Interpretacja indywidualna z dnia 31.07.2013, sygn. ITPP2/443-724/13/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatkuy naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. T - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. T..

Komenda będąca państwową jednostką budżetową, w dniu 15 marca 2010 r. zawarła z Województwem pełniącym funkcję Instytucji Zarządzającej, umowę na lata 2007-2013 dotyczącą dofinansowania projektu T. w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, priorytet II Zachowanie i racjonalne użytkowanie środowiska, działanie 2.3. Rozwój infrastruktury w zakresie powietrza. Całkowita wartość projektu wynosiła 118.079,02 zł, z czego wydatki kwalifikowane w ramach projektu stanowiły wartość 108.300,35 zł. Dofinansowanie ze środków EFRR to 75% wydatków kwalifikowanych, tj. 81.225,26 zł, natomiast 25 % wydatków kwalifikowanych wynosił wkład własny Komendy, tj. 27.075,09 zł. W ramach projektu Komenda poniosła także wydatki niekwalifikowane na kwotę 9.778,67 zł Wszystkie wydatki na realizację projektu w całości pokrywane były ze środków ujętych w planie finansowym Komendy na 2010 r. W związku z tym, że Komenda prowadzi działalność, do której została powołana ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, w celu wykonania ww. zadania musiała przeprowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W jego wyniku wyłoniony został wykonawca, który zgodnie z postanowieniami umowy zrealizował cały projekt, a za wykonaną usługę obciążył Komendę fakturami VAT. Wydatki związane z opłaceniem tych zakupów stanowiły dla Komendy koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku VAT) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, w związku z realizowanym zadaniem nie wystąpią czynności opodatkowane i w obiekcie nie będą świadczone usługi najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego istniała możliwość odzyskania przez Komendę podatku od towarów i usług w całości lub części...

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu nie było możliwe odzyskanie poniesionego podatku, ponieważ realizowany projekt był jednym z zadań podstawowych, a środki finansowe na jego realizację ujęte były w planie finansowym na 2010 r. Komenda wskazała, że w zakresie czynności, dla wykonywania których została powołana odrębnymi przepisami prawa, nie jest podatnikiem VAT i nie ma prawa do rozliczania tego podatku. Stwierdziła, że stanowisko to potwierdza art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym wskazano, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Podniosła, że wyłączenie władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Jednocześnie wskazała, że środki, z których realizowany był projekt, nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w paragrafie 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, a Komenda nie mogła otrzymać zwrotu przedmiotowego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z rozdziału 9 tego rozporządzenia. Komenda stwierdziła, że będąc państwową jednostką budżetową powołaną ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służąca społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego) do realizacji zadań takich jak, np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie przysługuje Jej prawo do odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę zakupy związane z przedmiotowym zadaniem. Zauważyła, że wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają Jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie jest podatnikiem VAT. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek VAT do właściwego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Przed dniem 4 kwietnia 2011 r. powyższe kwestie były uregulowane w analogiczny sposób w:

• rozdziale 9 oraz § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649),
• rozdziale 9 oraz § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Komenda zrealizowała projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, w związku z którym nie wystąpią czynności opodatkowane.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro efekty realizowanego projektu nie służyły i nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Komendzie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projektu. Nie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż przyznane dofinansowanie nie stanowiło środków, o których mowa w powołanych wyżej rozporządzeniach Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy