Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej odnośnie podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Lokalna Grupa X jest Stowarzyszeniem gmin oraz osób fizycznych działającym nonprofit, a ewentualne zyski przeznaczane są na działalność statutową. Od dnia 7 lipca 2014 r. Stowarzyszenie zostało wpisane do rejestru czynnych podatników VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Stowarzyszenie realizuje jako partner projekt "x" ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa x na lata 20142020, realizowanego przez Powiat w ramach działania x. W ramach projektu Centrum Integracji Społecznej jako jednostka organizacyjna Lokalnej Grupy x realizuje poniższe działania na rzecz osób bezrobotnych i nieaktywnych zawodowo zagrożonych wykluczeniem społecznym:
- doradztwo zawodowe, psychologiczne i prawno-obywatelskie,
- szkolenia i kursy zawodowe dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym,
- organizacja staży zawodowych,
- pośrednictwo pracy,
- opłaty za opiekę nad dziećmi uczestników.
Powyższy projekt jest niedochodowy i realizowane w jego ramach działania są z zasady niedochodowe, czyli nie generują nadwyżki finansowej. Otrzymywane są środki finansowe tylko do wysokości ponoszonych kosztów. Stowarzyszenie nie odlicza podatku VAT naliczonego od nabywanych towarów i usług w ramach powyższych działań i projektów. W związku z tym podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym w ramach projektu i podlega pełnej refundacji ze środków publicznych. Wnioskodawca nadmienia, że podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym tylko, wtedy gdy nie ma możliwości jego odzyskania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy z uwagi na fakt wpisania do rejestru czynnych podatników podatku od towarów i usług, Stowarzyszenie ma możliwość odliczania i odzyskiwania naliczonego podatku VAT od kosztów zakupu towarów i usług związanych bezpośrednio z wymienionymi działaniami realizowanymi w ramach projektu...
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na nieprowadzenie sprzedaży opodatkowanej nie przysługuje prawo do odliczania podatku od towarów i usług, a otrzymana dotacja przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji projektu nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem dokonywane przez Stowarzyszenie zakupy w związku z nieodpłatnym świadczeniem usług związanych z realizacją projektu nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, w związku z czym nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług, a co za tym idzie podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym w w/w projekcie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy).
Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru i usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że nie został spełniony warunek, wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wskazano realizowany projekt nie będzie miał związku ze sprzedażą opodatkowaną. Wobec powyższego, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia, podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.
Ponadto z wniosku wynika, że środki, które na dofinansowanie projektu nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu. Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy