Interpretacja indywidualna z dnia 16.11.2011, sygn. ILPP2/443-1194/11-4/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Sprzedaż bramy przejazdowej w ramach pierwszego zasiedlenia, brak prawa do odliczenia przy wybudowani, brak ulepszeń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży bramy przejazdowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży bramy przejazdowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wybudował i zasiedlił budynek mieszkalno-usługowy wielorodzinny w 1995 r. Budynek od czasu zasiedlenia posiadał dwie bramy przejazdowe. Na chwilę obecną jedną z bram przejazdowych Spółdzielnia zbyła osobie fizycznej. Jednym z warunków zbycia było dokonanie przez kupującego wykonania na własny koszt przebudowy przedmiotowej bramy na lokal usługowo-biurowy.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż brama przejazdowa przed zabudowaniem nie stanowiła odrębnej budowli i nie była ruchomością, stanowiła część budynku i wliczona była do kubatury całego budynku. Służyła wszystkim mieszkańcom (członkom Spółdzielni) zasiedlonego budynku w 1995 r. jako brama wejściowo-przejazdowa. Przy wybudowaniu powyższego budynku podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Brama przejazdowa nie była nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż bramy przejazdowej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż bramy przejazdowej korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ w tej sprawie zostały spełnione ustawowe warunki dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, tj.:

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a sprzedażą jego części (dostawą) upłynął okres dłuższy niż 2 lata,
• Spółdzielnia jako dokonująca dostawy nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej bramy od momentu wybudowania, tj. od 1995 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wybudował i zasiedlił budynek mieszkalno-usługowy wielorodzinny w 1995 r. Budynek od czasu zasiedlenia posiadał dwie bramy przejazdowe. Na chwilę obecną jedną z bram przejazdowych Spółdzielnia zbyła osobie fizycznej. Jednym z warunków zbycia było dokonanie przez kupującego wykonania na własny koszt przebudowy przedmiotowej bramy na lokal usługowo-biurowy. Zainteresowany wskazał, iż brama przejazdowa przed zabudowaniem nie stanowiła odrębnej budowli i nie była ruchomością, stanowiła część budynku i wliczona była do kubatury całego budynku. Służyła wszystkim mieszkańcom (członkom Spółdzielni) zasiedlonego budynku w 1995 r. jako brama wejściowo-przejazdowa. Przy wybudowaniu powyższego budynku podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Brama przejazdowa nie była nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy itp. Z treści wniosku wynika także, iż Spółdzielnia jako dokonująca dostawy nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej bramy od momentu wybudowania, tj. od 1995 r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowej bramy wjazdowej nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia. Bowiem, jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca wybudował i zasiedlił budynek mieszkalno-usługowy wielorodzinny, którego integralną częścią była brama przejściowo-przejazdowa w 1995 r., brama przejazdowa nie była nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy itp., a Spółdzielnia jako dokonująca dostawy nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej bramy od momentu wybudowania. Wynika z tego, iż do pierwszego zasiedlenia doszło dopiero w momencie zbycia bramy osobie fizycznej, ponieważ dopiero wtedy miała miejsce pierwsza czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dostawa towarów.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ze względu na wykluczenie określone w lit. a ww. przepisu.

W sytuacji, gdy dostawa budynku, budowli lub jej części nie korzysta ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy zbadać, czy spełnione zostały warunki umożliwiające zwolnienie od podatku takiej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści wniosku wynika, iż przy wybudowaniu powyższego budynku (wraz z bramą przejazdową) podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółdzielnia jako dokonująca dostawy nie poniosła także wydatków na ulepszenie przedmiotowej bramy od momentu wybudowania, tj. od 1995 r.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż spełnione zostały warunki umożliwiające zwolnienie od podatku takiej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż w stosunku do przedmiotowej bramy nie przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosiła ona wydatków na jej ulepszenie.

Reasumując, sprzedaż bramy przejazdowej korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż stanowisko Zainteresowanego odnośnie zwolnienia od podatku przedmiotowej dostawy uznano za prawidłowe, jednakże oceny tego stanowiska dokonano w oparciu o inny przepis prawa, niż Wnioskodawca wskazał we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu