Uzyskanie statusu podatnika VAT czynnego i prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją. - Interpretacja - ITPP2/443-972/11/AD

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.10.2011, sygn. ITPP2/443-972/11/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Uzyskanie statusu podatnika VAT czynnego i prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika VAT czynnego od dnia 1 marca 2011 r. i prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2011 r. został złożony wniosek o dzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika VAT czynnego od dnia 1 marca 2011 r. i prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 1 marca 2011 r. Na dzień rozpoczęcia działalności przewidywała uzyskiwanie w 2011 r. przychodów z działalności na poziomie pomiędzy 20.000 zł a 25.000 zł miesięcznie. Działalność Spółki polega na świadczeniu usług poligraficznych i stanowi kontynuację działalności gospodarczej prowadzonej przed 1 marca 2011 r. przez jednego ze wspólników Spółki, którego obrót netto z głównym klientem od wielu miesięcy utrzymywał się na stabilnym, średnim poziomie ok. 22.000 zł miesięcznie. W okresie od 1 marca 2011 r. do 31 maja 2011 r. Spółka wystawiła 14 faktur VAT, na łączną kwotę netto 69.030,00 zł. W każdej z faktur VAT Spółka opodatkowała wykonane usługi podstawową, 23% stawką podatku. Ponadto Spółka złożyła deklaracje VAT-7 za miesiąc marzec, kwiecień i maj 2011 r., w których wykazała wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podstawową stawką podatku, na łączną kwotę netto zgodną z sumą wartości netto faktur VAT, o których mowa powyżej. W związku z niezakończeniem postępowania w sprawie rejestracji Spółka nie wykazała w deklaracjach podatku naliczonego. Wynikające z deklaracji kwoty zobowiązań podatkowych zostały w całości uiszczone. Spółka nie złożyła zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej. Opracowanie dokumentów rejestracyjnych Spółki zostało zlecone biuru rachunkowemu, które ją obsługuje. Biuro rachunkowe nie wypełniło formularza VAT-R, ponieważ uzgodniło ze wspólnikami, iż jeden z nich sporządzi zgłoszenie samodzielnie. Do złożenia zgłoszenia VAT-R przed dniem 1 marca 2011 r. ostatecznie omyłkowo nie doszło. Zgłoszenie zostało złożone dopiero w dniu 10 maja 2011 r., w którym Spółka, pod wpływem sugestii organu podatkowego, zadeklarowała utratę prawa do zwolnienia podmiotowego z dniem 1 kwietnia 2011 r. Organ podatkowy odmówił bowiem przyjęcia zgłoszenia, zgodnie z którym Spółka zadeklarowałby brak zwolnienia podmiotowego od 1 marca 2011 r. W marcu 2011 r. wartość netto sprzedaży opodatkowanej wyniosła 23.200 zł. Następnie na telefoniczne wezwanie organu podatkowego w dniu 15 czerwca 2011 r. Spółka zmieniła dokonane zgłoszenie rejestracyjne w ten sposób, że zadeklarowała rezygnację ze zwolnienia podmiotowego z dniem 1 czerwca 2011 r. W dniu 16 czerwca 2011 r. Spółka złożyła spis z natury towarów na dzień 1 czerwca 2011 r. wraz z wnioskiem o zgodę na odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W dniu 30 czerwca 2011 r. Spółka wysłała listem poleconym, priorytetowym prawidłowe zgłoszenie VAT-R, w którym zaznaczyła rubrykę 29. - podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 13 ust. 1 lub 9 ustawy. W piśmie przewodnim do tego zgłoszenia Spółka przedstawiła wyżej wskazane okoliczności przemawiające za brakiem prawa do zwolnienia podmiotowego od dnia 1 marca 2011 r. Spółka poinformowała również o zamiarze wystąpienia w najbliższych dniach z wnioskiem o interpretację indywidualną oraz wystąpiła o przedłużenie postępowania w sprawie rejestracji do czasu otrzymania wnioskowanej interpretacji. W tym samym dniu Spółka cofnęła wniosek z dnia 16 czerwca 2011 r. o zgodę na odliczenie podatku w oparciu o spis z natury. Tego samego dnia przed wysłaniem pisma organ podatkowy odmówił Spółce możliwości dokonania poprawki na zgłoszeniu z dnia 10 maja 2011 r., pomimo ustnego przedstawienia argumentów Spółki za dokonaniem takiej poprawki. Do chwili obecnej Spółce nie doręczono potwierdzenia rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, na formularzu VAT-5.

W okresie od dnia 1 marca 2011 r. do dnia 31 maja 2011 r. Spółka otrzymała prawidłowe faktury VAT, wystawione przez czynnych, zarejestrowanych podatników podatku od towarów i usług. Faktury VAT dokumentują opodatkowane dostawy towarów i świadczenie usług. Dokonane przez Spółkę zakupy miały związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi. W odniesieniu do tych faktur VAT nie zachodzą również inne, nie omówione powyżej przesłanki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  • Czy Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 marca 2011 r., który nie miał prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarowi usług...
  • Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur VAT zakupu otrzymanych w okresie od 1 marca 2011 r. do 31 maja 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 marca 2011 r., ponieważ nie miał prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka stwierdziła, że od dnia 1 marca 2011 r. zachowywała się jak czynny podatnik podatku od towarów i usług, a zatem nie wybrała nawet w sposób dorozumiany, zwolnienia podmiotowego. Niewybranie zwolnienia podmiotowego potwierdza wystawianie wyłącznie faktur VAT zawierających podatek należny, a nie rachunków oraz złożenie deklaracji VAT-7 za wszystkie miesiące od rozpoczęcia działalności. Co więcej, Spółka nie miała prawa do zwolnienia podmiotowego, ponieważ przewidywana wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w 2011 r. przekroczy kwotę 150.000 zł, czyli próg zwolnienia podmiotowego określony w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka wskazała, że jej stanowisko potwierdzają aktualne interpretacje indywidualne, w szczególności Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr ITPP2-443-401/10-4/AK z dnia 18 sierpnia 2010 r. oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP1/443-559/10/MS z dnia 29 września 2010 r.

Na status czynnego podatnika podatku od towarów i usług od dnia 1 marca 2011 r. nie ma żadnego wpływu zadeklarowanie w zgłoszeniu VAT-R rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego z dniem 1 czerwca 2011 r., jak również złożenie spisu z natury na dzień 1 czerwca 2011 r. Omyłka w zgłoszeniu VAT-R została sprostowana pismem z dnia 30 czerwca 2011 r., a wniosek o zgodę na odliczenie podatku na podstawie spisu z natury został cofnięty w tym samym dniu.

Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc maj 2011 r., poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7. Zgodnie z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną w imieniu Ministra Finansów przez wszystkie ośrodki interpretacyjne, w przypadku spóźnionego złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupów dokonanych w okresie sprzed złożenia dokumentu VAT-R, o ile obiektywnie w okresie przed rejestracją był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prawo to podatnik może zrealizować, jeżeli przed dniem złożenia deklaracji VAT-7 podatnik złożył zgłoszenie rejestracyjne. Spółka może dokonać odliczenia podatku naliczonego, składając korektę deklaracji za miesiąc maj 2011 r. Przykładami interpretacji indywidualnych potwierdzających stanowisko Spółki są interpretacje wydane przez:

  • Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Nr ITPP1/443-1147/10/MN z dnia 16 lutego 2011 r.,
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Nr ILPP2/443-1826/10-4/AD z dnia 3 lutego 2011 r.,
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Nr ITPP2/443-1225/10/EK z dnia 14 lutego 2011 r.,
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPP2/443-895/10-4/KG z dnia 1 lutego 2011 r.

Tożsame stanowisko prezentowane jest w jednolitej linii orzecznictwa sądów administracyjnych, przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. akt I FSK 378/06.

Ponadto w wyroku z dnia 9 lipca 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż nawet w sytuacji, w której podatnik błędnie przeświadczony, iż korzysta ze zwolnienia podmiotowego, nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, pozbawianie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego jest sprzeczne z zasadą neutralności i proporcjonalności. Tym bardziej prawo do odliczenia przysługuje Spółce, skoro od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej zachowywała się jak czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

W myśl ust 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy powyższe definiują pojęcie podatnika w ujęciu materialnoprawnym, obiektywnym, uzależniając uzyskanie takiego statusu od faktycznego wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z regulacji ust. 3 tego artykułu wynika, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym, że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

W myśl ust. 9 powołanego artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ustęp 10 tego artykułu stanowi, że jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości ().

Według art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W świetle ust. 3 tego artykułu, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako podatnika VAT zwolnionego (art. 96 ust. 4 ustawy).

Stosownie do treści ust. 5 pkt 4 ww. artykułu, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia w terminach przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych regulacji wynika, że podatnik zamierzający zrezygnować ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, winien złożyć zgłoszenie rejestracyjne (VAT-R) przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej.

Według art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

W oparciu o art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11 powołanego artykułu).

W myśl ust. 13 powołanego artykułu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. odnoszących się do zakupów, które muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Należy podkreślić, iż jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie nabycia towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 1 marca 2011 r. Na dzień rozpoczęcia działalności przewidywała wartość sprzedaży w 2011 r. na poziomie pomiędzy 20.000 zł a 25.000 zł miesięcznie. Działalność Spółki polega na świadczeniu usług poligraficznych. W okresie od 1 marca 2011 r. do 31 maja 2011 r. Spółka wystawiła 14 faktur VAT, na łączną kwotę netto 69.030,00 zł. Za miesiące marzec, kwiecień i maj 2011 r. Spółka złożyła deklaracje VAT-7, w których wykazała wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podstawową stawką podatku. Spółka nie wykazała w deklaracjach podatku naliczonego, ponieważ nie zakończyła postępowania w sprawie rejestracji. Wynikające z deklaracji kwoty zobowiązań podatkowych zostały w całości uiszczone. Spółka nie złożyła zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej. Opracowanie dokumentów rejestracyjnych Spółki zostało zlecone biuru rachunkowemu, które ją obsługuje. Zgłoszenie zostało złożone dopiero w dniu 10 maja 2011 r., w którym Spółka zadeklarowała utratę prawa do zwolnienia podmiotowego z dniem 1 kwietnia 2011 r. W dniu 15 czerwca 2011 r. Spółka zmieniła dokonane zgłoszenie rejestracyjne, deklarując rezygnację ze zwolnienia podmiotowego z dniem 1 czerwca 2011 r. W dniu 30 czerwca 2011 r. Spółka złożyła zgłoszenie VAT-R, zaznaczając rubrykę 29 (podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy). Do chwili obecnej Spółce nie doręczono potwierdzenia rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, na formularzu VAT-5.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych przed dokonaniem rejestracji dla celów podatku od towarów i usług. Należy wskazać, że wszelkie prawa (w tym prawo do odliczenia podatku naliczonego) i obowiązki przynależą podatnikowi, nie od momentu formalnej rejestracji, ale od faktycznego momentu podjęcia działalności gospodarczej. Niemniej - w świetle brzmienia art. 88 ust. 4 ustawy - zastrzec należy, iż z prawa do odliczenia podatku naliczonego można skorzystać, tylko po uzyskaniu statusu podatnika VAT czynnego. Zatem Spółka, będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 10, 11 i 13 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od marca do maja 2011 r. poprzez złożenie np. korekty deklaracji za miesiąc maj 2011 r. Warunkiem tego odliczenia jest istnienie związku, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związku tego podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i nie wystąpienie innych okoliczności wyłączających to prawo, wynikających z art. 88 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia, czy w miesiącu maju 2011 r. Spółka była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, że wbrew stanowisku Spółki, miała prawo do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, bowiem w myśl ust. 10 tego artykułu - zwolnienie określone w ust. 9 traci moc dopiero z momentem przekroczenia kwoty wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy