Temat interpretacji

zwolnienie od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku złożonym dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo (dalej: X lub Wnioskodawca) posiada w ramach swoich struktur Ośrodek Szkolenia . Ośrodek ten zajmuje się szkoleniem pracowników X, ale także świadczy odpłatnie usługi szkoleniowe innym podmiotom, które zgłoszą taką chęć.

Wśród świadczonych usług szkoleniowych znajdują się m.in. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Szkolenia te spełniają wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywają się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408).

Wśród podmiotów, które zainteresowane są zakupem ww. usług są m.in. porty ...., posiadające jednostki straży pożarnej, w których zatrudnieni są ratownicy, a także Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe skupiające ratowników wodnych. Ponadto oferta szkoleniowa będzie również kierowana do Państwowej Straży Pożarnej, Ochotniczej Straży Pożarnej, Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także do społecznych organizacji ratowniczych, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego X powinno traktować usługi szkoleniowe z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy jako usługi zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku, gdy usługi te są świadczone na rzecz ww. podmiotów...

Zdaniem Wnioskodawcy:

X stoi na stanowisku, iż szkolenia medyczne z kwalifikowanej pierwszej pomocy w świetle obowiązujących przepisów podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeśli są to szkolenia zawodowe i są one prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), wolne od podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Taka redakcja powyższego przepisu powoduje, że jeżeli spełniony zostanie chociażby jeden z punktów a-c cytowanego przepisu, podatnik ma prawo zastosować zwolnienie z podatku VAT, pod warunkiem, iż szkolenie to będzie usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

W ustawie o VAT nie znajdziemy definicji, co należy rozumieć pod pojęciem kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego. Taką definicję znajdziemy natomiast w rozporządzeniu wykonawczym Rady UE nr 282/11 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej (Dz.U. L z 2011 r. Nr 77/1). W art. 44 czytamy: Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, iż zarówno ratownik medyczny, jak i ratownik wodny, ratownik górski, strażak są to zawody wyszczególnione w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2010 r. Nr 82, poz. 537 ze zm.) pod poz.: 325601 - ratownik medyczny; 541906 - ratownik wodny zawodowy; ratownik górski - 541903; strażak - 541101. Osoby przechodzące szkolenie z kwalifikowanej pierwszej pomocy szkolą się w związku z wykonywanym zawodem. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, każde szkolenie mające na celu podniesienie kwalifikacji ratowników powinno być traktowane jako szkolenie zawodowe.

Warunek konieczności kształcenia w przypadku osób zatrudnionych w lotniskowej służbie ratowniczo-gaśniczej znajdziemy w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 kwietnia 2013 r. w sprawie przygotowania lotnisk do sytuacji zagrożenia oraz lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych (Dz.U. z 2013 r., poz. 487). Stosownie do § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, zarządzający lotniskiem certyfikowanym oraz zarządzający innym lotniskiem, na którym utworzono lotniskową służbę ratowniczo-gaśniczą (dalej: lsr-g), zapewniają poziom ochrony ratowniczo-gaśniczej lotniska odpowiadający kategorii ochrony przeciwpożarowej lotniska, zwanej dalej kategorią lotniska. Stosownie zaś do § 23 ust. 5 cyt. rozporządzenia zarządzający zapewnia udział pracowników lsr-g w kursie w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z programem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Takim aktem prawnym jest rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Formy i zasady przeprowadzenia szkolenia zostały dokładnie określone w rozporządzeniu, stąd warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a został spełniony w stosunku do pracowników lsr-g. Z kolei w stosunku do ratowników wodnych, górskich, strażaków z państwowej bądź ochotniczej straży pożarnej, obowiązek podnoszenia ich kwalifikacji zawodowych w zakresie udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy wynika z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Zgodnie z art. 1 ustawy, stworzony został system Państwowego Ratownictwa Medycznego. Z art. 2 ust. 3 wynika, że z systemem współpracują jednostki określone w art. 15 i są to służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, ratownicy górscy, ratownicy wodni i inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej. Z kolei art. 15 ust. 3 stanowi, że jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Mając na uwadze powyższe, poszczególne podmioty wskazane w stanie faktycznym są zobowiązane do poznania zasad kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz do przejścia stosownego szkolenia. W ocenie Wnioskodawcy, szkolenie z kwalifikowanej pierwszej pomocy jest niezbędne do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych. Podobnie jak w przypadku lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, zasady szkolenia ratowników medycznych, wodnych, górskich oraz strażaków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Odwołując się do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy, wymogi określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a są spełnione w stosunku zarówno do ratowników medycznych, ratowników wodnych, górskich i strażaków oraz innych podmiotów, które w ramach społecznych organizacji ratowniczych udzielają pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Przede wszystkim kursy te należy uznać za kształcenie zawodowe, które jest wymagane przez przepisy prawa (vide powyżej). Ponadto, usługa szkoleniowa z zakresu pierwszej pomocy świadczona przez X, przeprowadzana jest zgodnie z przepisami określającymi formy i zasady ich przeprowadzania. W konsekwencji, w opinii X, usługa szkoleniowa z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy świadczona na rzecz wspomnianych podmiotów jest zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 () art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie od podatku VAT dla usług świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, a także usług w zakresie kształcenia świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe. Z analizy powyższych przepisów wynika również, że ze zwolnienia od podatku korzystają także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowane w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania tego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z ww. przepisów, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada w ramach swoich struktur Ośrodek Szkolenia . Ośrodek ten zajmuje się szkoleniem pracowników X, ale także świadczy odpłatnie usługi szkoleniowe innym podmiotom, które zgłoszą taką chęć. Wśród świadczonych usług szkoleniowych znajdują się m.in. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Szkolenia te spełniają wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywają się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408). Wśród podmiotów, które zainteresowane są zakupem ww. usług są m.in. porty ...., posiadające jednostki straży pożarnej, w których zatrudnieni są ratownicy, a także Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe skupiające ratowników wodnych. Oferta szkoleniowa będzie również kierowana do Państwowej Straży Pożarnej, Ochotniczej Straży Pożarnej, Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także do społecznych organizacji ratowniczych, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że osoby przechodzące szkolenie są zobowiązane do poznania zasad kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz do przejścia stosownego szkolenia. Szkolenie powyższe jest niezbędne do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych. Zasady szkolenia lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych, ratowników medycznych, wodnych, górskich oraz strażaków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku usług szkoleniowych z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy świadczonych na rzecz ww. podmiotów.

Odnosząc opisany wyżej stan sprawy do powołanych przepisów, należy wskazać, że przy świadczeniu opisanych usług Wnioskodawca nie spełnia przesłanek o charakterze podmiotowym wymienionych w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Z wniosku nie wynika bowiem, aby wykonywał wskazane czynności w ramach działalności jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk czy jednostki badawczo-rozwojowej. Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy.

Dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy istotne jest natomiast uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych. Wnioskodawca nie wskazał, że świadczone usługi szkoleniowe objęte zostały akredytacją ani że są one finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. Zauważyć należy, że jak wynika z powyższego przepisu, dla objęcia określonych usług kształcenia zwolnieniem na podstawie tego przepisu, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. muszą to być usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, oraz
2. kształcenie to musi być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W analizowanej sprawie należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. W tym miejscu wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 77 str. 1). Przepis art. 44 tego rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Odniesienie powyższych przepisów do przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji prowadzi do wniosku, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe spełniają warunki do uznania ich za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi szkoleniowe, w tym m.in. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, które są niezbędne do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych oraz inne podmioty, które w ramach społecznych organizacji ratowniczych udzielają pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia. W związku z powyższym, uznać należy, że szkolenia te służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczestników szkoleń, a tym samym związane są bezpośrednio z wykonywanymi przez nich zawodami, wiążą się z uzupełnianiem i rozszerzaniem wiedzy tych uczestników w zakresie posiadanych przez nich kwalifikacji zawodowych i wykonywanych obowiązków służbowych.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku dla realizowanych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych - świadczy On usługi w zakresie kształcenia zawodowego.

Dokonując oceny przedstawionej sytuacji należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. W związku z tym, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają pierwszą z przesłanek warunkujących zwolnienie od podatku, tj. uznane zostały za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zbadać należy czy szkolenia te prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Spełnienie bowiem drugiego z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT jest w sposób oczywisty możliwe tylko wtedy, gdy istnieją przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że prowadzone szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy spełniają wszelkie normy określone przepisami prawa i odbywają się na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 września 2008 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.) i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 757), ratownikiem może być osoba:

1. posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
2. zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, lub będąca członkiem tych jednostek;
3. posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej kursem, i uzyskaniu tytułu ratownika;
4. której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu (art. 13 ust. 2 ww. ustawy).

Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs (ust. 3 powołanego artykułu).

Na podstawie art. 13 ust. 4 cyt. ustawy, wojewoda zatwierdza program kursu po:

1. stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
2. przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej w zakresie ich zgodności z przepisami wydanymi na podstawie ust. 8 pkt 2.

W myśl natomiast art. 13 ust. 8 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;
3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.

Zgodnie zaś z art. 15 powołanej ustawy, jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz.U. Nr 208, poz. 1241 oraz z 2013 r. poz. 7), podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. Nr 208, poz. 1240), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej (ust. 1). Jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które, w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych, są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem (ust. 2). Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (ust. 3).

W związku z delegacją ustawową wynikającą z cyt. art. 13 ust. 8 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, Minister Zdrowia wydał rozporządzenie z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz.U. Nr 60, poz. 408), które w § 1 określa:

1. ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej kursem;
2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs;
3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs;
4. skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej;
5. okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej zaświadczeniem.

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym wskazano, że celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.

Szczegółowymi celami kształcenia określonymi w ww. załączniku do rozporządzenia są:

1. utrwalenie podstawowej wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
2. zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
3. kształtowanie poczucia odpowiedzialności za jakość udzielonej pomocy;
4. kształtowanie właściwej postawy etycznej osób podejmujących czynności ratunkowe.

Z załącznik nr 1 do powołanego rozporządzenia wynika ponadto, że kurs powinien trwać co najmniej 66 godzin, w tym co najmniej 25 godzin zajęć teoretycznych oraz co najmniej 41 godzin zajęć praktycznych. W zależności od jednostki współpracującej z systemem, w której uczestnik kursu jest zatrudniony, pełni służbę lub jest członkiem, można zwiększyć maksymalnie o 50% liczbę godzin tego modułu, który jest najbardziej przydatny przy wykonywaniu zadań ratowniczych właściwych dla danej jednostki współpracującej z systemem.

Ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy określa również warunki realizacji kursu, sposób sprawdzania efektów nauczania, plan nauczania, treści nauczania i umiejętności wynikowe, a także wskazówki metodyczne i metodologiczne.

Z analizy powyższego wynika, że szkolenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług tzn. prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy przedstawiony w złożonym wniosku oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że świadczone usługi szkoleniowe, tj. szkolenia medyczne z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, które niezbędne są do prawidłowego i pełnego wywiązywania się ze swoich obowiązków przez ratowników medycznych, strażaków, ratowników górskich i wodnych oraz inne podmioty, które w ramach społecznych organizacji ratowniczych udzielają pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia, spełniają przesłanki do uznania za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a ze względu na fakt, że prowadzone są one w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach - korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 518 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie