji 21 odrębnych zadań inwestycyjnych. Pierwsze zadanie wykonane zostało w roku 2006, a ostatnie w roku 2012.

Wartość przedmiotowego wkładu rzeczowego (wartość rynkowa) została określona przez Spółkę na kwotę 1.248.114,09 zł, z czego zadania zrealizowane w okresie zwolnienia aportu od podatku od towarów i usług na kwotę 523.557,51 zł, a zadania zrealizowane w okresie opodatkowania aportu na kwotę 724.556,58 zł.

Zgodnie z umową Spółki nowe udziały obejmowane są po cenie emisyjnej, a więc aby objąć udział należy uiścić opłatę odpowiadającą iloczynowi ceny emisyjnej i ilości udziałów. Cenę emisyjną udziału ustala się każdorazowo jako wartość bilansową udziału. Przez wartość bilansową udziału rozumie się iloraz kapitału własnego (pozycja A Bilansu) sporządzonego na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym obejmowane są udziały przez liczbę zarejestrowanych udziałów w dniu podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału.

Cena emisyjna na dzień zgromadzenia wynosiła 1.319,99 zł.

Wartość nominalna jednego udziału zgodnie z umową Spółki wynosi 1.000,00 zł.

W zamian za aport wyceniony na kwotę 1.248.114,09 zł Miasto objęło 945 udziały w podwyższonym kapitale zakładowym o wartości nominalnej 945.000,00 zł.

W następstwie objęcia udziałów w dniu 9 grudnia 2014 r. Miasto wystawiło fakturę, w następujący sposób:

Infrastruktura służąca oświetleniu ulicznemu i drogowemu:

Infrastruktura służąca oświetleniu ulicznemu i drogowemu:

Razem wartość netto 1.248.114,09 zł; podatek VAT 166.648,01; brutto 1.414.762,10 zł.

Na skutek takiego udokumentowania Spółka dokonała przelewu środków pieniężnych na rzecz Miasta w kwocie nadwyżki wartości aportu po cenie emisyjnej nad przyjętą wartością wkładu rzeczowego, tj. 723,54 zł.

W piśmie z dnia 21 maja 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Spółka wskazała, że:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Nabycie środków trwałych w ramach aportu związane jest z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Ustalona przez strony wartość rynkowa środków trwałych stanowi jedyną kwotę należną, jaka przysługuje wnoszącemu aport tych środków trwałych.

Ponadto wskazano, że Spółka oczekuje jedynie rozstrzygnięcia w zakresie postawionego pytania. Przepis art. 15 ust. 6, art. 41 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) wskazany został z uwagi na powołanie się na powyższe uregulowania w H. pkt 70 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(doprecyzowane w piśmie z dnia 21 maja 2015 r.).

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w kwocie 166.648,01 zł naliczonego przez Miasto w fakturze z dnia 9 grudnia 2014 r. z tytułu wniesienia ww. aportu, od podatku należnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturze VAT z dnia 9 grudnia 2014 r. z tytułu ww. aportu jedynie w części, tj. w kwocie 135.486,19 zł, gdyż:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
Przedmiotowa infrastruktura w całości wykorzystywana będzie do świadczenia usługi opodatkowanej stawką podstawową, w związku z tym zastosowanie będzie miał art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Budowa infrastruktury oświetleniowej będącej przedmiotem aportu stanowiła między innymi realizację zapisów § 3 ust. 1 pkt 2), Umowa porozumienie z dnia 10 czerwca 2008 r. na podstawie którego Miasto wnosić będzie aportem do Spółki w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym środki trwałe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci urządzenia infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, które zostaną wybudowane w ramach zadań inwestycyjnych Miasta i jego jednostek organizacyjnych. W reżimie prawnym ustawy o podatku od towarów i usług wniesienie aportu uważane jest za dostawę towarów i usług, w wyniku czego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Z uwagi na powyższe w tym zakresie nie mają zastosowania przepisy art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Wniesienie aportu udokumentowane zostało fakturą, w której naliczony jest podatek VAT z zastosowaniem stawki podstawowej określonej w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług od tej części aportu, których realizacja zakończona została w okresie opodatkowania aportu. Natomiast w stosunku to zadań zakończonych w okresie zwolnienia aportu z opodatkowania podatkiem zastosowano zwolnienie.
Miastu przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego z uwagi na przeznaczenie wybudowanej infrastruktury na poczet aportu.
Zapisy art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług wskazują, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania należy uwzględnić wszystko, co stanowi zapłatę. W przedmiotowej sprawie zapłatą były środki trwałe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa o wartości 1.248.11 4,09 zł. Z uwagi na fakt, że Spółka weszła w posiadanie majątku przewyższającego cenę emisyjna, dokonała zapłaty na rzecz Miasta kwoty 723,54 zł wynikającej z różnicy pomiędzy określoną wartością przedmiotowego aportu, tj. kwotą 1.248.114,09 zł, a ceną emisyjną, tj. kwotą 1.247.390,55 zł. Tak więc wartość 1.248.114,09 zł stanowi kwotę brutto, w której zawarty jest podatek VAT w wysokości 135.486,19 zł wynikający z następującego wyliczenia:
1. Infrastruktura służąca oświetleniu ulicznemu i drogowemu:
  wartość netto 589.070,39 zł; podatek VAT (23%) 135.486,19 zł; brutto 724.556,58 zł;
2. Infrastruktura służąca oświetleniu ulicznemu i drogowemu
wartość netto 523.557,51 zł; podatek VAT (zw) 0,00; brutto 523.557,51 zł
Razem wartość netto 1.112.627,90 zł; podatek VAT 135.486,19 zł; brutto 1.248114,09 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylony)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Natomiast, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w dniu 10 czerwca 2008 r. oraz 14 października 2010 r. Spółka będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zawarła z Miastem Umowę porozumienie regulujące zasady powierzania Spółce należących do Miasta urządzeń infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, do czasu ich wniesienia aportem do Spółki. W myśl zapisów § 3 ust. 1 pkt 2) ww. Umowy porozumienie, Miasto wnosić będzie aportem do Spółki w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym środki trwałe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci urządzeń infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, które zostaną wybudowane w ramach zadań inwestycyjnych Miasta i jego jednostek organizacyjnych.

W dniu 9 grudnia 2014 r. odbyło się Zgromadzenie Wspólników na którym podjęta została uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego. Na podstawie tej uchwały między innymi Miasto objęło 945 udziały w zamian za wniesiony wkład rzeczowy. Przedmiotem aportu była infrastruktura oświetleniowa (środki trwałe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Wartość przedmiotowego wkładu rzeczowego (wartość rynkowa) została określona przez Spółkę na kwotę 1.248.114,09 zł z czego zadania zrealizowane w okresie zwolnienia aportu od podatku od towarów i usług na kwotę 523.557,51 zł, a zadania zrealizowane w okresie opodatkowania aportu na kwotę 724.556,58 zł. Ustalona przez strony wartość rynkowa środków trwałych stanowi jedyną kwotę należną, jaka przysługuje wnoszącemu aport tych środków trwałych.

Cena emisyjna na dzień zgromadzenia wynosiła 1.319,99 zł.

Wartość nominalna jednego udziału zgodnie z umową Spółki wynosi 1.000,00 zł.

W zamian za aport wyceniony na kwotę 1.248.114,09 zł Miasto objęło 945 udziały w podwyższonym kapitale zakładowym o wartości nominalnej 945.000,00 zł.

W następstwie objęcia udziałów w dniu 9 grudnia 2014 r. Miasto wystawiło fakturę, w następujący sposób:

Infrastruktura służąca oświetleniu ulicznemu i drogowemu:

Infrastruktura służąca oświetleniu ulicznemu i drogowemu:

Razem wartość netto 1.248.114,09 zł; podatek VAT 166.648,01; brutto 1.414.762,10 zł.

Nabycie środków trwałych w ramach aportu związane jest z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w kwocie podatku naliczonego wykazanego przez Miasto w fakturze z dnia 9 grudnia 2014 r. z tytułu wniesienia ww. aportu, od podatku należnego.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z cena takiej dostawy lub świadczenia.

Zauważyć zatem należy, że ogólna zasada ustalania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest w pełni zgodna z definicją podstawy opodatkowania zawartą w art. 73 Dyrektywy.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Przepis art. 29a ust. 6 ustawy, stanowi zatem implementację przepisu art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy, zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy (obowiązującego w stanie prawnym do 31 grudnia 2013 r.) określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy również nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej bowiem takie odwołanie nie wpisuje się w cel Dyrektywy 2006/112/WE Rady. W związku z powyższym, do określonej wyżej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Podkreślić należy, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

W analizowanym przypadku przedmioty aportu zostały wycenione na poziomie rynkowym. W zamian za aport (tj. jako zapłatę za aport) Miasto otrzymało od Spółki kapitałowej udziały oraz przelew środków pieniężnych w kwocie nadwyżki wartości aportu po cenie emisyjnej nad przyjętą wartością wkładu rzeczowego. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy ustalona przez strony wartość rynkowa środków trwałych stanowi jedyną kwotę należną, jaka przysługuje wnoszącemu aport tych środków trwałych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem do Spółki kapitałowej wkładu rzeczowego niestanowiących przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, w zamian za objęcie udziałów - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Miasto otrzyma od Spółki kapitałowej z tytułu transakcji, pomniejszone o kwotę podatku VAT. W okolicznościach niniejszej sprawy wartość nominalna udziałów oraz kwota dopłaty w gotówce stanowi kwotę brutto, zawierającą podatek od towarów i usług.

W odniesieniu do powyższego w analizowanej sprawie będzie mieć zastosowanie cyt. wyżej art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) ustawy, z którego wynika m.in. że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury, w przypadku, gdy podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Podatek naliczony wynikający z otrzymanej przez Spółkę faktury nie będzie zgodny z rzeczywistością, gdyż jak wynika z opisu sprawy nie została prawidłowo ustalona podstawa opodatkowania. Zatem Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w kwocie 166.648,01 zł, wykazanej przez Miasto w fakturze z dnia 9 grudnia 2014 r. z tytułu wniesienia ww. aportu.

W konsekwencji Wnioskodawca czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Miasto, dokumentującej aport środków trwałych wykorzystywanych przez niego do czynności opodatkowanych wyłącznie w tej części, jaka odpowiada kwocie podatku obliczonego metodą w stu w wartości ustalonego przez strony wynagrodzenia.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii stawki podatku dla dostawy środków trwałych.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 430 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie