Temat interpretacji

Czy w związku z realizacją projektu pn. dla zadania , Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują wydatki?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), uzupełniony pismem z dnia 6 września 2013 r. (data wpływu 10 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu pn. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją następujących zadań, wykonywanych w ramach projektu pn. :

• modernizacja parkingu przy ul. ;

• zmiana sposobu zagospodarowania miejskiego placu targowego przy ul. ;

• działania związane z promocja projektu.

Wniosek uzupełniono w dniu 10 września 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest beneficjentem zadania pn. realizowanego przy współudziale środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (RPOW 2007-2013) działanie 6.1.Wzmocnienie regionalnych i sub-regionalnych ośrodków wzrostu.

Przedmiotowy projekt obejmuje realizację dwóch zadań, tj.:

1. Modernizację parkingu
2. Zmianę sposobu zagospodarowania miejskiego placu targowego

Zadanie pn. , było w okresie realizacji (tj. 2009 r.) finansowane ze środków budżetu Gminy, gdyż złożony do dofinansowania projekt, znalazł się decyzją Zarządu Województwa na liście rezerwowej.

W dniu 29 stycznia 2013 r. projekt pn. został wybrany do realizacji i podpisano PRE UMOWĘ nr . Wnioskodawca, Gmina jest od 1 stycznia 2010 r. zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zadanie przewidziane do realizacji obejmuje:

1. Modernizację parkingu polegającą na:
   • przebudowanie placu, ulic wewnętrznych oraz zatok postojowych,
   • przebudowanie sieci zasilającej oświetlenie parkingu z napowietrznej na kablową.

Wnioskodawca, Gmina, w chwili przystępowania do realizacji przedmiotowej inwestycji (modernizacja parkingu) planował wykorzystywać efekty jej realizacji do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Początkowo kwalifikowano zmodernizowany parking jako parking miejski, który służyć miał mieszkańcom, jak również osobom przyjeżdżającym do sanatoriów. Po realizacji zadania jednak podjęto decyzję o dzierżawie obiektu. Parking po zakończeniu realizacji oddano do użytku w dniu 26 sierpnia 2009 r., na podstawie Protokołu Odbioru Końcowego. Po realizacji zadania podjęto decyzję o oddaniu parkingu w dzierżawę, ogłoszono przetarg w trybie ustawy Prawo zamówień publicznych i podpisano umowę dzierżawy w dniu 10 sierpnia 2009 r. Przedmiotowa umowa, zawiera zapis, iż z dniem 1 września 2009 r. dzierżawi się nieruchomość położoną na działce. Koszty związane z utrzymaniem parkingu są ponoszone przez dzierżawcę parkingu w ramach wykonywanej umowy.

W omawianym przypadku modernizacji parkingu (realizacja 2009 roku), faktury za dzierżawę obiektu były do końca 2009 r. wystawiane przez Urząd Miasta i Gminy, który wówczas był czynnym, zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. W załączeniu interpretacja indywidualna znak: z dnia 2 października 2012 r. W świetle obowiązującego stanu prawnego Urząd był aparatem pomocniczym organu wykonawczego, w związku z powyższym gmina nie może odliczyć poniesionego podatku VAT. Poniesione środki na realizację tego zakresu pochodzą z budżetu Gminy.

Powstały w wyniku realizacji projektu parking stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623). Nakłady poniesione w związku z realizacją ww. inwestycji zwiększyły wartość środka trwałego, a wartość nakładów przekracza 15.000 zł. Wyżej wymieniona inwestycja jest zaliczona do środków trwałych i podlega amortyzacji na podstawie przepisów o podatku dochodowym.

1. Zmianę sposobu zagospodarowania miejskiego placu targowego polegającą na:
   • budowie parkingu miejskiego do 60 stanowisk postojowych na samochody osobowe i dostawcze, usytuowanego na płycie żelbetonowej stanowiącego zadaszenie powierzchni handlowej,
   • wykonaniu stanowisk handlowych wraz z zapleczem sanitarnym i niezbędnymi przyłączami,
   • remoncie nawierzchni placu oraz dróg i ciągów pieszych w jego obrębie,
   • budowie oświetlenia terenu,
   • wykonaniu kanalizacji deszczowej dla potrzeb odwodnienia placu, wykonanie przyłączy wod-kan.

Inwestycja nie została jeszcze rozpoczęta, z wyjątkiem fragmentu kanalizacji deszczowej. Podstawowy zakres projektu będzie realizowany po podpisaniu Umowy o dofinansowanie.

Po realizacji zadania i odbiorze końcowym zostanie podjęta decyzja o dzierżawie obiektu. Efekty przedmiotowej inwestycji Wnioskodawca zamierza wykorzystać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury VAT za roboty budowlane będą wystawiane na beneficjenta tj. Gminę. Powstały w wyniku realizacji projektu obiekt zmodernizowany Plac Targowy z miejscami postojowymi stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623).

Nakłady, które będą poniesione w związku z realizacją ww. inwestycji zwiększą wartość środka trwałego, a wartość nakładów przekroczy 15 000 zł.

Wyżej wymieniona inwestycja tj. będzie zaliczona do środków trwałych i podlegać będzie amortyzacji na podstawie przepisów o podatku dochodowym. Planuje się, że obiekt po realizacji zadania i oddaniu do użytkowania zostanie wydzierżawiony, a przedmiotem przekazania będzie cały Plac Targowy wraz z płytą parkingową.

Wyżej wymieniona inwestycja będzie oddana do użytkowania w całości po zakończeniu realizacji zadania, na podstawie protokołu odbioru końcowego.

Zadanie pn. objęte projektem , nie zostało jeszcze rozpoczęte w całości. Wykonana została jedynie kanalizacja deszczowa służąca odwodnieniu terenu objętego projektem.

Budowa kanalizacji deszczowej była zasadna i konieczna do wykonania wcześniej ze względu na poprowadzone w roku 2011 roboty drogowe (nowa nakładka asfaltowa). Aby uniknąć w czasie realizacji zadania pn. ponownego niszczenia nakładki asfaltowej podjęto decyzję o wykonaniu kanału deszczowego, dla potrzeb Placu Targowego.

Poniesione środki na realizację tego zakresu pochodzą z budżetu Gminy. Po podpisaniu Umowy na przedmiotowy projekt ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007 2013 w ramach działania 6.1., podjęta zostanie dalsza realizacja zadania.

W związku z wyżej przytoczoną interpretacją indywidualną w przypadku realizacji zadania , gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. Wniosek o dofinansowanie jaki złożono w ramach RPOW został opracowany w kosztach brutto. Jeśli chodzi o drugie zadania , ze względu na fakt, iż po zrealizowaniu zadania gmina będzie prowadziła sprzedaż opodatkowaną (dzierżawiąc powstały w ramach zadania obiekt) opracowano wniosek w kosztach netto. W przedmiotowym projekcie (w ramach zadania dot. Placu Targowego) znajdują się również wydatki związane z pełnieniem funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i archeologicznego, które zakwalifikowano w kosztach netto.

Planowany termin zakończenia zadania to 2014 rok. Właścicielem powstałych w ramach projektu obiektów będzie Gmina. Podejmowane zadania w ramach opisywanego projektu należą do zadań własnych Gminy, co wynika z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 zadania własne w szczególności obejmują sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych,
4. targowisk i hal targowych.

W przedmiotowym projekcie znajdują się również wydatki związane z promocją projektu zgodnie z wytycznymi programu. Powyższe wydatki nie będą generowały jakichkolwiek przychodów, w związku z czym Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

1. W związku z realizacją poszczególnych zadań, w tym również promocji obiektu w ramach inwestycji pn. .., faktury wystawiane będą na Gminę.
2. Wydatki na promocję będą ponoszone w związku z realizacją całego projektu, a nie poszczególnych zadań.
3. Przedmiotowa promocja wynika z wytycznych do programu, w ramach którego realizowany jest projekt (tj. Regionalny Program Operacyjny Województwa, działanie 6.1) i jest prowadzona zgodnie z art. 8 Wytycznych Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1828/2006 z dnia 8 grudnia 2006 r.

Celem promocji projektu jest przekazanie do publicznej wiadomości informacji o pozyskanym na realizacje projektu dofinansowanie ze środków UE.

Działania promocyjne będą polegały na:

• umieszczaniu Logo wraz z informacją o współfinansowaniu na wszystkich dokumentach dotyczących realizacji projektu, zamieszczania informacji na stronach internetowych Urzędu oraz w lokalnej prasie;

• wykonaniu tablic pamiątkowych;

• wykonaniu kalendarzy i długopisów promocyjnych, informujących o projekcie.

1. Towary i usługi, jakie będą nabyte w ramach promocji projektu zostały wymienione w pkt 3
2. Wydatki ponoszone w związku z promocją projektu będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
3. Realizacja zadań inwestycyjnych, jakich dotyczy projekt są zlecone i wykonywane w ramach zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Przedmiotowa promocja projektu wynika z wytycznych do programu, w ramach którego realizowany jest projekt (tj. RPOW, działanie 6.1) i jest prowadzona zgodnie z art. 8 wytycznych Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1828/2006 z dnia 8 grudnia 2006 r. Gmina przystępując do konkursu na realizację zadania i podpisując umowę o dofinansowanie zobligowała się do stosowania promocji projektu.

Do zadań własnych Gminy należy:

W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych,
4. targowisk i hal targowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu pn. dla zadania , Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują wydatki...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku realizacji zadania dot. przebudowy parkingu nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w ramach zrealizowanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r., poz. 594, z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz; targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 11).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent).

Jak stanowi natomiast art. 11a ust. 3 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta miasta.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu.

Urząd gminy jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem Urząd działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma Gmina, nie zaś Urząd.

Urząd jest więc aparatem pomocniczym organu wykonawczego, który nie posiada podmiotowości prawnej. Powyższe oznacza, że podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do działalności gospodarczej może być wyłącznie Gmina, w żadnym zaś przypadku Urząd.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 1 stycznia 2010 r. Przed dniem 1 stycznia 2010 r. podatnikiem podatku VAT był Urząd Miasta i Gminy. Wnioskodawca jest beneficjentem zadania pn. realizowanego przy współudziale środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (RPOW 2007-2013) działanie 6.1.Wzmocnienie regionalnych i sub-regionalnych ośrodków wzrostu. Przedmiotowy projekt obejmuje m.in. realizację zadania .

Wnioskodawca, w chwili przystępowania do realizacji przedmiotowej inwestycji (modernizacja parkingu) planował wykorzystywać efekty jej realizacji do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Początkowo kwalifikowano zmodernizowany parking jako parking miejski, który służyć miał mieszkańcom, jak również osobom przyjeżdżającym do sanatoriów. Po realizacji zadania jednak podjęto decyzję o dzierżawie obiektu. Parking po zakończeniu realizacji oddano do użytku w dniu 26 sierpnia 2009 r., na podstawie Protokołu Odbioru Końcowego. Po realizacji zadania podjęto decyzję o oddaniu parkingu w dzierżawę, ogłoszono przetarg w trybie ustawy prawo zamówień publicznych i podpisano umowę dzierżawy w dniu 10 sierpnia 2009 r. Przedmiotowa umowa, zawiera zapis, iż z dniem 1 września 2009 r. dzierżawi się nieruchomość położoną na działce. Koszty związane z utrzymaniem parkingu są ponoszone przez dzierżawcę parkingu w ramach wykonywanej umowy. W omawianym przypadku modernizacji parkingu (realizacja 2009 roku), faktury za dzierżawę obiektu były do końca 2009 r. wystawiane przez Urząd Miasta i Gminy, który wówczas był czynnym, zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. Powstały w wyniku realizacji projektu parking stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623). Nakłady poniesione w związku z realizacją ww. inwestycji zwiększyły wartość środka trwałego, a wartość nakładów przekracza 15.000 zł. Wyżej wymieniona inwencja jest zaliczona do środków trwałych i podlega amortyzacji na podstawie przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. Z chwilą podjęcia przez podatnika decyzji o zmianie przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z działalnością opodatkowaną, podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia podatku naliczonego, związanego z tą działalnością, a wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na ich nabycie.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 marca 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 8 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach, przepis art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu nadanym ww. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach, stosuje się począwszy od korekt dokonywanych za rok 2011.

Stosownie zaś do ust. 2 art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Z kolei art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku natomiast towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późna. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej, innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

W świetle powyższego umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tj. Gminę) podlegało w 2009 r. wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności na zasadach ogólnych.

Zatem stwierdzić należy, iż cywilnoprawna umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest bezsprzecznie czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że po zawarciu umowy dzierżawy w 2009 r. wykonywano czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc przysługuje prawo do dokonania korekty, o której mowa w powyższych przepisach art. 91 ustawy.

W przedmiotowej sprawie doszło zatem do zmiany przeznaczenia ww. środka trwałego. Należy bowiem zauważyć, że z opisu sprawy wynika, iż podczas realizacji inwestycji zamierzano wykorzystać efekty inwestycji do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast po zakończeniu inwestycji w 2009 roku wydzierżawiono urządzony parking. Doszło tym samym do zmiany przeznaczenia efektów inwestycji.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż przysługuje prawo do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących budowy parkingu, który w związku z podpisaną umową dzierżawy służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, zgodnie z ww. zasadami oraz w terminach przewidzianych prawem, wynikających z przepisów art. 91 ustawy. Korekta ta będzie miała charakter cząstkowy i wieloletni.

Odnosząc się zaś do okresu, w jakim należy dokonać korekty podatku, o której mowa w art. 91 ustawy w przypadku przedmiotowej inwestycji, należy stwierdzić, iż jak wskazał Wnioskodawca - parking jest budowlą w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623, z późna. zm.).

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zatem w przypadku wybudowanego w 2009 r. parkingu, będącego budowlą w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, znajdzie zastosowanie 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

W niniejszej sprawie, w związku ze zmianą przeznaczenia efektów przedmiotowej inwestycji i rozpoczęcia wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych, można dokonać korekty podatku naliczonego związanego z budową parkingu w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym środek trwały będzie wykorzystany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, licząc do końca 10-letniego okresu korekty.

Przedmiotowej korekty winno się dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, jeżeli rozliczenie następuje miesięcznie to za miesiąc styczeń, jeżeli kwartalnie za I kwartał roku następującego po roku, w którym nastąpi zmiana przeznaczenia, w wysokości 1/10 podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku realizacji zadania dotyczącego przebudowy parkingu przy ul. nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w ramach zrealizowanego projektu, uznać je należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu pn. .

Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zmiany sposobu zagospodarowania miejskiego placu targowego przy ul. ;

• działań związanych z promocją projektu

- zostaną załatwione odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 365 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi