Interpretacja indywidualna z dnia 23.11.2012, sygn. ITPP1/443-1083/12/AT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Stawka VAT na pakiety konferencyjne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 7 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług w ramach tzw. pakietów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług w ramach tzw. pakietów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem obiektu hotelowo-rekreacyjnego, w skład którego wchodzi hotel posiadający duże centrum konferencyjno-bankietowe. W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy między innymi usługi: zakwaterowania, gastronomiczne, wynajmu sal konferencyjnych, wynajmu urządzeń multimedialnych, parkingowe.

Spółka w KRS w przedmiocie działalności ma wpisaną między innymi działalność związaną z organizacją targów, wystaw i kongresów- 82.30.Z.

Posiadając tak bogate zaplecze, poza pojedynczymi usługami, Spółka świadczy usługę kompleksową tzw. pakiet konferencyjny, w skład której wchodzą: wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym (takim jak: komputer, rzutnik/projektor multimedialny, sprzęt nagłaśniający i inne) oraz zakwaterowanie w hotelu, wyżywienie i napoje, usługa parkingowa. Świadczenia te sprzedawane są w postaci pakietów konferencyjnych z tego względu, że klienci Spółki zainteresowani są nabyciem świadczenia kompleksowego, polegającego na zorganizowaniu zaplecza lokalowego, technicznego oraz gastronomicznego, które umożliwiłoby przeprowadzenie konferencji.

Na taką usługę zostaje podpisana umowa z załącznikiem zawierającym szczegółową listę usług. Wartość takiej usługi kalkulowana jest dla całej usługi łącznie. Spółka nie określa programu merytorycznego spotkania, nie zatrudnia prelegentów, nie przygotowuje materiałów dydaktycznych. Kwestie te leżą w gestii klienta Spółki. Po wykonaniu usługi wystawiana jest faktura VAT z jedną pozycją o treści pakiet konferencyjny i łączną kwotą należną z tytułu zawartej umowy, opodatkowaną podstawową stawką VAT 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo traktować wyżej wymienione usługi jako świadczenie kompleksowe i wystawić fakturę VAT za jedną usługę pakiet konferencyjny z podstawową stawką VAT 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, można wystawiać faktury dotyczące usługi kompleksowej. Przy realizacji umów, które w swoim przedmiocie składają się z kompleksu czynności usługowych zmierzających do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego, wskazanej w zawartej umowie, brak jest podstaw do odrębnego traktowania z punktu widzenia podatku od towarów i usług oraz opodatkowania ich według innych stawek. Usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy, które się na nią składają. Usługa taka nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, pojedyncza usługa jest traktowana jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać usługi głównej bez usług pomocniczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 2 cyt. ustawy, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Z art. 7 ust. 1 omawianej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z kolei w pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy, który stanowi wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%, wymienione zostały usługi w grupowaniu PKWiU 55 usługi związane z zakwaterowaniem.

Z przywołanych na wstępie przepisów art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń, tj. m. in. dostawą towaru lub świadczeniem usług. Dla opodatkowania istotne zatem jest to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy. O stosowaniu określonej stawki podatku decydować zatem będzie faktyczna czynność.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności, w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem, w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W złożonym wniosku poinformowano, iż Spółka, będąc właścicielem obiektu hotelowo-rekreacyjnego, posiadającego duże centrum konferencyjno-bankietowe, świadczy między innymi usługi: zakwaterowania, gastronomiczne, wynajmu sal konferencyjnych, wynajmu urządzeń multimedialnych, parkingowe, a ponadto usługi kompleksowe tzw. pakiet konferencyjny, w skład których wchodzą: wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym (takim jak: komputer, rzutnik/projektor multimedialny, sprzęt nagłaśniający i inne) oraz zakwaterowanie w hotelu, wyżywienie i napoje, usługa parkingowa. Świadczenia te sprzedawane są w postaci pakietów konferencyjnych ze względu, że klienci zainteresowani są nabyciem świadczenia kompleksowego, polegającego na zorganizowaniu zaplecza lokalowego, technicznego oraz gastronomicznego, które umożliwiłoby przeprowadzenie konferencji. Wartość usługi kalkulowana jest dla całej usługi łącznie. Spółka nie określa programu merytorycznego spotkania, nie zatrudnia prelegentów, nie przygotowuje materiałów dydaktycznych. Kwestie te leżą w gestii klienta Spółki. Po wykonaniu usługi wystawiana jest faktura VAT z jedną pozycją o treści pakiet konferencyjny i łączną kwotą należną z tytułu zawartej umowy, opodatkowaną podstawową stawką VAT 23%.

Uwzględniając przywołaną analizę kompleksowości świadczonych czynności, uznać należy, iż wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym, zakwaterowanie w hotelu, wyżywienie i napoje, usługa parkingowa nie będą stanowiły świadczeń odrębnych usług. Na podstawie powyższych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż usługi oferowania opisanych pakietów konferencyjnych uznaje się za usługi złożone, składające się z kombinacji różnych czynności. Można bowiem w powyższych okolicznościach mówić o jednym świadczeniu głównym konferencji, na które składają się inne świadczenia pomocnicze, w tym usługi noclegowe, wyżywienie. Dlatego też świadczone przez Zainteresowanego usługi w zakresie ww. pakietów konferencyjnych można uznać za usługi kompleksowe, gdzie usługę zasadniczą stanowi usługa przygotowania konferencji (udostępnienia bazy techniczno-lokalowej), zaś inne czynności składające się na usługę główną są traktowane jako usługi pomocnicze.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zgodzić, się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku gdy umowa dotyczy wykonania kompleksowej usługi (w przedmiotowej sprawie pakietu konferencyjnego), na którą składają się również inne usługi, to usługa taka winna być wykazywana na fakturze jako jedna usługa i opodatkowana jedną stawką podatku. W przedmiotowej sprawie należy zatem zastosować stawkę podstawową, tj. 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 982 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy