Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 05.05.2006 r. (data wpływu do tutejszego organu 08.05.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej w systemie abonamentowym i przedpłaconym. Pozyskiwanie klientów realizowane jest przez sieć punktów sprzedaży. Część z nich stanowi własność Strony, inne stanowią własność agentów. Agenci to niezależni przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność gospodarczą polegającą na pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie umów telekomunikacyjnych przez Polkomtel.

W celu bardziej efektywnego wykorzystania sieci sprzedaży Strona planuje stworzyć program motywacyjny dla pracowników zatrudnianych przez jej agentów. Program ten ma polegać na nagradzaniu, nie samych agentów, którzy otrzymują wynagrodzenie prowizyjne, ale bezpośrednio ich pracowników (nazwanych przez Stronę Uczestnikami). Pomiędzy Stroną a Uczestnikami nie istnieje i nie będzie istnieć w przyszłości żadna więź prawna uregulowana umową. Uczestnicy nie będą zobowiązani do osiągnięcia określonego rezultatu, zatem między Uczestnikiem a Stroną nie dojdzie do zawarcia umowy cywilnoprawnej. Program zostanie ogłoszony i skierowany do uczestników, co będzie skutkować powstaniem jednostronnego zobowiązania z tytułu przyrzeczenia publicznego. Strona przygotowuje regulamin, w którym określone będą między innymi pułapy punktowe, które przyporządkowane będą do wartości nagród. Punkty przyznawane będą za aktywację numeru telefonicznego i będą wymieniane na nagrody. Nagrodami będą bony towarowe raz kwoty pieniężne.

W kontekście powyższego stanu faktycznego Strona wnosi o potwierdzenie, że przekazanie bonów towarowych Uczestnikom będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje jak niżej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) (dalej ustawa) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy jako towar rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Bon towarowy nie jest towarem w rozumieniu cytowanego przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, gdyż stanowi jedynie formę znaku legitymacyjnego, który uprawnia do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów. W związku z powyższym przekazanie takiego bonu nie może być uznane za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazanie bonu nie będzie również świadczeniem usług w rozumieniu tejże ustawy, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.