Interpretacja indywidualna z dnia 05.01.2012, sygn. IPPP3/443-1340/11-2/SM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Wynagrodzenie przyznane komplementariuszowi spółki komandytowo akcyjnej nie stanowi zapłaty za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2011 r. (data wpływu 07.10.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.10.2011 r. wpłynał ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. jest jedynym komplementariuszem w T. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komadytowo - akcyjnej z siedzibą w W., wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców - Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego za numerem KRS 0000xx. Akcjonariuszami w T. Sp. z o.o. S.K.A. są osoby fizyczne. Zgodnie ze statutem T. Sp. z o.o. S.K.A. komplementariuszowi przysługuje 0,1% zysku Spółki, a akcjonariuszom przysługuje 99,9% zysku Spółki, dzielonego pomiędzy akcjonariuszy proporcjonalnie do liczby posiadanych akcji. Uchwała o podziale czystego zysku za rok obrotowy wymaga zgody wszystkich komplementariuszy. Zasady uczestnictwa w zyskach Spółki stosuje się odpowiednio do udziału w stratach, jak i w prawie do majątku pozostałego po przeprowadzeniu likwidacji. Jednocześnie Statut przewiduje, iż prawo do prowadzenia spraw Spółki i składania oświadczeń woli w jej imieniu przysługuje jednoosobowo komplementariuszowi albo dwóm prokurentom działającym łącznie. Gdy komplementariusz jest osobą prawną reprezentuje on Spółkę zgodnie z zasadami reprezentacji komplementariusza. Za prowadzenie spraw Spółki i jej reprezentację komplementariuszowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki. Komplementariuszowi niepozbawionemu prawa prowadzenia spraw Spółki, pobierającemu z tytułu prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentacji wynagrodzenie, przysługuje również udział w zysku Spółki w wysokości określonej w statucie.

Rok obrotowy T. Sp. z o.o. S.K.A. pokrywa się z rokiem kalendarzowym. W 2010 roku T. Sp. z o.o. S.K.A. osiągnęła zysk w kwocie 873.663,43 złotych. Zwyczajne Walne Zgromadzenie T. Sp. z o.o. S.K.A. w dniu 10 czerwca 2011 roku podjęło uchwałę o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2010 rok oraz sprawozdania komplementariusza z działalności w roku 2010. Jednocześnie Zwyczajne Walne Zgromadzenie podjęło uchwałę o przeznaczeniu części zysku w kwocie 190.000,00 złotych do podziału pomiędzy akcjonariuszy i komplementariusza, a pozostałą część w kwocie 683.663,43 złotych wyłączono od podziału i przeznaczono na kapitał zapasowy. Ponadto Zwyczajne Walne Zgromadzenie T. Sp. z o.o. S.K.A. podjęło uchwałę o przyznaniu komplementaruszowi - T. Sp. z o.o. wynagrodzenia za prowadzenie spraw Spółki i jej reprezentację w roku 2011 w wysokości 825.000,00 złotych, powiększone o podatek VAT, jeżeli jest on należny zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, płatne w siedmiu ratach.

Komplementariusz T. Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie działalności związanej z oprogramowaniem, związanej z doradztwem w zakresie informatyki, prowadzi działalność usługową w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, zajmuje się przetwarzaniem danych, zarządzaniem stron internetowych. Jest to przedmiot działalności co do zasady tożsamy z przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez T. Sp. z o.o. S.K.A.

T. Sp. z o.o. jest podatnikiem czynnym VAT i nie prowadzi działalności wyłączonej czy zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Podatnikiem czynnym VAT jest także T. Sp. z o.o. S.K.A. Komplementariusz nie został pozbawiony prawa reprezentacji T. Sp. z o.o. S.K.A. W bieżącej działalności komplementariusz prowadzi sprawy T. Sp. z o.o. S.K.A. i reprezentuje ją w kontaktach z osobami trzecimi, w szczególności zarządza działalnością Spółki. T. Sp. z o.o. - komplementariusz zamierza z tytułu przyznanego uchwałą Walnego Zgromadzenia T. Sp. S.K.A. wynagrodzenia za prowadzenie spraw i reprezentację Spółki wystawić fakturę VAT i do wynagrodzenia doliczyć podatek VAT wg podstawowej stawki 23 procent. Zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia T. Sp. z o.o. S.K.A. wynagrodzenie zostało przyznane za prowadzenie spraw i reprezentację Spółki w 2011 roku, a zatem usługa zostanie wykonana dopiero z końcem 2011 roku. Z tego względu T. Sp. z o.o. zamierza wystawiać fakturę zaliczkową na każdą otrzymaną ratę wynagrodzenia w 2011 roku. W takim wypadku T.Sp. z o.o. planuje wystawiać fakturę zaliczkową osobno w celu udokumentowania każdej otrzymanej raty, w terminie 7 dni od dnia otrzymania danej raty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy usługa T. Sp. z o.o. polegająca na prowadzeniu spraw i reprezentacji T. Sp. z o.o. S.K.A. w razie przyznania przez T. Sp. z o.o. S.K.A. wynagrodzenia z tego tytułu jest opodatkowana podatkiem VAT...

Czy komplementariusz - T. Sp. z o.o. powinien doliczyć do przyznanego uchwałą Walnego Zgromadzenia T. Sp. z o.o. S.K.A. wynagrodzenia za prowadzenie spraw i reprezentację Spółki podatek VAT i czy powinien zastosować podstawową - 23 procent stawkę VAT...

Czy otrzymanie przez komplementariusza w trakcie 2011 roku raty wynagrodzenia przyznanego za świadczenie usługi prowadzenia spraw i reprezentacji T. Sp. z o.o. S.K.A. w 2011 roku oznacza otrzymanie raty powodujące obowiązek wystawienia faktury zaliczkowej, w terminie 7 dni od dnia otrzymania danej raty...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei wg art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ustawodawca przyjął zatem na potrzeby podatku od towarów i usług szeroką definicję świadczenia usług, przyjmując, iż usługą jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. W opisanym stanie faktycznym komplementariusz spełnia na rzecz T. Sp. z o.o. S.K.A. świadczenie polegające na prowadzeniu spraw Spółki i jej reprezentacji, czyli na bieżącym kierowaniu Spółką. Jest to zatem usługa o charakterze zarządczym, za którą może zostać przyznane wynagrodzenie uchwałą Walnego Zgromadzenia T. Sp. z o.o. S.K.A. W razie podjęcia takiej uchwały usługa ma charakter odpłatny i tym samym stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem VAT, a więc wynagrodzenie powinno zostać powiększone o kwotę podatku VAT z zastosowaniem podstawowej - 23 procent - stawki VAT.

Zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia T. Sp. z o.o. S.K.A. wynagrodzenia zostało przyznane za świadczenie usługi w roku 2011, a więc usługa zostanie zakończona dopiero z końcem roku 2011. Z tego względu otrzymanie poszczególnych rat wynagrodzenia w trakcie 2011 roku powoduje powstanie obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku VAT. Stosownie do tego przepisu jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. W takim przypadku faktura powinna zostać wystawiona zgodnie z zasadami wynikającymi z § 10 ust. l i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarowi usług (Dz. U. z 2011 r. nr 68, poz. 360), które stanowią:

• ust. 1: Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

• ust. 3: Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

A zatem komplementariusz - T. Sp. z o.o. powinien wystawiać fakturę zaliczkową z zastosowaniem podstawowej stawki VAT - 23 procent, w terminie 7 dni od dnia otrzymania w trakcie 2011 roku każdej raty wynagrodzenia za świadczenie usług prowadzenia spraw i reprezentacji T. Sp. z o.o. S.K.A. w 2011 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast art. 8 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższa definicja ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym, jednakże zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

W efekcie opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy podkreślić, że obie te cechy powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika nawet jeśli jest on podatnikiem z innego tytułu pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Szczegółowe zasady tworzenia, organizację oraz funkcjonowanie spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy art. 125-150 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Zgodnie z art. 125 ustawy Kodeks spółek handlowych, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego (art. 131 Ksh).

Zgodnie z art. 134 § 1 Ksh, spółka komandytowo-akcyjna powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Natomiast w myśl uregulowań art. 137 § 1, spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy statutu lub prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

Zgodnie z art. 140 § 1, każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 1 ustawy Ksh, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej.

Na podstawie art. 37 § 1, przepisy rozdziału dotyczącego stosunków wewnętrznych spółki jawnej mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zgodnie natomiast z § 2 tego przepisu, umowa spółki nie może ograniczyć lub wyłączyć przepisów art. 38. W myśl art. 38 § 1 ww. ustawy nie można powierzyć prowadzenia spraw spółki osobom trzecim z wyłączeniem wspólników. Nieważne jest umowne ograniczenie prawa wspólnika do osobistego zasięgania informacji o stanie majątku i interesów spółki oraz umowne ograniczenie prawa do osobistego przeglądania ksiąg i dokumentów spółki (§ 2).

Z kolei zgodnie z art. 39 § 1, każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki (§ 2). Jeżeli jednak przed załatwieniem sprawy, o której mowa w § 2, choćby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej przeprowadzeniu, wymagana jest uprzednia uchwała wspólników (§ 3).

Na mocy art. 8 § 1-2 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (nie ma jednak pełnej osobowości prawnej). Ponadto, spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest jedynym komplementariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, któremu walne zgromadzenie w uchwale przyznało wynagrodzenie za prowadzenie i reprezentację spółki.

W niniejszej sprawie znajdą zastosowanie odpowiednie przepisy o spółce jawnej, które odnosić należy przede wszystkim do komplementariuszy. Układ obowiązków w spółce jawnej wiąże się z prowadzeniem spraw, które nie mogą być powierzone osobom trzecim. Komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, chyba że został umową spółki lub uchwałą wspólników wyłączony od prowadzenia spraw spółki. Za prowadzenie spraw spółki wspólnicy nie otrzymują wynagrodzenia, jednakże skoro prowadzenie spraw jest obowiązkiem, ale również prawem wspólnika (w tym przypadku Wnioskodawcy jako komplementariusza) wspólnicy spółki mogą ustalić odmienne zasady dopuszczające wynagrodzenie za prowadzenie spraw, co pozostaje jednak bez wpływu na powyższą ocenę stanowiska.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie związane bowiem z pełnieniem przez niego roli komplementariusza, a prowadzenie spraw spółki osobowej przez jej wspólnika nie jest równoznaczne z zawarciem umowy o zarządzanie spółką. Ponadto z wniosku nie wynika, że została zawarta dodatkowa umowa o wykonywanie tych czynności.

Zatem w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca (spółka z o.o.), pomimo przyznanego wynagrodzenia, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzeniem spraw spółki komandytowo-akcyjnej, w której jest jedynym komplementariuszem, trudno bowiem uznać, iż istnieje stosunek zobowiązaniowy pomiędzy stronami, skoro są to czynności wykonywane wewnątrz spółki przez jej wspólnika (Wnioskodawcę) w ramach obowiązków przewidzianych przepisami Ksh, a nie na podstawie zawarcia np. umowy zlecenia o wykonywanie tych czynności.

Reasumując należy wskazać, że komplementariusz spółki komandytowo-akcyjnej, tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca sprawy spółki komandytowo-akcyjnej w oparciu o przepisy Kodeksu spółek handlowych, nie będzie świadczyła na rzecz tej spółki usług, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu bowiem do tych czynności nie występuje jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem Spółka nie powinna doliczać do otrzymanego wynagrodzenia podatku wg podstawowej, 23% stawki.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22, rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z uwagi zatem na fakt, iż w zaistniałej sytuacji nie mamy do czynienia ze sprzedażą w myśl ww. definicji wynikającej z art. 2 pkt 22 ustawy, otrzymana rata wynagrodzenia nie powinna być udokumentowana poprzez wystawienie faktury (zaliczkowej).

Zatem stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie