Temat interpretacji

prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2012r. (data wpływu 24 grudnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 12 grudnia 2012r. znak: IBPP2/443-1023/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność w zakresie prowadzenia salonów, w których są świadczone usługi sprzedaży telefonii komórkowej (zawiera również umowy abonamentowe z klientami). Usługi te są opodatkowane podatkiem VAT a podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W wyniku świadczonych usług telekomunikacyjnych zawierane są umowy z klientami, które są regularnie przetransportowywane wraz z pozostałymi dokumentami firmy z wszystkich 9 salonów do siedziby spółki. Poza umowami są również przewożone do banku środki pieniężne uzyskane ze świadczonych usług. W związku z powyższym podatnik planuje zakup bankowozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 z dnia 16.12.2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz.1652).

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, iż przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę będzie pojazd - bankowóz typu C w rozumieniu par. 1 pkt l5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr l66, poz. 1128), który będzie spełniał wymagania techniczne dla bankowozu typu A, B, C zgodnie z załącznikami odpowiednio nr 3, nr 4 i nr 5 do ww. rozporządzenia. W dowodzie rejestracyjnym nabytego pojazdu w pozycji rodzaj pojazdu będzie wpisane - pojazd specjalny, przeznaczenie bankowóz. Ze świadectwa homologacji będzie wynikało, że jest to pojazd specjalny - bankowóz. Z profilu działalności gospodarczej Wnioskodawcy wynika konieczność przewozu wartości pieniężnych m.in. gotówki. Nabyty samochód - bankowóz będzie wykorzystywany do przewożenia wartości pieniężnych, a także umów klientów oraz pozostałych dokumentów firmy. Nabyty pojazd będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji na stan prawny od 01.01.2013r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem przyszłym podatnik będzie mógł odliczyć 100% VAT od zakupionego pojazdu a także paliwa na potrzeby eksploatacji powyższego bankowozu...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest możliwe odliczenie podatku VAT od zakupu samochodu jak i paliwa dla tego samochodu w pełnej wysokości, ponieważ jest to samochód, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, por 1652). W objaśnieniach do załącznika ww. ustawy wskazano, że wykaz dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach. Tymi przepisami jest ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 3 ust. 6, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r., ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) zwanej dalej ustawą nowelizującą - w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Do oczyszczania dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Do zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach.

Stosownie do art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenie z dnia 7 września 2010r. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) dalej rozporządzenie bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 rozporządzenia wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia (Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C):

1.Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:

1.pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy D w stojakach przytwierdzonych trwale do elementów konstrukcyjnych nadwozia umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych co najmniej I klasy według normy PN-EN 1143-1 lub PN-EN1143-2,

1a.szyby wykonane w klasie co najmniej BR1, według normy PN-EN 1063 (lub w klasie równoważnej), bez możliwości ich otwierania,

2.immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej "regulaminem nr 116 EKG ONZ";

3.modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:

1. funkcję panika włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
2. rezerwowe zasilanie,
3. dodatkową syrenę alarmową,
4. czujniki ochrony wnętrza,
5. blokadę pracy silnika,
6. tryb serwisowy,
7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;

4.monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;

5.system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:

1. położeniu i prędkości pojazdu,
2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;

6.oświetlenie przedziału z pojemnikami.

2.Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.

3.Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).

4.W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług prowadzi działalność w zakresie prowadzenia salonów, w których są świadczone usługi sprzedaży telefonii komórkowej (zawiera również umowy abonamentowe z klientami). W wyniku świadczonych usług telekomunikacyjnych zawierane są umowy z klientami, które są regularnie przetransportowywane wraz z pozostałymi dokumentami firmy z wszystkich 9 salonów do siedziby spółki. Poza umowami są również przewożone do banku środki pieniężne uzyskane ze świadczonych usług. W związku z powyższym podatnik planuje zakup tankowozu typu C w rozumieniu par. 1 pkt l5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr l66, poz. 1128), który będzie spełniał wymagania techniczne dla bankowozu typu A, B, C zgodnie z załącznikami odpowiednio nr 3, nr 4 i nr 5 do ww. rozporządzenia. W dowodzie rejestracyjnym nabytego pojazdu w pozycji rodzaj pojazdu będzie wpisane - pojazd specjalny, przeznaczenie bankowóz. Ze świadectwa homologacji będzie wynikało, że jest to pojazd specjalny - bankowóz. Z profilu działalności gospodarczej Wnioskodawcy wynika konieczność przewozu wartości pieniężnych m.in. gotówki. Nabyty samochód - bankowóz będzie wykorzystywany do przewożenia wartości pieniężnych, a także umów klientów oraz pozostałych dokumentów firmy. Nabyty pojazd będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy z tytuł nabycia pojazdu specjalnego w postaci bankowozu typu C nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jego nabycie, jak również prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do jego napędu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z nabyciem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie

przetransportowywanie umów zawartych z klientami wraz z pozostałymi dokumentami firmy z wszystkich 9 salonów do siedziby spółki, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony z faktury dokumentującej nabycie samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystanie bankowozu do usługowego świadczenia usług konwojowania wartości pieniężnych, gotówki, kamieni szlachetnych itp.

Nie jest natomiast w ocenie tut. organu taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawcę salonów, w których są świadczone usługi sprzedaży telefonii komórkowej, z którym wiąże się przewożenie m.in. środków pieniężnych bowiem profil działalności Wnioskodawcy nie wymaga takiej konieczności tj. konieczności przewozu utargu. Zatem wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy profil działalności gospodarczej jakim jest prowadzenie salonów sprzedaży telefonii komórkowej nie wymaga konieczności przewożenia wartości pieniężnych. Również wykorzystanie bankowozu do innych celów niż jego przeznaczenie takich jak np. transportowania zawieranych umów z klientami wraz z pozostałymi dokumentami firmy z wszystkich 9 salonów do siedziby spółki, wyklucza możliwość pełnego odliczenia z tytułu nabycia tego samochodu oraz paliwa do jego napędu.

Reasumując należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany w działalności, w której jest konieczny, sam fakt jego nabycia nie będzie uprawniał Wnioskodawcy do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie. Prawo to będzie przysługiwało w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego określonej w fakturze, nie więcej niż 6.000 zł, o ile nie znajdą zastosowania okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego pojazdu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach