Interpretacja indywidualna z dnia 25.04.2013, sygn. ITPP3/443-65b/13/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Stawka mająca zastosowanie do dostaw towarów realizowanych na rzecz kontrahenta z innego kraju Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 8 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki mającej zastosowanie do dostaw towarów realizowanych na rzecz kontrahenta z innego kraju Unii Europejskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 23 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki mającej zastosowanie do dostaw towarów realizowanych na rzecz kontrahenta z innego kraju Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (dalej Wnioskodawca). Jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, posiada także status podatnika VAT UE. Wnioskodawca produkuje detale dla szwedzkiej firmy, która jest podatnikiem VAT (dalej Spółka szwedzka). Przedmioty zamówienia produkowane są na podstawie dokumentacji dostarczonej przez zamawiającego. Zamówienia przesyłane są ze Spółki szwedzkiej w wersji elektronicznej. Dotychczas żadna ze stron nie podpisała umowy o współpracy. Firma Wnioskodawcy produkuje i sprzedaje artykuły w oparciu o jednorazowe zamówienia w ramach potrzeb zamawiającego. Zakup materiału leży po stronie Wnioskodawcy, tj. przedmioty zamówienia produkowane są z materiału nabytego przez Wnioskodawcę od firm innych niż zamawiająca. Materiał, jak również operacje dokonywane na tym materiale (cięcie, frezowanie, toczenie, itd.) są całkowicie kosztem Wnioskodawcy. W tym momencie nie sprzedaje usług, tylko wyroby. Wnioskodawca nie posiada informacji, czy wyprodukowane przedmioty zamówienia są półwyrobem, czy wyrobem gotowym. Po zakończeniu produkcji przedmioty zamówienia dostarcza do firmy (dalej Spółka polska). Zdanie zrealizowanych przedmiotów zamówienia odbywa się z wykorzystaniem dokumentu WZ. Na podstawie aktualnie posiadanej wiedzy Wnioskodawca może stwierdzić, że wyprodukowane przedmioty zamówienia są wywożone przez Polską spółkę z terenu Rzeczypospolitej Polskiej do innego kraju Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie posiada dokumentów potwierdzających opuszczenie terenu RP dostarczanych przedmiotów zamówienia. Płatności za faktury (wystawione ze stawką 23%) reguluje Spółka szwedzka. Wnioskodawca dysponuje oświadczeniem tej Spółki, w którym stwierdza się, że firma ta nie posiada stałego miejsca działalności na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosując w stosunku do dostawy towaru 23% stawkę podatku Wnioskodawca postępuje prawidłowo...

Zdaniem Wnioskodawcy, jego postępowanie w tym przypadku jest słuszne. Jak wskazał, art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przesądza, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem posiadania przez podatnika dokonującego tej dostawy odpowiednich dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy, jeśli łącznie potwierdzają one dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. W Jego ocenie, skoro nie posiada kompletu ww. dokumentów, musi stosować stawkę krajową dla dostaw towarów, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej ustawa - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się - co do zasady - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, przy czym przepis ten stosuje się jak wynika z ust. 2 pkt 1 tego artykułu - pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Według ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. (uchylony),
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. (uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle ust. 11 powołanego artykułu, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT oraz posiada status podatnika VAT UE. Na podstawie zamówienia i otrzymanej dokumentacji produkuje detale dla Spółki szwedzkiej. Zakup materiału leży po stronie Wnioskodawcy, tj. przedmioty zamówienia produkowane są z materiału nabytego przez Wnioskodawcę od firm innych niż zamawiająca. Po zakończeniu produkcji przedmioty zamówienia Wnioskodawca dostarcza do Spółki polskiej. Na podstawie aktualnie posiadanej wiedzy Wnioskodawca może stwierdzić, że wyprodukowane przedmioty zamówienia są wywożone przez Spółkę polską z terytorium kraju do innego kraju Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie posiada jednak dokumentów potwierdzających ten fakt.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą stawki podatku mającej zastosowanie do ww. dostaw.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę własnych produktów (detale) na rzecz Spółki szwedzkiej, które są następnie wywożone na terytorium innego kraju Unii Europejskiej, może stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Jednak na gruncie niniejszej sytuacji wbrew normie wynikającej z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy Wnioskodawca nie posiada w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem słuszny jest Jego pogląd, iż brak jest podstaw do zastosowania stawki 0% do dostaw opisanych we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 988 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy