Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14 § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na wniosek Strony z dnia 5 stycznia 2005 r. (doręczony w dniu 14 stycznia 2005 r.), uzupełniony w dniu 07.02.2005 r. potwierdza stanowisko przedstawione w zapytaniu.

U Z A S A D N I E N I E

Podatnik zamierza nabyć prawo wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej. Nieruchomość ta nie stanowi gruntów rolnych oraz leśnych. Nieruchomość będzie przeznaczona dla celów budowy pawilonu handlowego. Sprzedającym w/w prawo jest osoba fizyczna, nie posiadająca miejsca zamieszkania w Polsce, jak również na terenie krajów Wspólnoty. Osoba ta nie jest podatnikiem podatku VAT z tytułu tej transakcji, nie jest także podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą o PTU. Wnioskodawca ocenia, że byłby obowiązany do rozliczenia podatku VAT od tej czynności - na podstawie art. 17, ust. 1, pkt 5 ustawy o PTU jedynie wówczas, gdyby sprzedawca w/w prawa był podatnikiem podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy czynność powyższa nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT na warunkach określonych w powołanym art. 17, ust. 1, pkt 5 ustawy o PTU.

Tutejszy Urząd potwierdza powyższe stanowisko. Oceniając powyższe zdarzenie (sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu) w kategorii dostawy towaru, o której mowa w art. 7, ust. 1 ustawy o PTU, należy stwierdzić, że wystąpiłaby tu okoliczność, o której mowa w art. 17, ust. 1, pkt 5 ustawy o PTU ale wyłącznie w sytuacji, gdyby dostawcą w/w prawa był podatnik. Przy czym słowo "podatnik" użyte w w/w ustawie nie jest równoznaczne z podatnikiem podatku od towarów i usług. Należy je rozpatrywać w oparciu o definicję zawartą w art. 15, ust. 1 ustawy. Sprzedaż własnego prawa wieczystego użytkowania gruntu, nie może być automatycznie utożsamiana z faktem prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15, ust. 2 ustawy o PTU. Zawarte w zapytaniu oraz uzupełnieniu informacje pozwalają na ocenę, iż sprzedającym w/w prawo nie jest podatnik. Nie będzie zatem spełniony warunek do opodatkowania tej dostawy na warunkach określonych w art. 17, ust. 1, pkt 5 ustawy o PTU - t. j. przez nabywcę.

W świetle powyższych ustaleń, Naczelnik tutejszego Urzędu potwierdza stanowisko Podatnika orzekając jak w sentencji postanowienia.
Odpowiedź z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych podlega udzieleniu odrębnym pismem.

Nadmienia się, że interpretacja niniejsza jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie Stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia - Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, ul. Wadowicka 10, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu - w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia postanowienia - zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 i 239 ustawy Ordynacja podatkowa.