- Interpretacja - IPTPP1/443-601/13-4/MH

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 16.10.2013, sygn. IPTPP1/443-601/13-4/MH, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

  • zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do pracowników firm,
  • zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego.

    Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013 r. (data wpływu 02 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 02 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

    • zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do pracowników firm jest prawidłowe,
    • zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego jest nieprawidłowe.

    UZASADNIENIE

    W dniu 02 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do pracowników firm oraz osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego.

    Wniosek uzupełniono w dniu 02 października 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

    W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

    Spółka jest firmą szkoleniową zajmującą się organizacją szkoleń z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej.

    Wnioskodawca jest firmą, która:

    1. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
    2. Nie jest objęta systemem oświaty.
    3. PKD 85.59.B Pozaszkolne formy edukacji.
    4. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.
    5. Oferta kursu pierwszej pomocy przedmedycznej kierowana jest do:
      1. firm i instytucji, zatem celem szkolenia w zakładzie pracy (firmie) jest wypełnienie obowiązku polegającego na tym, że w każdym zakładzie powinna być osoba przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej. Obowiązek ten wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz.U. Nr 169 z 2003 r. poz. 1650, § 44 pkt 1-5 oraz Kodeks pracy art. 224 § 1-3 (Dz.U. z 1998 r. Nr 21 poz. 98 z późn. zm.)
      2. osób prywatnych, na które obowiązek udzielenia pierwszej pomocy nakłada Kodeks karny art. 162.
    6. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz. U. Nr 169 z 2013 r. poz. 1650 § 44 pkt 1-5 oraz Kodeksu pracy art. 224 § 1-3 Dz. U. z 1998 r. Nr 21, oz. 98, z późn. zm.). Firma Wnioskodawcy nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

      W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

      Czy usługi szkoleniowe z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej dla:

      1. osób indywidualnych (dla których wzięcie udziału w takim szkoleniu nie wynika z obowiązku służbowego a jedynie z własnej chęci doskonalenia się, zdobywania wiedzy itp.),
      2. dla pracowników firm na które obowiązek uczestnictwa w tego typu szkoleniach nakłada ustawa,

      są zwolnione z podatku od towarów i usług...

      Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej są zwolnione z podatku VAT bez względu na to, czy wynikają one z obowiązku (np. przez skierowanie przez pracodawcę, na którym ciąży obowiązek wyznaczenia osób odpowiedzialnych za udzielenie pierwszej pomocy), czy z własnej woli uczestnika.

      Wnioskodawca uważa, że szkolenia są zwolnione z podatku VAT, na mocy ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z dn. 2004 Nr 54 poz. 535 z dnia 11 marca 2004) art. 43 ust. 1 pkt 29, który mówi, że zwolnieniu podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Również art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej mówi o zwolnieniu z podatku VAT od usług szkoleniowych mających na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

      W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

      • prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do pracowników firm;
      • nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego.

      Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

      W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

      Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

      Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

      Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

      Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

      1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
      2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

      - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

      Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

      1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
      2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
      3. finansowane w całości ze środków publicznych,

      - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

      Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

      • usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
      • usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

      Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą szkoleniową zajmującą się organizacją szkoleń z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest objęty systemem oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

      Oferta kursu pierwszej pomocy przedmedycznej kierowana jest do:

      1. firm i instytucji, zatem celem szkolenia w zakładzie pracy (firmie) jest wypełnienie obowiązku polegającego na tym, że w każdym zakładzie powinna być osoba przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej. Obowiązek ten wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Dz.U. Nr 169 z 2003 r. poz. 1650 § 44 pkt 1-5 oraz kodeks pracy art. 224 § 1-3 (Dz.U. z 1998 r. Nr 21 poz. 98 z późn. zm.)
      2. osób prywatnych, na które obowiązek udzielenia pierwszej pomocy nakłada Kodeks karny art. 162.

      Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

      Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia.

      Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

      Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

      W tej sytuacji dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

      Aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

      • formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
      • na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
      • szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

      Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Wobec tego należy wskazać, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

      Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

      Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, należy uznać, iż spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy dla usług szkoleniowych z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do pracowników firm. Świadczone przez Wnioskodawcę dla tych podmiotów usługi w zakresie szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również są usługami nauczania mającymi na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

      Inaczej przedstawia się sytuacja szkoleń z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego. Bowiem na osoby indywidualne nie ma nałożonego obowiązku ukończenia tego kursu, nie są one zobligowane do posiadania uprawnień z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej kierowane dla tych osób nie są szkoleniami z zakresu kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Wobec powyższego badanie dalszych przesłanek do skorzystania ze zwolnienia na podstawie tego przepisu jest bezpodstawne.

      W konsekwencji, szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej w przypadku osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na ogólnych zasadach, według stawki 23%.

      Zatem, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej dla osób indywidualnych dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

      Natomiast odnośnie szkoleń z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej skierowanych do pracowników firm należy ustalić, czy usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. czy spełniona jest przesłanka wynikając z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

      W tym miejscu należy wskazać, iż ustawodawca nie precyzuje, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku VAT.

      Szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej mają na celu wypełnienie obowiązku polegającego na tym, że w każdym zakładzie powinna być osoba przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy, a obowiązek ten wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.). Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 23715 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.). Szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych wynikających z obowiązku wynikającego z ww. przepisów.

      Zgodnie z art. 224 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu.

      W myśl art. 224 § 2 Kodeksu pracy, w przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić:

      1. odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę przez osoby należycie przeszkolone,
      2. udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym.

      Zgodnie z art. 2091 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany:

      1. zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
      2. wyznaczyć pracowników do:
        1. udzielania pierwszej pomocy,
        2. wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
      3. zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
      4. Według art. 2373 § 1 Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

        Stosownie do art. 23715 § 1 ww. ustawy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

        Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (do art. 23715 § 2 tej ustawy).

        W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, które określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:

        1. obiektów budowlanych, pomieszczeń pracy i terenu zakładów pracy;
        2. procesów pracy;
        3. pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych.

        Zgodnie z § 44 ust. 1 cyt. rozporządzenia, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:

        1. punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne;
        2. apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.

        Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń (§ 44 ust. 2 ww. rozporządzenia).

        Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy (§ 44 ust. 3 ww. rozporządzenia).

        W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3 (§ 44 ust. 4 ww. rozporządzenia).

        Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być odpowiednio oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne (§ 44 ust. 5 ww. rozporządzenia).

        Ponadto, szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860, z późn. zm.), które określa:

        1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
        2. zakres szkolenia,
        3. wymagania dotyczące treści i realizacji szkolenia,
        4. sposób dokumentowania szkolenia oraz
        5. przypadki, w których pracodawcy i pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

        W myśl § 1a pkt 2 lit. e cyt. rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

        Stosownie do treści § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

        1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
        2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
        3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielania pomocy osobie, która uległa wypadkowi.

        Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

        Szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe (§ 6 tego rozporządzenia).

        Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi prowadzenia szkoleń z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej dla pracowników firm i instytucji są usługami kształcenia zawodowego, bowiem mają na celu zapewnienie uczestnikom zapoznanie się z procedurami udzielania pierwszej pomocy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku. Konieczność organizowania szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy dla pracodawców i pracowników została określona w przepisach Kodeksu pracy oraz rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy, co oznacza, że szkolenia te prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

        W związku z powyższym mając na uwadze stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż świadczone przez firmę Wnioskodawcy usługi szkoleniowe z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej - skierowane do pracowników firm i instytucji, których celem jest wypełnienie obowiązku polegającego na tym, że w każdym zakładzie powinna być osoba przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę, iż forma i zasady przedmiotowych szkoleń regulowane są przez odrębne przepisy, działalność szkoleniowa w powyższym zakresie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

        Reasumując, prowadzone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej dla pracowników firm i instytucji korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

        Natomiast usługi szkoleniowe w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej dla osób indywidualnych, dla których udział w szkoleniach nie wynika z obowiązku służbowego nie korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, lecz podlegają zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu stawką podstawową 23%.

        Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

        Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy (świadczenie usług szkoleniowych), które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

        Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2011 r. Nr 77, poz. 1054, z późn. zm.

        Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

        Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

        Wniosek ORD-IN (PDF)

        Treść w pliku PDF 271 kB

        Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi