Temat interpretacji
Zakres stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży garaży dokonywanej wraz z lokalami mieszkalnymi.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 1141/10 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 278/10 (wpływ prawomocnego wyroku w dniu 13 października 2011 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży garaży dokonywanej wraz z lokalami mieszkalnymi jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 września 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży garaży dokonywanej wraz z lokalami mieszkalnymi.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółdzielnia Mieszkaniowa jest w trakcie realizacji inwestycji budowlanej pn. budowa budynku mieszkalnego wraz z 8 garażami zlokalizowanymi na wspólnej kondygnacji parterowej w realizowanym obiekcie. Przedmiotem planowanej sprzedaży jest 8 lokali mieszkalnych wraz z częściami przynależnymi, tj. komórkami lokatorskimi oraz garażami. Budowane garaże, znajdujące się w tym samym budynku co lokale mieszkalne, odpowiadają wymogom określonym przez ustawodawcę w § 102 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (garaż jednostanowiskowy przeznaczony dla jednego pojazdu, wyodrębniony ścianami, posiadający odpowiednią infrastrukturę techniczną i instalacyjną). Garaże nie będą samodzielnymi, wyodrębnionymi obiektami stanowiącymi przedmiot własności - będą to pomieszczenia przynależne - części składowe lokalu mieszkalnego. W związku z powyższym nie będzie możliwy obrót przedmiotowymi garażami jako samodzielnymi, wyodrębnionymi lokalami. Ustanowienie odrębnej własności do lokali mieszkalnych wraz z częściami składowymi (komórka lokatorska wraz z garażem) będzie następowało w jednym akcie notarialnym, jako jedna czynność notarialna.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż opisanego garażu (wraz z lokalem mieszkalnym objętym stawką podatku od towarów i usług 7%), który spełnia warunki określone w § 102 cytowanego rozporządzenia, stanowiącego część przynależną do lokalu mieszkalnego, jako jednego przedmiotu sprzedaży, powinna być opodatkowana stawką podatku w wysokości 7% (tak jak lokal mieszkalny)...
Zdaniem Wnioskodawcy, stawką podatku w wysokości 7% objęta jest dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. Realizowany obiekt kwalifikuje się do działu 11 PKOB i odpowiada definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12a ww. ustawy). Budowane mieszkania wraz z pomieszczeniami przynależnymi nie będą przekraczały limitów powierzchni lokalu, określonych w art. 41 ust. 12b ustawy. Zgodnie z § 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć jako części składowe inne pomieszczenia, nazwane przez ustawodawcę częściami przynależnymi, m.in. komórka, garaż. W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy - możliwa jest sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem jako częścią przynależną (nie stanowiącą odrębnej własności, znajdującą się w tym samym obiekcie co mieszkanie). Uzasadnione jest więc stanowisko, że w przedstawionym przypadku czynność sprzedaży obejmuje jeden przedmiot, tj. lokal mieszkalny wraz z przynależnym pomieszczeniem garażem. W konsekwencji uzasadnione jest również stosowanie jednej stawki podatku w wysokości 7%. Zdaniem Wnioskodawcy, za powyższym przemawiają również przepisy cywilnoprawne. Na powyższą argumentację nie wpływa § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki, definiujący pojęcie lokalu użytkowego, bowiem ma on znaczenie w kwalifikacji obiektów wyodrębnionych i samodzielnych. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym garażem stawka podatku wynosi 7%.
W interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2010 r. znak ITPP2/443-782/09/AF, uznano stanowisko Spółdzielni za nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.
Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 278/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Uznając za nieprawidłowe stanowisko Ministra Finansów, Sąd podkreślił, że garaż nie jest wydzielonym lokalem użytkowym, wyłączonym z opodatkowania obniżoną stawką podatku od towarów i usług. Sprzedaż lokalu mieszkalnego wiąże się zatem nierozerwalnie ze sprzedażą garażu. Sprzedaż taka podlega opodatkowaniu według jednej stawki, właściwej dla dostawy lokalu mieszkalnego. W opinii Sądu, niedopuszczalne jest dzielenie przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki wyłącznie w celu zróżnicowania stawek podatkowych, jeżeli na gruncie prawa cywilnego jest to jeden przedmiot sprzedaży.
Podsumowując powyższe rozważania Sąd stwierdził, że jeśli garaże znajdują się w tym samym budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny i nie zostały wydzielone jako osobne lokale użytkowe, a ich dostawa jest dokonywana wraz z dostawą poszczególnych lokali mieszkalnych, to brak podstaw do opodatkowania tej części budynku mieszkalnego, jaka są garaże, inną stawką podatku od towarów i usług niż stawka stosowana przy sprzedaży lokali mieszkalnych, czyli 7%.
Minister Finansów, kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 1141/10. Naczelny Sąd Administracyjny oddalając ww. skargę kasacyjną wskazał m.in., że za prawidłowe należy uznać stanowisko, iż jeżeli wraz z prawem własności lokalu mieszkalnego przedmiotem sprzedaży będzie prawo do wyłącznego korzystania z garażu jednostanowiskowego znajdującego się w tym samym budynku co lokal mieszkalny, które to prawo jest integralnie związane z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, to sprzedaż tego lokalu wraz z prawem korzystania z garażu podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego.
W dniu 13 października 2011 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 278/10, uchylający zaskarżoną interpretację.
W związku z przepisem art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółdzielni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy