Temat interpretacji

Czy wykonując sporadycznie czynności sprzedaży złomu Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych czynności sprzedaży złomu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych czynności sprzedaży złomu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz o brakującą opłatę za wydanie interpretacji indywidualnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą żadnej działalności gospodarczej. Rozważa możliwość zbierania złomu pochodzącego z jego gospodarstwa domowego oraz swoich znajomych i sprzedaży go do skupu złomu. Przewidywana wartość oddanego do skupu złomu nie przekroczy jednorazowo kwoty 1.000,00 zł. Planowana sprzedaż nie byłaby wykonywana ciągle i w celach zarobkowych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Przedmiotem sprzedaży będą zużyte akumulatory sklasyfikowane jako odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne nr PKWiU 38.12.27.
2. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej.
3. Nabywcami będą podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT.
4. Sprzedawany złom nie spełnia definicji towarów używanych, bowiem przed sprzedażą nie będzie przez Wnioskodawcę użytkowany co najmniej pół roku.
5. Złom oddawany jest Zainteresowanemu jako bezużyteczny i niepotrzebny, otrzymuje go bez żadnego wynagrodzenia i dokumentacji w tym zakresie.
6. Wnioskodawca nie otrzymuje od znajomych żadnego wynagrodzenia.
7. Cała należność z tytułu sprzedaży złomu będzie stanowiła przychód Wnioskodawcy.
8. Przyjęcie złomu od Wnioskodawcy przez punkt skupu złomu będzie udokumentowane umową cywilnoprawną wyłącznie na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonując sporadycznie czynności sprzedaży złomu Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazać należy, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. zmianie uległa definicja działalności gospodarczej. Obecnie zgodnie z art. 15 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby bowiem móc orzec o prowadzeniu przez Zainteresowanego działalności gospodarczej w zakresie obrotu złomem, musiałby on spełnić szereg przesłanek, które czyniłyby tę działalność profesjonalną. A zatem chcąc dokonywać tych czynności powinien on dokonać wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wystąpić o nadanie nr REGON, w którym wykazana byłaby działalność polegająca na obrocie złomem, uzyskać zezwolenie na dokonywanie obrotu złomem, oraz dokonywać zarówno transakcji zakupu jak i sprzedaży złomu, czy też świadczyć usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Wobec braku realizacji tych czynności incydentalna sprzedaż złomu, nie może być uznana za działalność gospodarczą, a sam Wnioskodawca za podatnika podatku VAT w tym zakresie. Trudno uznać, by sprzedaż złomu była dokonywana przez Zainteresowanego w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W przepisach prawa podatkowego nie istnieje definicja pojęcia ciągłości. Wobec powyższego należy odnieść się do przepisów z innych gałęzi prawa związanych z działalnością gospodarczą. Aby stwierdzić, że mamy do czynienia z ciągłym działaniem, działanie to winno być działaniem stałym (w określonym czasie), zawodowym, powtarzalnym. Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy w tej kwestii jest następujące orzeczenie wyrok NSA w Lublinie z dnia 4 lutego 2000 r. (sygn. akt. I SA/Lu 1518/98): do istotnych cech działalności gospodarczej należy zaliczyć jej zawodowy (stały) charakter, powtarzalność podejmowanych działań, przyporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i uczestnictwo w obrocie gospodarczym.

Określenie stały ma zastosowanie w sytuacji, gdy transakcje sprzedaży nieruchomości są wykonywane nieprzerwanie, niezmiennie (w określonym okresie). Definicja słownikowa pojęcia stały oznacza m.in.: nie ulegający zmianom, niezmienny (w danym okresie), zawsze taki sam, ciągły, nieprzerwany. Tymczasem dokonywanie sprzedaży w sposób incydentalny nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. W ocenie Zainteresowanego zbieranie i sprzedaż złomu nie dokonywana w sposób ciągły i zarobkowy nie stanowi działalności gospodarczej zarówno w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast sam Wnioskodawca z tytułu wykonywania wyżej opisanych czynności nie będzie posiadał statusu podatnika w zakresie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, Mienie, Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Zgodnie zatem z ww. przepisami, akumulatory, ogniwa i baterie galwaniczne spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot, który w odniesieniu do tej konkretnej czynności będzie posiadał status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji. Należy zauważyć, że z przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie wynika, aby dla uznania danego podmiotu za podatnika, znaczenie miał rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Z kolei, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą żadnej działalności gospodarczej. Rozważa możliwość zbierania złomu pochodzącego z jego gospodarstwa domowego oraz swoich znajomych i sprzedaży go do skupu złomu. Przewidywana wartość oddanego do skupu złomu nie przekroczy jednorazowo kwoty 1.000,00 zł. Planowana sprzedaż nie byłaby wykonywana ciągle i w celach zarobkowych. Przedmiotem sprzedaży będą zużyte akumulatory sklasyfikowane jako odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne nr PKWiU 38.12.27. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej. Nabywcami będą podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT. Sprzedawany złom nie spełnia definicji towarów używanych, bowiem przed sprzedażą nie będzie przez Wnioskodawcę użytkowany co najmniej pół roku. Złom oddawany jest Zainteresowanemu jako bezużyteczny i niepotrzebny, otrzymuje go bez żadnego wynagrodzenia i dokumentacji w tym zakresie. Wnioskodawca nie otrzymuje od znajomych żadnego wynagrodzenia. Cała należność z tytułu sprzedaży złomu będzie stanowiła przychód Wnioskodawcy. Przyjęcie złomu od Wnioskodawcy przez punkt skupu złomu będzie udokumentowane umową cywilnoprawną wyłącznie na Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06. 347. 1), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że analiza definicji pojęć podatnika i działalności gospodarczej wskazuje na zakres pojęcia działalności gospodarczej oraz na jego obiektywny charakter, co oznacza, że działalność tę ocenia się per se, niezależnie od jej celów lub rezultatów (wyrok w sprawie C-284/04 z dnia 26 czerwca 2007 r. T-Mobile Austria GmbH i inni przeciwko Republik Österreich, pkt 35; wyrok w sprawie C-369/04 z dnia 26 czerwca 2007 r. Hutchison 3G UK Ltd i inni przeciwko Commissioners of Customs and Excise, pkt 29).

W rozumieniu Dyrektywy za działalność gospodarczą należy uznać taką działalność, która ma na celu uzyskiwanie dochodu o charakterze stałym.

W tym miejscu należy zauważyć, że wbrew stanowisku Wnioskodawcy, odbiór złomu od znajomych i jego sprzedaż do punktu skupu prowadzone będą w celu zarobkowym, tzn. w celu uzyskania dochodu, przy czym pojęcie dochodu trzeba tutaj rozumieć jako wynagrodzenie z tytułu wykonywanej działalności.

Jak sam wskazał Zainteresowany złom oddawany jest mu jako bezużyteczny i niepotrzebny, otrzymuje go bez żadnego wynagrodzenia i dokumentacji w tym zakresie. Cała należność z tytułu sprzedaży złomu będzie stanowiła przychód Wnioskodawcy. Zatem z tytułu sprzedaży złomu Zainteresowany uzyska przychód (obrót) i jednocześnie nie będzie ponosił kosztów jego pozyskania (otrzyma złom bez żadnego wynagrodzenia i dokumentacji). W rezultacie należy stwierdzić, że planując tego typu działania Wnioskodawca będzie dążył do osiągnięcia zysku.

Dodatkowo, mimo iż, jak zaznaczył Zainteresowany, planowane czynności będą miały charakter sporadyczny, to jednak będą one powtarzalne. W konsekwencji Wnioskodawca będzie działał z zamiarem wielokrotnych transakcji sprzedaży złomu, a więc z zamiarem uzyskania w ten sposób stałych dochodów. Przy czym należy podkreślić, że wniosek ten opiera się nie na liczbie planowanych transakcji, lecz na powtarzalnym charakterze tych transakcji.

Tym samym z uwagi na fakt, że sprzedaż złomu za wynagrodzeniem będzie miała charakter stały, należy stwierdzić, że zostaną spełnione przesłanki do uznania ww. działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu Dyrektywy oraz ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, ponieważ planowana działalność Wnioskodawcy bezspornie będzie miała charakter samodzielny, należy uznać go za podatnika w myśl przepisów Dyrektywy oraz ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, wykonując przedmiotowe czynności zbierania złomu, a następnie jego sprzedaży Wnioskodawca stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu