Temat interpretacji

Z opisu stanu faktycznego zawartego w przedmiotowych pismach wynika, że Spółka dokonuje zakupów od kontrahentów z terytorium UE, dla których jest podatnikiem. Dotyczy to zakupów inwestycyjnych, gdzie dostawca dokonuje także montażu maszyn czy urządzeń. W kontraktach inwestycyjnych najczęściej nie określa się wartości świadczonych w ramach kontraktu usług/dostarczanych towarów, a jedynie łączną kwotę do zapłaty, zaś wycena jest dokonywana w fakturach. Tego typu umowy, często przewidują płatności zaliczek, które dokonywane są w oparciu wystawiane przez kontrahentów faktury na przedpłaty, służące wyłącznie do dokonania zapłaty i nie ujmowane w księgach rachunkowych. Wystawienie faktury, całkowitej lub częściowej, następuje wraz z dostawą towarów. Faktura ta podlega ewidencji księgowej. Zapłata za taką fakturę stanowi różnicę pomiędzy jej wartością i kwotą zapłaconej zaliczki. Po dokonaniu zaliczki dla dostawcy unijnego Spółka otrzymuje towar, lecz kontrahent nie wystawia faktury w ciągu 7 dni od dnia dokonania dostawy.

Kontrahenci nie są zarejestrowani dla celów podatku VAT w Polsce i nie dokonują rozliczenia VAT z tytułu przedmiotowych transakcji w Polsce.

Zgodnie ze stanowiskiem Strony obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje w dniu otrzymania towarów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 lit b ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 2, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Z powyższego wynika, iż w przypadku dostawy, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 realizowanej przez kontrahenta posiadającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego innego, niż Rzeczpospolita Polska, nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

W art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy jest mowa o dostawie towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje nabycia towarów (maszyny, urządzenia), które mają być montowane przez dokonującego ich dostawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zatem dostawa z montażem, o której mowa w piśmie Spółki winna być opodatkowana na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138.

Przepisu tego (art. 17 ust. 1 pkt 5) nie stosuje się jednak w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju (Polski), z wyłączeniem przypadków określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest uslugobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2).

Jak wynika z powyższego, w związku z faktem, iż kontrahenci (dostawcy) nie są zarejestrowani dla celów podatku VAT w Polsce i nie dokonują rozliczenia VAT z tytułu przedmiotowych transakcji w Polsce to Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia przedmiotowych towarów.

W kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przedmiotowej sprawie, należy odwołać się do unormowań art. 19 ust. 20 ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym przepisy ust. 1 - 4, 11, 13 pkt 1 lit. a, pkt 3 i 5 oraz ust. 16 - 17 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, dla których podatnikiem jest ich nabywca.

W świetle art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 4 art. 19 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu , licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z ust. 11 art. 19 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż każdego rodzaju płatność (a więc świadczenie powodujące wygaśnięcie roszczenia o zapłatę w całości lub w części) bez względu na jej formę przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi rodzi obowiązek podatkowy, w części, której dotyczy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż decydujące znaczenie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie miało przekazanie przez Spółkę części należności (zaliczki, zadatku, raty, przedpłaty) bowiem obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z wyżej cytowanym art. 19 ust. 11 ustawy, z chwilą zapłaty zaliczki, natomiast z tytułu pozostałej kwoty, którą Spółka zobowiązana jest zapłacić na rzecz dostawcy, w sytuacji, gdy kontrahent nie wystawia faktury w ciągu 7 dni od dnia dokonania dostawy, obowiązek podatkowy powstanie nie później, niż w 7 dniu licząc od dnia wydania towaru przez dostawcę (otrzymania przez nabywcę) tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Jednocześnie w myśl postanowień art. 29 ust. 18 ustawy, w przypadku dostaw towarów, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest nabywca tych towarów, podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy podatek:

1. został rozliczony przez dokonującego dostawy tych towarów lub
2. od towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, na terytorium kraju, został w całości z tytułu ich importu pobrany od podatnika dokonującego nabycia tych towarów; w przypadku gdy kwota podatku z tytułu importu towarów jest niższa od kwoty podatku, jaka byłaby należna z tytułu dostawy tych towarów na terytorium kraju, podatnik dokonujący ich nabycia jest obowiązany do rozliczenia tej różnicy.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznaje, że stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 06.04.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu - 10.04.2006r.) jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.