Interpretacja indywidualna z dnia 02.11.2015, sygn. IPTPP3/4512-303/15-4/OS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na paliwo, części i naprawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 13.05.2015, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Podatek dochodowy rozliczany jest wg skali podatkowej na podstawie ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów.

Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej podatnik miał w posiadaniu dwa samochody do driftingu marki BMW, zakupione w latach 2009 i 2012. Podatnik brał udział w różnego rodzaju zawodach driftingowych i imprezach branży samochodowej skupiających szeroką widownię. Przez te lata nabierał doświadczenia, naprawiał i ulepszał swoje samochody, co przyczyniło się do wzrostu zainteresowania jego umiejętnościami i stanem posiadanych samochodów. Stał się osobą rozpoznawalną. W związku z tym postanowił rozpocząć działalność gospodarczą w branży samochodowej: konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych.

Podatnik oprócz standardowych napraw samochodów, będzie również świadczył usługi polegające na przystosowaniu pojazdów do uczestnictwa w zawodach driftingowych. Dodatkowo w ramach działalności zajmuje się sprzedażą odzieży i dodatków do odzieży, na których umieszczone są informacje na temat jego firmy. Znaczną część klientów, dla których świadczy usługi naprawy aut stanowią osoby, wśród których zdobył uznanie poprzez prezentowanie się na wspomnianych zawodach.

Podatnik ma zamiar utrzymać samochody w jak najlepszym stanie, aby móc nadal uczestniczyć w opisanych wydarzeniach przyciągając klientów. Dodatkowo planuje zamieścić na samochodach naklejki reklamujące jego usługi, co będzie stanowiło reklamę firmy. Samochody będą również wystawione do obejrzenia przed jego warsztatem, co niewątpliwie zwiększy zainteresowanie potencjalnych klientów.

Samochody te przeznaczone są do użytku tylko na specjalnie wyznaczonych do tego miejscach, niebędących drogami ani strefami zamieszkania, ruchu. Na miejsce zawodów dowożone są specjalnymi lawetami. Pojazdy mimo wyglądu, jako samochód osobowy nie są przeznaczone, poza kierowcą i pasażerem, dla którego jest wydzielone specjalne miejsce do przewozu osób. Pozostałą część pojazdu stanowią konstrukcje wzmacniające.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Faktury dokumentujące wydatki związane z przedmiotowymi pojazdami będą wystawione na Wnioskodawcę.
2. Przedmiotowe pojazdy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
3. Pojazdy mają stanowić reklamę działalności gospodarczej, mają przyciągnąć klientów do korzystania z usług warsztatu naprawy pojazdów prowadzonego przez Wnioskodawcę oraz mają zachęcić klientów do zakupu odzieży z logo firmy. Wnioskodawca prowadzi warsztat samochodowy, w którym oferuje usługi naprawy samochodów, w tym również samochodów przeznaczonych do udziału w zawodach driftingowych. Samochody, które posiada Wnioskodawca są naprawiane przez Niego samego dlatego prezentacja samochodów na rajdach driftingowych i innych imprezach motoryzacyjnych przyciągnie klientów, którzy będą chcieli korzystać z usług warsztatu. Dodatkowo Wnioskodawca stanie się osobą bardziej rozpoznawalną co zdecydowanie wpłynie na zwiększenie sprzedaży koszulek z logo Jego firmy (firma zajmuje się również sprzedażą koszulek firmowych). Należy zaznaczyć, że poprzez udział w zawodach driftingowych Wnioskodawca stał się na tyle rozpoznawany i duża liczba osób deklarowała chęć korzystania z jego usług czy chęć zakupu koszulki z jego logo, że to było głównym bodźcem do otworzenia działalności gospodarczej.
4. Pojazdy będą parkowane i garażowane na terenie warsztatu samochodowego prowadzonego przez Wnioskodawcę.
5. Samochody nie są wykorzystywane do celów prywatnych.
6. Na pytanie: Czy przedmiotowy pojazdy będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy..., Wnioskodawca odpowiedział: Tak, celem posiadania ww. samochodów jest reklama firmy m.in. poprzez udział w zawodach driftingowych, eksponowanie samochodów na innych imprezach sportowych i przed warsztatem Wnioskodawcy, gdzie potencjalny klient będzie mógł obejrzeć samochody i ich stan.
7. Samochody ze względu na konstrukcję nie uzyskają przeglądu technicznego, są to samochody niedopuszczone do ruchu drogowego. Samochody mogą poruszać się jedynie po wyznaczonych do tego torach. Na miejsce rajdów muszą zostać dowożone na lawetach. Nie ma możliwości wykorzystywania tych samochodów w innych celach.
8. Wnioskodawca zwróci się do stacji kontroli pojazdów o wydanie pisemnej odmowy uzyskania przeglądu technicznego dopuszczającego do ruchu drogowego.
9. Na pytanie: Czy Wnioskodawca wprowadzi procedury, w których został określony sposób używania pojazdów wykluczający ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą..., Wnioskodawca odpowiedział: Nie.
10. Na pytanie: Czy Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdów, wykluczającą użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą- jeżeli tak to należy wskazać od kiedy Wnioskodawca będzie prowadził ww. ewidencję..., Wnioskodawca odpowiedział: Nie, taką ewidencję prowadzi się w przypadku samochodów osobowych a w przypadku ww. samochodów mimo iż samochody w dowodach rejestracyjnych mają wpis jako samochody osobowe, pojazdy te nie mogą być uznawane za samochody osobowe, ponieważ nie będą jeździć po drogach publicznych, lecz w obiektach zamkniętych, gdzie będą dowożone na lawetach. Samochody te nie posiadają ważnych przeglądów technicznych, ponieważ nie są dopuszczone do ruchu drogowego.
11. Zakup samochodów miał miejsce w latach 2009 i 2012. Od tego momentu Wnioskodawca ponosił wydatki na polepszenie stanu technicznego samochodów.
12. Na pytanie: Czy Wnioskodawca w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z pojazdami- złoży właściwemu dla Wnioskodawcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację VAT-26, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U., poz. 371)..., Wnioskodawca odpowiedział: Nie, ponieważ wg Wnioskodawcy, pojazdów nie można traktować jako samochody osobowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnikowi przysługuje pełne odliczenie VAT od wydatków na paliwo, części i naprawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków na eksploatację samochodów driftingowych. Pojazdy te nie mogą być uznawane za samochody osobowe, ponieważ nie będą jeździć po drogach publicznych, lecz w obiektach zamkniętych, gdzie będą dowożone na lawetach.

Samochody te nie posiadają ważnych przeglądów technicznych, ponieważ nie są dopuszczone do ruchu drogowego.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojazdu samochodowego, należy, zatem odnieść się przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, która w art. 1 oraz 2 pkt 1, 31, 32 i 33, zawiera definicję pojazdu silnikowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawa ta reguluje zasady ruchu pojazdu samochodowego na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu. Z kolei, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdujących się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt. Zaś zgodnie z art. 2 pkt 31 pojazd, to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane.

By móc uznać samochód driftingowy za pojazd musi być on przeznaczony do ruchu na drodze, przy czym powinna być to droga w rozumieniu art. 2 ust. 1.

Wobec powyższego podatnikowi przysługuje pełne odliczenie VAT od wydatków na paliwo, części itp. do samochodów driftingowych, ponieważ nie są one pojazdami i nie można uznać ich, jako samochody osobowe, wobec których występuje ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. akt SA/Wa 1010/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
3. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
4. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
5. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ww. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Z artykułu 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) wynika, że pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Punkt 31 tego artykułu stanowi, że użyte w ustawie określenie pojazd oznacza − środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Według pkt 32 ww. artykułu, pojazd silnikowy jest pojazdem wyposażonym w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego.

W myśl art. 2 pkt 1 tej ustawy, droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Jak stanowi pkt 1a ww. artykułu, droga publiczna to droga w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.).

Zgodnie z regulacją art. 1 ustawy o drogach publicznych, drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Elementy jakie powinna zawierać ewidencja zostały wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący
5. kolejny numer wpisu,
6. datę i cel wyjazdu,
7. opis trasy (skąd - dokąd)
8. liczbę przejechanych kilometrów
9. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

1. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
3. 1 − jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
4. 2 − jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
5. 3 lub więcej − jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, od 13 maja 2015 r., prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej podatnik miał w posiadaniu dwa samochody do driftingu marki BMW, zakupione w latach 2009 i 2012.

Podatnik brał udział w różnego rodzaju zawodach driftingowych i imprezach branży samochodowej skupiających szeroką widownię. Przez te lata nabierał doświadczenia, naprawiał i ulepszał swoje samochody, co przyczyniło się do wzrostu zainteresowania jego umiejętnościami i stanem posiadanych samochodów. Stał się osobą rozpoznawalną. W związku z tym postanowił rozpocząć działalność gospodarczą w branży samochodowej: konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych.

Podatnik oprócz standardowych napraw samochodów, będzie również świadczył usługi polegające na przystosowaniu pojazdów do uczestnictwa w zawodach driftingowych. Dodatkowo w ramach działalności zajmuje się sprzedażą odzieży i dodatków do odzieży, na których umieszczone są informacje na temat jego firmy. Znaczną część klientów, dla których świadczy usługi naprawy aut stanowią osoby, wśród których zdobył uznanie poprzez prezentowanie się na wspomnianych zawodach. Podatnik ma zamiar utrzymać samochody w jak najlepszym stanie, aby móc nadal uczestniczyć w opisanych wydarzeniach przyciągając klientów. Dodatkowo planuje zamieścić na samochodach naklejki reklamujące jego usługi, co będzie stanowiło reklamę firmy. Samochody będą również wystawione do obejrzenia przed jego warsztatem, co niewątpliwie zwiększy zainteresowanie potencjalnych klientów.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe pojazdy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Pojazdy mają stanowić reklamę działalności gospodarczej, mają przyciągnąć klientów do korzystania z usług warsztatu naprawy pojazdów prowadzonego przez Wnioskodawcę oraz mają zachęcić klientów do zakupu odzieży z logo firmy. Wnioskodawca prowadzi warsztat samochodowy, w którym oferuje usługi naprawy samochodów, w tym również samochodów przeznaczonych do udziału w zawodach driftingowych. Samochody, które posiada Wnioskodawca są naprawiane przez Niego samego dlatego prezentacja samochodów na rajdach driftingowych i innych imprezach motoryzacyjnych przyciągnie klientów, którzy będą chcieli korzystać z usług warsztatu. Dodatkowo Wnioskodawca stanie się osobą bardziej rozpoznawalną co zdecydowanie wpłynie na zwiększenie sprzedaży koszulek z logo Jego firmy (firma zajmuje się również sprzedażą koszulek firmowych).

Samochody ze względu na konstrukcję nie uzyskają przeglądu technicznego, są to samochody niedopuszczone do ruchu drogowego. Samochody mogą poruszać się jedynie po wyznaczonych do tego torach. Na miejsce rajdów muszą zostać dowożone na lawetach. Nie ma możliwości wykorzystywania tych samochodów w innych celach. Wnioskodawca zwróci się do stacji kontroli pojazdów o wydanie pisemnej odmowy uzyskania przeglądu technicznego dopuszczającego do ruchu drogowego.

Pojazdy będą parkowane i garażowane na terenie warsztatu samochodowego prowadzonego przez Wnioskodawcę. Samochody nie są wykorzystywane do celów prywatnych.

Faktury dokumentujące wydatki związane z przedmiotowymi pojazdami będą wystawione na Wnioskodawcę.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że skoro jak wskazano we wniosku użytkowane przez Wnioskodawcę samochody ze względu na konstrukcję nie uzyskają przeglądu technicznego, są to samochody niedopuszczone do ruchu drogowego, samochody mogą poruszać się jedynie po wyznaczonych do tego torach, na miejsce rajdów muszą zostać dowożone na lawetach, zatem nie dotyczą ich wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na paliwo, części i naprawy do pojazdów driftingowych, należy zauważyć, iż w świetle okoliczności sprawy brak jest podstaw aby uznać, że wydatki na paliwo, części i naprawy przedmiotowych samochodów, służących Wnioskodawcy do uczestnictwa w zawodach driftingowych, mają związek z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tj. naprawą i konserwacją samochodów, sprzedażą części i akcesoriów do samochodów.

Jakkolwiek ww. wydatki mogą być związane z reklamą firmy poprzez naklejanie reklam na samochodach - to jednak taki związek jest zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami, których Wnioskodawca nie wykonuje w ramach działalności gospodarczej czyli uczestnictwem w zawodach. Wnioskodawca biorąc udział w zawodach driftingowych realizuje cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W omawianych okolicznościach, zdaniem Organu, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku dotyczącego ww. wydatków odnoszących się do przedmiotowych pojazdów, o które pyta Wnioskodawca. O ile nie można wykluczyć, że wspomniane zakupy związane z ww. wydatkami mogą przyczynić się do pozyskania potencjalnych klientów, tym niemniej jednak, wykorzystanie przedmiotowych pojazdów jak wynika z okoliczności sprawy w zdecydowanym zakresie do czynności niemających związku z działalnością gospodarczą, nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 5 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi